Sizce bir anne öz kızını kıskanır mı?

Kiskanmiyor bence sadece baban tarafından daha çok sevilmek istiyor seninle alakalı bir durum değil babanla annen arasında sevgi açlığı var annende galiba sende sevgini göster ona bol bol esirgeme
 
Merhaba bayanlar,

Böyle bir kanıya varmam uzun süremi aldı. Aslında anlıyordum da yine kondurmak istemiyordum. Size birkac örnekle yasadıgım durumu anlatmak istiyorum. Bir abim var, bugune kadar evlat ayrımını dibine kadar yaşadım. Bunu artik kabullendim, eskisi gibi takmıyorum. Birisi anneme kızın cok güzel maasallah dedigi vakit, annemin yüzü düşer, tesekkur etmek yerine, '' hı evet makyaj var ya ondan '' der.

Sosyal medya hesabında birlikte cekindigimiz fotograflari koyar, o da ayda yilda bir. Birisi kızın cok güzel maasallah yazdiysa eyvah. Hemen o fotografı kaldirir. Ardından gider benim en paspal ev haliyle haberim yokken cekilmis, sacım basım dagınık olan fotograflarimi koyar :) Bir keresinde, sacımı boyatmıstım, annem de biraz kestirmisti saclarını. Babam cok güzel olmus kızım dedi, annemin sacını farketmedi. O da pek bir degisiklik yoktu o yüzden. Ona guzel diyorsun da bana neden demiyorsun diye, babamın burnundan getirdi. Bir kez de babam karpuzun en güzel kısmını kızıma kestim dedi, bana neden kesmiyorsun da ona kesiyorsun dedi.

Sürekli bana, ben yașamadım sen de yaşama, benim yoktu senin de olmayıversin gibi kelimeler kullanır. Cevremdeki anneler, ben yaşamadım kızım yasasın, benim olmadı en guzelleri kızımın olsun derken, benim durumum boyle. Acıkcası her seyi yazsam sayfalarca sürer. Size en ufak örnekleri verdim. Sizce ben mi kötü niyetliyim, yoksa hissettigim dogru mu?

Not: Annem kendi annesinden de pek sevgi gormemis, o da evlat ayrımına maruz kalmıs. Ben bundan ders almasını temenni ederdim ancak aynısını bana uyguluyor. Halbuki ben bu yuzden hep bir kızımın olmasını diliyorum. Ona bunların hicbirini yaşatmayacagım...
Yani ne desem billemedim..babanın sana olan ilgisini kıskanıyor desem..tam tersine mutlu olmalı..evlat ayrımı zaten başlı başına çok yanlış..erkek çocuğu ailede kalacak kız çocuğu evlenip el olacak düşüncesinden nefret ederim! ama işte maalesef insanların beynine müdahele edemiyoruz.
 
Merhaba bayanlar,

Böyle bir kanıya varmam uzun süremi aldı. Aslında anlıyordum da yine kondurmak istemiyordum. Size birkac örnekle yasadıgım durumu anlatmak istiyorum. Bir abim var, bugune kadar evlat ayrımını dibine kadar yaşadım. Bunu artik kabullendim, eskisi gibi takmıyorum. Birisi anneme kızın cok güzel maasallah dedigi vakit, annemin yüzü düşer, tesekkur etmek yerine, '' hı evet makyaj var ya ondan '' der.

Sosyal medya hesabında birlikte cekindigimiz fotograflari koyar, o da ayda yilda bir. Birisi kızın cok güzel maasallah yazdiysa eyvah. Hemen o fotografı kaldirir. Ardından gider benim en paspal ev haliyle haberim yokken cekilmis, sacım basım dagınık olan fotograflarimi koyar :) Bir keresinde, sacımı boyatmıstım, annem de biraz kestirmisti saclarını. Babam cok güzel olmus kızım dedi, annemin sacını farketmedi. O da pek bir degisiklik yoktu o yüzden. Ona guzel diyorsun da bana neden demiyorsun diye, babamın burnundan getirdi. Bir kez de babam karpuzun en güzel kısmını kızıma kestim dedi, bana neden kesmiyorsun da ona kesiyorsun dedi.

