Sizce ne yapmalıyım

bana yapmasanızda olur benim durum biraz ilerlemiiş herşeye rağmen yaşamaya dewam..ama o arkadaş daha yeni ewli yolun başındalar çok üzülüyorum ona benim yapamadığımı yapıcak yollarını ayırıcaklar...allah hayırlısını nasip etsin ne diyim

cnm sni kırmak üzmek istemedm gerçekten anlayamadım konu kmn onun için yazdım sakın yanlış anlama olurmu
 
Sikintisini paylasan iki arkadasimada sabir diliyorum
. Kafaniza takmayin ve rahat olmaya calisin . Ben insanlarin degisecegine pek inanamam sizin eslerinizde dengesiz hareketlerini duzeltirmi (umarim duzelirler)bilmem ama sizde onlara hakettigi gibi davranin . Kendinizi ezdirmeyin. Bazilarinin huyudur karsisindakini ezmek ama maalesef zamanla arada ne sevgi nede saygi kalmiyor. Cekilecek dert haline geliyorlar
 
Sikintisini paylasan iki arkadasimada sabir diliyorum
. Kafaniza takmayin ve rahat olmaya calisin . Ben insanlarin degisecegine pek inanamam sizin eslerinizde dengesiz hareketlerini duzeltirmi (umarim duzelirler)bilmem ama sizde onlara hakettigi gibi davranin . Kendinizi ezdirmeyin. Bazilarinin huyudur karsisindakini ezmek ama maalesef zamanla arada ne sevgi nede saygi kalmiyor. Cekilecek dert haline geliyorlar

saol cnm... kendimi ezdirmedim şimdiye kadar susmak iyidir diyip durdum...sanırım sustuğum için bunlar oluyo bazen dişimi gösteriyorum ozamanda edepsiz oluyorum...yada şöyle söyleyim ne yapsak yaranamayız..
 
Merhaba,
evleneli 7 ay oldu. 7 aydır eşim çok alıngan. Yani mesela birşey beğendim keşke bizde de olsa dedim kazara hemen bana zengin koca bulsaydın vs gibi şeyler söyler, yolun ortasında bırakıp gider beni. Ben çalışıyorum, maddi açıdan hiç bir sıkıntımız yok. Ama bu aşırı alınganlıklardan çok sıkılmaya başladım. Diğer bir sorun da nişanlılık döneminde bazı sorunlar yaşamıştık. Gerek ondan gerekse benden kaynaklanan sıkıntılar oldu. Ben evlendiğimizden beri onun hatalarını hiç başına kakmadım, ama o her fırsatta zaten seni o zaman bırakmalıydım gibi şeyler söylüyor. Kafam çok karışık. Eşimden çok soğudum. Ayrılmayı düşünüyorum sık sık. Sizce bu durumda ne yapmalıyım?

nişanlılık döneminde yaşanan problemlerden dolayı eşinizde bence sizinle ilgili bir güven sarsılması oluşmuş ve bundan dolayı hala tam güvenmiyor size, en ufak 'hatanızda' geri sarıyor ve 'al işte, biliyordum bunun yüremeceğini' diye düşünüyor...

alınganlığı biraz kendi eşimi hatırlattı: bu tür cevaplar 'keşke bizde de olsaydı' erkeğin gururunu onurunu incitiyor, erkek kendini başkalarıyla karşılaştırılmış hissediyor, eşini o vakit nankör olarak görüyor, başkalarına imreniyor, beni sevmiyor kompleksine girebiliyorlar, 'ben seni aç mı açıkta mı bıraktım?' dercesine...
bence böyle cevaplar vermeyin bir daha...istediğiniz birşey varsa biraz zaman geçtikten sonra, tatlı dille sadece isteyin...'onların var, bizim de olsaydı fena mı olurdu' tavrı sergilemeden...

kısacası eşinizin güvenini yeniden kazanmanız lazım gibi geldi bana, ona fedakar olduğunuzu, onu olduğu gibi kabul ettiğinizi, aman evimizde şu bu olmasa da ben seninle mutluyum hissi vermeniz lazım belki de...yavaş yavaş hangi konularda ne tepkiler verdiğini öğrenin ve o konulardan veya kızdığı tepkileri sergilemekten kaçının ki, bu onu sevdiğiniz ve onun için çabaladığınız anlamına gelsin...

bunun için de zamanın geçmesi lazım, birbirinizi anlamanız tanımanız lazım...pes etmek kolaydır, asıl marifet çaba göstermektir.

ben de başta eşimle her bir cümle için tartışırdım ama artık öyle değil, birbirimizi üzmemek için konuşmadan önce iki kere düşünüyoruz veya daha sık özür diliyoruz...
 
yeni evliliklerde olur böyle...
genelde bayanların yapabileceği hareketler yapıyo eşin..
güzel bi konuşman lazım..
geçmişi geçmişte bırakmayı öğrenmesi lazım...
 
