Iki ay önce ayrilmak istedigim insani unutamiyorum hala aci cekiyorm. Ayrilmaya ben karar verdim bana uymayan seyler vardi. Sevdigim halde gelecek göremedim ayrildim ama iki aydir cok üzgünüm hic arayip sormadik birbirimizi simdi cok sey kaybetmisim gibi hissediyorum, cok yakisikliymis hemen baska bir kadin kapmis onla cok mutluymus o yüzden hic yazmadi diye düsünüyorm. O 40 yasinda ben 33, bir cocugu var bu yasina kadar güya hep kadinlar onu terketmis ya da aldatmis, zor bir insan karakter olarak, kendini cok hakli görüyor hep. Böyle bir insanin iki ayda hayatinin askini bulup mutlu olma olasiligi nedir?
Önünüze bakin sizene demeyin önüme bakmaya calisiyorm zaten ama ayrilik psikolojisi bitmedi hala. Dertlesmek istiyorm sadece iyi geliyor.