Sürekli bana, ben yașamadım sen de yaşama, benim yoktu senin de olmayıversin gibi kelimeler kullanır. Cevremdeki anneler, ben yaşamadım kızım yasasın, benim olmadı en guzelleri kızımın olsun derken, benim durumum boyle. Acıkcası her seyi yazsam sayfalarca sürer. Size en ufak örnekleri verdim. Sizce ben mi kötü niyetliyim, yoksa hissettigim dogru mu?

Not: Annem kendi annesinden de pek sevgi gormemis, o da evlat ayrımına maruz kalmıs. Ben bundan ders almasını temenni ederdim ancak aynısını bana uyguluyor. Halbuki ben bu yuzden hep bir kızımın olmasını diliyorum. Ona bunların hicbirini yaşatmayacagım...
Sevgi nedir bilmiyorki sevgi göstersin.

Sorunlari var annenin böyle kabul et yapacak birsey yok. Varsa imkanin psikologa danisabilirsin.
 
bende de farklı bir durumla farkettim bu durumu.
annemin arkadaş çevresi çok fazla yok çünkü ya ondaki hatalar ile ya da arkadaşlarının hatalarıyla koptular vs. Biraz da egolu olduğu için inatçıda. Karşısındaki insanı olduğu gibi kabul etme ya da idare etme gibi bir tavrı yok. Annem beni de kıskanıyor çünkü örneğin; eski çalıştığım yerlerdeki arkadaşlarımla hala görüşürüm ve iyi dostlarımdır. Aradıklarında da birikir birikir bazen 1 saat konuşuruz güleriz, dertleşiriz vs. Onlar beni aradıklarında direkt suratını asar ve gün boyu tripler ile hiç konuşmaz ya da en ufak şeyden problem çıkarır :KK43: insan daha sevinmesi gerekir ki kızımın arkadaşları seviyor sayıyor veya arıyor ne güzel insan ilişkileri var vs. diye memnun olması lazım. kimseyle geçinmeyen, silik veya egolu birisi mi olsaydım? Bu sorunlu bir kişilik ve bu şekilde onun gibi neredeyse yalnız mı kalayım yani..Saçma.
Beliki annen çok mutsuz ve kibirli biri..bu yüzden başka mutlu insan göründe hazm edemiyor...aslında çok yanlız ve kimse tarafından anlaşılmayan bir konumda, kısmen buna kendisi sebeb olsa bile..kızmakla birlikte aslında üzüldüm annene
 
Beliki annen çok mutsuz ve kibirli biri..bu yüzden başka mutlu insan göründe hazm edemiyor...aslında çok yanlız ve kimse tarafından anlaşılmayan bir konumda, kısmen buna kendisi sebeb olsa bile..kızmakla birlikte aslında üzüldüm annene
ben onun mutlu olması için herşeyi yapıyorum. gönlü olsun diye inanın cebimde son paramda olsa yeri gelir onun için harcarım ki üzülmesin içinde kalmasın diye. ben kendime harcamam ona harcarım inanın. ama kendisi de kendi kendine yapıyor birazcıkta. melankolik bir yapıda. allaha şükür sağlık iyi ve maddi konularda da aman aman sorun yok e o zaman dertlenmek niye. biraz da mutlu olmaya çalışmak lazım. mesela ben çok üzgün olsamda içim kan ağlasa da onun gibi triplere girme lüksüm yok çünkü olay çıkar daha fena üzülürüm en sonunda da pişman olurum zaten. kendime kızarım kime ne söylüyorsun diye içime atar yutarım boğazım düğümlenir..
 
