• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sizi sevmeyen iş arkadaşınıza karşı nasıl davranırdız?

bucebuse

Mutluluk yakın
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
10 Haziran 2011
1.029
705
323
Selamlar herkese. Kalabalık bir iş ortamında çalışıyorum. Genel olarak kimseyle sorunum yok iyi insanlar. Sağolsunlar işi öğretiyorlar uyumlular. Ama bir kişi var beni sevmiyor. Bakın öyle düşünüyorum demiyorum bariz hissediyorum ve zaten gösteriyor da. Konuşurken bile yüz ifadesi benden iğreniyor gibi. İki kişi bir ortamdaysak o gelirse benimle asla muhattap olmaz sadece o kişiyle konuşur. Sebebini bilmiyorum beni neden sevmediğini de merak etmiyorum sevmek zorunda değil. Küçümser gibi bakışları bazen beni çok üzüyor ve kötü hissettiriyor. Sizce bu insana karşı nasıl davranmam gerekir? İş sebebiyle çoğu zaman soru sormam veya birlikte yapmamız gerekiyor ama beni istemediğini çok net belli ediyor yanında. Bu arada benden bi 20 yas kadar büyük kadın bu kişi. Yaşıt değiliz yani.
 
Hem sevmek zorunda degil diyorsunuz, hem de sevmiyor diyorsunuz. Birakin sevmesin is icin ayni ortamdasiniz yani sizi sevmiyor diye bir kaybiniz yok.
 
Sevmesin. Isinizi hakkiyla yapiyorsaniz is yerinde kimin ne dusundugu umrunuzda olmasin.
 
E iyi sevmesin,her yerde böyle tipler oluyor ve bizde görmezden geliyoruz böylece canımız da sıkılmıyor tavsiye ederim.
 
bugüne kadar beni sevmeyen birden fazla iş arkadaşım oldu.
gayet alışığım yani sevilmemeye :)
sevenler de oldu tabii sağolsunlar. ama sevmeyenlerin sorunları aslında benimle değil kendileriyle idi.
bunu bazen en başında, bazen de sonradan anladım.
ben o kişilere karşı dikkat çekecek olumsuz bir tavır takınmadım ve işle alakalı kurmam gereken iletişimi kurdum. varsın o sevmediğini belli etsin, ben sevmediğimi göze sokmam öyle iş ortamında. özellikle de profesyonel olmam gereken yer yani.
hiç de kimseye gidip acaba beni neden sevmiyorsun, ben sana bişey mi yaptım tarzında soru falan sormayın bence. iş yeri orası, sosyal hayat değil.

sohbet zamanlarında o sizinle konuşmuyorsa siz de onunla konuşmayın. ben hep öyle yaptım. çok yok sayıldım, yokmuşum gibi davrananlar oldu. hiç takmadım, ben de onları yoksaydım.

kimseye eyvallahınız olmasın. siz kendinizi bilin, işinizi güzel yapın gerisi önemsiz. çünkü iş ortamında sevmemek için neden çok. kıskançlık, hasetlik, maaş arasındaki farklar, bazen onun 5 dk daha fazla çalışması, bazen yöneticinin bir sözü bile birinin sizi sevmemesi için sebep oluyor emin olun.
 
bugüne kadar beni sevmeyen birden fazla iş arkadaşım oldu.
gayet alışığım yani sevilmemeye :)
sevenler de oldu tabii sağolsunlar. ama sevmeyenlerin sorunları aslında benimle değil kendileriyle idi.
bunu bazen en başında, bazen de sonradan anladım.
ben o kişilere karşı dikkat çekecek olumsuz bir tavır takınmadım ve işle alakalı kurmam gereken iletişimi kurdum. varsın o sevmediğini belli etsin, ben sevmediğimi göze sokmam öyle iş ortamında. özellikle de profesyonel olmam gereken yer yani.
hiç de kimseye gidip acaba beni neden sevmiyorsun, ben sana bişey mi yaptım tarzında soru falan sormayın bence. iş yeri orası, sosyal hayat değil.

sohbet zamanlarında o sizinle konuşmuyorsa siz de onunla konuşmayın. ben hep öyle yaptım. çok yok sayıldım, yokmuşum gibi davrananlar oldu. hiç takmadım, ben de onları yoksaydım.

