- 26 Temmuz 2015
- 6.661
- 9.347
- 198
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Yani ne desem billemedim..babanın sana olan ilgisini kıskanıyor desem..tam tersine mutlu olmalı..evlat ayrımı zaten başlı başına çok yanlış..erkek çocuğu ailede kalacak kız çocuğu evlenip el olacak düşüncesinden nefret ederim! ama işte maalesef insanların beynine müdahele edemiyoruz.Merhaba bayanlar,
Böyle bir kanıya varmam uzun süremi aldı. Aslında anlıyordum da yine kondurmak istemiyordum. Size birkac örnekle yasadıgım durumu anlatmak istiyorum. Bir abim var, bugune kadar evlat ayrımını dibine kadar yaşadım. Bunu artik kabullendim, eskisi gibi takmıyorum. Birisi anneme kızın cok güzel maasallah dedigi vakit, annemin yüzü düşer, tesekkur etmek yerine, '' hı evet makyaj var ya ondan '' der.
Sosyal medya hesabında birlikte cekindigimiz fotograflari koyar, o da ayda yilda bir. Birisi kızın cok güzel maasallah yazdiysa eyvah. Hemen o fotografı kaldirir. Ardından gider benim en paspal ev haliyle haberim yokken cekilmis, sacım basım dagınık olan fotograflarimi koyar :) Bir keresinde, sacımı boyatmıstım, annem de biraz kestirmisti saclarını. Babam cok güzel olmus kızım dedi, annemin sacını farketmedi. O da pek bir degisiklik yoktu o yüzden. Ona guzel diyorsun da bana neden demiyorsun diye, babamın burnundan getirdi. Bir kez de babam karpuzun en güzel kısmını kızıma kestim dedi, bana neden kesmiyorsun da ona kesiyorsun dedi.
Sürekli bana, ben yașamadım sen de yaşama, benim yoktu senin de olmayıversin gibi kelimeler kullanır. Cevremdeki anneler, ben yaşamadım kızım yasasın, benim olmadı en guzelleri kızımın olsun derken, benim durumum boyle. Acıkcası her seyi yazsam sayfalarca sürer. Size en ufak örnekleri verdim. Sizce ben mi kötü niyetliyim, yoksa hissettigim dogru mu?
Not: Annem kendi annesinden de pek sevgi gormemis, o da evlat ayrımına maruz kalmıs. Ben bundan ders almasını temenni ederdim ancak aynısını bana uyguluyor. Halbuki ben bu yuzden hep bir kızımın olmasını diliyorum. Ona bunların hicbirini yaşatmayacagım...
Sevgi nedir bilmiyorki sevgi göstersin.Merhaba bayanlar,
Böyle bir kanıya varmam uzun süremi aldı. Aslında anlıyordum da yine kondurmak istemiyordum. Size birkac örnekle yasadıgım durumu anlatmak istiyorum. Bir abim var, bugune kadar evlat ayrımını dibine kadar yaşadım. Bunu artik kabullendim, eskisi gibi takmıyorum. Birisi anneme kızın cok güzel maasallah dedigi vakit, annemin yüzü düşer, tesekkur etmek yerine, '' hı evet makyaj var ya ondan '' der.
Sosyal medya hesabında birlikte cekindigimiz fotograflari koyar, o da ayda yilda bir. Birisi kızın cok güzel maasallah yazdiysa eyvah. Hemen o fotografı kaldirir. Ardından gider benim en paspal ev haliyle haberim yokken cekilmis, sacım basım dagınık olan fotograflarimi koyar :) Bir keresinde, sacımı boyatmıstım, annem de biraz kestirmisti saclarını. Babam cok güzel olmus kızım dedi, annemin sacını farketmedi. O da pek bir degisiklik yoktu o yüzden. Ona guzel diyorsun da bana neden demiyorsun diye, babamın burnundan getirdi. Bir kez de babam karpuzun en güzel kısmını kızıma kestim dedi, bana neden kesmiyorsun da ona kesiyorsun dedi.