Bu konuyu annenle konustugunda verim alamiyorsan birde babanla konusmani tavsiye ederim .genelde babayla yasanan problemler anneye anlatiliyor ama anneyle olanlar babaya anlatilmiyor .babanda iyi niyetli guzel bir insan belli karpuzun guzel yerini sana veriyor :) klasik babalar boyle seyleri pek farkedemez sen anlatmalisin. belki baban konusursa annen biraz etkilenir .allah yardimcin olsun
 
ben onun mutlu olması için herşeyi yapıyorum. gönlü olsun diye inanın cebimde son paramda olsa yeri gelir onun için harcarım ki üzülmesin içinde kalmasın diye. ben kendime harcamam ona harcarım inanın. ama kendisi de kendi kendine yapıyor birazcıkta. melankolik bir yapıda. allaha şükür sağlık iyi ve maddi konularda da aman aman sorun yok e o zaman dertlenmek niye. biraz da mutlu olmaya çalışmak lazım. mesela ben çok üzgün olsamda içim kan ağlasa da onun gibi triplere girme lüksüm yok çünkü olay çıkar daha fena üzülürüm en sonunda da pişman olurum zaten. kendime kızarım kime ne söylüyorsun diye içime atar yutarım boğazım düğümlenir..
Etki tepki canım surat yaparak negatif ilgi almasını başarıyor..ve o surat yaptıkca demekki cevresindekiler daha çok üstüne düşüp güzel davranıyor...Tam tersini yap!! ya tamamen yaptığı suratı görmezden gel! o şekilde senden ilgi almamasını sağla..düzgün ve güzel davrandığında sende güzel davran..Yada yaptığı surat karşısında ciddi tepkini göster. Sessiz götürüyor seninki işini🤣🤣🤣
 
Merhaba bayanlar,

Böyle bir kanıya varmam uzun süremi aldı. Aslında anlıyordum da yine kondurmak istemiyordum. Size birkac örnekle yasadıgım durumu anlatmak istiyorum. Bir abim var, bugune kadar evlat ayrımını dibine kadar yaşadım. Bunu artik kabullendim, eskisi gibi takmıyorum. Birisi anneme kızın cok güzel maasallah dedigi vakit, annemin yüzü düşer, tesekkur etmek yerine, '' hı evet makyaj var ya ondan '' der.

Sosyal medya hesabında birlikte cekindigimiz fotograflari koyar, o da ayda yilda bir. Birisi kızın cok güzel maasallah yazdiysa eyvah. Hemen o fotografı kaldirir. Ardından gider benim en paspal ev haliyle haberim yokken cekilmis, sacım basım dagınık olan fotograflarimi koyar :) Bir keresinde, sacımı boyatmıstım, annem de biraz kestirmisti saclarını. Babam cok güzel olmus kızım dedi, annemin sacını farketmedi. O da pek bir degisiklik yoktu o yüzden. Ona guzel diyorsun da bana neden demiyorsun diye, babamın burnundan getirdi. Bir kez de babam karpuzun en güzel kısmını kızıma kestim dedi, bana neden kesmiyorsun da ona kesiyorsun dedi.

Sürekli bana, ben yașamadım sen de yaşama, benim yoktu senin de olmayıversin gibi kelimeler kullanır. Cevremdeki anneler, ben yaşamadım kızım yasasın, benim olmadı en guzelleri kızımın olsun derken, benim durumum boyle. Acıkcası her seyi yazsam sayfalarca sürer. Size en ufak örnekleri verdim. Sizce ben mi kötü niyetliyim, yoksa hissettigim dogru mu?

