londrada yasayan evli ve bir cocuk sahibi biri olarak donmeyin derim. sonucta cocugunuz gelecegi onemli. donmek ve kalmak arasinda bocalamak yerine donme fikrini aklinizdan cikarirsaniz rahatladiginizi goreceksiniz. insanin alternatifi olunca bir sekilde kafasi karisiyor, ama bence kendinize orada bir hayat kurun derim.
Sevgili arkadaslar,
Umarim dogru yere konumu aciyorumdur. Benim de bir derdim var, beni senelerdir mesgul eden ve hala cozum bulamadigim.
Ben evliyim, ve 2,5 yasinda bir kizim var. Esim de bende akademisyeniz ve amerikada yasiyoruz. Esimin burda isi cok iyi, ve garanti, yani isini kaybetme diye bir ihtimal hemen hemen yok. Benim isimse sallantida, yani nproje parasi olursa isim var, yoksa baska is bulmam gerekiyor. Turkiye edonersek, devlet universitelerinde akademisyenlik isi yapicam. Ama problem su ki turkiye donup donmeme konusunda cok kararsizim.
Turkiyede ki is yerindeki ortama alisabilecekmiyiz, ve Turkiyeye su an gurbette oldugumuz icin ozlem duyuyoruz, ama dondukten sonra o ozlem yerini pismanliga birakirmi diye korkuyorum. Derdim siyaset deyil, ve onu yada bunu desteklemiyorum, ama Turkiyede cok sIk deyisen kanunlar, duzenlemeler, sunlar bunlar beni cok korkutuyor, ozellikle son zamanlarda olusan karmasa.
Ailemin baskilari da cabasi. Annem hastalanip yataklara dusunuyor bu kiz donmez Turkiyeye diye. Babam guya sesini cikarmiyor ama, icten ice o da cok istiyor bunun farkindayim. Kayinvalidemler de cok istiyorlar donmemizi ama isin garibi, annemler kadar baski yapmiyorlar son zamanlarda. Donsek bile ne kayinvalidemlerle ne annemlerle zaten ayni sehirlerde olmiyacagiz. Belki gorussek en fazla yilda uc dort defa gorusebilirz. Ve donup birde esim yada ben mutsuz olursak o zaman cok pisman olursak diye korkuyorum.
Isimin geregi su an ekonomik kriz de oldugu icin amerikada baska bir bolum okuyup cok iyi kazancli meslek edinme ihtimalim de var. Ama dedigim gibi, Turkiyeye donup kizimi Turkiyede mi yetistirsem, yoksa burda kalip onu Turk lerinde bulundugu bir Amerika ortaminda mi yetistirsem?
Nacizane fikirlerinizi bekliyorum
Vallahi dönme bacım.
Dönsen İstanbul'a döneceksin iş potansiyeli açısından.
İstanbulun nüfusu 20 milyon, adım atacak yer yok
Toplu taşıması, trafiği ayrı bir dert.
Hele 3.köprü yapılıp o alanlar imara açılınca nüfus olacak 30 milyon.
Düzenini bozma derim.
İnsanlar amerikaya tatile gitmek için bile nekadar uğraşıyor. Bazıları vize bile alamıyor. Çoğu insanın isteyipte yakalayamadığı bir fırsat elde etmişsiniz.Sizin orda yaşama çalışma imkanınız varken neden türkiyeye gelmek istiyorsunuz ki ? ordaki yaşam standartları türkiyeye göre çok iyi maasları cok iyi benim teyzemler de 40 senedir orada yasıyor ve vatandas oldular burda bankada çalışan bir kişinin 1 ayda aldıgı maası onlar 2 haftada alıyor ve saatleride esnek her sene yazın kışın 2 ay geliyorlar hasret gidermek için çocuğunuzun da orada çok daha iyi bir eğitim alıcağını düşünüyorum.Türkiyede eğitim düzeyi çok gelişmiş olsa kimse amerikaya master yapmaya gitmezdi.