Sürekli bana, ben yașamadım sen de yaşama, benim yoktu senin de olmayıversin gibi kelimeler kullanır. Cevremdeki anneler, ben yaşamadım kızım yasasın, benim olmadı en guzelleri kızımın olsun derken, benim durumum boyle. Acıkcası her seyi yazsam sayfalarca sürer. Size en ufak örnekleri verdim. Sizce ben mi kötü niyetliyim, yoksa hissettigim dogru mu?
Not: Annem kendi annesinden de pek sevgi gormemis, o da evlat ayrımına maruz kalmıs. Ben bundan ders almasını temenni ederdim ancak aynısını bana uyguluyor. Halbuki ben bu yuzden hep bir kızımın olmasını diliyorum. Ona bunların hicbirini yaşatmayacagım...
Beliki annen çok mutsuz ve kibirli biri..bu yüzden başka mutlu insan göründe hazm edemiyor...aslında çok yanlız ve kimse tarafından anlaşılmayan bir konumda, kısmen buna kendisi sebeb olsa bile..kızmakla birlikte aslında üzüldüm annenebende de farklı bir durumla farkettim bu durumu.
annemin arkadaş çevresi çok fazla yok çünkü ya ondaki hatalar ile ya da arkadaşlarının hatalarıyla koptular vs. Biraz da egolu olduğu için inatçıda. Karşısındaki insanı olduğu gibi kabul etme ya da idare etme gibi bir tavrı yok. Annem beni de kıskanıyor çünkü örneğin; eski çalıştığım yerlerdeki arkadaşlarımla hala görüşürüm ve iyi dostlarımdır. Aradıklarında da birikir birikir bazen 1 saat konuşuruz güleriz, dertleşiriz vs. Onlar beni aradıklarında direkt suratını asar ve gün boyu tripler ile hiç konuşmaz ya da en ufak şeyden problem çıkarırinsan daha sevinmesi gerekir ki kızımın arkadaşları seviyor sayıyor veya arıyor ne güzel insan ilişkileri var vs. diye memnun olması lazım. kimseyle geçinmeyen, silik veya egolu birisi mi olsaydım? Bu sorunlu bir kişilik ve bu şekilde onun gibi neredeyse yalnız mı kalayım yani..Saçma.
ben onun mutlu olması için herşeyi yapıyorum. gönlü olsun diye inanın cebimde son paramda olsa yeri gelir onun için harcarım ki üzülmesin içinde kalmasın diye. ben kendime harcamam ona harcarım inanın. ama kendisi de kendi kendine yapıyor birazcıkta. melankolik bir yapıda. allaha şükür sağlık iyi ve maddi konularda da aman aman sorun yok e o zaman dertlenmek niye. biraz da mutlu olmaya çalışmak lazım. mesela ben çok üzgün olsamda içim kan ağlasa da onun gibi triplere girme lüksüm yok çünkü olay çıkar daha fena üzülürüm en sonunda da pişman olurum zaten. kendime kızarım kime ne söylüyorsun diye içime atar yutarım boğazım düğümlenir..Beliki annen çok mutsuz ve kibirli biri..bu yüzden başka mutlu insan göründe hazm edemiyor...aslında çok yanlız ve kimse tarafından anlaşılmayan bir konumda, kısmen buna kendisi sebeb olsa bile..kızmakla birlikte aslında üzüldüm annene
Etki tepki canım surat yaparak negatif ilgi almasını başarıyor..ve o surat yaptıkca demekki cevresindekiler daha çok üstüne düşüp güzel davranıyor...Tam tersini yap!! ya tamamen yaptığı suratı görmezden gel! o şekilde senden ilgi almamasını sağla..düzgün ve güzel davrandığında sende güzel davran..Yada yaptığı surat karşısında ciddi tepkini göster. Sessiz götürüyor seninki işiniben onun mutlu olması için herşeyi yapıyorum. gönlü olsun diye inanın cebimde son paramda olsa yeri gelir onun için harcarım ki üzülmesin içinde kalmasın diye. ben kendime harcamam ona harcarım inanın. ama kendisi de kendi kendine yapıyor birazcıkta. melankolik bir yapıda. allaha şükür sağlık iyi ve maddi konularda da aman aman sorun yok e o zaman dertlenmek niye. biraz da mutlu olmaya çalışmak lazım. mesela ben çok üzgün olsamda içim kan ağlasa da onun gibi triplere girme lüksüm yok çünkü olay çıkar daha fena üzülürüm en sonunda da pişman olurum zaten. kendime kızarım kime ne söylüyorsun diye içime atar yutarım boğazım düğümlenir..
