- 23 Mart 2013
- 1.075
- 258
- 123
- 27
- Konu Sahibi WomanAndProud
-
- #1
Geçen gün arkadaşıma gittim, arada bir giderim zaten evlerine arkadaşım da bize gelir.
Babannesi gelmişti memleketten (Yunanistadan), kadın benim de göçmen olduğumu öğrenince sevindi sorular falan sormaya başladı. Dedim tamam iyi bir başlangıç yaptım şu ana kadar pot herhangi bir pot kırmadım.
Çünkü kendimi artık insan içinde nasıl davranmasını bilmeyen biri olarak görüyorum ve büyük ihtimalle de öyleyim zaten. Soğuk bir insan olduğumu düşünüyorum duygularımı çok belli edemem, ama içimden gelmediği gibi de davranamam. En basitinden evden ayrılırken acaba kapıdan çıkarken mi hoşçakalın desem şimdi mi desem annesini öpsem mi vs diye bin kez düşünüyorum. Çekindiğimden bazen hoşgeldiniz bile diyemiyorum erkeklere. Gören biri bu kız hiç insan içine çıkmamış heralde der. Bazen olmayacak cevaplar veriyorum yanlış anlaşılıyorum ukala diyorlar bir de arkamdan. Halbuki demek istediğim tam tersi. Kendimi tam anlatamadım ama. Mesela sıcakkanlı değilim sanırım, olamıyorum da. Patavatsız mıyım neyim bilmiyorum ama bu durumum beni çok üzüyor.
Neyse olaya dönüyorum. Evlerine gittiğimde annesi yemek vaktine denk gelmişsem benim de önüme koyar sağolsun. (Tabi yedikten sonra elinize sağlık yemekler çok güzeldi demeyi bile beceremiyorum, yani söylüyorum ama ağzımın ucuyla. Demek istemedğimden değil çok çekingenim sanırım)
Ben de tam çıkacaktım hava karardı saat 10 falan oldu. Bir yarım saat daha kal yemek yiyelim diye ısrar etti. Annem de çok kızıyor geç kalmama ben de o yüzden çekindim yok ben gideyim falan diyorum ama annem kızar diyemiyorum. Neyse annemi aradım izin aldım. İki haftadır sınavlarla uğraşıyorum sabahlamaktan canım çıkmış üstüne önceki gün adet olmuşum ve gece 4te uyumuşum sınav için, ve o gün de arkadaşımla bütün sıcakta ordan oraya gidip durduk hastanede işimiz olduğu için. Bir de sanırım sağlık problemim var sıcağa ve fiziksel harakete gelemiyorum hemen yoruluyorum. Sıcak olduğu için tüm iştahım kesildi o gün. Yemekte de çorbayı içtim, annesi et sevmez misin diye sordu (normalde yerdim, sevmediğim şey bile önüme koysolar zorlana zorlana yiyorum) ama o gün çok fenaydım kendimi zorlamak istemedim, sevmem değil de yiyemiyorum biber ve et dedim. Kadın hasbinallah, ya falan dedi. Kötü bişey söylediğimi düşünmemiştim ama çok utandım o öyle deyince. Sonra nohut koyayım dedi, ben de sağolun ama ben doydum zaten toktum falan demeye çalıştım ama biraz sesini yükseltti koyayım falan dedi. Ben de aman bu kız da hiçbişey beğenmiyor heralde diye düşündü sinirlendi diye düşündüm. Nohut koydu önüme onu da zorlana zorlana yedim. Kadın diyor ki tüh bilemedim ben yemeyeceğini yoksa ısrar etmezdim falan dedi. Kalmak istemedğimi düşündü heralde bir de ben annem kızar diye endişe ettiğimden bahsedince evet haklısın annen kızabilir ama yaz için bu vakit normal falan dedi, öyle söyleniyor kırıldı mı bilemiyorum.
