Merhabalar. Bundan 2 yıl önce evden annemin altın yüzüklerinin hepsi portmantodan çantasından çalındı. O sıralarda eve gelen sadece 2 kişi vardı ve ikisinden biri bunları aldı ancak hangisinin aldığı konusunda şüphelerimiz var. Bu konuda psikolojik tahlil açısından fikirlerinize ihtiyacım var açıkçası çünkü aklım almıyor. 1. şüpheli X kişisi 30 yıllık eski mahalleden komşumuz. Meslek olarak temizliğe giden, oğlu geçmişte kuyumcuda çalışan, emeklisi var babadan ve kocasından da alıyordu hatta. biraz aç gözlü bir karakter ağlamasını çok iyi bilen ve annemin iyi niyetini de zaman zaman kullanan birisi. annem krem setlerini bile kullanmadan ona verirdi hatta. şemsiyesini aldı getirmedi vs. bunlar küçük şeyler ama yıllar önce bir otelde çalışırken turistlerin ihbarı ile ziynet eşyası hırsızlık şüphesiyle evini polisler aradı komşusuyla birlikte ama bir şey bulunamadı ve o otelde çalışmaya devam etti. bilemiyorum oğlu kuyumcudaydı o zaman bir şeyler yapmış olabilirler mi emin değilim. annem bu kadına söyledi altınlarım çalındı içim yanıyor kim yaptıysa hakkım haram olsun dedi falan o da gayet soğukkanlı davrandı nasıl yaparlar vs. dedi. Ve sürekli de arar sorar nasılsın vs. haftada bir arar ve o hırsızlıktan sonrada gelip gitti.
2. şüpheli y kişisi. Annemin 50 yıllık ilkokul arkadaşı. memleketten aynı mahalleden arkadaşlar aynı zamanda. ailelerini kardeşlerini bilir vs. annemi hatta babamla tanıştırarak evlenmelerine aracılık etmiş ama bu kadında hep bir ketumluk, sinsilik ve buzdolabı gibi bir duruş vardır. hatta annemi babamla evlenme için tanıştırmış ama nikahlarına hiçbir sebep yokken katılmamış bile sonra kendi oğlanlarının sünnetine de bizimkileri çağırmamışlar. kendisi ev hanımı ve eşi emekli ama ayrıca çalışıyor. 2 oğlu evli şehir dışında onlar ama bu olay yaşandığı sırada 2.oğlunun düğününü yeni yapmıştı borçları çok fazlaydı. çok sıkılıyordu maddi açıdan vs. ama eşi eskiden kasaptı ve birtakım et çalma olayları duyuldu 2 kasaptan atıldı. arkadaş çevresinde de kıskançlık tarzında tavırları nedeniyle dışlanan birisi. annemle son 15 yıldır falan tekrar samimi pozlarında ama 2-3 ayda bir gelir veya o arar illa gel der davet ederdi. ulaşamazsa dahi günde 3-4 kez arardı o kadar ısrarcı hatta. ama bu olaydan sonra arama yok, resmen mesafe koydu ve buz gibi bir tavırda. biz bu arada ev değiştirdik hayırlı olsun bile demedi sadece -aa öyle mi?- dedi bıraktı gelmedi de. şimdi arasan bile mahsus yoklama için tavrını ölçme niyetinde telefonları açmıyor.
Şimdi siz bu durumda ne düşünürsünüz? Hangisi iyi oynuyor? Samimiyetsiz bir samimiyet var ama birisi büyük oynuyor...Fikir ve yorumlarınıza ihtiyacım var
2 yıl geçmiş aradan, bu saaten sonra asla bir şey olacağını sanmıyorum.
çocukluk hayalim. Büyüteç alıp geliyorum.
