- Konu Sahibi huzurluyumben
-
- #21
Ablam dogma büyüme avrupada yasiyordu.
Enistem 20 yasinda geldi oraya.
10 sene sonra (8-2 yaslarinda iki cocuk ile) TRye dönelim dediler.
Geldiler.
Okula giden yegenim adaptasyon sorunu yasadi.
Ablam her konuda sorun yasadi.
Enistem bile dogma büyüme TRde olmasina ragmen 10 senedir o kadar uzaklasmis ki oda zorlandi.
Nitekim 2 sene sonra avrupaya geri döndüler.
Suan yegenim hala dil problemi yasiyor.
Psikolojik acidan neler yasadiklarini da az cok tahmin edersiniz.
Cocuklu olunca gercekten cok zor.
Bana gelince bende 23 sene avrupada yasadim.
Gecen yaz geldim TR ye evlenip.
Tek basima geldim ve burada kendime bir hayat kuracagim insaAllah.
Pisman degilim insaAllahta olmam.
Ama avrupaya geri dönem imkanim da var.
Eger ki bu imkani gerceklestirmek istersem de dedigim gibi cocuklarimiz (olursa insaAllah) okul cagina gelmeden yaparim.
Cocuk olunca herseyden önce cocugun gelecegi ve psikolojik acidan yasayacaklari ön planda olmali bence.
Maddi ve manevi mutlu olduğun yerde kal. Anne baba olarak siz mutluysanız çocuklarınızda mutlu yetişecektir. Senede 3-4 kez eş dost akraba ziyareti yapabileceğiz diye çocuklarınızı ve kendi geleceğinizi ziyan etmeyin. Burada sürü psikolojisi ile hareket eden bir kitle var : ) Bir üniversiteye girdiniz diyelim 2 gün sonra işlerine gelmezseniz 2 dk da ayağınızı kaydırırlar. Sizi burada kanunlarda korumaz çünkü artık kanunlar kişiye özel işliyor.Evet cok haklisin. Keske boyle olmasa su guzel ulkemde. Diyorum ki babama baksana, biz oraya gitsek, hadi diyelim biriyle ters dustun hata ile yanliskla, cumnku kimseyle dusmek istemem ters, taksa kafayi bana, hayatimi cok rahat zehir edebilir. Zaten diyelim burda kaldik, kizimi ve dogacak olursa eyer baska cocugum daha, her sene Turkiyeye goturmeyi, yada gondermeyi dusunuyorum ben gidemsem bile. Umarim sizde burda mutlu olursunuz gelirseniz, biz bu kaygi,, ve ulkemize ozlemimiz disinda cok mutluyuz elh. gene soyledigim gibi, umarim ailece hakkinizda en hayirlisi en guzeli olsun sizin icin.
sen bilirsin ama turkiyede isler zor..illa bastaki partiyi tutacaksin falan..ben devlet isinde calisiyorum calistigim arkadaslarim ate..ve ben gozlerine baka baka ben muslumanim bana et deil balik yapsin mutfak diebiliyorum..basbakaniniza karsiyim dediklerine katilmiyorum diye biliyorum..tek soyledikleri dininede goruslerinede saygi duyariz tartismaya girmeyelim yeter diyolar..sen diyebilecekmisin turkiyede bu kadarini?? kizinin dinine ve diline gelince..kizlarim evde turkce okulda fransizca konusuyorlar..iki dilide ana dili gibi biliyorlar..simdide ingilizceye basladilar..hafta sonlari evde ilmihali okuyup anlatiyorum ara tatillerdede kuran kurslarina gidip kuran ve dini ogreniyorlar..
Maddi ve manevi mutlu olduğun yerde kal. Anne baba olarak siz mutluysanız çocuklarınızda mutlu yetişecektir. Senede 3-4 kez eş dost akraba ziyareti yapabileceğiz diye çocuklarınızı ve kendi geleceğinizi ziyan etmeyin. Burada sürü psikolojisi ile hareket eden bir kitle var : ) Bir üniversiteye girdiniz diyelim 2 gün sonra işlerine gelmezseniz 2 dk da ayağınızı kaydırırlar. Sizi burada kanunlarda korumaz çünkü artık kanunlar kişiye özel işliyor.
eğer ki dönme konusunda kararınızı verirseniz gelmedn önce üniversiteler ile görüşün
yüzde yüz olur size kadro açıyoruz derlerse dönün
üniv. kadro işi gerçekten çok zor eşimden biliyorum
şuan bulundugu üniv. geçmek için baya uğraşmıştı..
bazen bütün planlarınız alt üst olabiliyo..iki defa aynı şeyi yaşadıgımız için
....
ben olsam çocugumu kendi ülkemde kendi kültürümle yetiştirmek isterdim..
ülkemizin durumu ne olursa olsun vatan bizim, biz sahip çıkmazsak kim çıkacak
Cok guzel, masallah. Umarim kizlarin mutlu, ve maddi manevi saglikli bireyler olarak yetisir ve huzurlu, mutlu olurlar hep. Umarim hepimizin evlatlari oyle yetisir.
Ben burda sakinlige cok alismisim :) Ailemle bile bu tip fikir farkliliklarinda, tavirlarindan dolayi geriliyorum valla.