Not: Annem kendi annesinden de pek sevgi gormemis, o da evlat ayrımına maruz kalmıs. Ben bundan ders almasını temenni ederdim ancak aynısını bana uyguluyor. Halbuki ben bu yuzden hep bir kızımın olmasını diliyorum. Ona bunların hicbirini yaşatmayacagım...
Onun öfkesi size değil yasayamadiklarina,onu ezenlere.O da sizi ezerek kendini tatmin ediyor.Kisisel olarak algılamayın lütfen.Size bir örnek vereyim bir tanidigimin babası çocukken öğretmen olmak istiyormuş.Kendi babasi maddi olarak bir şey yapmayınca meslek lisesine gitmek zorunda kalmış.Butun arkadaşları öğretmen olmuş ama o liseyi bile bitirememis.Kizini da istemedigi halde kendi gibi meslek lisesine yazdırmış.Universiteye de göndermemiş kızını.Yani ben okuyamadiysam sen de okuma.Çunku onun başarısını gördükçe kendine kızgınlığı daha da artacak.Boyle yaparak kendini rahatlatıyor.Bak ben başaramadım ama çevremdeki kimsede başaramadı demek ki sorun bende değil.Zamaninda sevgi,ilgi görmemis,kontrolcu ebeveyn sahibi,aileleri tarafından hep onay bekleyerek büyümüş insanlar başkalarında olanı hep kıskanırlar.Kimsenin ondan üstün olmasını istemezler.Umarim doğru anlatabilmisimdir.Bu nedenle söylediklerini önemsemeyin yoksa zamanla ya annenize benzer bir anne olursunuz istemsizce ya da ozguveniniz yerle bir olur.
 
Anne- baba Konukları tam benlik zira bizimkilerde her türlü numara var🤪
Benimkide kıskançdir bi kere kuzenimin düğünün de siyah bi elbise giymiştim payetli ben hafif balik etliyim herkesin içinde bu elbiseyi teyzen giyse daha cok yakışırdı o zayıf dedi teyzem bile şok oldu
Kocamdan şikâyet etsem ne ediyon ben neler çektim hem senin gibi de değildim bi bakan bi daha bakardı (cirkinsin demek istiyor)🤣demisti
Kocanda g.tunde geziyor senin bu ne? Çok geziyorsunuz kocanla😈
Bişey alırım aynısını ister 2 sene once motorcu deri ceketlerden aldım zara'dan banada al bundan büyük bedeni varsa diyor rock tarzi🤭anlatsam bitmez sabaha kadar
 
Bu konuyu annenle konustugunda verim alamiyorsan birde babanla konusmani tavsiye ederim .genelde babayla yasanan problemler anneye anlatiliyor ama anneyle olanlar babaya anlatilmiyor .babanda iyi niyetli guzel bir insan belli karpuzun guzel yerini sana veriyor :) klasik babalar boyle seyleri pek farkedemez sen anlatmalisin. belki baban konusursa annen biraz etkilenir .allah yardimcin olsun
babam yıllar önce vefat etti maalesef ve babam bu tür meselelere hiç karışmayan pasif bir karakterdeydi :(
 
Onun öfkesi size değil yasayamadiklarina,onu ezenlere.O da sizi ezerek kendini tatmin ediyor.Kisisel olarak algılamayın lütfen.Size bir örnek vereyim bir tanidigimin babası çocukken öğretmen olmak istiyormuş.Kendi babasi maddi olarak bir şey yapmayınca meslek lisesine gitmek zorunda kalmış.Butun arkadaşları öğretmen olmuş ama o liseyi bile bitirememis.Kizini da istemedigi halde kendi gibi meslek lisesine yazdırmış.Universiteye de göndermemiş kızını.Yani ben okuyamadiysam sen de okuma.Çunku onun başarısını gördükçe kendine kızgınlığı daha da artacak.Boyle yaparak kendini rahatlatıyor.Bak ben başaramadım ama çevremdeki kimsede başaramadı demek ki sorun bende değil.Zamaninda sevgi,ilgi görmemis,kontrolcu ebeveyn sahibi,aileleri tarafından hep onay bekleyerek büyümüş insanlar başkalarında olanı hep kıskanırlar.Kimsenin ondan üstün olmasını istemezler.Umarim doğru anlatabilmisimdir.Bu nedenle söylediklerini önemsemeyin yoksa zamanla ya annenize benzer bir anne olursunuz istemsizce ya da ozguveniniz yerle bir olur.
annemin annesi de kendine benzerdi. hep anneanneme benzememek istediğini söylerdi ama aynen ona benzemeye başladı. ben öyle olmamak için mücadele veriyorum ama özgüven sorunu yaşıyorum sanırım. karmaşık bir durum sonuçta. görüşleriniz için de çok teşekkürler
 
