Nisanlinin fikrini cok begendim. Ben anneci bir insan olmadigim icin yasayacagim yeri anneme gore secmezdim.Selam kızlar ,
Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.
Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.
Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
Çalışıyorum ama çok rahat bir çalışma düzenim var evden çalışıyorum. Gün içinde rahatım bayağıAnnemin yakınında merkeze uzak bir yerde oturuyorum. Ben mecburiyetten oturuyorum, mecburiyetim olmasa oturmam. Şu an iki evi birden taşıma planı yapıyorum. Merkezi yer her zaman iyidir. Ailenize yakın olmak bir zorunluluk değilse oturmayın.
Hem çalışmıyor/ çalışmayacak mısınız? Gün içinde nasıl gideceksiniz?
geçende konu açmıştın canım , sen yeni bir aile kuruyorsun ailene yakın olmak orunda değilsin bence duygusallığın hiç ailenden ayrılmaman , markete yakın değil falan demişsin her gün markete gidilmiyor biraz rahatlamalısın sanki bende nişanlıyım ben şehir değiştiricem senn kadar duygusal değilim ben üniversite için şehir dışına çıktım belki ondan dolayı alışık olduğumdanSelam kızlar ,
Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.
Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.
Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
Siz hala birey olamamışsınız maalesef , eşiniz size çok güzel bişey sunuyor ama siz ailelere yakınlıktan bahsediyorsunuz, ben evlenirken eşime özellikle iki aileye de yakın olmama şartını koydum, yakınlık ailenin herşeye müdahil olması ve özel hayatın tehlikeye girmesi demektir , bence bir daha mantıklı düşünün 29 yaşındasınız artık bir birey olduğunuzun farkına varın derimSelam kızlar ,
Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.
Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.
Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
Ailemi terk ediyormuşum gibi duygular içindeyimSiz hala birey olamamışsınız maalesef , eşiniz size çok güzel bişey sunuyor ama siz ailelere yakınlıktan bahsediyorsunuz, ben evlenirken eşime özellikle iki aileye de yakın olmama şartını koydum, yakınlık ailenin herşeye müdahil olması ve özel hayatın tehlikeye girmesi demektir , bence bir daha mantıklı düşünün 29 yaşındasınız artık bir birey olduğunuzun farkına varın derim
Eşinizin söylediği daha mantıkı ben evlenen çiflerin iki aileye de uzak olmasından tarafım ayrıca 29 yaşına gelmişsiniz aileyle bağlarınız kopsun artık arkadaşlarınızla yürüyüşe çıkın eşinizle kahve için eşiniz yoksa çıkın bie cafede tek kahve okuyup kitap için. Belli yaşa gelmiş insanların artık bireyselliği ön plana alması lazımSelam kızlar ,
Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.
Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.
Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
Ben sana hak verdim, bir buçuk saat fazlaymış. Mecbur değilsiniz orada oturmaya sonuçta. İlerde çocuğunuz olduğunda, annen gelip gitmekte , sana yardımcı olmakta zorlanır.Selam kızlar ,
Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.
Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.
Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
geçende konu açmıştın canım , sen yeni bir aile kuruyorsun ailene yakın olmak orunda değilsin bence duygusallığın hiç ailenden ayrılmaman , markete yakın değil falan demişsin her gün markete gidilmiyor biraz rahatlamalısın sanki bende nişanlıyım ben şehir değiştiricem senn kadar duygusal değilim ben üniversite için şehir dışına çıktım belki ondan dolayı alışık olduğumdan
Daha önce konu açmadım hiç karıştırıyorsunuzAy bu o üye değil mi? 29 yaş, evden ayrılmak ben de diyorum konu tanıdık geldi :)
nişanlın çok güzel düşünmüş bence. annenlere özleyince gider gelirsin dipdibe oturmanıza ne gerek varSelam kızlar ,
Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.
Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.
Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
Daha önce konu açmadım hiç karıştırıyorsunuz
Lütfen öyle düsünmeyin mutluluğunuza odaklanın nişanınızı da bunaltmayın , birsürü kız nişanlınınızn size sunduğu şeyler için dua ediyor, ailenizle iletişimi koparın demiyorm mesafeli güzel bir ilişkiniz olmalı, evler yakın olunca pişman olacaksın, çünkü en ufak sorunda ailen olayın merkezinde olacak , evinin herseyini bilecek , eşinle planlarını etkileyecek, bir süre sonra siz bile kaçmak isteyeceksiniz, her iki aileden uzak mesafede hayat kurun derimAilemi terk ediyormuşum gibi duygular içindeyim
evet evet aynı kişiAy bu o üye değil mi? 29 yaş, evden ayrılmak ben de diyorum konu tanıdık geldi :)
Daha önce konu açmadım ben nereden çıkardınız aynı kişi olduğumu?evet evet aynı kişi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?