kimseye eyvallahınız olmasın. siz kendinizi bilin, işinizi güzel yapın gerisi önemsiz. çünkü iş ortamında sevmemek için neden çok. kıskançlık, hasetlik, maaş arasındaki farklar, bazen onun 5 dk daha fazla çalışması, bazen yöneticinin bir sözü bile birinin sizi sevmemesi için sebep oluyor emin olun.
Evet öyle yok sayılmak bende yok saymalıyım o bana küçümseyerek bakınca kendimi kötü hissediyorum
 
Evet öyle yok sayılmak bende yok saymalıyım o bana küçümseyerek bakınca kendimi kötü hissediyorum
siz de yok sayın ama onun bakışı gibi bakmayın, bu durum mutlaka dışarıdan da anlaşılıyordur yani o kadının bakışını başka biri mutlaka fark etmiştir. siz ona öyle bakmayarak farkınızı ortaya koyun ama iş haricinde hiçbir iletişiminiz olmasın.

ilk iş yerimdeki bir çocuk, günaydın, merhaba gibi laflarıma yarım ağız cevap verirdi. ofiste ikimiz kaldığımızda hiç konuşmazdık. sadece işle alakalı konuşurduk. diğerleriyle çok muhabbeti vardı, benimle yoktu. ben ilk zamanlarımda iletişim kurmaya çalıştım insan gibi, baktım olmuyor saldım. bişey derse cevap verdim onun haricinde tek kelime diyalog kurmadım. sonra çocuğu çıkardılar, bitti gitti. aradan 2 sene geçti çocuk bana işi düşünce linkedin'den yazdı iki kez. ilkine cevap vermedim, ikincisinde bu defa olumlu olumsuz mutlaka cevap vermemi rica etmişti, olumsuz cevap verdim :KK70: fazla havalanmak iyi değil yani işi düşebiliyor insanın sonra.

yine ilk iş yerimde belki benden 100-200 tl daha fazla maaş alan bir ekip arkadaşı kendince bana mobbing yaptı. insan gibi davranıyorum, baktım ondan her şey olumsuz ben de onun bana davrandığı gibi davranmaya başladım. mesela ofise geliyorum, herkes orda günaydın diyorum, cevap vermiyor ama başkası günaydın deyince veriyor falan. ofiste sadece ben varsam ve yeni gelmişse günaydın demiyor. ben de ona demiyordum. ama o aslında ofise girdiğinde diğer herkese günaydın diyen biri :) hani öyle uğraştı ki beni yok saydığını benim anlamam için, uğraştı yani bak ben seni yok sayıyorum davranışım gün gibi ortada modundaydı. aynen karşılık verdim. patron farketmiş bu durumu bir de başka bir arkadaş. bir gün ikimizle de konuşmak istediler. sordular sizin aranız neden kötü, ne oldu diye. dedim benim bir sorunum yok ama onun sorunu varsa da ben bilmiyorum, üstünde duracağım bişey değil açıkçası, işle alakalı sorun varsa ele alalım tabii, iş için buradayız, dedim. sinir oldu tabii cevabıma. ona sordular ne sıkıntın var diye. benim tavırlarımdan hoşlanmıyormuş :KK70: ama hangi tavır belli değil onu açıklayamıyor. tamam, ne yaptı sana, bişey dedin de tersledi mi nedir diyorlar, kem küm ediyor cevap yok. genel falan diyor. sonra düşünce yapısı falan bişeyler saçmaladı. patron da bu seni ilgilendirmez ama dedi, bi bozuldu :) düzeltin aranızı olmaz böyle dedi patron, benim bir problemim yok dedim gittim. kendi kendine kudurdu tabii. sonra patron da biraz ayar çekmiş, bana dedi ki onun kendince bazı sorunları var kafasında ne kuruyorsa sen üstünde durma dedi patron bana. düşünün yani.