Benim annem de evlat ayirir. Kesinlikle annelik yapmaz bana. Cocukken hasta olunca bagirir kizardi bu yuzden hala hasta olsam bile yatamam degilmisim gibi yaparim.
cocuklugumdan beri evde ders calismiyorsam ya tum gardrobu yerlestirirdim ya bulasiklari yikardim ya evi temizlerdim. Hic baba ozendigini hatirlamam. Beni ozledigini de gormedim.
kardeslerimi daha cok sever benimle asla gecinmez. Regl oldugumda iyy geldi mi iyi ped koy deyip gecmisti cocukluk bir hatam var sanmistim. Alistim ben artik. Napiyim, kendi kendime avunuyorum. Cok uzucek biseyler demezse kirilmamaya calisiyorum. Kirilirsam da bi kac gun konusmuyorum geciyo sonra.
Dusuk yaptim gelmedi bile. Simdi hamileyim hic uzaktan telefonla konusur. Halbuki gelebilir yanima ama gelince surekli ona bakmami bekler musafir gibi oturur hizmet ister.
Sozumde takilan bilezikleri anneme emanet ettim. 3 tanesini benden izinsiz almis babam. Dugunumde bile geri odemedikler. Dugunden 4 ay sonra benim dugundeki model bilezikten almis babam anneme 10 tane( bu modeli annem bilmez di o farkli bi tip alirdi bu yasima kadar hic gormedim o da) Dedim Anne odeyin madem var veremem onlar benim dedi.
Herkes Anne olamaz, bu yapisal biseydir. Benim annem beni sevemiyo ben artik kabullendim. Sizde uzulmeyin. Annenizi hayatinizda sizi uzemiyecegi bi yere koyun.
 
Son düzenleme:
annemin annesi de kendine benzerdi. hep anneanneme benzememek istediğini söylerdi ama aynen ona benzemeye başladı. ben öyle olmamak için mücadele veriyorum ama özgüven sorunu yaşıyorum sanırım. karmaşık bir durum sonuçta. görüşleriniz için de çok teşekkürler
Rica ederim.Mesafe koyup daha az iletişim kurma şansınız varsa bunu deneyebilirsiniz.Diger türlü bütün hayat enerjinizi emer,sizi kendinizden nefret eder hale getirir.Hoscakalin..
 
