sizce haklı mı ? yazmalı mıyım ?

zamansiz_

hayata gülümse :)
Kayıtlı Üye
13 Ağustos 2014
5.582
2.443
448
kızlar selam, yine ben :) direkt konuya geçiyorum.

Önceki konumda bahsetmiştim aslında kısaca bilmeyenler için özet geçeyim. 10 yıldır tanıdığım ama yaklaşık 4 ay önce sevgili olduğum bir bey var :) Her şey başta çok güzeldi. İlgiliydi , kibardı , böyle içim sıcacık oluyordu onunla konuşurken.

Samimi bir arkadaşı kaza geçirdi ve erkek arkadaşım onu görmeye Fethiye'ye gitti biz İstanbul'dayız normalde. Tabi aşırı üzgündü haklı olarak. Arkadaşı bu olaydan sonra felç oldu hala tedavisi devam ediyor. O dönem zor zamanlar geçirdi , benimle çok konuşmadı , içine kapandı. Bende 10 gün hiç yazmadım,kafasını toplasın istedim. Belki bu hataydı yanında olmam gerekiyordu. Sizden yardım istedim yine yazın diyenler oldu. Yazdım,aradım arayı düzelttim ya da düzelttim sandım o an.

Sorun şu erkek arkadaşım geri döndü . Arkadaşı tedavisine devam ediyor.Daha iyiye giden gelişmeler var ama erkek arkadaşım bir daha hiç gitmeden önceki haline dönmedi.

1 gün yazıyor , 2 gün susuyor. Buluşma talepleri vs . hep ondan geliyordu. Ara ara yazdığı için hiç ben cesaret edemiyordum,istemiyor diye.
Neyse böyle böyle baya gitti. En son patladım böyle ilişkimi olur vs. freni patlamış kamyon gibi yagdırdım:)

Haklı olduğumu söyledi vs vs. O zamana kadar hiç bir şey söylememişti. Birden benim içinden çıkamadığım bir sorunum var dedi. Bunu ne aileme , ne sana söyleyemem çünkü bu durum etrafıma zarar verebilir dedi. Çok ısrar ettim asla söylemedi. Benden de toparlanmak için zaman istedi. Devam edemeyeceksen bitirelim bile dedim. Hayır varlığını bilmek , orada olduğunu bilmek bana iyi geliyor. Lütfen kal dedi.

tamam dedim bende. İşte haftada bir yazıyor nasılsın diyor. İki üç mesajlasma ve sonra bitiyor konuşma. Ben ara ara isyan ediyorum kızıyorum. Elinden gelen bir şey olmadığını söylüyor . En son aramızda cinsel bir şeyler de olmuştu. O sıralar yine ilgiliydi.Cinselliğe yormuştum. ( durum öyle değil,buna ikna oldum.)

Annem tiroid kanseri. 20 gün önce ikinci ameliyatını oldu.Haftalar önce söylemiştim erkek arkadaşıma, unutmamış ameliyat gününü. Ameliyattan 1 gün önce her şey yolunda mı? Annenin morali yerinde mi vs. tarzında konuştuk. Sonra ertesi gün hiç ses yok. Akşam 5 gibi yazdı çok kızmıştım. Çünkü yanımda olmasını beklerdim. Gelmesini isterdim . Aramadı bile kuru kuru mesaj.

Velhasıl kelam annem bu ameliyatta maalesef ki sesini kaybetti. Geçici bir durum olma ihtimali var ama kalıcı da olabilir çok üzülerek söylüyorum. Bu süreçlerin hiç birinde onu yanımda hissetmedim. Söylediğimde hep geçiştirir gibi cevapladı sankı. Bende de film koptu hiç bir şey söylemeden sosyal medya ve telefonumda numarasını sildim . ( Ergence gelebilir,durdukça takıntı yapıyordum. Silip arkama bakmadan devam etmek istedim.)
Tam 10 gün sonra mesaj attı. Nasıl olduğumu, annemin nasıl olduğunu sordu. Bende hissettiğim her şeyi size anlattığım gibi anlattım ona.

