sız benım yerımde olsanız naparsınız

benim haddim deil belki ama ikisinede bakamam derken evlenirken konuşmadınız mı olan çoçuklara oluo ben bunu çok iyi bilen biri olarak söylüyorum bnm de annem babam ayrı.. janselliye aynen katılıyorum ama tabi umarım hakkınızd a hayırlısı olsun en kısa sürede aşın zorluklarınızı......
 
İlk evliliğinizde çok acı şeyler yaşamışsınız Allah kimseye yaşatmasın ama kesinlikle düşündüğünüz şey doğru değil.
Rabbime sığının ondan yardım isteyin , emin olun ki bir gün dualarınızın karşılığı gelicektir.
Tek çözüm olarak asla boşanmayı düşünmeyin mutlaka çok zor şartlar altında yaşıyorsunuzdur
ama sakın sadece maddi sıkıntılar yüzünden eşiizi terk etmeyin.
Allahım tez vakitte size başınızı sokacak bir çatı nasip etsin..
 

7 aydır evlimisiniz:1shok:

e daha önce daha 1 ay olmadı.. dul olmak suçmu diye konu açmıştınız siz..

niye bizlere açık kapı gözüyle bakıyorlar diye:1shok:
 
insanlar kapalı kapıların ardında neler yaşıyor,hayat onları nasıl bir noktaya taşıyor bilemiyoruz...:sm_confused:şu yaşıma geldim hayatın bana en iyi öğrettiği şey kişiler hakkında emin olduğumuz bilgiler elimizde olmadığı müddetçe onları yargılamamak...insan hiçte arzu etmediği "asla ben bunu yapamam" dediği şeyi öyle bir yaşarki bu lafı nasıl etmişim der....çünkü hayat sizi öyle bir noktaya taşırki mejbursunuzdur yapacak başka birşey yoktur:sm_confused:...bazıları üst üste olumsuzluklar yaşarken,bazıları uğraşarak mücadele ederek başarır,bazılarıda suya sabuna dokunmadan sanki etrafında bir koruma çemberi varmışcasına çok rahat ezilmeden yaşar....şimdi son gruptaki şanslı kişiler ne anlar hayatın karşısında eli kolu bağlı kalmış çaresiz insanın halinden:sm_confused:mücadele ve uğraş vererek kazananda kendi hayatından bakarak "canım oda uğraşıp mücadele versin"der.....ben kimseyi böyle düşünüyor diye suçlamıyorum...herkes kendi şartlarında düşünür bu çok doğaldır,ama taktir edersinizki gözden kaçan bu ayrıntı karşımızdakine istemeden bir haksızlık yapmamamız ve Allah'ın gözünde yük altına girmememiz için çok önemli bir ayrıntı.........halbuki herkesin mücadelesi kendi çapı oranındadır yani çevre ve sahip olduğu koşulların el verdiği oran kadar mücadele edebilir.....burda arkadaşımıza işte büyük çocuğun nerde? o niye yanında değil...o çocuk ilerde şöyle düşünecek,böyle düşünecek derken bu arkadaşımıza yardımcı olamadığımız gibi üstünede bir yükte biz ilave ederiz....hangi anne çocuğunu yanında istemez:sm_confused:veya çocukları ile beraber yaşayabileceği bir ortam şansı varken daha keyfi bir ortamı tercih eder??? belliki geldiği noktada böyle bir tercihe zorunlu kalmış...bu çocuğun ilerde onu suçlayabileceğini arkadaşımızda düşünmemişmidir?? ama o çocuğun sağlıklı bir ortamda kalıp,rahat eğitim görebilmesi adına bunu göze almasıda bir fedakarlık değilmidir???ayrıca annesinden sonra olabileceği en iyi yerde anneannesinin yanında...sonuçta sokakta veya yurda bırakmamış....geldiği noktaya bakarsakta en iyisini yapmış...işte öbür çocuğu yanında ama ne şartlarda...başında bir dam yok başkalarının yanında kalarak.....yaşı 6 ....bir dahaki sene okulda olması gerek...okula giden çocuğunda düzenli bir hayatı şart....sizce 2 çocuktan hangisi daha şanslı şu anda....dediğim gibi bazen şartlar sizi tercihler yapma noktasına getirir ama o tercihlerin bizi nereye götüreceğini önceden kestirmek çok güç:1no2:.....

