- 13 Eylül 2013
- 4.185
- 2.582
- 178
- Konu Sahibi huzurluyumben
-
- #1
ben ailemi bırakıp hiçbiyere gitmezdim ama bu benim şartlarımlada alakalı ben zaten böyle davranmak zorundayım ama kalbende böyle hissediyorum. sizin iş imkanlarınızı koşullarınızı bilemiyorum ama ben duygusal yaklaşırdım
Sakın dönme derim. Tatillerde gel ama sakın Türkiye ye yerleşme. Dediğin gibi çok sık değişen kanunlar düzenlemeler burada kafayı yersiniz. Yüksek lisans için sınavlara hazırlanıyorum ama boşa olduğunu da biliyorum. Burada bir yerlere yükselmek istiyorsan şu cu ya da bu cu olacaksın yoksa ekmek de yok. Ayrıca buraya dönüp kızının da geleceğini karartma. Eşim de Amerika da görev yapabilmek için uğraşıyor ben de yüksek lisans için en azından dil eğitimi almak için yaz tatilinde Amerika ya gitmeyi düşünüyorum bakalım belki eşimin işi ile ilgili gelişmeler iyi sonuçlanırsa Amerika ya gittiğimizde dilimi geliştirmek için uğraşıp orada çalışmak istiyorum. Hakkınızda hayırlısı ne ise o olsun.Sevgili arkadaslar,
Umarim dogru yere konumu aciyorumdur. Benim de bir derdim var, beni senelerdir mesgul eden ve hala cozum bulamadigim.
Ben evliyim, ve 2,5 yasinda bir kizim var. Esim de bende akademisyeniz ve amerikada yasiyoruz. Esimin burda isi cok iyi, ve garanti, yani isini kaybetme diye bir ihtimal hemen hemen yok. Benim isimse sallantida, yani nproje parasi olursa isim var, yoksa baska is bulmam gerekiyor. Turkiye edonersek, devlet universitelerinde akademisyenlik isi yapicam. Ama problem su ki turkiye donup donmeme konusunda cok kararsizim.
Turkiyede ki is yerindeki ortama alisabilecekmiyiz, ve Turkiyeye su an gurbette oldugumuz icin ozlem duyuyoruz, ama dondukten sonra o ozlem yerini pismanliga birakirmi diye korkuyorum. Derdim siyaset deyil, ve onu yada bunu desteklemiyorum, ama Turkiyede cok sIk deyisen kanunlar, duzenlemeler, sunlar bunlar beni cok korkutuyor, ozellikle son zamanlarda olusan karmasa.
Ailemin baskilari da cabasi. Annem hastalanip yataklara dusunuyor bu kiz donmez Turkiyeye diye. Babam guya sesini cikarmiyor ama, icten ice o da cok istiyor bunun farkindayim. Kayinvalidemler de cok istiyorlar donmemizi ama isin garibi, annemler kadar baski yapmiyorlar son zamanlarda. Donsek bile ne kayinvalidemlerle ne annemlerle zaten ayni sehirlerde olmiyacagiz. Belki gorussek en fazla yilda uc dort defa gorusebilirz. Ve donup birde esim yada ben mutsuz olursak o zaman cok pisman olursak diye korkuyorum.
Isimin geregi su an ekonomik kriz de oldugu icin amerikada baska bir bolum okuyup cok iyi kazancli meslek edinme ihtimalim de var. Ama dedigim gibi, Turkiyeye donup kizimi Turkiyede mi yetistirsem, yoksa burda kalip onu Turk lerinde bulundugu bir Amerika ortaminda mi yetistirsem?
Nacizane fikirlerinizi bekliyorum
Sakın dönme derim. Tatillerde gel ama sakın Türkiye ye yerleşme. Dediğin gibi çok sık değişen kanunlar düzenlemeler burada kafayı yersiniz. Yüksek lisans için sınavlara hazırlanıyorum ama boşa olduğunu da biliyorum. Burada bir yerlere yükselmek istiyorsan şu cu ya da bu cu olacaksın yoksa ekmek de yok. Ayrıca buraya dönüp kızının da geleceğini karartma. Eşim de Amerika da görev yapabilmek için uğraşıyor ben de yüksek lisans için en azından dil eğitimi almak için yaz tatilinde Amerika ya gitmeyi düşünüyorum bakalım belki eşimin işi ile ilgili gelişmeler iyi sonuçlanırsa Amerika ya gittiğimizde dilimi geliştirmek için uğraşıp orada çalışmak istiyorum. Hakkınızda hayırlısı ne ise o olsun.
Malesef ailem beni hem bagimsiz yetistirdi. ama hemde 35 yasimda onlarin dedigini yapmami istiyorlar. Ben universiteyi baska sehirde okudum, bizde duygusal anlamda konusmalar olmaz, bana naz yaptirilmazdi yani. Arasam annemleri hergun, bosver niye ariyorsun hergun telefon kartina yazik derlerdi mesela :). Ve ben 24 yasimda ciktim yurt disina, doktora yapmak icin. Cikis o cikis, 11 senedir burda yasiyorum.
Ailemi seviyorum elbette, ama zaten Turkiyeye donsek bile ayni sehirde yasamayacagiz, hatta uzak sehirlerde olacagiz mecburen.
Cocugunuz okul cagina gelmeden adim atin bence.
Zira cocugunuz okul cagina gelince hersey cok daha zor olacak.
Ablamlar yasadi bu yüzden biliyorum.