Onun öfkesi size değil yasayamadiklarina,onu ezenlere.O da sizi ezerek kendini tatmin ediyor.Kisisel olarak algılamayın lütfen.Size bir örnek vereyim bir tanidigimin babası çocukken öğretmen olmak istiyormuş.Kendi babasi maddi olarak bir şey yapmayınca meslek lisesine gitmek zorunda kalmış.Butun arkadaşları öğretmen olmuş ama o liseyi bile bitirememis.Kizini da istemedigi halde kendi gibi meslek lisesine yazdırmış.Universiteye de göndermemiş kızını.Yani ben okuyamadiysam sen de okuma.Çunku onun başarısını gördükçe kendine kızgınlığı daha da artacak.Boyle yaparak kendini rahatlatıyor.Bak ben başaramadım ama çevremdeki kimsede başaramadı demek ki sorun bende değil.Zamaninda sevgi,ilgi görmemis,kontrolcu ebeveyn sahibi,aileleri tarafından hep onay bekleyerek büyümüş insanlar başkalarında olanı hep kıskanırlar.Kimsenin ondan üstün olmasını istemezler.Umarim doğru anlatabilmisimdir.Bu nedenle söylediklerini önemsemeyin yoksa zamanla ya annenize benzer bir anne olursunuz istemsizce ya da ozguveniniz yerle bir olur.Merhaba bayanlar,
Böyle bir kanıya varmam uzun süremi aldı. Aslında anlıyordum da yine kondurmak istemiyordum. Size birkac örnekle yasadıgım durumu anlatmak istiyorum. Bir abim var, bugune kadar evlat ayrımını dibine kadar yaşadım. Bunu artik kabullendim, eskisi gibi takmıyorum. Birisi anneme kızın cok güzel maasallah dedigi vakit, annemin yüzü düşer, tesekkur etmek yerine, '' hı evet makyaj var ya ondan '' der.
Sosyal medya hesabında birlikte cekindigimiz fotograflari koyar, o da ayda yilda bir. Birisi kızın cok güzel maasallah yazdiysa eyvah. Hemen o fotografı kaldirir. Ardından gider benim en paspal ev haliyle haberim yokken cekilmis, sacım basım dagınık olan fotograflarimi koyar :) Bir keresinde, sacımı boyatmıstım, annem de biraz kestirmisti saclarını. Babam cok güzel olmus kızım dedi, annemin sacını farketmedi. O da pek bir degisiklik yoktu o yüzden. Ona guzel diyorsun da bana neden demiyorsun diye, babamın burnundan getirdi. Bir kez de babam karpuzun en güzel kısmını kızıma kestim dedi, bana neden kesmiyorsun da ona kesiyorsun dedi.
Sürekli bana, ben yașamadım sen de yaşama, benim yoktu senin de olmayıversin gibi kelimeler kullanır. Cevremdeki anneler, ben yaşamadım kızım yasasın, benim olmadı en guzelleri kızımın olsun derken, benim durumum boyle. Acıkcası her seyi yazsam sayfalarca sürer. Size en ufak örnekleri verdim. Sizce ben mi kötü niyetliyim, yoksa hissettigim dogru mu?
Not: Annem kendi annesinden de pek sevgi gormemis, o da evlat ayrımına maruz kalmıs. Ben bundan ders almasını temenni ederdim ancak aynısını bana uyguluyor. Halbuki ben bu yuzden hep bir kızımın olmasını diliyorum. Ona bunların hicbirini yaşatmayacagım...
