O üye başka memlekete gidicekti odamda odam tutturmuştu
Daha nezih bir semt her şeye ulaşım aşırı kolay , bir dışarı çıktınız mı istediğiniz her şey ayağınız altında. Sahil kesmi diğer ilçelere oranla daha güzel. Daha rahat ediyoruz sahilinde vs otururken . Genç kesim çok , rahatsız eden yok modern insanlar var. Kiraya çıkmayacağız ev alacağız.ben bilmem istanbul u yazdığım örnekler de bilinen büyük semtler
mesela Suadiye nin özelliği ne, ev kirası ne kadar, rezidans mı var mini apartmanlar mı kocaman bloklar mı
yani Suadiye'nin özelliği ne
bu Bahçeşehir, Büyükçekmece yolundaki yer mi hani üniversite vs olan
bana çok da uzak olmak gibi geldi annenize gidip gelmek, metro, metrobüs falan yok mu
evet haklısınız aslında. Şuan özgürlüğüm pek yok istediğim saatte girip çıkamıyorum eve. Yada istediğim yere tatile gitmek , istediğimi yapmak gibi şeyler. Biraz uzak olmak özgür olmak dahada iyi gelecek belkiBazı aile tiplerinde yetişen çocukların özellikle de ailesinden ayrı bir ortamda çok zaman geçirmemesi, köklü ayrılıklarda adapte sıkıntısı yaratıyor. Ben sizi çok iyi anlıyorum. İnanın yaşa başa da bakmıyor. Hüngür hüngür de ağlasanız normal. Bu biraz aile yaklaşımı biraz da ailesiz bir iş yapmama sürekli onlara danışma, onlardan izin/onay alma olaylarından sıkı bir bağ oluyor. Bence evliliğinizin ilk zamanları biraz sizi zorlar ama aile bağımsızlığını kesinlikle tadın. Çok kısa sürede daha mutlu olabileceksiniz. İnsan bir noktada iki tarafın ailesinden uzak durmalı, şu an en önemli şey siz ve eş adayınız, yaşayacağınız ortamın aktifliği. Ailenize çok uzak mesafe de yok. Biraz gözden uzak olun. Zamanla yararlarını hissedersiniz.
İnanın kafanız rahat eder . Bu seferde bi sorun olsa aranızda önünüze getirebilir en iyisi kafanız rahat olsun .. en iyisi bu. Emin olun günün sonunda eşinizle aynı oda da evde olacaksınız . Evde eşle sorun olunca sıkıntı oluyorOnun ailesi Almanyada yaşıyor . O tarafa istesekte yakın olamayacağız zaten. Ama dediğiniz gibi derdim yakın olamayacak olmak. İlk defa ayrılacağım için böyle hissediyorum belkide
Yani onun söyledikleri de mantıklı geliyor zaten bir yandan. Kesinlikle kavga çıkarma sürekli söylenme gibi bir şey yapmıyorum bunlar daha çok içimden düşündüklerim.Siz annenize kahveye giderken adam ne yapacak muhabbetinize ortak mi olacak? Bencilce bir davranış bence orta yolu bulmayi deneyin
Bence duygusallıktan yakın olmak istiyosun eşinin düşündüğü daha mantıklı geliyo banaSelam kızlar ,
Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.
Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.
Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
Merkezi yer candır . Ama ilerde çocuk olunca bakıcı zordur . Annenize yakın olsanız bakıcı işi kolaylaşır ama ne bileyim benim ailem pek ilgili bir aile olmadığı için ve yaptıkları her şeyi başa kalktıkları için ben pek tercih etmezdim .Selam kızlar ,
Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.
Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.
Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
Ailemi terk ediyormuşum gibi duygular içindeyim
Evlenince artık annenle değil eşinle daha çok vakit geçireceksin o yüzden eşin güzel düşünmüş. Annen de çok uzak sayılmaz yine haftadır bir gidilebilir. Yeni evliyken insan eşiyle bol bol geziyor zaten. Ama ne zaman hamile kaldın, doğum yaptın işte o zaman annelere çok ihtiyaç oluyorSelam kızlar ,
Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın hüznü sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hiç ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hiçbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden çalıştığımız için o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman geçireceğimizi düşünüyor. Tüm gün evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yürümeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.
Şuan yaşadığım yerde çok güzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım için. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla sürüyor yürüyerek öyle takılacak güzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan için daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gün içinde anneme kahveye giderim yürüyüşe çıkarız beraber vs diye düşünüyorum.
Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?
evet dediğiniz gibi aynen. 29 yıldır burada bu şekilde yaşıyorum bir anda herkesten uzaklaşacak olmak daha önceden yaşamadığım bir duygu olduğu için sanırım çok farklı hissettiriyorSanirim büyürken size fazla özgürlük verilmedi. Herseyi annen ve ailen hal etti. Hali ile birseyleri tek basina hal etmek sana korkutucu geliyor. Ondan dolayi annene ve ailene ihtiyaç duyuyorsun.
Bence bu kaçirilmaz bir firsat. Cok daha önce yapilmasi gereken birseydi aslinda. Annene yakin oturursan, yine herseye o el atmak isteyecek. Yine aslinda yapabildiklerini kesf edemezsin. Her zaman "cocuk" kalacaksin. Evet ilk basta çok zorlanacaksin, birden çok sorumluluk verilmis gibi his edeceksin ama zaman ile, ve esinin anlayisi ile (bu konuda kesinlikle onun ile konusman lazim), asacaksin.
Ve farkina varacaksin ki daha özgüvenli oldugun, ayri olmakta hosuna gittigi,... Kendini duygusalliga verme. Cesur ol, yapabilirsin bunu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?