Maalesef, işin kötüsü gidişat da pek iyi değil yani 3-5 yıl sonrası daha iyi olur mu sanmam
Maalesef, işin kötüsü gidişat da pek iyi değil yani 3-5 yıl sonrası daha iyi olur mu sanmamBu arada benim mesaji isterseniz dikkate almayin cunku Turkiyede yasamiyorum. Arkadas2 sayfada herkes kosa kosa gideirm yazmis memleketin durumu bu kadar mi kotu
Yani ben kişisel olarak farklı ülke, farklı yaşam biçimi, kültür deneyimi yaşıyor olma kısmına çok yükseldim çok istrdiğim ama gerçekleşmeyeceğini hissettiğim bi şey bu ve kısa vadeli bi süre olduğu için nasılsa kendi düzenime döneceğimi bildiğim için giderdim. ülkenin durumundan ziyade konu sahibinin işinin tek başına ev döndürmeye fırsat vermiyor olması ve eşine gelen iş teklifinin 2 yıl sonunda ev alabilecek birikimi yapabilmelerini sağlıyor olmasıyla alakalı giderdim denmesi bana göre. he ülke de iyi durumda denemez zaten bu da başka bi konu başlığıBu arada benim mesaji isterseniz dikkate almayin cunku Turkiyede yasamiyorum. Arkadas2 sayfada herkes kosa kosa gideirm yazmis memleketin durumu bu kadar mi kotu
Yani ben kişisel olarak farklı ülke, farklı yaşam biçimi, kültür deneyimi yaşıyor olma kısmına çok yükseldim çok istrdiğim ama gerçekleşmeyeceğini hissettiğim bi şey bu ve kısa vadeli bi süre olduğu için nasılsa kendi düzenime döneceğimi bildiğim için giderdim. ülkenin durumundan ziyade konu sahibinin işinin tek başına ev döndürmeye fırsat vermiyor olması ve eşine gelen iş teklifinin 2 yıl sonunda ev alabilecek birikimi yapabilmelerini sağlıyor olmasıyla alakalı giderdim denmesi bana göre. he ülke de iyi durumda denemez zaten bu da başka bi konu başlığı
Maalesef, işin kötüsü gidişat da pek iyi değil yani 3-5 yıl sonrası daha iyi olur mu sanmam
Bence gidin derim yeme içme dışında bir masrafınız olmayacakmış orada kalmak isterseniz kalabiliyormuşsunuzda sizin içinde deneyim olur.Söylemeyi unutmuşum orada sadece yeme-içme harcamamız olacak. ev kirası faturalar falan şirkete ait olacak. eğer ben de gidersem dediğiniz gibi arabayı satıp dövize koymayı düşündük.
ben sizin yerinizde olsam kesinlikle giderdim eşimden bu denli uzun bir süre ayrı kalmak istemezdim belki orda çok daha mutlu olacaksınız yeni bir sayfa olacak sizin için ve denemeden bilemezsinizHerkese merhaba, ikilemde kaldığımız bi konuyla alakalı fikirlerinizi almak istediğim için bu başlığı açtım. Eşimle 3 yıldır evliyiz çocuğumuz yok. İstanbulda ikamet ediyoruz.
Bu yıl eşim yurt dışından (bir Asya ülkesinden) iş teklifi aldı. Başta kabul etmek istemedik ama dezavantajları ve avantajlarını karşılaştırınca kabul etmeye karar verdik. 2 yıllık bir proje için gidecek, kazancı çok iyi ve döndüğünde ev almayı planladığımız için kabul ettik aslında. Ancak sadece 6 ayda bir 2 haftalığına ziyarete gelebilecek. Yakın bir ülke olmadığı için de benim de sık sık gitme imkanım olmayacak. Size danışmak istediğim kısım ise şu.