babam yıllar önce vefat etti maalesef ve babam bu tür meselelere hiç karışmayan pasif bir karakterdeydiBu konuyu annenle konustugunda verim alamiyorsan birde babanla konusmani tavsiye ederim .genelde babayla yasanan problemler anneye anlatiliyor ama anneyle olanlar babaya anlatilmiyor .babanda iyi niyetli guzel bir insan belli karpuzun guzel yerini sana veriyor :) klasik babalar boyle seyleri pek farkedemez sen anlatmalisin. belki baban konusursa annen biraz etkilenir .allah yardimcin olsun
annemin annesi de kendine benzerdi. hep anneanneme benzememek istediğini söylerdi ama aynen ona benzemeye başladı. ben öyle olmamak için mücadele veriyorum ama özgüven sorunu yaşıyorum sanırım. karmaşık bir durum sonuçta. görüşleriniz için de çok teşekkürlerOnun öfkesi size değil yasayamadiklarina,onu ezenlere.O da sizi ezerek kendini tatmin ediyor.Kisisel olarak algılamayın lütfen.Size bir örnek vereyim bir tanidigimin babası çocukken öğretmen olmak istiyormuş.Kendi babasi maddi olarak bir şey yapmayınca meslek lisesine gitmek zorunda kalmış.Butun arkadaşları öğretmen olmuş ama o liseyi bile bitirememis.Kizini da istemedigi halde kendi gibi meslek lisesine yazdırmış.Universiteye de göndermemiş kızını.Yani ben okuyamadiysam sen de okuma.Çunku onun başarısını gördükçe kendine kızgınlığı daha da artacak.Boyle yaparak kendini rahatlatıyor.Bak ben başaramadım ama çevremdeki kimsede başaramadı demek ki sorun bende değil.Zamaninda sevgi,ilgi görmemis,kontrolcu ebeveyn sahibi,aileleri tarafından hep onay bekleyerek büyümüş insanlar başkalarında olanı hep kıskanırlar.Kimsenin ondan üstün olmasını istemezler.Umarim doğru anlatabilmisimdir.Bu nedenle söylediklerini önemsemeyin yoksa zamanla ya annenize benzer bir anne olursunuz istemsizce ya da ozguveniniz yerle bir olur.
Rica ederim.Mesafe koyup daha az iletişim kurma şansınız varsa bunu deneyebilirsiniz.Diger türlü bütün hayat enerjinizi emer,sizi kendinizden nefret eder hale getirir.Hoscakalin..annemin annesi de kendine benzerdi. hep anneanneme benzememek istediğini söylerdi ama aynen ona benzemeye başladı. ben öyle olmamak için mücadele veriyorum ama özgüven sorunu yaşıyorum sanırım. karmaşık bir durum sonuçta. görüşleriniz için de çok teşekkürler
Ben belli bir yaşıma kadar anneme bunu konduramadım. Atanınca anneme bulaşık makinesi aldım. Ben gidince evde iki erkek kardeşim bir babam, üç erkeğin bulaşığı ile uğraşmasın makinede yıkasın diye. Bana ilk dediği şey ne oldu biliyor musunuz? "Senin makinen bundan büyük bana niye küçük aldın." Ama ben annemin mutfağının boyutuna göre almıştım. "Sizin arabanız var tabi" "Senin kurutma makinen var." "Bana da şunu al bunu al" Taa üniversiteden beri anneme bir şeyler alırım. Burs paramla. Bildiğiniz ben anneymiş de o kızımmış gibi davrandım ama yine de olmadı yaranamadım. Ne diyeyim canı sağolsun iyi olsun ama benden uzak olsun. Evimdeki mutluluğumu bile çekmediğini hissediyorum bazen. Bu çok can yakıcı. Yani annem o benim, ben onun evladıyım. Nasıl böyle düşünebiliyorlar? Bazen cahillik değil saf kötülük olarak düşünüyorum.Sidik yarışı o kadar doğru bir tanımlama ki. Bu yaşıma kadar çevremde eş dost çekemeyen sidik yarıştıran çok oldu ama öz annem de yapmasın be. En çok bu koyuyor. Benim de 2 erkek kardeşim var annem onlara böyle değil. Zaten kardeşlerime anlatsam abla saçmalama derler çünkü annelerine böyle birşeyi kondurmazlar. Ama ben çok iyi hissediyorum ve yapılan herşeyi görüyorum. Nedense burda tanımadığım insanlarla dertleşmek istedim çünkü annem beni kıskanıyor diye tanıdık birine anlatmam mümkün değil