Merhabalar
Benim derdim ailem ve bana haksızlık yaptıklarını düşünüyorum, ben 27 yaşındayım her zaman ailemin sözünü dinleyen sözünden çıkmayan hem çok başarılı hem de uysal çocuklarıydım
ta ki evlenceğim zaman eşimi istemediler annem de babam da istemedi, çok büyük iftiralar attı babam, eşimin ailesine bilip bilmeden, ağır ithamlarda bulundu, ayrılmazsan
anneni boşarım bile dedi blöf yaptı düşünün... Günlerce ağladım üzüldüm kahroldum gerçek sandım ama yine de ayrılmadım, ayrılamadım çünkü çok seviyorduk birbirimizi,
istememelerinin sebebi ise eşimin benden daha düşük mezuniyetinin olması.Bir şekilde ikna oldular evlendik, ama suratları bir türlü düzelmedi eşimin yüzüne bakmıyorlar
konuşmuyorlar, yanına oturmuyorlar.Nişan alışverişinde annem yerin dibine soktu eşimi herkesin içinde aşağıladı, pazarlık mı yapmadılar şu kadar altın olacak şu olacak
bu olacak, duyanlar hiç görmemiş sanır, biz ayrılalım diye ellerinden geleni yaptılar, sokak ortasında rezil mi etmediler. Ailemi tanıyamadım bunlar benim ailem olamazdı bu kadar vicdansız.
Sırf bu yüzden evlenirken ailemin durumunun çok çok iyi olmasına rağmen babam bana tek bir iğne
dahi almadı çeyizim için herşeyimi kendim yaptım. Babamın iki tane dükkanı var sırf millet laf etmesin diye hem beni götürdüler beğendirdiler ve beğendiklerimi getirmeyip dükkanda satılmayanları bizim eve döşedi, koltukları hiç
içime sinmeyenleri aldılar gıkımı çıkarmadım, ama anlayan olmadı, hayırsız evlat oldum. Bunlar denmez ama üç kuruş üç kuruş biriktirdiğim 2 senelik birikimim vardı
10 bin lira civarı bu parayı çeyizim için saklıyordum ama babam zor durumdayken çıkardım ona verdim, ben de çeyizimi taksit taksit ödedim. Şimdi hala çeyiz taksitleri ödüyorum ama
babam en küçük kardeşime ufak bi motorsiklet aldı, kendileri yurt dışına seyahate çıkacaklar, ablama sürekli evlendi evleneli yardım ediyolar ve şimdi de ablamı kiradan kendi evine oturtuyorlar,
üstelik kendilerinin 2 tane dairesi var kirada.Tüm bunlara gık demedim ama ailem evime gelmiyo sürekli bahaneler sunuyorlar, babam bir kere ayak basmadı, annemler
sadece bir kere geldiler evleneli beri ve telefonda "kızım nasılsın, iyi misin". Bana artık samimiyetsiz gelmeye başladı bu davranışları.
Küsmeye gönlüm el vermiyo küsemiyorum hiç birine ama bütün bunlar da içime dokunuyor,bazen gizli gizli ağlıyorum ben bunları hakedecek ne yaptım kaçtım mı göçtüm mü
isimlerini mi lekeledim ne yaptım yani...