arkadaşım durumunuza gerçekten çok üzüldüm....belliki tercihlerde bulunmak zorunda kalmışınız ama çok da arzu ettiğiniz bir sonuc oluşmamış yada şöyle diyeyim henüz bir sonuç oluşmamış ama siz geçmişinizdeki tecrübelerin üstünüzde yarattığı baskıyla hemen bir ümitsizliğe ve yılgınlığa düşmüşünüz...doğruyu aradığınızı söylemişiniz umarım bu doğru"bu eşimde düşündüğüm gibi çıkmadı demekki doğru adam buda değilmiş,yol yakınken ayrılıp başka bir doğru adam arayayım" şeklinde değildir...aksi taktirde doğruyu aradığınız noktada en büyük hatayı yaparsınız....7 ay yılmak ve yorulmak ve kesin yargılar vermek için çok kısa bir süre....sizi anlıyorum geçmişte yaşadıklarınız çok kötü ama buna rağmen çok kısa bir süre....2 çocuk annesi olarak çok dikkatli adımlar atmalısınız...siz 7 ay önce öyle yada böyle bir adım atmışınız şimdi bu noktada mücadele vermeye istikrarlı olun...en azından büyük oğlunuz şu anda sağlam bir yerde bakın bu bir artı...kadınlar yapıcı ve düzenleyicidir....üzülüp kahretmekte şu anda sizin için bir lüks,çünkü annesiniz....önce neler yapılabilir,şartlarınızı iyice gözlemleyin bulunduğunuz şartlar içinde alacağınız en sağlıklı kararları ve yapabileceklerinizi belirleyin...mesela niye kıbrıs??? Türkiye'de çalışıp şartlarınızı olgunlaştıramazmısınız???burda en azından uygun kiralı bir ev bulursunuz taş yerinde ağırdır....ilk etapta iki kanepe alır eve atarsınız...hatta belki yakın cevrenizin elinde bulunan fazla eşyayı alıp küçük bir evi yaşanacak hale getirebilirsiniz....belli bir düzeni oturttuktan sonra yavaş yavaş evinizi istediğiniz gibi döşersiniz....güzel kardeşim bir kanepeyi akşam açar üstünde yatar,gündüz toplar üstünde oturursun,iki tencere üç tabak, bir küçük tüp,üç bardak çatal kaşık vs...mutfağın olur...en azından bir ucundan başlamış olursun...eşin kötü karakterli bir adam değilse bu hayatın yükünü tek başına çekmektense iki kişi sırt sırta vererek daha iyi taşırsın...sengözlerimebaksanab...tüm bunları yaparkende kendine güvenin gelir...zaten kişisel anlamda da kendini yetiştir bu arada..... yani kocaya sırtını dayayarak değil...o olmadanda hayatına idame edebilecek şekilde geliştir kendini...yaşadığın tecrübelerden ancak bu şekilde bir ders çıkarmış olursun anlatabildim mi???hiç değilse olduki bir aksilik oldu(ağaca yaslanma çürür,insana yaslanma ölür demişler)yine hazırlıksız yakalanıp,sudan çıkmış balığa dönmezsin....şu anda ikinizde çalışıyorsunuz anladığım kadarı ile...eğer boş fakat uygun bir ev bulabilirseniz orda da yapabilirsiniz bunu...eminim orda da fazla eşyalarını sizinle paylaşmak isteyecek yürekli insanlar vardır....bu işin gururu felan olmaz...bu dayanışmadır....hadi güzel arkadaşım bırak bu kadar ümitsiz olmayı Allah sağlıktan sorun vermesin işki....şu dünyada halledilmeyecek problem yoktur....kocana tam destek ver...hayata ümitle ve iyimser olarak bak..sorunumuz bunlar olsun ...biz yaparız elele verir aşarız...birgün bunları gülerek anımsarız de....inan ve inandır...Allah mücadele veren hangi kulunu yalnız bırakmış...sen hele bir silkelen ayağa kalk,cesur gözlerle hayata bak korkmadan rabbim size ne kapılar açar.....kaydirigubbakcemile5....en azından tek değil iki kişi mücadele edeceksiniz buda önemli bir artı....az daha dikkatli bakarsan kimbilir başka ne artılar bulacaksın...mesela şu zor gününüzde sizi yanlarında misafir eden en azından dostlarınız var bak buda bir artı...bu zamanda bu bile çok büyük bir lüks biliyormusun....hadi bakalım tüm olumsuz düşünceleri sil aklından....ve nerden ve en iyi nasıl yapabileceğinizden düşünmeye başla...Allah yolunu açık,işlerini olabilir,sorunlarını aşabilir yapsın inşallah...esenkal sevgiler:1hug:
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Belki bunu soylemek bana dusmez ama.

siz evlenmeden once esinizle konusmadinizmiCADIARZUiki cocuga bakamam diyor boyle bir adamla nasil evlendiniz:1shok: cocugunuzu kabul etmeye,etmeye burda benim kafam durdu acikcasi....cocugum herseyden ama herseyden oncedir bu birrr...