Sizce benim yaptığım yanlış mıydı? Bunun için burda konu açılmaz biliyorum ama artık hareketlerimin hepsi patavatsızca geliyor bana, neyin normal olduğunu anlayamıyorum
Babannesi gelmişti memleketten (Yunanistadan), kadın benim de göçmen olduğumu öğrenince sevindi sorular falan sormaya başladı. Dedim tamam iyi bir başlangıç yaptım şu ana kadar pot herhangi bir pot kırmadım.
Çünkü kendimi artık insan içinde nasıl davranmasını bilmeyen biri olarak görüyorum ve büyük ihtimalle de öyleyim zaten. Soğuk bir insan olduğumu düşünüyorum duygularımı çok belli edemem, ama içimden gelmediği gibi de davranamam. En basitinden evden ayrılırken acaba kapıdan çıkarken mi hoşçakalın desem şimdi mi desem annesini öpsem mi vs diye bin kez düşünüyorum. Çekindiğimden bazen hoşgeldiniz bile diyemiyorum erkeklere. Gören biri bu kız hiç insan içine çıkmamış heralde der. Bazen olmayacak cevaplar veriyorum yanlış anlaşılıyorum ukala diyorlar bir de arkamdan. Halbuki demek istediğim tam tersi. Kendimi tam anlatamadım ama. Mesela sıcakkanlı değilim sanırım, olamıyorum da. Patavatsız mıyım neyim bilmiyorum ama bu durumum beni çok üzüyor.
Neyse olaya dönüyorum. Evlerine gittiğimde annesi yemek vaktine denk gelmişsem benim de önüme koyar sağolsun. (Tabi yedikten sonra elinize sağlık yemekler çok güzeldi demeyi bile beceremiyorum, yani söylüyorum ama ağzımın ucuyla. Demek istemedğimden değil çok çekingenim sanırım)
Ben de tam çıkacaktım hava karardı saat 10 falan oldu. Bir yarım saat daha kal yemek yiyelim diye ısrar etti. Annem de çok kızıyor geç kalmama ben de o yüzden çekindim yok ben gideyim falan diyorum ama annem kızar diyemiyorum. Neyse annemi aradım izin aldım. İki haftadır sınavlarla uğraşıyorum sabahlamaktan canım çıkmış üstüne önceki gün adet olmuşum ve gece 4te uyumuşum sınav için, ve o gün de arkadaşımla bütün sıcakta ordan oraya gidip durduk hastanede işimiz olduğu için. Bir de sanırım sağlık problemim var sıcağa ve fiziksel harakete gelemiyorum hemen yoruluyorum. Sıcak olduğu için tüm iştahım kesildi o gün. Yemekte de çorbayı içtim, annesi et sevmez misin diye sordu (normalde yerdim, sevmediğim şey bile önüme koysolar zorlana zorlana yiyorum) ama o gün çok fenaydım kendimi zorlamak istemedim, sevmem değil de yiyemiyorum biber ve et dedim. Kadın hasbinallah, ya falan dedi. Kötü bişey söylediğimi düşünmemiştim ama çok utandım o öyle deyince. Sonra nohut koyayım dedi, ben de sağolun ama ben doydum zaten toktum falan demeye çalıştım ama biraz sesini yükseltti koyayım falan dedi. Ben de aman bu kız da hiçbişey beğenmiyor heralde diye düşündü sinirlendi diye düşündüm. Nohut koydu önüme onu da zorlana zorlana yedim. Kadın diyor ki tüh bilemedim ben yemeyeceğini yoksa ısrar etmezdim falan dedi. Kalmak istemedğimi düşündü heralde bir de ben annem kızar diye endişe ettiğimden bahsedince evet haklısın annen kızabilir ama yaz için bu vakit normal falan dedi, öyle söyleniyor kırıldı mı bilemiyorum.
Sizce benim yaptığım yanlış mıydı? Bunun için burda konu açılmaz biliyorum ama artık hareketlerimin hepsi patavatsızca geliyor bana, neyin normal olduğunu anlayamıyorum