Bana kendi tarafımdan haklı olduğumu söyledi.''Zamansız ben çok kötüyüm, kendimi toparlamaya ve bunu yaparken de kimseye yansıtmamaya çalışıyorum, yalvarırım bir de sen böyle yapma. Tamam haklısın ama bu kadar derdimin arasında ben hep seni düşündüm ,gerçekten merak ettim . Kendimi unuttum belki ama sana iyi hissettiğim anlarda hep yazdım,sana döndüm. Beni hiç sormadın diyorsun, kırıldım diyorsun, peki sen bir kere nasılsın? anlatmıyorsun ama sorunlarını çözebildin mi ? dedin mi ? Bende kırıldım ama sorun yapmadım .Tamam ben zaman istedim ama bu demek değildi kendi haline bırakayım ne yapıyorsa yapsın , düzeltsin demek değildi dedi''

Kızlar evet hiç yazmadım, hiç aramadım . Bir kere bile nasılsın , sorunlarını çözebildin mi ? her şey daha iyi mi demedim.
Hep haftada bir de olsa o yazdı. O sordu . Bunu o söyledikten sonra fark ettim. Aslında onu hep düşünüyorum ama hiç sormadım doğru ve düşündüğümü elbette bilemez.
Bir kaç sefer yazdım ama bir şey sormak içindi genelde. Nasılsın, nasıl oldun diye hiç sormadım. Çünkü rahatsızlık veriyor gibi hissediyordum yoksa merak etmediğimden değil.

Bu konuşmanın üzerine 10 gün geçti . Ne o ne ben yazmadık.

Sizce bencil miyim ? Sizce bende de hata var mı ? Onunla bu konuşmayı yapmadan önce hep haklı görüyordum kendimi ama söylediklerini düşünüp empati yapınca sanki o da haklı gibi.

Siz ne düşünüyorsunuz? Arayıp,sormalı mıyım ? Arayıp, sorduğumda bir şey değişmeyecek çünkü o bu sorunu neyse çözmeden eskisi gibi olmayacak biliyorum.

Bundan sonra nasıl devam edeyim sizce. Silip önüme mi bakayım? yoksa hislerimin peşinden mi gideyim bilemedim.

Dışarıdan daha iyi yorumlayacağınıza eminim. Size danışmak istedim .
 
Öncelikle anneniz için çok geçmiş olsun, Allah şifa versin.
Erkek arkadaşınıza gelince açıkçası ben annenizin böyle bir durumda olmasına rağmen böyle şeyleri kendinize dert olarak görmenize takıldım. Neyse, konunuz için ise, erkek arkadaşınız haklı bana göre. En yakın arkadaşı ağır bir kaza geçiriyor ve siz psikolojisini az çok tahmin etmenize rağmen yazmıyorsunuz. Ha tabii ki, onunda yapmaması gerekirdi sizin durumunuz için ama bir nevi empati yaptırmış size. Ve sonrasında size bu şekilde soğuk davranmasını ben bu duruma bağlıyorum.

bunu onunla konuşup sorunu o şekilde çözmeye çalışın. Olmuyor ise zorlamaya da gerek yok çünkü bazı şeyler kopmuş gibi görünüyor.
 
Adam sizi sevmiyor, varlığını bilmek guzel dedıgınde ölmeyeceğim senı terk ediyorum salak dıyıp gıtmelıydınız.

Bır takım gereksiz gizemli hareketler, kanser hastanız varken ustelık bu hasta bitanecik annenızken aramaması bence herseyı net gösteriyor. Zorlamasanız mı artık acaba.

Kış geldi malum, bır sokak hayvanına yuva olup enerjisinizi o hayvana harcayın ama vefasızlara asla.
 
Issız adam tripleri bunlar yahu varlığını bilmek güzel, çözmem gereken sorunlar var.. Madem sizinle vakit geçirmeyecek kadar büyük sorunları var ilişkiye başlamasaydı.

Sizin anneniz kanser, sesini tamamen kaybetme riski var, dertse sizine derdiniz de büyük.

Olmayacak birşeyi zorlamaya gerek yok bence.
 
Öncelikle geçmiş olsun.
O arkadaşının durumunda bile depresyon halinde size bu şekilde davranmayı kendine hak görmüş ancak anneniz kanser hastası iken yanınızda olmayı tercih etmemiş. Belli ki bir şeyler eksikmiş. 4 ay süresinde belki şunu farketmiştir. 10 yıllık arkadaşı daha kıymetlidir. 4 aylık sevgiliden...
 
kızlar selam, yine ben :) direkt konuya geçiyorum.

Önceki konumda bahsetmiştim aslında kısaca bilmeyenler için özet geçeyim. 10 yıldır tanıdığım ama yaklaşık 4 ay önce sevgili olduğum bir bey var :) Her şey başta çok güzeldi. İlgiliydi , kibardı , böyle içim sıcacık oluyordu onunla konuşurken.

