Kızlar merhaba, ben 6 ay evlilik yaşadım, 2 yıl önce boşandım. 1buçuk yıldır erkek arkadaşım var, ikimiz de 38 yaşındayız. Hayatımda tanıdığım en düzgün insan, sevgi ve saygı dolu güzel bir ilişkimiz var. Birbirimizin ailesi ile tanıştık, ailelerimiz de tanıştı, hep birlikte geçen yaz bir kere yemeğe çıktık, herkes birbirinden memnun. Fakat evlenme teklifi etmedi henüz bana.
Geçtiğimiz eylül, ( 1 yıl olmuştu ilişkimiz) kendisine, maalesef ki, annemin laflarından etkilenerek ve dolduruşa gelerek, ne zaman resmi bir şey yapacağımızı sordum, O an yüzü gerçekten kızardı bozardı, haklı olduğumu, kendisinin ağırdan aldığını , en kısa zamanda yapacağımızı söyledi ama 1 ay yine hiç ses çıkmadı. Ekim ayında konu bir şekilde yine açıldı, ve çok zorlanarak bana , şuan maddi anlamda evlilik için hazır olmadığını, bu sebeple bir hamle yapamadığını , 2 3 ay kendisine müsaade etmemi söyledi. ( Bu arada kendi işini yapıyor 15 yıldır ( inşaat sektörü ) , ailesinden hiçbir destek almayacak, üzerine düşen herşeyi kendisi yapacak. ) Tabi ki tamam dedim ve çok üzüldüm çünkü bana bu maddi durumla ilgili bir şey söylediği için kendisi de çok üzüldü, 1 hafta morali bozuk gezdi, zayıflık olarak görüyor bunu kendisi.
Bu konuşmanın da üzerinden 5 ay geçti, ben hiç ciddi anlamda bahsetmedim evlilikten tabi ki, o da bahsetmedi. Yani evlilikle ilgili konuşmalar var tabi ama tarih anlamında bir şey konuşmadık, şu zaman olur bu zaman olur demedik. Bu arada ailesi ile aynı şehirde yaşamıyoruz ama ara ara gittiğinde kahvaltıya yemeğe fln beni de götürüyor, ben de gidiyorum. Özel günlerde annesi annemi, babası babamı arıyor fln. İlişkimizde de kötüye giden bir durum yok, birbirimize sevgimiz , saygımız, ilgimiz her zaman aynı, bu konuda ona en ufak bir güvensizliğim yok.
Benim derdim, ara ara içime bir gıcıklık geliyor, neden hala tarih konuşmadık, neden hala bir yüzük alıp evlenme teklifi bile etmedi. Tekrar sormayı gururuma yediremiyorum, zaten bana söylemiş sebebini , neden tekrar sorup hem onu zor durumda bırakacağım hem de kendimi evlilik meraklısı gibi göstereyim diyorum, bir yandan da ara ara içime gelen o gıcıklıktan dolayı kendi kendime ona tripli gibi davranıyorum, anlam veremiyor tabi ki o zamanki hallerime. Siz olsanız nasıl davranırdınız ? Bu şekilde devam edip, hamle beklemeli miyim? Bir şey söylemeli miyim?