şu anki iş yerimde de web tasarımcı çocuk kendince değişik kafalara girmişti. zaten weble çok işim olmuyordu ama ilk gördüğüm günden beri pek pozitif elektrik almamıştım çocuktan. o da zaman içinde kendince değişik tavırlara büründü, mutfağa giriyorum yüzüme bön bön bakıyor falan. bir keresinde mutfakta sadece o vardı, günaydın dedim karşılık vermedi. ahahahaha sen misin karşılık vermeyen, ondan sonra tamamen nabza göre şerbet tabii. sonra o da ayrıldı gitti.

insanlar tuhaf yani ve bunları yapmaya devam edecekler. can sıkmaya değmez.
 
İş için muhatap olmanız gerekiyorsa ve bu konularda tavırlarından dolayı yardımcı olmuyorsa ben olsam uygun bir dille konuşurdum. Halen devam ederse de amire söylerdim. Yok eğer aynı ortamda olmanıza rağmen iş olarak da bir muhataplık söz konusu değilse umursamaz ve ben de ona karşı mesafemi korurdum.
Profesyonel dünya ise herkes o şekilde davranıp gereğini yapmak zorunda.
 
Amaaaan çok da umrumda diyip gececeksiniz. Beğenmeyen küçük oğluna almasın. Birlikte sosyalleşmek zorunda değilsiniz,eve beraber gidip gelmiyorsunuz, paranızı da o vermiyor. Sizi sevse nolur sevmese nolur
 
siz de yok sayın ama onun bakışı gibi bakmayın, bu durum mutlaka dışarıdan da anlaşılıyordur yani o kadının bakışını başka biri mutlaka fark etmiştir. siz ona öyle bakmayarak farkınızı ortaya koyun ama iş haricinde hiçbir iletişiminiz olmasın.

ilk iş yerimdeki bir çocuk, günaydın, merhaba gibi laflarıma yarım ağız cevap verirdi. ofiste ikimiz kaldığımızda hiç konuşmazdık. sadece işle alakalı konuşurduk. diğerleriyle çok muhabbeti vardı, benimle yoktu. ben ilk zamanlarımda iletişim kurmaya çalıştım insan gibi, baktım olmuyor saldım. bişey derse cevap verdim onun haricinde tek kelime diyalog kurmadım. sonra çocuğu çıkardılar, bitti gitti. aradan 2 sene geçti çocuk bana işi düşünce linkedin'den yazdı iki kez. ilkine cevap vermedim, ikincisinde bu defa olumlu olumsuz mutlaka cevap vermemi rica etmişti, olumsuz cevap verdim :KK70: fazla havalanmak iyi değil yani işi düşebiliyor insanın sonra.

yine ilk iş yerimde belki benden 100-200 tl daha fazla maaş alan bir ekip arkadaşı kendince bana mobbing yaptı. insan gibi davranıyorum, baktım ondan her şey olumsuz ben de onun bana davrandığı gibi davranmaya başladım. mesela ofise geliyorum, herkes orda günaydın diyorum, cevap vermiyor ama başkası günaydın deyince veriyor falan. ofiste sadece ben varsam ve yeni gelmişse günaydın demiyor. ben de ona demiyordum. ama o aslında ofise girdiğinde diğer herkese günaydın diyen biri :) hani öyle uğraştı ki beni yok saydığını benim anlamam için, uğraştı yani bak ben seni yok sayıyorum davranışım gün gibi ortada modundaydı. aynen karşılık verdim. patron farketmiş bu durumu bir de başka bir arkadaş. bir gün ikimizle de konuşmak istediler. sordular sizin aranız neden kötü, ne oldu diye. dedim benim bir sorunum yok ama onun sorunu varsa da ben bilmiyorum, üstünde duracağım bişey değil açıkçası, işle alakalı sorun varsa ele alalım tabii, iş için buradayız, dedim. sinir oldu tabii cevabıma. ona sordular ne sıkıntın var diye. benim tavırlarımdan hoşlanmıyormuş :KK70: ama hangi tavır belli değil onu açıklayamıyor. tamam, ne yaptı sana, bişey dedin de tersledi mi nedir diyorlar, kem küm ediyor cevap yok. genel falan diyor. sonra düşünce yapısı falan bişeyler saçmaladı. patron da bu seni ilgilendirmez ama dedi, bi bozuldu :) düzeltin aranızı olmaz böyle dedi patron, benim bir problemim yok dedim gittim. kendi kendine kudurdu tabii. sonra patron da biraz ayar çekmiş, bana dedi ki onun kendince bazı sorunları var kafasında ne kuruyorsa sen üstünde durma dedi patron bana. düşünün yani.