Ben de çalışan bir kadınım, eşim eğer istersem onunla gidebileceğimi söylüyor. Bu konuda çok kararsızım, rahat okunabilmesi için şu şekilde yazacağım:
- Onunla gidersem işi bırakmam gerekecek. Ve çalıştığım sektör çok kısıtlı bir sektör olduğundan geri döndüğümde uzun bir süre iş bulamayacağım. Geçen yıl işsizdim mesela iş bulamadığım için daha önce çalışıp ayrıldığım iş yerine dönmek zorunda kaldım. Şimdi ise işim aşırı rahat evime çok yakın ortamı çok iyi. Kazancı da fena sayılmaz çok iyi olmasa da.
- Benim bir kedim var 10 yaşında. Gideceğimiz ülkeye onsuz yerleşmem mümkün değil. Yol çok uzun, 15-20 saat arası uçak, hadi bunu göze aldım diyelim oraya vardığımızda hayvanları 1 hafta karantinaya alıyorlarmış. Kedimle benim evladım gibi, hiç bilmediğimiz bi yerde üzerinde ne yapacaklarını bilmeden onu yabancı insanlara teslim etmek istemiyorum açıkçası. Bir de 2 yıl sonra bu hayvan 12 yaşında olacak. Şu an her ne kadar dinç olsa da beli o zaman o yolculuğu kaldıramayacak durumda da olabilir bilmiyoruz bunu.
- Burada kalırsam aslında size ben de çalıştığım için daha fazla para biriktirebilirmişim gibi gelebilir ama tam tersi eğer oraya gidersem daha fazla birikimimiz oluyor. Çünkü burada ev kirası elektrik su doğalgaz, kullandığım arabanın masrafları falan derken kazandığımdan fazlasını harcamamız gerekecek. Ama gidersem evi kapatıp eşyaları depoya kaldırıp arabayı da satacağız.
- Eğer oraya gidersem ve orada yaşamayı seversek temelli de kalabiliriz diyor eşim. Bir proje bitip diğeri başlıyormuş çünkü.
- Burada kalırsam 2 yılda sadece 4-5 kez görüşmüş olacağız. Eşime güveniyorum aldatma gibi şeylerden korkmuyorum ama aramıza bir soğukluk girerse birbirimizden uzaklaşırsak yani o mesafe bize yaramazsa diye de korkuyorum açıkçası.
- Ülke kültürel açıdan bize aşırı uzak, eğer gidersem bayağı adaptasyon sürecim olacak. spor salonuna yazılırım dil kursuna başlarım kendimi oyalarım diyorum ama sonuçta eşimin bir işi olacak bense sadece yapay gündemlerle kendimi oyalayacakmışım gibi hissediyorum. İşsiz kaldığım dönemde İstanbuldayken yüksek lisansımı tamamlamış, ehliyet almış, ingilizcemi geliştirmiştim ona rağmen çok sıkılmış nerdeyse depresyona girmiştim. işe girince rahatladım.
Eğer daha fazla detay isterseniz paylaşabilirim, fikirlerinizi merak ediyorum. Siz olsanız gider miydiniz kalır mıydınız?