Samimi bir arkadaşı kaza geçirdi ve erkek arkadaşım onu görmeye Fethiye'ye gitti biz İstanbul'dayız normalde. Tabi aşırı üzgündü haklı olarak. Arkadaşı bu olaydan sonra felç oldu hala tedavisi devam ediyor. O dönem zor zamanlar geçirdi , benimle çok konuşmadı , içine kapandı. Bende 10 gün hiç yazmadım,kafasını toplasın istedim. Belki bu hataydı yanında olmam gerekiyordu. Sizden yardım istedim yine yazın diyenler oldu. Yazdım,aradım arayı düzelttim ya da düzelttim sandım o an.

Sorun şu erkek arkadaşım geri döndü . Arkadaşı tedavisine devam ediyor.Daha iyiye giden gelişmeler var ama erkek arkadaşım bir daha hiç gitmeden önceki haline dönmedi.

1 gün yazıyor , 2 gün susuyor. Buluşma talepleri vs . hep ondan geliyordu. Ara ara yazdığı için hiç ben cesaret edemiyordum,istemiyor diye.
Neyse böyle böyle baya gitti. En son patladım böyle ilişkimi olur vs. freni patlamış kamyon gibi yagdırdım:)

Haklı olduğumu söyledi vs vs. O zamana kadar hiç bir şey söylememişti. Birden benim içinden çıkamadığım bir sorunum var dedi. Bunu ne aileme , ne sana söyleyemem çünkü bu durum etrafıma zarar verebilir dedi. Çok ısrar ettim asla söylemedi. Benden de toparlanmak için zaman istedi. Devam edemeyeceksen bitirelim bile dedim. Hayır varlığını bilmek , orada olduğunu bilmek bana iyi geliyor. Lütfen kal dedi.

tamam dedim bende. İşte haftada bir yazıyor nasılsın diyor. İki üç mesajlasma ve sonra bitiyor konuşma. Ben ara ara isyan ediyorum kızıyorum. Elinden gelen bir şey olmadığını söylüyor . En son aramızda cinsel bir şeyler de olmuştu. O sıralar yine ilgiliydi.Cinselliğe yormuştum. ( durum öyle değil,buna ikna oldum.)

Annem tiroid kanseri. 20 gün önce ikinci ameliyatını oldu.Haftalar önce söylemiştim erkek arkadaşıma, unutmamış ameliyat gününü. Ameliyattan 1 gün önce her şey yolunda mı? Annenin morali yerinde mi vs. tarzında konuştuk. Sonra ertesi gün hiç ses yok. Akşam 5 gibi yazdı çok kızmıştım. Çünkü yanımda olmasını beklerdim. Gelmesini isterdim . Aramadı bile kuru kuru mesaj.

Velhasıl kelam annem bu ameliyatta maalesef ki sesini kaybetti. Geçici bir durum olma ihtimali var ama kalıcı da olabilir çok üzülerek söylüyorum. Bu süreçlerin hiç birinde onu yanımda hissetmedim. Söylediğimde hep geçiştirir gibi cevapladı sankı. Bende de film koptu hiç bir şey söylemeden sosyal medya ve telefonumda numarasını sildim . ( Ergence gelebilir,durdukça takıntı yapıyordum. Silip arkama bakmadan devam etmek istedim.)
Tam 10 gün sonra mesaj attı. Nasıl olduğumu, annemin nasıl olduğunu sordu. Bende hissettiğim her şeyi size anlattığım gibi anlattım ona.

Bana kendi tarafımdan haklı olduğumu söyledi.''Zamansız ben çok kötüyüm, kendimi toparlamaya ve bunu yaparken de kimseye yansıtmamaya çalışıyorum, yalvarırım bir de sen böyle yapma. Tamam haklısın ama bu kadar derdimin arasında ben hep seni düşündüm ,gerçekten merak ettim . Kendimi unuttum belki ama sana iyi hissettiğim anlarda hep yazdım,sana döndüm. Beni hiç sormadın diyorsun, kırıldım diyorsun, peki sen bir kere nasılsın? anlatmıyorsun ama sorunlarını çözebildin mi ? dedin mi ? Bende kırıldım ama sorun yapmadım .Tamam ben zaman istedim ama bu demek değildi kendi haline bırakayım ne yapıyorsa yapsın , düzeltsin demek değildi dedi''

Kızlar evet hiç yazmadım, hiç aramadım . Bir kere bile nasılsın , sorunlarını çözebildin mi ? her şey daha iyi mi demedim.
Hep haftada bir de olsa o yazdı. O sordu . Bunu o söyledikten sonra fark ettim. Aslında onu hep düşünüyorum ama hiç sormadım doğru ve düşündüğümü elbette bilemez.
Bir kaç sefer yazdım ama bir şey sormak içindi genelde. Nasılsın, nasıl oldun diye hiç sormadım. Çünkü rahatsızlık veriyor gibi hissediyordum yoksa merak etmediğimden değil.

