Sizi anlıyorum çünkü ben de aynı durumdayım. Henüz evli ya da nişanlı değilim ama babamla yaşıyorum. Ben gidersem babama ne olur diye düşünüyorum ama elimi çekmeyeceğim için sorun olmaz. Sizin için de öyle.Teşekkür ederim bunun normal olduğunu kabul edemiyor sanki babamı terkedecekmişim gibi hissediyordum, cevaplarınız bana çok iyi geldi
Öncelikle başınız sağolsun, Rabbim siz geride kalanlara da sabır nasib etsin.Merhaba sizlere bir konuda danışmak istiyorum, tek çocuğum 4 yıl önce annemi kaybettim ve 64 yaşında babamla yaşıyorum (babamın benden başka kimsesi yok ) ve 3 ay önce benim yaşayacağım şehire taşındık... Nişanlıyım, ağustos eylül ayın gibi evlenmeyi düşünüyoruz ama babam konusunda benim çok endişelerim var... Sağlığı sıhhati iyi bu konuda hiçbir endişem yok fakat onu bırakıp ayrı bir eve çıkacak olmak beni üzüyor. Mesela ben hergün babamın yanına gelirim diye düşünüyorum ama nişanlım bunun zor olacağını düşünüyor, hem kendi evimiz hem iş hayatı ve hergün babama gelip gitmen seni çok yorar diyor. Kahvaltılarını babam kendi hazırlar sen yemek yaparsın 2 3 gün idare eder diyor , bazı zaman biz geliriz bazı zamanda baban gelir idare ederiz diyor... Her yere yetemezsin, her yere yetmeye kalkarsan kendine yetemezsin bu da seni mutsuzluğa sürükler dolayısı ile beni , ilişkimizide diyor.... Eğer nişanlım düşüncelerinde haklıysa siz benim yerimde olsanız nasıl bir yol izlerdiniz ?
Nişanlın haklı bence her yere yetmeye çalışırsan mutsuz olursun gerçekten babanı at kenara demiyorum ama aklında hep babanda kalmasınMerhaba sizlere bir konuda danışmak istiyorum, tek çocuğum 4 yıl önce annemi kaybettim ve 64 yaşında babamla yaşıyorum (babamın benden başka kimsesi yok ) ve 3 ay önce benim yaşayacağım şehire taşındık... Nişanlıyım, ağustos eylül ayın gibi evlenmeyi düşünüyoruz ama babam konusunda benim çok endişelerim var... Sağlığı sıhhati iyi bu konuda hiçbir endişem yok fakat onu bırakıp ayrı bir eve çıkacak olmak beni üzüyor. Mesela ben hergün babamın yanına gelirim diye düşünüyorum ama nişanlım bunun zor olacağını düşünüyor, hem kendi evimiz hem iş hayatı ve hergün babama gelip gitmen seni çok yorar diyor. Kahvaltılarını babam kendi hazırlar sen yemek yaparsın 2 3 gün idare eder diyor , bazı zaman biz geliriz bazı zamanda baban gelir idare ederiz diyor... Her yere yetemezsin, her yere yetmeye kalkarsan kendine yetemezsin bu da seni mutsuzluğa sürükler dolayısı ile beni , ilişkimizide diyor.... Eğer nişanlım düşüncelerinde haklıysa siz benim yerimde olsanız nasıl bir yol izlerdiniz ?
Merhaba sizlere bir konuda danışmak istiyorum, tek çocuğum 4 yıl önce annemi kaybettim ve 64 yaşında babamla yaşıyorum (babamın benden başka kimsesi yok ) ve 3 ay önce benim yaşayacağım şehire taşındık... Nişanlıyım, ağustos eylül ayın gibi evlenmeyi düşünüyoruz ama babam konusunda benim çok endişelerim var... Sağlığı sıhhati iyi bu konuda hiçbir endişem yok fakat onu bırakıp ayrı bir eve çıkacak olmak beni üzüyor. Mesela ben hergün babamın yanına gelirim diye düşünüyorum ama nişanlım bunun zor olacağını düşünüyor, hem kendi evimiz hem iş hayatı ve hergün babama gelip gitmen seni çok yorar diyor. Kahvaltılarını babam kendi hazırlar sen yemek yaparsın 2 3 gün idare eder diyor , bazı zaman biz geliriz bazı zamanda baban gelir idare ederiz diyor... Her yere yetemezsin, her yere yetmeye kalkarsan kendine yetemezsin bu da seni mutsuzluğa sürükler dolayısı ile beni , ilişkimizide diyor.... Eğer nişanlım düşüncelerinde haklıysa siz benim yerimde olsanız nasıl bir yol izlerdiniz ?
Benim asıl isteğimm babam ile birlikte yaşamaktı ama buna her iki taraf da istemediTmm nişanlıniz hakli da bu kadar da 'ben' dili ile konuşması çok nahoş. Senin için rahat ettigi kadar babana destek oluruz sende yetebildigin kadar babanin işlerine koşarsın deseydi siz zaten yaşadıkça neyin ne olduğunu görürdünüz. O böyle diyince dusunceniz mi degisecek.
İçim rahat ettiği ölçüde bende gideceğim elbette gidemediğim noktada babamı çağıracapımBabanız yeni bir şehre gelmiş. Arkadaş edinememiş olabilir. O kötü işte. Yıllardır yaşadığı şehir olsa zaten çıkar -pandemiyi hariç tutarak- arkadaşları ile görüşür. Bahçeye iner komşularıyla sohbet ederdi en azından. Şimdi dışarı da pek çıkılmadığı için kimseyle tanışamamistir. Bunu düşünüp evlendiğimde de aynı durum olursa giderdim ben sık sık.
Ev işi konusunda ona haksızlık edemem , bize geldiğinde de kendi evlerinde de sürekli iş paylaşımı yapar ki evlenince de bunun böyle olmasını istiyor... Babamla yaşadığım evde ise herşeyi ben yapıyorum, o da bana evlenince sabah akşam gidip babamın yemeğini hazırlayamassın , kahvaltıyı babam hazırlar, gider yemeğini yaparsın , bikaç gün idare edre o bize gelir dedi ... Diyorum ya belki kötü niyetle söylemedi ama ben herşeyi yanlış anlamaya müsait bir dönemdeyiz galibaKeşke nişanlınız çözüm olarak her gün gitmemeyi değil de ev işlerini ortaklaşa üstlenmeyi önerseydi. Böylece daha az yorulursunuz ve babanıza daha rahat destek olursunuz. Ki zaten bu yıllarca sürecek bir durum değil. Babanız kendi düzenini oturtana kadar. Sonra haftada 2-3.
Nişanlımın da dediği aslında bu , Bırak gündelik işlerini yapsın , hareket etmek ona bedenen de zihnen de iyi gelecek diyor ama diyorum ya benşm bu ara yanlış anlama potansiyelim çok fazla birde babam en hassas noktamama bence adamin her isini ustlenerek aslinda kotuluk yapiyor bile olabilirsiniz,
gunluk rutin isler insani dinc tutar.
Bence kendi yemegini ve temizligini yapabilir, tabi ki bahar temizligi tarzinda olmaz, ona da kadin tutulur zaten.
Canım yanlızlık çok zorMuhabbet kuşu fikri çok hoşuma gitti muhakkak değerlendireceğim, çok teşekkür ederim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?