Biz insanlar sanirim herseyi istedigimiz icin bazen bu ikilemde kaliyoruz. Haklisiniz, esim burda rahat ettigi kadar Turkiyede rahat edemez. Kendi isine bakmayi seven biri, politikadan hoslanmiyor cok fazla. Benim tek derdim de inanin cocuk. Ama bircok arkadas sagolsun yazdi burda sagolsunlar. Oyle gorunuyorki nerde olursak olalim, ebeveynlerde bitiyor cocugun yetistirilmesi. onunla yeterince ilgilenmek zorundayim, hersene turkiyeye goturmeliyim, turklerden olusan ayri bir arkadas ortami da saglamaliyim ona. Hem bu sayede amerikali kulturunde yetisir hem de benim yetistigim ait oldugum kulturu unutmaz.
istatistiklere de baktim da, Turkiyede eroin kullanan cocuk saysi nerdeyse yuzde 10 olmus. sigara kullanan cocuk sayisi sanirim yuzde 40 veya daha fazla, alkol kullanan sayisi da o civarlarda. bagimli madde kullanimi da zaten nerde olursan ol, sanirim tehlike arzediyor. Cocugun pesinde kosmaktan baska care yok gibi gorunuyor.
Ben is garantisi oldugu icin devlet universitesini dusunuyorum. Ama az cok tahmin edebiliyorum, durumu. Yakin bir zamanda bir kac universiteyi gezmistim, gormustum. Ozel universiteler, yada yari ozel universitler hakkinda ne dusunuyorsunuz ?
Ben de iş garantisi, prestij falan gibi düşüncelerle devlet üniversitesine girdim. Çok pişmanım. Öncelikle kesinlikle akademik hayatta prof olmadan önce iş garantisi yok devlette. Bir kişinin lafı ile sözleşmeniz feshediliyor. Benim okulum bunun örnekleri ile dolu. Üstelik bu kararlar çoğunlukla siyasi sebeplerden. Sonra dava açıp geri dönmeye çalışıyorsunuz ama o arada aylar yıllarca sürünmüş oluyorsunuz. Burada zaten vakıf üniversiteleri var sadece, özel değil. Özellikle büyük ve eski olanlarında olan arkadaşlarımdan bildiğim kadarıyla iş garantisi devlete göre daha iyi. İşinizi yaptığınız sürece sorun olmuyor. Küçük ve yeni olan vakıf üniversiteleri ise imkanlar açısından çok kötü, somut kütüphaneleri olmamakla birlikte, online databaselere erişimleri de yok. Üstelik bir çoğu aile şirketi gibi yönetiliyor ne yazık ki o zaman da keyfi kararlar artıyor haliyle.
Kısacası çok iyi olan bir kaç vakıf üniversitesi var, isimlerini söylemeyeyim biliyorsunuzdur. Onlara gelebiliyorsanız bir nebze idare edebilirsiniz çocuğunuz için, fena olmayabilir. Şu anda hangi okuldasınız, kalburüstü bir yerde misiniz bilmiyorum. Eğer iyi bir okuldaysanız akademik açıdan o okullar da sizi tatmin etmeyecektir.
En kötüsünü şöyle söyleyeyim. Şimdi siz geldiğinizde daha düşük seviye bir yere geliyorsunuz. Onu düşünerek ve bilerek geleceksiniz. Ama devlet üniversitesine girerseniz bir sene sonrasında ikna olmuş olursunuz hiç temelinizin olmadığına, hiç birşey bilmediğinize, sizin bildiğiniz herşeyin tamamen gereksiz şeyler olduğuna.. Ne de olsa işyerinizdeki herkesin sözleri, tavrı vs. buna yönelik olacak.
Ben de iş garantisi, prestij falan gibi düşüncelerle devlet üniversitesine girdim. Çok pişmanım. Öncelikle kesinlikle akademik hayatta prof olmadan önce iş garantisi yok devlette. Bir kişinin lafı ile sözleşmeniz feshediliyor. Benim okulum bunun örnekleri ile dolu. Üstelik bu kararlar çoğunlukla siyasi sebeplerden. Sonra dava açıp geri dönmeye çalışıyorsunuz ama o arada aylar yıllarca sürünmüş oluyorsunuz. Burada zaten vakıf üniversiteleri var sadece, özel değil. Özellikle büyük ve eski olanlarında olan arkadaşlarımdan bildiğim kadarıyla iş garantisi devlete göre daha iyi. İşinizi yaptığınız sürece sorun olmuyor. Küçük ve yeni olan vakıf üniversiteleri ise imkanlar açısından çok kötü, somut kütüphaneleri olmamakla birlikte, online databaselere erişimleri de yok. Üstelik bir çoğu aile şirketi gibi yönetiliyor ne yazık ki o zaman da keyfi kararlar artıyor haliyle.
