- 20 Aralık 2014
- 3.010
- 9.325
- 158
Dünya iyisi derken???
Dunya iyisi bi adam bunlari yapmaz önce bunu kabullen.
Bi de annen sizde iken ne dedi de esin köpürdü orasini anlamadm
O zaman o rafta copluk yapmasin terapi laflari silin yerine bosanma dosyasini koyun.Terapi başlamadı bile. Terapi teklifi kibarca reddedildi. Bende durum bu şartlar bu dendi kibarca. Bir daha terapi konusu açılmamak üzere tek taraflı rafa kalktı.
Seni buralarda yerler cookiebooooxxx :)) diyecektim yazının sonu böyle olmasaydı ..Ben 30 yaşında bir kadınım.35 yaşında eşim 3 yıllık evliyiz.Eşim dünya iyisi bir insan.Evine,bana çok bağlı.Bensiz bir plan yapmak istemez.Dışarıda gözü yoktur.Evde ihtiyacım olan her konuda yardımcıdır.Gizli saklı işleri yoktur.Sosyal medya falan pek ilgisini çekmez.Telefonları,tableti hep ortadadır.Düzgün bir işi var,geliri iyi çok şükür.Ailesi benden sonra gelir.Birlikte birşey yapalım,beni istediğim bir yere götürsün mesela ondan mutlusu yok.
Mükemmel bir kayınvalidem var.Beni çok sever hatta oğlundan fazla sevdiğini hissederim hep.Hiçbirşeye karışmaz,fikrini sorarsak ta hep benden yana olur.Davet etmesek asla gelmez rahatsızlık vereceğini düşünür.
Çok tatlı bir görümcem var.Cana yakın.Arkadaş gibiyiz.Çok seviyorum.Çoğu kişinin şikayet ettiği konularda kusursuz mutluyuz.
Ben evlendiğimde çalışıyordum,şehir değişikliği oldu tayin durumu yoktu işten ayrıldım.Sonra eşim çalışmamı istemedi pek.Sana bırakıyorum ama istemiyorum dedi.Ben de çok üstüne düşmedim açıkçası.Bununla ilgili de bir sorun yaşamadık.
Eşim çok kıskanç.Hiç arkadaşım olmasına izin vermiyor.Kadın arkadaş bile.Tüm arkadaşlarımı uzaklaştırdı benden.Ailemle sık görüşmemi istemiyor.Telefonda konuşmama dahi surat asıyor.Sürekli onun dedikodusu yaptığımızı sanıyor sanırım.Kız kardeşlerim var,canlarım onlarla bile dertleşemez oldum.Benim bir şey anlatmam bir yana onlar anlatınca bile sana ne onların hayatından sana neden anlatıyor,bugün o anlatır yarın sen anlatırsın,özel hayat diye bir şey var diye kızıyor hemde ne kızmak...
Giyim kuşamıma karışıyor.Erkek çocuklar gibi giyinsem hoşuna gidiyor dikkat çekmem diye.
Ailem evime gelemiyor eşimden çekiniyorlar.Surat yapıyor çünkü ya da odasına geçip kitap okuyor çıkmıyor odasından.3 yıllık evliliğimde annem 1 kez gelebildi evime 4 günlük oda.Ayrı şehirlerdeyiz ve giderken bana bir daha hastalığın bir şeyin olur ancak öyle gelirim,gelmem dedi.
Çok uzun yazdım ama sonlandırayım,annem geldiğinde ona başımızdan geçen bir olayı anlattım,annemde yemek yerken laf arası o konuyu söyledi ki gülüp geçilecek birşey. Eşim beni diğer odaya çağırdı ve demediğini bırakmadı demek ki sen herşeyimzi annene anlatıyorsun. Mahalle dedikoducuları gibi dedi.Aileni istiyorsan onların düzeninde yaşayacaksan topla valizini çık git dedi hatta küfür etti.3 yılda ilk kez oldu böyle birşey.Tanıyamadım eşimi. Annem anladı çünkü ağladım tutamadım kendimi,eşim onu istemiyor o yüzden bana kızdı sandı ve gideyim ben siz huzursuz olmayın dedi.ertesi sabah gitti ve giderken eşin seni çook ezmiş bambaşka bir insan olmuşsun dedi.Ben hiç farkında değildim.
Evet,şimdi ne yapacağımı bilmiyorum.Eşim bin pişman ve hiç olmadığı kadar üstüme düşüyor.eviyor biliyorum,Ben de seviyorum ama hayat böyle kimsesiz,yalnız ailesiz geçer mi hep bunu düşünüyorum.
Konuş anlat çözmeye çalış ya da terapiste gidin demeyin bunlar denenmiş ve sonuç alınamamıştır.
Siz olsanız ne yapardınız? Boşanmayı düşünür müydünüz?
