Be de hep kedimle konuşuyorum insan olan kızım kedinin beni anlamadığını boşuna konuşup kendimi yorduğunu bazende kafayı yedğimi söylüyor. Elimde değil ki uyusada koşsada o an nerede ne yapıyorsa farketmez illa konuşacağım kullandığım kelimeler hep aynıBen kendimle konuşmuyorum da hayvanlarla ciddi ciddi konuşuyorum. Sonradan fark ediyorum hayvan olduğunu ve cevap vermeyeceğini:)
Demin kedime uyuz oldum, 'ne bakıyorsun be dik dik! Defol git' dedim mesela (gitmedi,koynumda uyuyo şu an) , bazen elimde tepsi mutfaga gireceğim, kediye 'açsana kapiyi' diyorum ciddi ciddi. Sonradan kendi kendime gülüyorum:) sokakta tanımadığım hayvanlarla da çok konuşurum, mesela az daha ezilecek diye çok korktuğum kuşun yanına gidip 'niye yerde geziyosun be, uçsana!' diye çatarim sevdiğim köpeklere 'nereye gidiyosun?' diye sorarım
Ne bileyim, anlıyorlar gibi geliyor bana:)
Arada kendimle küsüyorum desem ?Bazen nadirende olsa kendi kendime konuşuyorum, özelliklede evde kimse yoksa.
Mesela bu gün duşda yine kendi kendime konuştum.
Kendimle diyaloğum şu şekilde gelişti :
- off moral 0
ne zaman sıfır üstünü gördükki
+ gördük azda olsa kızım yaa
- yetmez canım sıkılıyor
+ al sende intikamını değiştir bişeyleri
- alcam tabiiki görecekler şeref...sizler
Tabii bunları boş yere konuşmuyorum, ilişkilerimde hayatımda canımı sıkmış olan olaylar bazen aklıma geliyor ve ben kendimi yenik bir zaferin kahramanı gibi hissediyorum.
Dikkat ettimde tamamen egomla ilgili hırsımı alamamış olmam genelde moralimi bozup kendi kendime konuşmama vesile oluyor.
Sizinde böyle bazen kendi kendinize konuştuğunuz oluyormu?
Küçükken hayali arkadaşım olmadı ama benim, enteresanHem kendimle hem hayvanlarla konuşuyorum. Küçükken de hayali arkadaşım vardı...
Ben içimden çok konuşurum, hatta kızdığım insanla içimden çok kavga etmişliğim vardır, belki de psikolojik bir rahatlamadır bu , bilemedimBazen nadirende olsa kendi kendime konuşuyorum, özelliklede evde kimse yoksa.
Mesela bu gün duşda yine kendi kendime konuştum.
Kendimle diyaloğum şu şekilde gelişti :
- off moral 0
ne zaman sıfır üstünü gördükki
+ gördük azda olsa kızım yaa
- yetmez canım sıkılıyor
+ al sende intikamını değiştir bişeyleri
- alcam tabiiki görecekler şeref...sizler
Tabii bunları boş yere konuşmuyorum, ilişkilerimde hayatımda canımı sıkmış olan olaylar bazen aklıma geliyor ve ben kendimi yenik bir zaferin kahramanı gibi hissediyorum.
Dikkat ettimde tamamen egomla ilgili hırsımı alamamış olmam genelde moralimi bozup kendi kendime konuşmama vesile oluyor.
Sizinde böyle bazen kendi kendinize konuştuğunuz oluyormu?
Tek başına olmayı o kadar severdim ki bunun hayali bir arkadaşla taçlanmaması sorun olurduKüçükken hayali arkadaşım olmadı ama benim, enteresan
Yok çok şükür fazla değil, evet bencede boş kalmaktan oluyor.Bende konuşuyorum ya bence çok boş kalmaktan oluyo ben hele bütün gün konuşurum hayal kurarim
Bugünümü yaşamaya başlayamadım daha
Bazen yaşadığım komik şeyler geliyo aklıma kendi kendime gülüyorum Falan
Çokta normal diyemeyeceğim ara sıra olurda fazlası insanın hayatını etkiliyo bence
Kötü şeyler düşünürsen o gün sinirlisindir mesela yada moralin bozuk geçer bütün gün
Normali anı yaşayabilmek bence
Geçmişte takılı kalanların böyle olduğunu düşünüyorum buda iyi bişey değil zaten
Nasıl yani?Arada kendimle küsüyorum desem ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?