Kısacası çok iyi olan bir kaç vakıf üniversitesi var, isimlerini söylemeyeyim biliyorsunuzdur. Onlara gelebiliyorsanız bir nebze idare edebilirsiniz çocuğunuz için, fena olmayabilir. Şu anda hangi okuldasınız, kalburüstü bir yerde misiniz bilmiyorum. Eğer iyi bir okuldaysanız akademik açıdan o okullar da sizi tatmin etmeyecektir.
En kötüsünü şöyle söyleyeyim. Şimdi siz geldiğinizde daha düşük seviye bir yere geliyorsunuz. Onu düşünerek ve bilerek geleceksiniz. Ama devlet üniversitesine girerseniz bir sene sonrasında ikna olmuş olursunuz hiç temelinizin olmadığına, hiç birşey bilmediğinize, sizin bildiğiniz herşeyin tamamen gereksiz şeyler olduğuna.. Ne de olsa işyerinizdeki herkesin sözleri, tavrı vs. buna yönelik olacak.
zaten o yuzden ikilimdeyiz ya canim. Birde burda kaybolmus nesilleri gorunce korkuyorum. Turkce hic konusamayan, hatta Turk oldugunu saklayan gencleri.
Dua edin, umarim hakkimizda hayirlisi olur, ve iyi evlat yetistiririz burda yada ulkemizde.
Ben yaklasik 9 yildir Amerika'da yasiyorum. Hem Turk hem Amerikan cifte vatandasligim var, meslegim, ve iyi bir egitim duzeyim var Amerika'da. Maddi durumum gayet iyi, bu konuda rahat yasiyorum. Durum buyken ben Turkiye'ye (Istanbul) gelecek sene donus yapmayi planliyorum. Ben de Istanbul'da islerin gunluk gulistanlik olmadigin farkindayim, Amerika'daki yasam standardina erisemeyebilirim, falan filan... Ama bendeki ozlem ve maneviyat daha agir basiyor. Ikilemde kalmiyorum mesela, kesinlikle donecegim diyorum herseye ragmen. Amerika'da maddiyata doydum ama bir yanim hep eksik, hep bos. O yuzden donecegim. Aileden, akrabadan, kisacasi ait oldugun herkesten uzakta dunyanin bir ucunda yalniz yasamak bana gore degil. Yalnizliktan kastim akrabasizlik, yoksa tam yalnizlik degil tabii.
Ama sizinle aramizda buyuk bir fark var, ben bekar ve cocuksuzum, yasim ise 24. Cocugum olsaydi hala Turkiye'ye donmek ister miydim? Cocugum icin donmeyebilirdim. Cunku egitim duzeyiydi, yasam kalitesiydi, Amerika'da belli standartlara alistiktan sonra daha asagisina alismak zor. Hele de ortada bir cocuk olunca dusunecek cok sey oluyor. Tabi TR'de daha kotu hayat var diye birsey yok, ben kesin donus yapip da daha guzel yasayan insanlarin hikayelerini de okudum. Insanin konumuna gore degisiyor yasayacagi hayat standardi iste.
Ben yazdiklarinizdan pek o kadar donmeye istekli olmadiginizi cikardim. Bence donseniz pismanlik yasarsiniz gibi. Orayi seviyorsaniz donmeyin. Ben Istanbul'da dogdum, buyudum, bu sehire deli oluyorum, donmek istiyorum, donecegim de. Su an Istanbul'da tatildeyim, 2 hafta sonra Amerika'ya donecegimi dusunmek bile beni bunalima sokuyor diyebilirim. O denli bendeki durum yani.
Benimki kadar olmasa da donme istegi sizde icten gelmiyorsa, guclu degilse, beklentilerinizi karsilayamadiginiz icin pisman olabilirsiniz Turkiye'de.
anladim canim,
geri donme ihtimaliniz yok mu ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?