- 5 Eylül 2014
- 14.245
- 50.137
- 598
herkese selamlar,
2018 e nurtopu gibi bir gribal enfeksiyonla girdim, yaklaşık 10 gündür evdeyim zaten pek iş de yoktu ya neyse,
uzatmadan, mevcut işimle ilgili özet bilgi geçeyim, bir insan kaynakları/eğitim/danışmanlık şirketinde x danışmanı olarak çalışıyorum, sigortalı, maaşlı düzenli bir iş değil, bakınca evet çok rahatım, her sabah kalk işe git derdi yok, harcadığım enerjiye kıyasla kazancım da iyi fakat:
işin bana kattığı hiçbir şey yok, 20 yaşındaki halim de yapardı bunu, benim için tırt,
ödemelerimi düzenli alamdığım için (işveren değil müşteri kaynaklı) bazen ciddi sıkıntı yaşıyorum,
ödemeleri vaktinde alsam bile, bir ay bin lira, bir ay 5 bin lira, bir ay 2 bin lira, bir ay 500 lira kazanıyorum, yani ne kadar çalışacağım, gelirin ne kadar olacağı hiç belli değil, o yüzden hiç önümü göremiyorum, çok basit bir taksite bile giremiyorum...
olumlu tarafları, hastayım, tatile gideceğim 15 gün yokum deme lüksüm mevcut.
müşteri toplantım yoksa pijamayla bile işe gidebilirim.
bir dediğim iki olmaz, kimse saygısızlık etmez, ekip arkadaşlarımın çoğu 10 küsür yıllık arkadaşlarım vs vs
özet geçeyim diyorum kısaltamıyorum, çenem düştü :)
bu hafta hiiiç ummadığım bir iş teklifi aldım, sektörünün liderlerinden bir şirket (kurumsal)
evime 4 km mesafede, çalışma saatleri 08:00-17:00 (haftaiçi), servis var, özel sağlık sigortası vs mevcut.
pozisyon daha önce 6 yıl çalıştığım ve çok hakim olduğum bir pozisyon, ama tabi yine kendimi tekrara düşmüş olacağım (şirket profili ve pozisyon aynı, sadece sektör farklı, ne farkedeceğini öngöremiyorum şu an)
stalkladığım kadarıyla ekip gayet sağlam görünüyor, hatta çoğunun eğitimi falan benimkinden sağlam :)
şu an için her şey tamam, son olarak maaş teklifi alıp el sıkışacağız, yani acilen karar vermem lazım, çok düşük bir maaş teklif etmeyeceklerine eminim, haftasonundan önce ararlar sanıyorum.
şimdi düzenli gelir, düzenli sigorta falan cazip geliyor da, tekrar beyaz yakalı plaza insanı olmak istemiyordum ki ben...
ama yaş 35, bir dikili ağacım yok, çoluk çocuk, sorumluluklar....
eşim teklifi kabul etmemi istiyor, 5 de çıkacaksın en geç 5 buçukta evde olacaksın, en azından aylık gelirimiz belli olur ona göre yaşarız diyor.
ay destan yazdım, siz olsaydınız ne yapardınız?
aşk mı para mı gibi oldu birazcık ama yok ya işime de aşık değilim ki :)
2018 e nurtopu gibi bir gribal enfeksiyonla girdim, yaklaşık 10 gündür evdeyim zaten pek iş de yoktu ya neyse,
uzatmadan, mevcut işimle ilgili özet bilgi geçeyim, bir insan kaynakları/eğitim/danışmanlık şirketinde x danışmanı olarak çalışıyorum, sigortalı, maaşlı düzenli bir iş değil, bakınca evet çok rahatım, her sabah kalk işe git derdi yok, harcadığım enerjiye kıyasla kazancım da iyi fakat:
işin bana kattığı hiçbir şey yok, 20 yaşındaki halim de yapardı bunu, benim için tırt,
ödemelerimi düzenli alamdığım için (işveren değil müşteri kaynaklı) bazen ciddi sıkıntı yaşıyorum,
ödemeleri vaktinde alsam bile, bir ay bin lira, bir ay 5 bin lira, bir ay 2 bin lira, bir ay 500 lira kazanıyorum, yani ne kadar çalışacağım, gelirin ne kadar olacağı hiç belli değil, o yüzden hiç önümü göremiyorum, çok basit bir taksite bile giremiyorum...
olumlu tarafları, hastayım, tatile gideceğim 15 gün yokum deme lüksüm mevcut.
müşteri toplantım yoksa pijamayla bile işe gidebilirim.
bir dediğim iki olmaz, kimse saygısızlık etmez, ekip arkadaşlarımın çoğu 10 küsür yıllık arkadaşlarım vs vs
özet geçeyim diyorum kısaltamıyorum, çenem düştü :)
bu hafta hiiiç ummadığım bir iş teklifi aldım, sektörünün liderlerinden bir şirket (kurumsal)
evime 4 km mesafede, çalışma saatleri 08:00-17:00 (haftaiçi), servis var, özel sağlık sigortası vs mevcut.
pozisyon daha önce 6 yıl çalıştığım ve çok hakim olduğum bir pozisyon, ama tabi yine kendimi tekrara düşmüş olacağım (şirket profili ve pozisyon aynı, sadece sektör farklı, ne farkedeceğini öngöremiyorum şu an)
stalkladığım kadarıyla ekip gayet sağlam görünüyor, hatta çoğunun eğitimi falan benimkinden sağlam :)
şu an için her şey tamam, son olarak maaş teklifi alıp el sıkışacağız, yani acilen karar vermem lazım, çok düşük bir maaş teklif etmeyeceklerine eminim, haftasonundan önce ararlar sanıyorum.
şimdi düzenli gelir, düzenli sigorta falan cazip geliyor da, tekrar beyaz yakalı plaza insanı olmak istemiyordum ki ben...
ama yaş 35, bir dikili ağacım yok, çoluk çocuk, sorumluluklar....
eşim teklifi kabul etmemi istiyor, 5 de çıkacaksın en geç 5 buçukta evde olacaksın, en azından aylık gelirimiz belli olur ona göre yaşarız diyor.
ay destan yazdım, siz olsaydınız ne yapardınız?
aşk mı para mı gibi oldu birazcık ama yok ya işime de aşık değilim ki :)