Bu konuşmanın üzerine 10 gün geçti . Ne o ne ben yazmadık.

Sizce bencil miyim ? Sizce bende de hata var mı ? Onunla bu konuşmayı yapmadan önce hep haklı görüyordum kendimi ama söylediklerini düşünüp empati yapınca sanki o da haklı gibi.

Siz ne düşünüyorsunuz? Arayıp,sormalı mıyım ? Arayıp, sorduğumda bir şey değişmeyecek çünkü o bu sorunu neyse çözmeden eskisi gibi olmayacak biliyorum.

Bundan sonra nasıl devam edeyim sizce. Silip önüme mi bakayım? yoksa hislerimin peşinden mi gideyim bilemedim.

Dışarıdan daha iyi yorumlayacağınıza eminim. Size danışmak istedim .

Valla kabız döngüye girmiş bu ilişki bence bu iş yürümez bu saatten sonra önünüze bakın boşuna zaman kaybetmeyin.. Resmen zeytinyağı gibi üste çıkmaya çalışıyor
 
Sacmasapan bir ilişki olmuş ne demek haftada 1 yazmak 10 günde bir yazmak ortada bir sevgi olduğunu düşünmüyorum tmm arkadaşı çok üzülmüş olabilir ama fazla abartı değil mi bu?Sizin anneniz olduğu halde bile hala onu düşünüyor buraya konu açıyorsunuz ama adam in umrunda değil ayrılın ve arkanıza bile bakmayın sonra çok üzülürsünüz..
 
Öncelikle anneniz için çok geçmiş olsun, Allah şifa versin.
Erkek arkadaşınıza gelince açıkçası ben annenizin böyle bir durumda olmasına rağmen böyle şeyleri kendinize dert olarak görmenize takıldım. Neyse, konunuz için ise, erkek arkadaşınız haklı bana göre. En yakın arkadaşı ağır bir kaza geçiriyor ve siz psikolojisini az çok tahmin etmenize rağmen yazmıyorsunuz. Ha tabii ki, onunda yapmaması gerekirdi sizin durumunuz için ama bir nevi empati yaptırmış size. Ve sonrasında size bu şekilde soğuk davranmasını ben bu duruma bağlıyorum.

bunu onunla konuşup sorunu o şekilde çözmeye çalışın. Olmuyor ise zorlamaya da gerek yok çünkü bazı şeyler kopmuş gibi görünüyor.
teşekkür ederim. Annemin durumuyla bu durumu kıyaslamazsanız sevinirim. O bambaşka hassas bir konu.
Tabi ki bu durumla eş değer olamaz.

Konuya dönersek eğer. Bir şey olmayacağının farkındayım. Çünkü onun sorun dediği şey her ne ise düzelebilecek gibi görünmüyor.
Ben sadece gerçekten birine ihtiyacı varsa ve benim yanında olmam iyi hissettirecekse olmak istiyorum. Bir yandan da biten bitti boşver diyorum. Kararsızım.
 
Hem suölu hem güçlü.
Hiç inanmadım beyefendiye...
yani aslında en başta açık söylemek gerekirse bende inanmadım. Klasik yalanlar diye düşündüm.
Kurtulmak için basit uydurma şeyler gibi.

Ama 3 ay içinde hiç vazgeçmedi. Yani ben iletişime geçmiyorum o da geçmeyebilirdi. Ay aslında ne düşüneceğimi de bilmiyorum.
 
Adam sizi sevmiyor, varlığını bilmek guzel dedıgınde ölmeyeceğim senı terk ediyorum salak dıyıp gıtmelıydınız.

Bır takım gereksiz gizemli hareketler, kanser hastanız varken ustelık bu hasta bitanecik annenızken aramaması bence herseyı net gösteriyor. Zorlamasanız mı artık acaba.

Kış geldi malum, bır sokak hayvanına yuva olup enerjisinizi o hayvana harcayın ama vefasızlara asla.

haklısınız sanırım. O yüzden sizlerden de fikir almak istedim.
Bir yandan haklı olduğumu biliyorum ama acaba bencil miyim diye de tereddütte kalmıştım .

Annem şuan iyi ikinci ameliyat patoloji sonucumuz çok şükür temiz çıktı.

vefasızlara asla . Bunu aklımda tutacağım. Çok teşekkürler.
 
BAnada erkek arkadasiniz sizi sevmiyor yada yeterince sevmiyor gibi geldi. Üstelik haksizken hakli duruma cikarmaya calismis kendini sizin vicdaniniza oynayarak
evet haklı olduğuma , onun beni sevmediğine emin olup silmiştim oysa ki.

