Hayir oyle olmuyor. Universite cok mutsuz hissettigim o ani hala hatirliyorum mesela. Merdivenleri cikarken tum yuz kaslarimin asagiya dogru cekildigini hissediyorum. O an dedim kendime, bu kadar kotu olacagina ilac kullansana diye. Ilk askim tarafindan ter edilmistim, bolumum cok zordu, cok mutsuzdum. sonra birkac ay ilac kullandim, bahar geldi, cicekler acti, benim
Modum degisti. Siz tabi benim gibi yapmayin, psikiyatrist ya da norolog ile gorusup ilac kullanin guzelce. Ilac bittikten sonra bakis acisi degismis oluyor.
Gecen hafta da mutsuz hissettim. Bu sefer gida takviyeri almaya basladim. D vitamini. Gevti icimdeki o karamaarlik. Bilmiyorum ya bunlardan ya da o duyguyu astim.
goruyorsunuz genel olarak mutlu bir insan oldugumu dusundugum halde ben de karamsarlik/kotu duygularla basa cikmaya calisiyorum kimi zaman. Siz daha sik daha yogun yasiyorsunuz belki bu duygulari su an icin. Ama yalniz degilsiniz. Hepimiz az ya da cok yasiyoruz.
Hayatimizin kimi donemlerinde daha az kimi donemlerinde daha cok. Bana da nefes almanin zulum geldigi, kendimi kotu hissettirdigi zamanlar oldu. Ama gecti. Cok mutlu oldugum gunler oldu. Onlar da gecti. Ileride cok mutlu oldugum gunler de olacak, cok kotu gunlerim de. Hepsini yasayacagim. Kacinilmaz.