ikincisi ise iyi gundede,kotu gundede esler birbirlerinin arkasinda olmali ve destek olmali nasil dusunebilirsiniz hemen bosanmayi...:1shok:esinize simsiki sarilin birlikte ustesinden gelmeye calisin ayrilmayi dusunene kadar......ALLAH yar ve yardimciniz olsun...
 
hepınıze okadar cok tesekur edıyorumkı dıger oglumu esım ıstemıyor ıkısınıde oyuzden annemde ben evlendım cunku bı kacıstı laftan sozden bıkmıstım ama yagmurdan kacarken doluya tutuldum mısalı oldu ya.esım ıyı ama ıkısınıde kabul etmıyorkı ıste cocuklarımı alıp bende onlarla beraber olmak ıstıyorum ama 400mılyon parayla hangı bırını yapıcam ıkı cocukmu kıramı faturalarmı aılem destek olsa ılk yapacagım sey o ama yok maddıyat ıste.esım kabul etse yıne yanıma alıcam sızlerde annesınız okadar zorkı ıkı cocuktanda ayrı kalmak ama allahın ıznıyle bunu bı sekılde halletmem lazım ama nasıl ıkı cocugumda yavrumda yanımda kalmalı oyuzden sızlerden yardım ıstedım.esımın maasıyla gecım olmuyorkı bende calısyorum ama bu kaderımı yasamak zorundaymısım alın yazısı sınır hastası oldum bu yasta ılaclarla yasıyorum cunku o yavrularımın sucu yoktu babalarının hıc faydası yok olmadıda kendı aılemlerın yanındayken ıkı kardesede bakamıyolar dıye yaramaz dıye ıkı yavrumu ayırdılar ayaklarına kapandım yapmayın dıye ama olmadı bırı gıttı babaya dayanamadım bende kacıstı evlendım sımdıde esım ıkısınede bakamam dıyor ne aılem destek cocuklarıma baksa ben calıssam ama oda yok napıyım ne es bakıyor ne aıle ama yanlızda yapmama ızın vermıyor aılem yanı artık
 
hepınız bana kızacaksınız cunku cocuklarım zıyan oluyor ıkısı beraber buyumuyor alıp onlarıda sonsuzluga gıtmeyı dusunuyorum ama rabbımden korkuyorum ane ana baba ıstıyor ne es ınanın rabbıme yalvarııyorum bana yardım et dıye dogru yolu goster dıye
 
ilk evlliğinizde madem o kadar eziyet gördünüz,ikincisinde daha seçici olmanız gerekmezmiydi..siz daha o evliliğin enkazından psikolojisinden kurtulmadan,ikinciye yelken açmışsınız..bi söz vardır..akılsız başın cezasını ayaklar çeker diye..burda durum,akılsız başın cezasını çocuklar çeker olmu,kırılmayın gücenmeyin,bence çok çok acele etmişsiniz..bi müddet yalnız kalmalı,kendinize iyi kötü bi iş bulmalı,az da olsa kıyıda köşede bi birikim yapmalıydınız..ama siz bunu yerine hazıra konmaya,evlenmeye karar vermişsiniz,sadeece çocuklar için üzülüyorum,yoksa yetişkinler kendilerini herzaman düşünür..
 
üzüldüm durumuna ALLAH yardımcınız olsun cnm
ama bence sadece basınızı sokacak bir eviniz yok diyede eşinden boşanman dogru gelmıyo
birbirinize bu zor durumda destek olmalısınız beraber atlatırsınız inş kötü günleri
hele bide evlatlarının ayrı büyümesii birine hasret kalman bir anne için daha büyük bir acı
aynen dedigin gibi yagmurdan kacarken doluya yakalanmısın keske ikinci evliligi yaparken
biraz daha dikkatlı davransaydın secici olsaydın en azından maddi imkanları iyi biriyle evlenseydin
cocuklarına ve sana bakacak arka cıkacak destek olacak biri olsaydı keşkee ....
iş işten gecmiş keskelerle yasanmaz tabi dilerdim ki olsaydı
neyse simdi gelelim suan ki duruma eşin kötü birimi yani evliligin yolunda gitmiyomu ?
yoksa sadece ev yok diyemi boşanmak aklına geliyo ?
egerr sadece ev içinse benim fikrim boşanma gecer inş kötü günleriniz dayanın derim
ama diyosan evliligimde kötü gidiyo buda yanlısmıs mutlu degilim o zaman boşan ailenin yanına dön derim
Hakkında hayırlısı olsun inş Rabbim yar ve yardımcın olsun...
 
Laflardan bıkıp, baskılardan kurtulmak için, sadece paraya dayalı bir mantık evliliği yapmışsınız, karşınıza çıkan ilk parasızlıkta ayrılmayı düşünmeniz bu anlama geliyor..