Ettafta o kadar çok aldatılma, şiddet, kv, sorumsuxluk gibi sorunları olanlar varken benim derdim dert mi bunu sormak istedim aslında. Şımarıklık mı yapıyorum diye hissediyorum ama sizlerin yotumlarından da anlıyorum ki şımarıklık değil.
Ben 30 yaşında bir kadınım.35 yaşında eşim 3 yıllık evliyiz.Eşim dünya iyisi bir insan.Evine,bana çok bağlı.Bensiz bir plan yapmak istemez.Dışarıda gözü yoktur.Evde ihtiyacım olan her konuda yardımcıdır.Gizli saklı işleri yoktur.Sosyal medya falan pek ilgisini çekmez.Telefonları,tableti hep ortadadır.Düzgün bir işi var,geliri iyi çok şükür.Ailesi benden sonra gelir.Birlikte birşey yapalım,beni istediğim bir yere götürsün mesela ondan mutlusu yok.
Mükemmel bir kayınvalidem var.Beni çok sever hatta oğlundan fazla sevdiğini hissederim hep.Hiçbirşeye karışmaz,fikrini sorarsak ta hep benden yana olur.Davet etmesek asla gelmez rahatsızlık vereceğini düşünür.
Çok tatlı bir görümcem var.Cana yakın.Arkadaş gibiyiz.Çok seviyorum.Çoğu kişinin şikayet ettiği konularda kusursuz mutluyuz.
Ben evlendiğimde çalışıyordum,şehir değişikliği oldu tayin durumu yoktu işten ayrıldım.Sonra eşim çalışmamı istemedi pek.Sana bırakıyorum ama istemiyorum dedi.Ben de çok üstüne düşmedim açıkçası.Bununla ilgili de bir sorun yaşamadık.
Eşim çok kıskanç.Hiç arkadaşım olmasına izin vermiyor.Kadın arkadaş bile.Tüm arkadaşlarımı uzaklaştırdı benden.Ailemle sık görüşmemi istemiyor.Telefonda konuşmama dahi surat asıyor.Sürekli onun dedikodusu yaptığımızı sanıyor sanırım.Kız kardeşlerim var,canlarım onlarla bile dertleşemez oldum.Benim bir şey anlatmam bir yana onlar anlatınca bile sana ne onların hayatından sana neden anlatıyor,bugün o anlatır yarın sen anlatırsın,özel hayat diye bir şey var diye kızıyor hemde ne kızmak...
Giyim kuşamıma karışıyor.Erkek çocuklar gibi giyinsem hoşuna gidiyor dikkat çekmem diye.
Ailem evime gelemiyor eşimden çekiniyorlar.Surat yapıyor çünkü ya da odasına geçip kitap okuyor çıkmıyor odasından.3 yıllık evliliğimde annem 1 kez gelebildi evime 4 günlük oda.Ayrı şehirlerdeyiz ve giderken bana bir daha hastalığın bir şeyin olur ancak öyle gelirim,gelmem dedi.
Çok uzun yazdım ama sonlandırayım,annem geldiğinde ona başımızdan geçen bir olayı anlattım,annemde yemek yerken laf arası o konuyu söyledi ki gülüp geçilecek birşey. Eşim beni diğer odaya çağırdı ve demediğini bırakmadı demek ki sen herşeyimzi annene anlatıyorsun. Mahalle dedikoducuları gibi dedi.Aileni istiyorsan onların düzeninde yaşayacaksan topla valizini çık git dedi hatta küfür etti.3 yılda ilk kez oldu böyle birşey.Tanıyamadım eşimi. Annem anladı çünkü ağladım tutamadım kendimi,eşim onu istemiyor o yüzden bana kızdı sandı ve gideyim ben siz huzursuz olmayın dedi.ertesi sabah gitti ve giderken eşin seni çook ezmiş bambaşka bir insan olmuşsun dedi.Ben hiç farkında değildim.
Evet,şimdi ne yapacağımı bilmiyorum.Eşim bin pişman ve hiç olmadığı kadar üstüme düşüyor.eviyor biliyorum,Ben de seviyorum ama hayat böyle kimsesiz,yalnız ailesiz geçer mi hep bunu düşünüyorum.
Konuş anlat çözmeye çalış ya da terapiste gidin demeyin bunlar denenmiş ve sonuç alınamamıştır.
Siz olsanız ne yapardınız? Boşanmayı düşünür müydünüz?
+1. Annenizi çağırın, aynı şekilde terbiyesizlik yaparsa annenizle birlikte gidin. Ailenizle yaşadığınız şehirde yeniden eski hayatınıza dönün. Çünkü bu yaşadığınız hayat, hayat değil...Hemen baska bir konuda da yazdim. Bu esim ailemle gorusmeme izin vermiyor kafasina nasil ulasiyorsunuz inanmak cok zor. Ne demek izin almak? Ne demek izin vermemesi? Annenize cok cok buyuk ayip olmus. Nadem hatasini farketti annenizi tekrar cagirin bakalim nasil davranacak? Aynilarini yaparsa dedigi gibi valizinizi alin cikin....