Çok tatlısınız çok teşekkür ederim yorumunuz için. Eşimin iş temposu çok yoğun olmayacak memur gibi sabah 8 akşam 5. kedim için de evet karantina kısmını araştırıp bu konuda hizmet veren şirketlerle görüşeceğim ama ufak bi internet araştırmasıyla bu hizmetlerin 100-150 bin bandında olduğunu öğrendim, her türlü o birikim biraz baltalanacak gibiEşinizin çalışacağı proje biribirinize zaman ayırmanıza izin verecek mi? Yoksa çok yoğun mu çalışacak? Şöyle düşünün evet kişisel olarak kaygılarınızı anlıyorum ama aynı zamanda gezmek görmek içinde güzel bi fırsat. Eşinizin vakti oalcaksa. Bilmiyorum ben olsam gezemesemde giderdim ama eşim bütün gün çalışacak ev ona otel olacak sadece yatmaya dış almaya gelecek bense kendi başımın çaresine bakmaya çalışıcaksam bu kısım beni düşündürürdü. Böyle bişey olmayacaksa da iyi ya da kötü her halükarda 2 sene sonra bir ev alma şansınızla birlikte dönüş yapacaksınız Türkiye'ye. Ev alamasanızda büyük bi birikiminiz olacak mutlaka üstüne koyma fırsatınız olur. Bence bu güzel bi motivasyon. Belki evin üstüne biraz sermaye kalır kendi işinizi kurmayı düşünürsünüz. Hepsi seçenekler dahilinde. Kedinin konusunda bi yorum yapamıyorum bilmediğim konular ama bi araştırın belki kedinin yaşının çok olması sebebiyle karantinayı kaldıramayacağı ve karantinada gözlemlenen hastalıkları taşımadığına dair bi rapor belki işinizi görür. Bilmiyorum fikir yürüttüm. Bir de burda kalırsanız masraflarınızı tek başınıza karşılayamıyorsunuz eşinizden destek alacaksınız hem birikim baltalanacak hem ayrı kalacaksınız. Ben istemezdim bunu. Ülkenin sağlık sistemi güzelse belki planladığınız çocuğu da yapabilirsiniz oraya biraz adapte olduktan sonra. Zaten çalışamayacaksınız. Döndüğünüzde iş bulana kadar kreş anaokulu yaşı da gelmiş olur hem. Bana çok cazip geldi bu imkan
Ben giderdim, benim içinde değişik bı deneyim olurduSöylemeyi unutmuşum orada sadece yeme-içme harcamamız olacak. ev kirası faturalar falan şirkete ait olacak. eğer ben de gidersem dediğiniz gibi arabayı satıp dövize koymayı düşündük.
Ben bu sekilde gittim ve 1.5 sene bir asya ulkesinde kaldim. Dinlenrim kendime vakit ayiririm dedim, esimle vakit geciririz dedim ama o gunun 9-10 saati calisiyordu ve ben evde cogu zaman yalnizdim. Cevrem yoktu bir de bulundugum ulkedeki insanlarin ingilizce konusma seviyeleri ve hevesi yoktu. Benim icin zorlu bir 1.5 sene oldu.Herkese merhaba, ikilemde kaldığımız bi konuyla alakalı fikirlerinizi almak istediğim için bu başlığı açtım. Eşimle 3 yıldır evliyiz çocuğumuz yok. İstanbulda ikamet ediyoruz.
Bu yıl eşim yurt dışından (bir Asya ülkesinden) iş teklifi aldı. Başta kabul etmek istemedik ama dezavantajları ve avantajlarını karşılaştırınca kabul etmeye karar verdik. 2 yıllık bir proje için gidecek, kazancı çok iyi ve döndüğünde ev almayı planladığımız için kabul ettik aslında. Ancak sadece 6 ayda bir 2 haftalığına ziyarete gelebilecek. Yakın bir ülke olmadığı için de benim de sık sık gitme imkanım olmayacak. Size danışmak istediğim kısım ise şu.
Ben de çalışan bir kadınım, eşim eğer istersem onunla gidebileceğimi söylüyor. Bu konuda çok kararsızım, rahat okunabilmesi için şu şekilde yazacağım:
- Onunla gidersem işi bırakmam gerekecek. Ve çalıştığım sektör çok kısıtlı bir sektör olduğundan geri döndüğümde uzun bir süre iş bulamayacağım. Geçen yıl işsizdim mesela iş bulamadığım için daha önce çalışıp ayrıldığım iş yerine dönmek zorunda kaldım. Şimdi ise işim aşırı rahat evime çok yakın ortamı çok iyi. Kazancı da fena sayılmaz çok iyi olmasa da.