Yoksa ilk etapta, çocuklarınızı düşünerek, onların birinden bile ayrılmadan, ikisinin de yanınızda olacağı bir evlilik beklememişsiniz..

Demek istediğim keşke, büyük çocuğunuzu, çocuklarınızı ilk başta düşünseydiniz..

Şimdi parasızlık, zorluklar başlayınca ilk çocuğunuzu düşünmeye, kardeşlerin ayrı büyümelerini düşünmeye başlamışsınız ama bunu baştan kabul etmişsiniz zaten..

Sevgiye dayalı bir evlilik gibi gelmedi bana, ama olan olmuş..

Parasızlığın getirdiği zorluktan çok, annenizde kalan çocuğunuza üzüldüm ben nedense...

Onu istemeyen 2.bir baba, olmayan öz bir baba, anne uzak kardeş uzak...Canım benim ya..

Lütfen onunla yaşamak için birşeyler yapın..

Eşinizle ayrılmayın diycem ama sevgiye dayalı bir evlilik olmadığını düşündüğüm için, bu parasızlıkta bu zorlukta bu evliliğin size işkence gibi geldiği de kesin..

Bundan sonraki hayatınızı 2 çocuğunuzla kendi başınızın çaresine bakarak yürütebilecekseniz bilemem.

Ama para varsa evleneyim, para bitince ayrılayım mantığıyla da karşınızdaki erkeği üzmeyin..

İnşallah Allah yardım eder..Hayırlısı olur.
 
bak bitanem
seni onca aksi sedayı dinlemeden, ailesini silmek pahasına karılığa kabul etmiş bir adamı zor gününde yalnız bırakmak yakışır mı kişiliğine?

ne denir evlilik addinde;

"iyi günde ve kötü günde
hastalıkta ve sağlıkta
ölüm bizi ayırana dek..."

diye söz vermiyor mu taraflar birbirine?

vefasızlık yakışır mı seni 2 cocugunla kabul etmiş, onca fedakarlık yapmış bir adama?
hem insanın sevdiceğine vefasızlığı Hakk'ka vefasızlıkla eş değerde değil midir?

hiç düşündün mü bırakıp gidersen ne olur eşinin hali?
hiç mi üzülmezsin hiç mi sızlamaz vicdanın?

eşinin sana karşı fiili yada psikolojik şiddeti yoksa ayrılmayı asla geçirme aklının ucundan

herkes sana sırt dönmüşken sana kucak açan oydu unutma bunu
minnet duygusunu yitirdiğin an kaybedenlerden olursun...
 
eşine bu zor günlerde sımsıkı sarılıp onun destekçisi olmalısın bence.hiç bir insana yakışmaz dar günde en yakınındakini o zorluklar içinde bırakmak.yaşadıklarını çok ii anlayabiliyorum.çok zor allah yardımcın olsun...
 
anladım canlarım evet yanlıs yaptım evlılıkte acele etmekle ama mecbur kaldım ınanın ama suan oglum bana acı verıyor mayısta gıtcem yanına onu alcam yanıma getırcem okula yazdırcam ama busefer kucugunu babaya bırakmak zorundayım annem seneye hıc bakamam dıyor durumum olsa ıkısınıde almak ısterım köle olurum onlara ama ıste mecbur kaldım evlenmekle
 
Peki eşinden ayrılınca ekonomik olarak

geçinebilecekmisin?Bunu da düşünmen lazım.

Annenin yanındamı kalacaksın?
 

afff Allahim afffffffffsenağlamasenağlamasenağlama gozlerimi doldurdunuz.. Allah yardimciniz olsun .butun kalbimle dua ediyorum rabbim darda birakmasin en kisa zamanda toparlanin ve iki yavrunuzla bir arada yasayin insaAllah...:1hug:

RABBIM ZORU KOLAY KILSIN INSALLAH...senağlama
 
canım imzayı atarken nikah memuru ne diyor iyi günde kötü günde diyor dimi.herşey güzelken ben varım zorluk görünce hadi bana eyvallah denirmi hiç.sen severek evlenmedin heralde.ben eşimle parklarda banklardada yatsam yinede onu bırakmam.işten çıkarılmış kötü oda istemezdi böyle olmasını ama sende onu bırakırsan yazık değilmi bu adama.beraber zorlukların üstesinden geliceksiniz zoru görünce kaçmak olurmu eşin senin zor bir anında seni bıraksaydı burdan ona sayar dururduk.yanlış düşünüyorsun arkadaşım.mücadele etmek lazım hayat zor.herkesin dünyasında çiçekler açmıyor malesef ama sabretip elele verip bunları aşabilirsiniz
 
Ayy üzüldüm canim yaa.En cokta o yavrucaklari ne kendi babalari istiyor nede simdi ki yeni esin.Canlarim benim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…