Desene kimse şartlarından memnun değil. Benim içinde çocuklar olmadan herşey güllük gülistanlıktı. Çocuklar olunca herşey değişiyor mesela biz de sürekli düşünüyoruz ''çocuklarımızın geleceği ne olacak çünkü Türkiye iyiye değil kötüye gidiyor. Şahsen ben çocuklarımın geleceğinden kaygılıyım. Dil-din diyorsun da emin ol sen kızını daha iyi yetiştirirsin. Orada Türk çevreniz de varmış aslında daha güzel. Eşimin de en yakın arkadaşları Amerika da görev yapıyorlar ve biz bu işimiz hayırlısı ile olursa hiç düşünmeden çocuklarla gideceğiz. Türkiye de çalışan insana değer verilmiyor en azından Türk kanallarından izliyorsundur. Yeğenim uzmanlık sınavına girdi girmesine de bağlı olduğu bakanlık konusunda uzman ki,şileri sınavla işe alıyor ama gerçekte öyle bir kanun çıkarmış ki yeğenimin uzmanlık alanında çalışması gereken yere alakasız atamalar yapıyorlar ve sınavsız. Biz de düşünüyoruz haliyle --biz neden gece gündüz ders çalışıyoruz-- diye.Umarim sizin de gonlunuze gore olur hersey. Kizim olmadan once cok fazla aklima gelmiyordu nerde yasadigim. Sonucta ozledigimiz zaman birbirimizi yazin gorusuyorduk. Ama simdi o olunca onu nasil yetistiricem derdine dustum. Onun ulkesini , kimligini, dilini, dinini unutmasini istemiyorum. Biliyorum ki zamanla hersey devamli deyisiyor, zaten benim su an iyi dedigim yarin olmayabilir. Ve bir birey olarak kendi hayatini cizmesi onun da en dogal hakki. Burda maddi acidan hic bir sIkintisi onunda bizim de olmaz buyuk ihtimalle. Ve ugrasirsa cabalarsa da bir yerlere kolay gelir. Ama iste benim dusundugum sey, onu Turkce konusan bir ulkede, yilda 4 5 kez akrabalarini gorebilecegi bir ortamda mi yetistirmem gerekir diye kaygiya dusuyorum. Ama Turkiyenin sartlarini da goz onune alinca aklim karisiyor. Acaba her yil kizimla Turkiyeye gitsem bu yardimci olur mu onun kimliginin yerlesmesi acisindan diye merak ediyorum. Guzel olan su ki Turk cevremiz var burda, hosumuza giden guzel bir cevre. Onlarla cocuklarimizi bulusuturuyoruz mumkun mertebe.
Ama tabi okula gidince buyuk olcude amerikali bir cevre edinicek ve Ingilizce konusucak.
Umarim sizin de gonlunuze gore olur hersey. Kizim olmadan once cok fazla aklima gelmiyordu nerde yasadigim. Sonucta ozledigimiz zaman birbirimizi yazin gorusuyorduk. Ama simdi o olunca onu nasil yetistiricem derdine dustum. Onun ulkesini , kimligini, dilini, dinini unutmasini istemiyorum. Biliyorum ki zamanla hersey devamli deyisiyor, zaten benim su an iyi dedigim yarin olmayabilir. Ve bir birey olarak kendi hayatini cizmesi onun da en dogal hakki. Burda maddi acidan hic bir sIkintisi onunda bizim de olmaz buyuk ihtimalle. Ve ugrasirsa cabalarsa da bir yerlere kolay gelir. Ama iste benim dusundugum sey, onu Turkce konusan bir ulkede, yilda 4 5 kez akrabalarini gorebilecegi bir ortamda mi yetistirmem gerekir diye kaygiya dusuyorum. Ama Turkiyenin sartlarini da goz onune alinca aklim karisiyor. Acaba her yil kizimla Turkiyeye gitsem bu yardimci olur mu onun kimliginin yerlesmesi acisindan diye merak ediyorum. Guzel olan su ki Turk cevremiz var burda, hosumuza giden guzel bir cevre. Onlarla cocuklarimizi bulusuturuyoruz mumkun mertebe.
Ama tabi okula gidince buyuk olcude amerikali bir cevre edinicek ve Ingilizce konusucak.
Evet, tanidigimiz bir aile de donduler , ama okul cagindaydi cocuklari cok zor oldu onlar icin. O yuzden kafa karisikligi oldu bizde de, napsak diye. Bakalim herseyin hayirlisi olur umarim.
Ve burda ister istemez cocuklar kendi dillerini iyi konusamiyorlar. Ingilizce cok konustuklari icin okulda, ingilizce konusmak cok kolaylarina geliyor. sanirim burda kaliyorsan baska yolu yok gibi.
Desene kimse şartlarından memnun değil. Benim içinde çocuklar olmadan herşey güllük gülistanlıktı. Çocuklar olunca herşey değişiyor mesela biz de sürekli düşünüyoruz ''çocuklarımızın geleceği ne olacak çünkü Türkiye iyiye değil kötüye gidiyor. Şahsen ben çocuklarımın geleceğinden kaygılıyım. Dil-din diyorsun da emin ol sen kızını daha iyi yetiştirirsin. Orada Türk çevreniz de varmış aslında daha güzel. Eşimin de en yakın arkadaşları Amerika da görev yapıyorlar ve biz bu işimiz hayırlısı ile olursa hiç düşünmeden çocuklarla gideceğiz. Türkiye de çalışan insana değer verilmiyor en azından Türk kanallarından izliyorsundur. Yeğenim uzmanlık sınavına girdi girmesine de bağlı olduğu bakanlık konusunda uzman ki,şileri sınavla işe alıyor ama gerçekte öyle bir kanun çıkarmış ki yeğenimin uzmanlık alanında çalışması gereken yere alakasız atamalar yapıyorlar ve sınavsız. Biz de düşünüyoruz haliyle --biz neden gece gündüz ders çalışıyoruz-- diye.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?