Selamlar hanımlar gece yarısı dolaşırken bu konuya denk geldim bu konuda o kadar dertliyim ki ben de yazmak içimi dökmek istedim. Belki içinizde insan hiç öz kızını, evladını kıskanır mı diyenler olabilir belki, bu sorunun cevabı benim açımdan ASLA. Ama farkettim ki annem beni deli gibi kıskanıyor küçüklüğümden beri zaten döverdi sinirli titiz bir kadındı hala öyle. Babam beni çok severdi babamla ilişkimizi bile kıskanırdı. Kızın çok güzel derlerdi napalım Allah bizi de çirkin yaratmış derdi. Kendiyle ilgili kompleksleri vardı. Beni hiç desteklemedi başarılarımla gurur duymadı hep görmezden geldi. Mesela yemek yaparız bütün yemeği ben yapsam o sadece salatayı yapsa ımmh salata da çok güzel olmuş der, pırasa nasıl olmuş derim hıı ne var ki pırasa zaten güzel olur der. Arkadaşlarımın yanında aile toplanmalarında hep beni rezil etti küçük düşürdü kilomla alay etti. Küserdim konuşmazdım gelir öper gönlümü alır ama sonra yine aynısını yapardı. Mesela bigün ailecek kalabalık iftar sofrasında halamın oğluna durup dururken eda senden kilolu duruyor dedi. Yemeği öylece bırakıp ağlayarak kalkmıştım masadan. Şimdi benim de 3 çocuğum var çocuklarım için hep en iyisini isterim kıllarına zarar gelmesine dayanamam benden daha iyi olsunlar diye uğraşıyorum. 3 sene önce araba aldım araba kullanmayı öğrendim fink fink gezdim kızımla. O zamana kadar hiç böyle bir teşebbüsü olmayan kadın hırs yaptı gitt ehliyet kursuna yazıldı ehliyet aldı ben de araba kullancam diye. Arkadaşlarımla gezmeye giderdim keşke senin gibi bi hayatım olsa dedi açık açık. Tamam imrenmiştir dedim kıskançlığı yine kondurmadım ama şimdi tekrar araba aldım anahtarı versene bi yere gitcem dedi anne eminmisin dedim kullanabilir misin yalnız dedim tabi kullanırım ne var dedi verdim anahtarı gitmiş arabayı kilitlemiş çalıştıramamış ben de bi laf söyledim bütün gün surat yaptı. Benim sürekli yarış halinde sanki annem değil bir arkadaşım hatta kumam. Çocuklarım doğdu yardım istedim arada bir baksın ben dinleneyim istedim eşime demiş ki napalım biz nasıl baktık büyüttük biz neler çektik o da çeksin demiş. Daha o kadar şey var ki şu an aklıma gelmeyen ama bildiğim tek şey annemden herşeyi gördüm ama annelik göremedim. Yapardı yedirirdi temizlerdi ama sadece bu kadar manevi olarak anneliğe çok uzak şefkatten yoksun bir kadın. O kadar çok şey yaşadık ki şimdi bakıyorum içimde anneme karşı hiç sevgi kalmamış
 
Kendini aşamamişsa, sevgi ilgi yeterince görmemişse, görmüş geçirmiş, istediği hayatı yaşamış, doymuş birisi değilse, kısacası bazı şeyler içinde kalmışsa kıskanır. (Ne yazık ki gerçek bu). Ama dediğim gibi yine de kendini geliştirip ruhi tatmine ulaşarak kendini aşabilirdi bunları yaşamayan herkes kızını kıskanmıyor sonuçta. Anneniz değişmeyecek gelişmeyecek size söyleyeyim. Mesafe koymak zorunda kalacak, gittiğiniz tatili bile söylemeyeceksiniz.
 
Yaşadıkları ağır gelmiş,kaldiramamis.
O dolmuslugu,o ezilmisligi de sizden çıkartmak istiyor.Ve bu hareketlerinin doğru olduğunu düşünüyor.
Yardım alın derim ama annem asla kabul etmez benc.Rol model kemiklerine,ruhunun derinliklerine kadar islemis.
Tavir olarak hatalı ancak faturayi bir lokma sevigiyi çok goren anneanne'ye keserdim ben.
Kötü yaşam ve yetiştirilme tarzı.
En azından siz kızınız için aynısı yapmayacaksınız..
 
Aahh bu benim kanayan yaram. Benim annem bin beteri. Bana güzel denmesini falan geçiyorum. Onlar çıtır çerez. Uzun uzun anlatmayacağım ama ben olaya farklı bir açıdan bakmak istiyorum. Annem erkek evlatlarına çok düşkün. Bana karşı cehennem gibi kızgın ve kıskanç olan annem onlara karşı kanat takmış melek. Ya da başkalarının çocuklarına karşı da iyidir. Demek ki kıskançlık,bu tavırlar, bu tripler, bu çekememezlik bir karakter meselesi değil. Çünkü yeri gelince gayet naif kibar olabiliyor. Burda başka bir şey var tam tanımı nedir bilmiyorum. Kaynanam da aynı. Benimle sidik yarıştır. Üni mezunuyum ehliyetim var. Ben de okurdum ne var. Ben de araba sürerim ne var. En paçozlar bile kullanıyor diyor. Neyse girmeyeceğim dha fazla inanın yaralarım kanıyor. Kendime diyorum ki insan bir kere dünyaya geliyor. Bir tane annem var başka alternatifi olan bir şey değil ki. Oturup üzülüyorum kendime gerçekten. Her konuyu hallettim de bu içimde yara.
 