şu anki iş yerimde de web tasarımcı çocuk kendince değişik kafalara girmişti. zaten weble çok işim olmuyordu ama ilk gördüğüm günden beri pek pozitif elektrik almamıştım çocuktan. o da zaman içinde kendince değişik tavırlara büründü, mutfağa giriyorum yüzüme bön bön bakıyor falan. bir keresinde mutfakta sadece o vardı, günaydın dedim karşılık vermedi. ahahahaha sen misin karşılık vermeyen, ondan sonra tamamen nabza göre şerbet tabii. sonra o da ayrıldı gitti.

insanlar tuhaf yani ve bunları yapmaya devam edecekler. can sıkmaya değmez.
Sizede çok orjinal insanlar denk gelmiş iyi sabretmişsiniz :) ben onunla çalıştığım günler resmen enerjim çekiliyor kendimi mutsuz hissediyorum çoğu zaman insanları kafama takmam sallamam iş biter orda kalır ama bu kadın çok başka burdan anlatmakla da yetmiyor işte. Mesela geçen gün kahvaltı yapıyorum( ben kahvaltılıklarımı cam saklama kabında getiriyorum) diğerine diyorki bizde mi beslenme kabıyla gelsek. Herşeyimi eleştirip dalga geçiyor ben anlamadım sebebini.
 
İş için muhatap olmanız gerekiyorsa ve bu konularda tavırlarından dolayı yardımcı olmuyorsa ben olsam uygun bir dille konuşurdum. Halen devam ederse de amire söylerdim. Yok eğer aynı ortamda olmanıza rağmen iş olarak da bir muhataplık söz konusu değilse umursamaz ve ben de ona karşı mesafemi korurdum.
Profesyonel dünya ise herkes o şekilde davranıp gereğini yapmak zorunda.
10 yıldır aynı birimde çalışıyormuş bu yüzden sanırım sahiplenmiş epey ve herşeyi yapabilirim diye düşünüyor
 
Amaaaan çok da umrumda diyip gececeksiniz. Beğenmeyen küçük oğluna almasın. Birlikte sosyalleşmek zorunda değilsiniz,eve beraber gidip gelmiyorsunuz, paranızı da o vermiyor. Sizi sevse nolur sevmese nolur
Derdim onunla sosyalleşmek değilki zaten benden yirmi yaş büyük. Sorun absürt davranması. Birlikte iş yaptığın birininde sürekli sana salakmıssın gibi davranması zor. Evet beni sevmesin sevmek zorunda değil ama kötü davranma hakkıda yok bence
 
Selamlar herkese. Kalabalık bir iş ortamında çalışıyorum. Genel olarak kimseyle sorunum yok iyi insanlar. Sağolsunlar işi öğretiyorlar uyumlular. Ama bir kişi var beni sevmiyor. Bakın öyle düşünüyorum demiyorum bariz hissediyorum ve zaten gösteriyor da. Konuşurken bile yüz ifadesi benden iğreniyor gibi. İki kişi bir ortamdaysak o gelirse benimle asla muhattap olmaz sadece o kişiyle konuşur. Sebebini bilmiyorum beni neden sevmediğini de merak etmiyorum sevmek zorunda değil. Küçümser gibi bakışları bazen beni çok üzüyor ve kötü hissettiriyor. Sizce bu insana karşı nasıl davranmam gerekir? İş sebebiyle çoğu zaman soru sormam veya birlikte yapmamız gerekiyor ama beni istemediğini çok net belli ediyor yanında. Bu arada benden bi 20 yas kadar büyük kadın bu kişi. Yaşıt değiliz yani.
Kadınların yaptığı hareketlere anlam yuklememek gerekiyor bence .
Genelde kadin-kadin ilişkileri bozuktur .
İlla neden arayacaksak siz gencsiniz gençliğiniz batiyordur
 
Back
X