Bir sürü şey yazıp kafamı karıştırdı. Bir de üstüne kendimi kötü hissettim. Bencillik yaptım diye.
 
Valla kabız döngüye girmiş bu ilişki bence bu iş yürümez bu saatten sonra önünüze bakın boşuna zaman kaybetmeyin.. Resmen zeytinyağı gibi üste çıkmaya çalışıyor
değil mi ? boşa kürek çekeceğim yoksa.

Öyle bir konuştu ki . Haksız olduğumu düşünmeye başlayıp arayıp, soracaktım neredeyse.
 
Sacmasapan bir ilişki olmuş ne demek haftada 1 yazmak 10 günde bir yazmak ortada bir sevgi olduğunu düşünmüyorum tmm arkadaşı çok üzülmüş olabilir ama fazla abartı değil mi bu?Sizin anneniz olduğu halde bile hala onu düşünüyor buraya konu açıyorsunuz ama adam in umrunda değil ayrılın ve arkanıza bile bakmayın sonra çok üzülürsünüz..
zaten şuan bir ilişkimiz yok. Orada dur dedi bana.

Bana da saçma geliyor 10 günde bir bir mesaj.
Onu atmasa da olur yani . Ben zaten yanımda hissetmiyorum ki onu.
 
Öncelikle geçmiş olsun.
O arkadaşının durumunda bile depresyon halinde size bu şekilde davranmayı kendine hak görmüş ancak anneniz kanser hastası iken yanınızda olmayı tercih etmemiş. Belli ki bir şeyler eksikmiş. 4 ay süresinde belki şunu farketmiştir. 10 yıllık arkadaşı daha kıymetlidir. 4 aylık sevgiliden...
çok teşekkür ederim.

Bir şeyler onda eksikmiş demekki doğru söylüyorsunuz. Keşke arkadaş olarak kalsaymışız.
Şimdi hem sevgilimi hemde arkadaşımı kaybetmiş oldum.
 
Issız adam tripleri bunlar yahu varlığını bilmek güzel, çözmem gereken sorunlar var.. Madem sizinle vakit geçirmeyecek kadar büyük sorunları var ilişkiye başlamasaydı.

Sizin anneniz kanser, sesini tamamen kaybetme riski var, dertse sizine derdiniz de büyük.

Olmayacak birşeyi zorlamaya gerek yok bence.
bunu da söyledim ona. O zaman niye hayatıma girdin dedim. Başta bu durum ortada yoktu. Olsa başlayıp seni üzmezdim zaten dedi. Ne kadar doğru mechul ama başta gerçekten bambaşka biriydi bunu biliyorum.

Evet annemle ilgili zor bir donemden geçiyorum ama tek dert benimmiş gibi mi davranıyorum acaba. İlgilensem mi diye düşünmeye başlamıştım. İnsan olayın içindeyken fark edemiyor bazen.
 
Annenize acil şifalar diliyorum.
Gerçekten kimseye anlatamadığı sorunu ne çok merak ettim doğrusu. Bu kadar gizemli şeyi ben bile merak ettim. Bence önce bunu öğrenin,ilişkiye devam edecekseniz.
çok teşekkürler.

Çok sordum çünkü çok merak ediyorum ama asla söylemiyor.Bu benim tek başıma çözmem gereken bir durum. Sevdiklerimi kırıp,zarar vereceğim bir şeyi paylaşamam diyor.

Madde mi kullanıyor acaba diye düşündüm. O yüzden mi uzak duruyor. Söylersem insanlar bana tahammül edemez. Ben olsam bende edemezdim diyor. Anlamadım ki.
 
bunu da söyledim ona. O zaman niye hayatıma girdin dedim. Başta bu durum ortada yoktu. Olsa başlayıp seni üzmezdim zaten dedi. Ne kadar doğru mechul ama başta gerçekten bambaşka biriydi bunu biliyorum.

Evet annemle ilgili zor bir donemden geçiyorum ama tek dert benimmiş gibi mi davranıyorum acaba. İlgilensem mi diye düşünmeye başlamıştım. İnsan olayın içindeyken fark edemiyor bazen.
4 aylık bir ilişki 1 ayı ıssız adam modunda zaten. Sizinki elle tutulur ciddi bir sıkıntı onun ne yaşadığı yada gerçekten yaşayıp yaşamadığı ise meçhul. İlgilenecek bir durum varsa o sizinle ilgilensin. Düşünmeye değer bir durum yok açıkçası.
 
Back
X