Sidik yarışı o kadar doğru bir tanımlama ki. Bu yaşıma kadar çevremde eş dost çekemeyen sidik yarıştıran çok oldu ama öz annem de yapmasın be. En çok bu koyuyor. Benim de 2 erkek kardeşim var annem onlara böyle değil. Zaten kardeşlerime anlatsam abla saçmalama derler çünkü annelerine böyle birşeyi kondurmazlar. Ama ben çok iyi hissediyorum ve yapılan herşeyi görüyorum. Nedense burda tanımadığım insanlarla dertleşmek istedim çünkü annem beni kıskanıyor diye tanıdık birine anlatmam mümkün değil
 
Sidik yarışı o kadar doğru bir tanımlama ki. Bu yaşıma kadar çevremde eş dost çekemeyen sidik yarıştıran çok oldu ama öz annem de yapmasın be. En çok bu koyuyor. Benim de 2 erkek kardeşim var annem onlara böyle değil. Zaten kardeşlerime anlatsam abla saçmalama derler çünkü annelerine böyle birşeyi kondurmazlar. Ama ben çok iyi hissediyorum ve yapılan herşeyi görüyorum. Nedense burda tanımadığım insanlarla dertleşmek istedim çünkü annem beni kıskanıyor diye tanıdık birine anlatmam mümkün değil
Ben belli bir yaşıma kadar anneme bunu konduramadım. Atanınca anneme bulaşık makinesi aldım. Ben gidince evde iki erkek kardeşim bir babam, üç erkeğin bulaşığı ile uğraşmasın makinede yıkasın diye. Bana ilk dediği şey ne oldu biliyor musunuz? "Senin makinen bundan büyük bana niye küçük aldın." Ama ben annemin mutfağının boyutuna göre almıştım. "Sizin arabanız var tabi" "Senin kurutma makinen var." "Bana da şunu al bunu al" Taa üniversiteden beri anneme bir şeyler alırım. Burs paramla. Bildiğiniz ben anneymiş de o kızımmış gibi davrandım ama yine de olmadı yaranamadım. Ne diyeyim canı sağolsun iyi olsun ama benden uzak olsun. Evimdeki mutluluğumu bile çekmediğini hissediyorum bazen. Bu çok can yakıcı. Yani annem o benim, ben onun evladıyım. Nasıl böyle düşünebiliyorlar? Bazen cahillik değil saf kötülük olarak düşünüyorum.
 
Ben de benzer bir sorunu yaşıyorum. Annem genel anlamda beni kıskanmaz, bütün imkanlarını önüme serer. Ama romantik ilişki konusunda ilk erkek arkadaşımı kıskanmıştı. Sonraki ilişkilerimle ilgili onunla konuşmadığım için sorun olmadı. Şimdi 30 yaşındayım, evliliğe giden bir ilişkim var. Geçen gün anneme bir sevgilim olduğunu söyledim, çünkü yavaş yavaş evlilik hazırlıklarına başlamak istiyoruz. Annem hiç sevinmedi, tam tersi sessizleşti, agresifleşti. Sevgilimle ilgili hiç soru sormuyor. Bugün gelinlikçilerin önünden geçtik, hiç durup bakmadık. İsteme töreni ile ilgili hayal kurup plan yapabiliriz ama annem konuyu açmıyor. Ben de artık erkek evinde düğün yapar geçeriz diye düşünüyorum. Ben şimdiye kadar en çok isteme töreni için heyecanlanmıştım ama mutluluğuma sevinmeyecek bir aile ile isteme töreni yapmaya ne gerek var? Kına gecesi yaparız ama o da annem çevresine gösteriş yapsın diye, ben sevgilimle eğlenip mutlu olayım diye değil. Hayal kırıklığına uğradım ve bir şekilde kabullenmeye çalışıyorum bu durumu. Sizinle de paylaşıp rahatlamak istedim
 
Back
X