Merhaba,
evleneli 7 ay oldu. 7 aydır eşim çok alıngan. Yani mesela birşey beğendim keşke bizde de olsa dedim kazara hemen bana zengin koca bulsaydın vs gibi şeyler söyler, yolun ortasında bırakıp gider beni. Ben çalışıyorum, maddi açıdan hiç bir sıkıntımız yok. Ama bu aşırı alınganlıklardan çok sıkılmaya başladım. Diğer bir sorun da nişanlılık döneminde bazı sorunlar yaşamıştık. Gerek ondan gerekse benden kaynaklanan sıkıntılar oldu. Ben evlendiğimizden beri onun hatalarını hiç başına kakmadım, ama o her fırsatta zaten seni o zaman bırakmalıydım gibi şeyler söylüyor. Kafam çok karışık. Eşimden çok soğudum. Ayrılmayı düşünüyorum sık sık. Sizce bu durumda ne yapmalıyım?
BAK BİZ KADINLAR HOŞLANIRIZ DAMARINA BASMAKTAN BAZEN SİZİN BÖYLE DMİYORUM AMA SORUNUNU BİLİYORSUNUZDA
NEDEN ÜSTÜNE GİDİYORSUNUZ HALA EŞİNİZİN DÜN BİR NİKAHTA BİR LAF DUYDUM ÇOK HOŞUMA GİTTİ NİKAH MEMURU AYAĞA BASMA ADETİ İLE İLGİLİ OLARAK ŞÖYLE DEDİ" ayağınıza basın ama damarınıza basmayın birbirinizin diye"ÇOK HOŞUMA GİTTİ ÖZETLEDİ EVLİLİĞİ BENCE,
SIKILMA SADECE BİRAZ ÖZEN GÖSTER KOCANIN YANINDA MADDİ KONULARI AÇMA,

OTUR KARSISINA ;GEÇMİŞTEN BAHSETMESİNİN CANINI ACITTIĞINI SÖYLE BEN ARTIK MADDİ KONULARA GİRMEYECEĞİM SENİN YANINDA AMA
SENDE GEÇMİŞTEN BAHSETME DE SÖZ VERİN BİRBİRİNİZE BAKALIMKİM BOZACAK ÖNCE?
 
bana sanki sen onu çok şımartmışsın gibi geldi,yani aslında toparlayıcı olmak evet çok güzel ve çok olgunca bir yaklaşım fakat erkekler bunu böyle pek anlamıyorlar galiba,bende bir kaç defa toparlayıcı oldum fakat baktım ki adamın egosu yükeliyor ve ben üzülüyorum yok dedim kendi kendime alttan alamam artık ve beni benden başkası üzemez,şu anda inan bana hiçbirşeyini alttan almıyorum,hatalı ise hatasının farkına dek bekliyorum kusura bakmasın benim hayatım sadece kocamdan ibaret değil,bana kalırsa her seferınde toparlayıcı sen olma,tabı hatalı ise bekle bence o üstüne düşeni yapsın,aksi takdirde egoları yükseliyor inan bana
 
Şöyle bir durum var, bugune kadar eşimden hiç bir şey istemedim. Benim bahsettiğim onlarda var bizde de olsun tavrı değil malesef. Çünkü birşey isteyecek olsam param yok der çekilir işin içinden, oysa ki parası her zaman vardır. O yüzden moralimi bozmamak için birşey lazımsa kendim almayı yeğliyorum. ( Allah'tan maddi olarak bir sıkıntım yok). Sıkıldığım nokta yani insan eşi yanındayken birşey beğenemez mi hiç? Ya da eşinde yanlış gördüğü, kırıldığı bir noktayı hiç sakince anlatamaz mı ona? İnanın bazen çok net bir biçimde doğrusu bildiğim şeyleri bile bana yanlış anlattığı halde hiç bir şey demeden dinliyorum. Yeter ki üzerine alınmasın diye. (Kendisini öyle değil aslında böyle diye anlatmaya çalışsam hemen şahsına hakaret etmişim gibi davranır, küser)

Ama bu sefer kesinlikle alttan almayacağım. Yoksa alttan ala ala ben de sinir hastası olacağım yakında. Bakalım işin sonu nasıl olacak?
 
Back
X