yanlizlik zor komsumEşim yok, ilgi sorunum yok, bir yere giderken nereye diyen yok, kıyafetime karışan yok,
Çok yoğun bir günde, eve gelip akşama kadar yatsam, sebebini soran yok, bayramlarda gitmem gereken kayınvalidem, önce nereye gidilecek krizim yok, günde on saat uyuyorum ve uykumdan uyandıran yok, yemek yemek için yemek yapmak zorunda da değilim, arkadaş seçerken birine sormak zorunda da değilim.
Belki de buradaki kadınların çoğunun sorunları idi yukarıda değindiğim şeyler... Bu yüzden bekarlık sultanlıktır diyorlar;
öyle mi gerçekten?
-Sesiyle huzur bulacağım bir evladım yok, ilgi istediğim zamanlarda nazımı çekecek bir hayat arkadaşım yok, iş çıkışı gelen güzel bir mesaj yok,bana sarıldığında dünyaları verecek olan minik bi canavar da işten gelince eteklerime yapışmıyor, hatta sabah kalktığımda gözlerine bakacağım sevdiğim bir adam yok,kendi düzenim, renk renk çiçeklerle kendime göre döşediğim sıcak sevimli bir evimde yok, bayramlarda gezmek güzel de, o gezilerin sonunda yorulup bir kahve içeceğim, hayatıma aşk katan biri yok.
Diyeceğim o ki, hangisinin yokluğu daha tahammül edilebilir?
Sizce hangisi daha iyi ?
cok dogruAllah kimseye alıştıklarının yokluğunu göstermesin.
En zor olan şey alıştıklarınızdan yoksun kalmak.
saydigin yasadigin seyleri cok sukur esimde bana yasatiyor cogu zaman..ama bazen bi huzursuzluk guzel seyleri de silip supurebiliyor..evlilikte mutluluk uzuntu ic ice..sabahina ask dolu bi gune uyanip aksamina iki dusman gibi olabiliyorsun.evlilik her baba yigidin harci degil iste..Gözünü korkutma yaa :) evliliğin çöl güzel yanları da var. Mutsuz hissettiğinde elini tutan bir eş, gece yatağa girdiğinde sarılıp bütün yorgunluğunu alan bir sevgili, huzurlu olduğunda beraber kahkaha attığın bir arkadaş, çıldırdığında seninle çıldıran bir deli :) evliliğin çocuktan başka güzel yanları da var bence. Ben anne değilim ama eşimle çooooook Mutluyum Allah'a şükür. Bekarken ailemle, evliyken eşimle mutluyum. Sanırım iyi bir hayata sahibim. Allah herkese nasip etsin.
yaşınız kaç?Eşim yok, ilgi sorunum yok, bir yere giderken nereye diyen yok, kıyafetime karışan yok,
Çok yoğun bir günde, eve gelip akşama kadar yatsam, sebebini soran yok, bayramlarda gitmem gereken kayınvalidem, önce nereye gidilecek krizim yok, günde on saat uyuyorum ve uykumdan uyandıran yok, yemek yemek için yemek yapmak zorunda da değilim, arkadaş seçerken birine sormak zorunda da değilim.
Belki de buradaki kadınların çoğunun sorunları idi yukarıda değindiğim şeyler... Bu yüzden bekarlık sultanlıktır diyorlar;
öyle mi gerçekten?
-Sesiyle huzur bulacağım bir evladım yok, ilgi istediğim zamanlarda nazımı çekecek bir hayat arkadaşım yok, iş çıkışı gelen güzel bir mesaj yok,bana sarıldığında dünyaları verecek olan minik bi canavar da işten gelince eteklerime yapışmıyor, hatta sabah kalktığımda gözlerine bakacağım sevdiğim bir adam yok,kendi düzenim, renk renk çiçeklerle kendime göre döşediğim sıcak sevimli bir evimde yok, bayramlarda gezmek güzel de, o gezilerin sonunda yorulup bir kahve içeceğim, hayatıma aşk katan biri yok.
Diyeceğim o ki, hangisinin yokluğu daha tahammül edilebilir?
Sizce hangisi daha iyi ?
23yaşınız kaç?
öyle elbet,kimse boşanmak için evlenmez, ne hayaller ne umutlar..Hayırlısı arkadaşım. Evlenip boşanmakta var benim gibi.. Herkesin hayatı kendi hikayesi, kendi hikayemizi oynuyoruz.
:) bu kadar karamsar olunca ben de 50 yasındasınız falan sandım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?