- Benim bir kedim var 10 yaşında. Gideceğimiz ülkeye onsuz yerleşmem mümkün değil. Yol çok uzun, 15-20 saat arası uçak, hadi bunu göze aldım diyelim oraya vardığımızda hayvanları 1 hafta karantinaya alıyorlarmış. Kedimle benim evladım gibi, hiç bilmediğimiz bi yerde üzerinde ne yapacaklarını bilmeden onu yabancı insanlara teslim etmek istemiyorum açıkçası. Bir de 2 yıl sonra bu hayvan 12 yaşında olacak. Şu an her ne kadar dinç olsa da beli o zaman o yolculuğu kaldıramayacak durumda da olabilir bilmiyoruz bunu.
- Burada kalırsam aslında size ben de çalıştığım için daha fazla para biriktirebilirmişim gibi gelebilir ama tam tersi eğer oraya gidersem daha fazla birikimimiz oluyor. Çünkü burada ev kirası elektrik su doğalgaz, kullandığım arabanın masrafları falan derken kazandığımdan fazlasını harcamamız gerekecek. Ama gidersem evi kapatıp eşyaları depoya kaldırıp arabayı da satacağız.
- Eğer oraya gidersem ve orada yaşamayı seversek temelli de kalabiliriz diyor eşim. Bir proje bitip diğeri başlıyormuş çünkü.
- Burada kalırsam 2 yılda sadece 4-5 kez görüşmüş olacağız. Eşime güveniyorum aldatma gibi şeylerden korkmuyorum ama aramıza bir soğukluk girerse birbirimizden uzaklaşırsak yani o mesafe bize yaramazsa diye de korkuyorum açıkçası.
- Ülke kültürel açıdan bize aşırı uzak, eğer gidersem bayağı adaptasyon sürecim olacak. spor salonuna yazılırım dil kursuna başlarım kendimi oyalarım diyorum ama sonuçta eşimin bir işi olacak bense sadece yapay gündemlerle kendimi oyalayacakmışım gibi hissediyorum. İşsiz kaldığım dönemde İstanbuldayken yüksek lisansımı tamamlamış, ehliyet almış, ingilizcemi geliştirmiştim ona rağmen çok sıkılmış nerdeyse depresyona girmiştim. işe girince rahatladım.
Eğer daha fazla detay isterseniz paylaşabilirim, fikirlerinizi merak ediyorum. Siz olsanız gider miydiniz kalır mıydınız?
Deneyimlerinizi paylaştığınız için çok teşekkür ederim evet yaşam tarzı olarak çok farklı olduğumuz için adaptasyon süreci çok zorlu olabiliyor maalesefBen bu sekilde gittim ve 1.5 sene bir asya ulkesinde kaldim. Dinlenrim kendime vakit ayiririm dedim, esimle vakit geciririz dedim ama o gunun 9-10 saati calisiyordu ve ben evde cogu zaman yalnizdim. Cevrem yoktu bir de bulundugum ulkedeki insanlarin ingilizce konusma seviyeleri ve hevesi yoktu. Benim icin zorlu bir 1.5 sene oldu.
Yazlari tam bir cehennem sicagi, kislari da tam bir kutup noktasiydi. Sivrisinekler de cabasi. Kisin asla disari cikamadim cunku disarida hissedilen -27yi gordugum oldu.
Tabikide guzel yanlari da vardi ama ben avrupadan o ulkeye gittigim icin, park bahce tarzi seyleri yoktu. Hava kirliligi de cabasi ben hayatim boyle bir hava kirliligi gormedim. Alisveris merkezleri efsane, cilt bakim urunleri efsane. surekli birseyler alip deniyordum. Cilt bakim merkezleri, doktorlari efsane.
Sonra tabi istanbulda is buldum istanbula dondum cunku daha fazla oturmaya dayanamadim. Esim de 1.5 sene sonra dondu. O sure zarfinda 3 ayda bir git gel yaptik
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?