Okuduklarımdan sonra önce sakinleşmeyi bekledim yazmak için... Bak canım ben de benzer şeyler yaşadım, o çok bilmişler var ya yuvanı dağıtma diyenler... Dinleme onları, çekmeyen bilmez çünkü... ben senin gibi ilk 3 ay anlamıştım hatta ilk haftalarda anlamıştım da yuvam dağılmasın düzenim bozulmasın ailemin başını öne eğmeyeyim diye ses etmeyip 2,5 sene beklemiştim. Ne mi oldu? Boyun eğmeye başlamadığım zaman benimle küçük çocuk gibi oynamasına terketti evi gitti... Nasıl senin köpeğe dayısı düğün yapacağım demişti ya, benim boşandığım köpeğe de amcası demişti aynısından... anası haber yollamıştı, kız oğlan kız alacağım oğluma diye, sanki ben kapılarına gittiğimde bakire değilmişim gibi, babası eşyaları boşaltırken apartmanı inim inim inletmişti Allahım sana şükürler olsun bizi bu kadından kurtardığına diye... ona rağmen içim yanmıştı benim, yuvam yıkılmıştı sonuçta...
Aradan 1,5 sene geçmişti ki şimdiki canım eşimle tanıştım, 1 senede evlendik, üstelik eşimin ilk evliliği... ne o ne ailesi eski defterleri açmadılar el üstünde tuttular beni, çünkü kendi ailem kucak açmıştı, çok üzülmüştü babam çektiklerimi duyunca...
dönme yolundan... kıymetini bilse nispet yapacağına özürlenip kapına gelirdi... İnan daha güzelleri çıkacak karşına, bu bi sınavdı