- 10 Haziran 2016
- 271
- 98
- 28
- 28
- Konu Sahibi Gizemlikiz90
-
- #1
Doktor çok güzel anlar canım bende 19 yaşındayım aynı şeyleri bende yaşıyorum hissediyorum benimde dost diyebilceğim sayılı insanım bide tek dayanağım sevgilim var annem babam bana git kendini öldür haplar orda diyen sonrasında canım cicim yapan insanlar olduğu için kimseden görmediğim desteği sevgilimden hayat arkadaşımdan gördüm. Hasta insan doktor istemez anlayamaz hasta olduğunu, git yinede bir görün zamanla çok faydasını görürsün.18 yasindayim ağustosta 19 olcam. Ama hic hayat bana cazip gelmiyor,simdi üniversite sınavına hazirlaniyorum. Ama hayata dair ne olanim ne umudum var. Okul hayatim boyunca ezilen biriydim. Baskalariyla kendimi sürekli kiyaslar aglardim. Halada öyleyim. Hani bi ise girip calisican evlencen cocuk derdi gecim derdi derken kendini unutuyo insan yetisicem diye. Sonra yaslaniyosun ve ölüyosun. Hayat bu kadar mi? Bana diyolar sen bu yaşlarında enerjik olcan diye ama hiiiic enerjim yok. Çevremde arkadasim yok denecek kadar az. Pek görüşmem kimsyle. Sevdigim cocuk beni istemedi, arkadaslarim arasinda surekli dislaniyodum onlar her ne kadar inkar etsede, bide kilo sorunlarim bas gosterip bununla alakali ağır ithamlarda bulunanlar olunca hepsi yikti beni. Hani iyi biriyim sevilmeyecek istenmeyecek kadar kotu biri degilimki ben. İçime ata ata anlatacak kimsemde yok. Birine anlatsam 'niye benim icimi karartiyosun bu kadar karamsar olma' diyor. Cok kafaya takarim oyle böyle değil. Okul bitti bu yil evde oturuyorum sinava calisiyorum işte. Bazen sinirimden agliyorum, olmek icin yalvariyorum. Sonra sakinlesiyorum. Bosuna yaratilmisim gibi, dualarim kabul olmuyor gibi hissediyorum cunku ecelimle oleyim istiyorum. İntihar dusuncelerini saymiyorum bile. Simdi diceksiniz doktora git diye. Doktor falan istemiyorum. Doktor falan anlamaz ki beni ben kendimi zor anlarken.Sadece içimi dokmek istedim. Teşekkürler.
Ben zaten sürekli yalniz biriydim. Okulda oglen yemek yerken tektim, avm ye giderken, alisverise cikarken, sinemayad kendi basima gittim. Kendi basima yapinca daha cok zevk vermeye basladi sanki. Buda beni biraz soyutladi.Doktor sana tedavi uyguliycak arkadaş olmiycak. Önce doktora git basla tedavine. Bu gurur kırıcı değil her insanın böyle dönemleri olabilir.
Dostum olmadığı zamanlarda kendi kendime sarılıp uyurdum. Yatmadan önce tanrıyla sohbet ederdim. Sadece dua etmezdim hem de onunla konuşup içimi dokerdim. Bu çok güç veren bisiy. Kendi kendime filmler açıp izlerdim ve kendi kendime kitaplar okurdum. Bı sure sonra yalnızlığa o kadar çok alışmıştım ki insanlar onlarla konuşmak istemedigimi düşünmeye başlamışlar. Sonradan zaten hayat farklı yöne evrildi. Bazı ortamlara girdiğinde eskisi gibi olmuyor hicbisiy. Her daim yalnız olmiycaksin bunu kendine hep hatırlat. Yalniz bir birey olarak yaşamayı basarman bunu kendine ispatlaman gerek ki günün birinde seni üzen birileri olduğunda onlara bağımlı hissedip gidemeyen mecbur olan taraf olma
Aktivite arkadaşlığı toplulukları var. Sosyal sorumluluk etkinlikleri var. Bu ortamlardaki insanlar humanisttir hemen alışırsın. Araştır istersenBen zaten sürekli yalniz biriydim. Okulda oglen yemek yerken tektim, avm ye giderken, alisverise cikarken, sinemayad kendi basima gittim. Kendi basima yapinca daha cok zevk vermeye basladi sanki. Buda beni biraz soyutladi.
hayir istemem oyle ortamlari, yadirgadigimdan değil de dusunmuyorum..Aktivite arkadaşlığı toplulukları var. Sosyal sorumluluk etkinlikleri var. Bu ortamlardaki insanlar humanisttir hemen alışırsın. Araştır istersen
O halde yalnızsin diye üzülmemelisin. Ben evren için işe yarar bı insan olmak için vakıflarda gonulluydum. Suskundum ve insanlar sağolsun bana karşı çok iyiydiler. Şimdi gitti sosyopatligim. İlaç Alman gerek. İntihar dusunuyosun ilaç şart! Ve dediğim gibi evde bu düşüncelerle bogusmaktansa bir amaç için eyleme gecmelisinhayir istemem oyle ortamlari, yadirgadigimdan değil de dusunmuyorum..