Cok sagol, cok guzel bir ornek yazmissin. Donulurse gercekten de cocuk kucukken donmek lazim. Annem bazi akrabalarimizdan bahsediyor, cok uzuldum. Almanyada yasayan akrabalarimiz Turklerle cevrili bir yerde yasamalarina ragmen (20 yasinda cocuklar) hic Turkce bilmiyormus, konusamiyormus). Ama belki de cocuklar kucukken bizim su anki imkanlarimiza sahip deyillerdi. Biz internetten, turkce cizgi film seyrettiriyoruz, turk kanallarimiz var mesela. Ve cok sIk gelemiyorlardi Turkuyeye hayat sartlarindan dolayi.
Umarim ablanlar geri dondukleri icin avrupaya mutludurlar. Sana da bol sanslar ve mutluluklar dilerim.
ya da istifa etmen için ellerinden geleni yaparlar. Bırak arkadaşım ne güzel eşinin işi garantiymiş sende biraz zorlarsan seninde garanti bir işin olur. Kızının geleceği içinde o kadar endişe etme siz düzgün bir aile olduktan sonra gerisi önemli değil.Devlet universitesinde docent olduysan, sanirim seni isten atamiyorlarmis. Ama heralde ya tayinin cikar, yada cok agir satrlarda calismaya zorlayabilirler.
ya da istifa etmen için ellerinden geleni yaparlar. Bırak arkadaşım ne güzel eşinin işi garantiymiş sende biraz zorlarsan seninde garanti bir işin olur. Kızının geleceği içinde o kadar endişe etme siz düzgün bir aile olduktan sonra gerisi önemli değil.
amin cnm insallah.. hepimizin evlatlari icin amin diyorum..tek telasimiz ugrasimiz onlar deilmi zaten
Çocuklarımın geleceği için 6 yıl doğuda görev yaptım doğunun çok güzel yerleride var ama en sorunlu yeri bana düştü eşim sürekli görevdeydi. gençlğimin en güzel yılları oralarda harap oldu. Ne yediğimden bir şey anladım ne içtiğimden. Tek yaptığım gidecek gezecek bir yerim olmadığı için sürekli çocuklarımla ilgilendim çok düzgün bir çocuk terbiyeli saygılı. kızım 3-4 yaşlarında okuma yazmayı öğrendi çat pat biraz İngilizce, toplama çıkarma sürekli çocuklara yönelik tübitak yayınları derken okula 5 yaşında doğuda başladı şuan batıdayız ama okulun birincisi girdiği türkiye genelinde yapılan deneme sınavlarında 700tam puan alıyor. Oğlumla da çok güzel ilgilendim o da okuma yazmayı öğrendi toplama çıkarma yapabiliyor ama tabi bunları ben öğrettim ama verdiğini alan çocuklar. İşte ben ne yaparsam yapayım çocuklarımız ne kadar çalışırlarsa çalışsınlar ne kadar başarılıda olsalar Türkiye de belli yerlere üye değilsen gelecek kaygısı yaşarsın. Ve ben çocuklarım için çok kaygılıyım yani buralardan biran önce gitmek istiyorum.Umarin soyledigin gibi olur. Bir arkadasin da dedigi gibi, gercekten de aslinda evlatlarimiz icin yasiyoruz onlar olduktan sonra. Soylemistin sende anne baba mutlu olduktan sonra cocukta mutlu olur. Sana katiliyorum bu konuda, benim huzursuzlugum kizimi cok sinirli bir ruh haline sokuyor aninda, cok ilginc.
Çocuklarımın geleceği için 6 yıl doğuda görev yaptım doğunun çok güzel yerleride var ama en sorunlu yeri bana düştü eşim sürekli görevdeydi. gençlğimin en güzel yılları oralarda harap oldu. Ne yediğimden bir şey anladım ne içtiğimden. Tek yaptığım gidecek gezecek bir yerim olmadığı için sürekli çocuklarımla ilgilendim çok düzgün bir çocuk terbiyeli saygılı. kızım 3-4 yaşlarında okuma yazmayı öğrendi çat pat biraz İngilizce, toplama çıkarma sürekli çocuklara yönelik tübitak yayınları derken okula 5 yaşında doğuda başladı şuan batıdayız ama okulun birincisi girdiği türkiye genelinde yapılan deneme sınavlarında 700tam puan alıyor. Oğlumla da çok güzel ilgilendim o da okuma yazmayı öğrendi toplama çıkarma yapabiliyor ama tabi bunları ben öğrettim ama verdiğini alan çocuklar. İşte ben ne yaparsam yapayım çocuklarımız ne kadar çalışırlarsa çalışsınlar ne kadar başarılıda olsalar Türkiye de belli yerlere üye değilsen gelecek kaygısı yaşarsın. Ve ben çocuklarım için çok kaygılıyım yani buralardan biran önce gitmek istiyorum.
ben de uzun süredir amerikadayım ve dönmeyi düşünmüyorum. çok garip oluyor türkiyeyi özlüyorum burda, türkiyedeyken burayı özlüyorum.
cocugum olmadan once ben de dusunmuyordum :) Ve ayni sekilde ozluyordum turkiyeyi gidiyordum, sonra buraya gelip gene hayatimi yasiyordum :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?