Cnm benim eşim benim aileme birkez surat yapsa onlarla konusma dese bende o zaman benden istediklerini sen ailene uygula sonra söz ben uygulayacam derdim o kendini ne sanıyor her şeye tahammül edebilirim ama aileme yapılan surata asla tahammül edemem. Telefonla konusmandan onane yaa sizde her şeyi onun yanında konusmak zorunda mısın o evde yokken ara aileni diledigin kadar konuş zaten erkek milletine ne kadar yüz versen o kadar tepene çıkıyorBen 30 yaşında bir kadınım.35 yaşında eşim 3 yıllık evliyiz.Eşim dünya iyisi bir insan.Evine,bana çok bağlı.Bensiz bir plan yapmak istemez.Dışarıda gözü yoktur.Evde ihtiyacım olan her konuda yardımcıdır.Gizli saklı işleri yoktur.Sosyal medya falan pek ilgisini çekmez.Telefonları,tableti hep ortadadır.Düzgün bir işi var,geliri iyi çok şükür.Ailesi benden sonra gelir.Birlikte birşey yapalım,beni istediğim bir yere götürsün mesela ondan mutlusu yok.
Mükemmel bir kayınvalidem var.Beni çok sever hatta oğlundan fazla sevdiğini hissederim hep.Hiçbirşeye karışmaz,fikrini sorarsak ta hep benden yana olur.Davet etmesek asla gelmez rahatsızlık vereceğini düşünür.
Çok tatlı bir görümcem var.Cana yakın.Arkadaş gibiyiz.Çok seviyorum.Çoğu kişinin şikayet ettiği konularda kusursuz mutluyuz.
Ben evlendiğimde çalışıyordum,şehir değişikliği oldu tayin durumu yoktu işten ayrıldım.Sonra eşim çalışmamı istemedi pek.Sana bırakıyorum ama istemiyorum dedi.Ben de çok üstüne düşmedim açıkçası.Bununla ilgili de bir sorun yaşamadık.
Eşim çok kıskanç.Hiç arkadaşım olmasına izin vermiyor.Kadın arkadaş bile.Tüm arkadaşlarımı uzaklaştırdı benden.Ailemle sık görüşmemi istemiyor.Telefonda konuşmama dahi surat asıyor.Sürekli onun dedikodusu yaptığımızı sanıyor sanırım.Kız kardeşlerim var,canlarım onlarla bile dertleşemez oldum.Benim bir şey anlatmam bir yana onlar anlatınca bile sana ne onların hayatından sana neden anlatıyor,bugün o anlatır yarın sen anlatırsın,özel hayat diye bir şey var diye kızıyor hemde ne kızmak...
Giyim kuşamıma karışıyor.Erkek çocuklar gibi giyinsem hoşuna gidiyor dikkat çekmem diye.
Ailem evime gelemiyor eşimden çekiniyorlar.Surat yapıyor çünkü ya da odasına geçip kitap okuyor çıkmıyor odasından.3 yıllık evliliğimde annem 1 kez gelebildi evime 4 günlük oda.Ayrı şehirlerdeyiz ve giderken bana bir daha hastalığın bir şeyin olur ancak öyle gelirim,gelmem dedi.
Çok uzun yazdım ama sonlandırayım,annem geldiğinde ona başımızdan geçen bir olayı anlattım,annemde yemek yerken laf arası o konuyu söyledi ki gülüp geçilecek birşey. Eşim beni diğer odaya çağırdı ve demediğini bırakmadı demek ki sen herşeyimzi annene anlatıyorsun. Mahalle dedikoducuları gibi dedi.Aileni istiyorsan onların düzeninde yaşayacaksan topla valizini çık git dedi hatta küfür etti.3 yılda ilk kez oldu böyle birşey.Tanıyamadım eşimi. Annem anladı çünkü ağladım tutamadım kendimi,eşim onu istemiyor o yüzden bana kızdı sandı ve gideyim ben siz huzursuz olmayın dedi.ertesi sabah gitti ve giderken eşin seni çook ezmiş bambaşka bir insan olmuşsun dedi.Ben hiç farkında değildim.
Evet,şimdi ne yapacağımı bilmiyorum.Eşim bin pişman ve hiç olmadığı kadar üstüme düşüyor.eviyor biliyorum,Ben de seviyorum ama hayat böyle kimsesiz,yalnız ailesiz geçer mi hep bunu düşünüyorum.
Konuş anlat çözmeye çalış ya da terapiste gidin demeyin bunlar denenmiş ve sonuç alınamamıştır.
Siz olsanız ne yapardınız? Boşanmayı düşünür müydünüz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?