Siz bebeğiniz ne kadarlıkken çalıştınız?

Aslında bende bakıcı düşünüyordum ama bıraktığımda çok küçük olacak en azından
1 yaşına kadar baksa sonra bakıcıya veririm
 

Benim de ikinci bebegim yolda. Eger sartlarimin daha uygun oldugu bi yerde calisiyor olursam o dönem,dogum izni+yillik izin sonrasi hemen donmeyi dusunuyorum. Bebek yaklasik 4 aylikken yani.
 

benim oğlum çok duygusuz herhalde

aslında işe başladığımda çok küçük olduğu için hiç öyle cama vs yapışamadı

aklı erdiğinde de bunun normal bir durum olduğunu öğrendi, sabah gülerek gönderip akşam da olağan karşıladı

yani öyle abartılı saatlerce ağlaşıp saatlerce sarılışmadık

ama arkadaşımın 4 yaşından büyük oğlu kreşten akşam almaya annesi gelince ağlamaya başladı

çokkk özlemiş ki bir önceki sene de aynı kreşe gidiyordu hani ortam vs de yabancı değil

çocuktan çocuğa anneden anneye de farklı oluyor
 
Aslında bende bakıcı düşünüyordum ama bıraktığımda çok küçük olacak en azından
1 yaşına kadar baksa sonra bakıcıya veririm

bu tabii ki sizin takdiriniz ama ben tek kişilik bakım konusunda katıyım

kime alıştı ise o ile devam etmeli

1 yaşında tam kendince düzeni olan çocuğu yeniden bir yabancıya alıştırmak zor mümkünse ikisi bir arada başlayıp çocuk büyüyüp bakıcı alışınca babaannenin gitmesi belki daha rahat uyum sağlamasına imkan tanır
 
Batman'da olduğumuz için 2 sene ücretsiz izin alabildim, malum burda hayat Büyükşehire göre daha uygun, ama 2.çocuğum inşallah ankarada olacak ve bu kadar uzun kullanamıcam
Oğlumda 2 yaşına kadar bakmıştım 24 aylıkken kreşe verdim. Bu ikinci belki ondan vicdan yapıyorum.
 
Ben 4 aylikken biraktim arkadasim annesiyle beraber bakiyor cok zor olacagini disunmustum ama hic öyle olmadi 8-2 calisyrm
 
Oglum 5 aylikti parttime calistim hep, haftada 3/4 gun. Sabah kaynanama birakip isten sonra alirdik. Arada isi 4 ayligina biraktim sonra 22 aylikken geri basladim oda krese gitti , 3 yasinda okula basladi belcikada 3de okula basliyorlar. Suab oglum 4yasina giricek ve ben 5 aydir calismiyorum. Aramizds hic birsey degismedi, ozamanda bana bagliydi simdide oyle.
 
Evet ise ne kadar gec baslanirsa cocuk olayin o kadar farkinda oluyor. Ne kadar erken baslanirsa bu durumu siradan karsiliyor.
 
Çocuğum yok canım olsa her halde 1. ayda işe dönmem gerekirdi.
Çalışma saatiniz ve gününüz çok iyi boşuna sıkıntı yapmayın kendinize. 15 saat çalışan anneler var haftanın 6 günü.
 
6 aylıktı bende bebeğimi bıraktığımda okadar zorlandımki halbuki memurum ve sağolsun işyerinde müdürler çok anlayışlı davrandılar bana ama gurbette olunca ve yanında kimse olmayınca çok çok daha zor olmaya başlıyor herşey süt sağdım bıraktım ben mesela dolaba yada muhakkak çorba püre falan koydum ama inan çocuğuma karşı kendimi çok suçlu hissediyorum yinede
 
Ben anne değilim evli bile değilim ama konuyu görünce yazmak istedim annesi çalışan ve anneanne elinde büyümüş biri olarak. Ki annem ben 5 yaşına kadar çalışmadı 5 yaşındayken de çok iyi hatırlıyorum sabah beni uyandırmamak için parmak uçlarına basarak evden çıktığını çünkü her gün ağlamaktan helak oluyordum. Evet annemle geçirdiğim vakit belki çok kısıtlı o günler geri gelmicek ama bazen düşündüğümde keşke ben küçükken de çalışmaya devam etseymiş diyorum çünkü günümüz şartlarında ekonomik nedenlerle tek maaş geçinmek imkansız. Ve bir kadının gerek gelecek gerek sosyal açıdan çalışması ona çok fazla şey katıyor. Belki de annem şimdi emekli olacağına 5 yıl önce emekli olabilirdi.Benim kreşe gitme imkanım olmadı ama 2 yasından itibaren yarım gün de olsa sizin bırakma imkanınız olur ve güvenebileceğiniz bakıcak bir büyüğünüz varsa çalışmaya dönmeniz en mantıklısı gibi geldi bana.
 
Kızlar içim okadar rahatladıki anlatamam. Belkide hamileliğin Son evreleri ondan bukadar duygusalım. Bu durumu düşündükçe oğlumun üstüne daha da düşmeye başladım.
 
Ben tam tersine annemin evde olmasından bunalmıştım Çalışsa da ben de azıcık nefes alsam diyordum. Ben anaokulun da ilkokulun da 1.gününde hiç ağlamamışım, ''Hadi tamam gidin artık'' diye göndermişim ikisini de.
 

3,5 aylık iken 2 çocuğumu da bırakmak zorunda kaldım,
Birşekilde alışıyor insan çalışmak zorundayız evet hem onlar hem bizler açısından, kötü ve yıpratıcı bir süreç ama yapacak birşey yok bu durumda,kolaylıklar dilerim.
 
1 yaşında işe başladım. benim için çok zor oldu.ama zorlaştıran sebeplerimde vardı.aileler destek olurken köstek oldular da.

ben işe erken başladığım için pişmanlık yaşıyorum şu anda ama düşünüyorum da eskiden annemin çalışmasını çok isterdim. annemin işini sorduklarında ev hanımı demeye çekinirdim. neden bilmiyorum ama. öyle hatırlıyorum.
 
40 gün sonra işe geri döndüm malesef.
acısını hala yüreğimde hissederim.bir yandanda iyi oldu derim.
yani bu konuda iyi mi yaptım kötümü bilemiyorum .
 
Oğlumda 5,5 aylık iken çalışmaya başladım.
Şuan yeni hamileyim ve en çok düşündüğüm konu bu.
Eğer işimle ilgili sıkıntı yaşarsam iş hayatına elveda diyeceğim kararlıyım.
Ama her şey normal giderse en geç 5 aylıkken yine başlayacağım.
 
Bende kızım 10 aylıkken işe girdim sonrada hep çalıştım ama okula başlayınca ara verdim sonra yine girdim sonrada ergenlikten dolayı lisedeyken işe ara verdim kızım çok sosyal olduğundan mecburen hep takipteydim iyikide takip ve ilgi göstermişim herşey para değil tabi her çocuk için değişim gösterer , bazı zamanlar parada işe yaramaz eğer çocuğun gelecek ile ilgisi yapıcı değil yıkıcı ise , anne her daim ilgili olmak zorunda işini kariyerini bahane etmemeli yoksa kayıp büyük oluyor , özellikle ergenlik çağında çok dikkatli olmalı çocuğun duygusal travmalarında anneden destek ve ilgi almalı tanımadığı insanlardan değil
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…