hayatimda bazi kisilere cok anlam yukledim cok takildim kaldim sanirim oda var
bence kilo vermenle bu iş çözülecek gibi. bir de üniversite kazanarak. mümkünse iyi bir bölüm olsun.18 yasindayim ağustosta 19 olcam. Ama hic hayat bana cazip gelmiyor,simdi üniversite sınavına hazirlaniyorum. Ama hayata dair ne olanim ne umudum var. Okul hayatim boyunca ezilen biriydim. Baskalariyla kendimi sürekli kiyaslar aglardim. Halada öyleyim. Hani bi ise girip calisican evlencen cocuk derdi gecim derdi derken kendini unutuyo insan yetisicem diye. Sonra yaslaniyosun ve ölüyosun. Hayat bu kadar mi? Bana diyolar sen bu yaşlarında enerjik olcan diye ama hiiiic enerjim yok. Çevremde arkadasim yok denecek kadar az. Pek görüşmem kimsyle. Sevdigim cocuk beni istemedi, arkadaslarim arasinda surekli dislaniyodum onlar her ne kadar inkar etsede, bide kilo sorunlarim bas gosterip bununla alakali ağır ithamlarda bulunanlar olunca hepsi yikti beni. Hani iyi biriyim sevilmeyecek istenmeyecek kadar kotu biri degilimki ben. İçime ata ata anlatacak kimsemde yok. Birine anlatsam 'niye benim icimi karartiyosun bu kadar karamsar olma' diyor. Cok kafaya takarim oyle böyle değil. Okul bitti bu yil evde oturuyorum sinava calisiyorum işte. Bazen sinirimden agliyorum, olmek icin yalvariyorum. Sonra sakinlesiyorum. Bosuna yaratilmisim gibi, dualarim kabul olmuyor gibi hissediyorum cunku ecelimle oleyim istiyorum. İntihar dusuncelerini saymiyorum bile. Simdi diceksiniz doktora git diye. Doktor falan istemiyorum. Doktor falan anlamaz ki beni ben kendimi zor anlarken.Sadece içimi dokmek istedim. Teşekkürler.
18 yasindayim ağustosta 19 olcam. Ama hic hayat bana cazip gelmiyor,simdi üniversite sınavına hazirlaniyorum. Ama hayata dair ne olanim ne umudum var. Okul hayatim boyunca ezilen biriydim. Baskalariyla kendimi sürekli kiyaslar aglardim. Halada öyleyim. Hani bi ise girip calisican evlencen cocuk derdi gecim derdi derken kendini unutuyo insan yetisicem diye. Sonra yaslaniyosun ve ölüyosun. Hayat bu kadar mi? Bana diyolar sen bu yaşlarında enerjik olcan diye ama hiiiic enerjim yok. Çevremde arkadasim yok denecek kadar az. Pek görüşmem kimsyle. Sevdigim cocuk beni istemedi, arkadaslarim arasinda surekli dislaniyodum onlar her ne kadar inkar etsede, bide kilo sorunlarim bas gosterip bununla alakali ağır ithamlarda bulunanlar olunca hepsi yikti beni. Hani iyi biriyim sevilmeyecek istenmeyecek kadar kotu biri degilimki ben. İçime ata ata anlatacak kimsemde yok. Birine anlatsam 'niye benim icimi karartiyosun bu kadar karamsar olma' diyor. Cok kafaya takarim oyle böyle değil. Okul bitti bu yil evde oturuyorum sinava calisiyorum işte. Bazen sinirimden agliyorum, olmek icin yalvariyorum. Sonra sakinlesiyorum. Bosuna yaratilmisim gibi, dualarim kabul olmuyor gibi hissediyorum cunku ecelimle oleyim istiyorum. İntihar dusuncelerini saymiyorum bile. Simdi diceksiniz doktora git diye. Doktor falan istemiyorum. Doktor falan anlamaz ki beni ben kendimi zor anlarken.Sadece içimi dokmek istedim. Teşekkürler.
Benim üniversite kazanmakla geçmedi istediğim yer istediğim bölüm oldu ilk 5 bindeydim maalesef hayatta olumlu gelişmeler olsada bu duygular doktor desteği almadan geçirmesi zor şeylerbence kilo vermenle bu iş çözülecek gibi. bir de üniversite kazanarak. mümkünse iyi bir bölüm olsun.
ben üniversiteyi iyi bölümü iyi bir mesleği olsun diye kazanmasını istedim zaten. psikolojik tedavi eşittir para. ama kilo vererek de kendini mutlu edebilir. yepyeni biri olmanın verdiği özgüven başkadırBenim üniversite kazanmakla geçmedi istediğim yer istediğim bölüm oldu ilk 5 bindeydim maalesef hayatta olumlu gelişmeler olsada bu duygular doktor desteği almadan geçirmesi zor şeyler
Doğru söylüyorsunuz işte gençlik aklı benim maalesef :)ben üniversiteyi iyi bölümü iyi bir mesleği olsun diye kazanmasını istedim zaten. psikolojik tedavi eşittir para. ama kilo vererek de kendini mutlu edebilir. yepyeni biri olmanın verdiği özgüven başkadır
valla ben 27 yaşındayım aslında ben de senin gibi düşünüyorum, yani iş eş çocuk derken hayat uçup gidiyor, değer mi diyorum bazen. ama kendini toplumdan ve şartlardan afaroz edersen de daha mutsuz oluyorsun.Doğru söylüyorsunuz işte gençlik aklı benim maalesef :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?