Sizler nasıl yaptınız ?


cok fazla dedikodu cikarip heryerde esimi kötülediler bu yetmezmis gibi anneme hergün yeni sorunlarla geldiler. yok bizi suraya cagirmadiniz yok bize sunu yapmadiniz gibi birsürü fenalik. Gecen yil hem abim hem ben iki ay arayla evlendik. Hic bi yardimlari olmadi dügünde bisey yapmadilar. Kamerada bile belli suratlar asik. Bide babamin tek kardesi yani Burda baska hickimsemiz yok. Azda olsa amcalik yapmasini beklerdik.
Daha esimin ailesiyle tanistiklari ilk gün basladi bu olaylar. Basinda istemediler kiskanclik yüzünden. Amcam ve babanem pek sevmez öyle onlardan Üstün olan insanlari. Benimde KV KP sagolsunlar cok iyi ve cok bilgili insanlardir. BUnlari cekemeyip sürekli sorun cikarmaya calistilar. Ve inanirmisin nisan zamanimda az kalsin ayirmayi basariyodularda. Inan yaptiklarini yazsam roman olur. Ama elimden geldigince özet gecmeye calistim.
 
Vay be insnlardaki kıskançlık küçükkken daha masum du ne güzel büyüdükçe insanların ihtirasları ne kadar çok artıyor iki kişi evleniyor size ne ve sen buna rağmen takmamışsın helal olsun sana gerçekten :)
 
Eşi ve oğullarından birisi seneler önce vefat ettiği, düğünde olamadıkları için ağlamış. Bana daha çok oğlum gitti diye ağlıyor gibi geldi öyle hissettim ama ne desem duygusuz oluyorum.
Elbette görüşüyoruz. Biraz laf sokmayı seven ama genel olarak iyi bir kayınvalidem vardır. Zaten bana soktuğu laflar kendi çocuklarına ediklerinin yanında solda sıfır kalıyor bana özel değil yani o yüzden takmamaya çalışıyorum
Takmamayı becermek şöyle.. Ben de eşim de zaten düğün falan tantanasından hoşlanmıyorduk. Aileler kırılır diye düğün yaptık. Haliyle ikimiz de şöyle düzgün bir şey olsun ama abartmaya gerek yok modundaydık. Gelinliği mesela ben gidip tek başıma aldım. İşyerinden saat üçte çıktım taksiye bindim, gelinlik satılan bir çarşı varmış biliyor musunuz dedim götürdü beni. Saat beşte evimdeydim. Elimde bir kolide gelinliğim hazır şekilde, çantam, kesem, duvağım, ayakkabım vardı. Parasını kendim verdim. Üstelik o çarşıda bir kaç yer gezdikten sonra küçücük bir dükkana girip, indirimde olan bir model seçerek aldım. 5 sene önceydi ve 700liraydı gelinliğim. Arkadaşlarım (benim ve eşimle aynı maaşı olan, aynı gelir düzeyinde olan) mutlaka marka gelinlik alıp, mutlaka en az 4-5bin lira veriyorlardı üstelik bin kere provaya gidip diktirerek. Ama gelinliğim yazlık elbise gibi çok rahattı hem de çok şıktı. Hiç pişman olmadım. Benim yerimde başkası olsa takılacak bin sürü şey vardı. Annem babam da laf etti niye beraber gitmedikten niye eşimin annesi gelip seçmediye, niye parasını kendim verdim niye ucuz aldım bir sürü şey. Oh oldu dedim güldüm.
Ben dünyanın en güzel gelinliğini istemiyordum. Dünyanın en güzel düğün salonu, dünyanın en güzel davetiyeleri umurumda değildi. Ben sevdiğim adamla evlenmek istedim. Ay aman zaten güzelim hem de en zayıf zamanımdayım beyaz elbise bile giysem yakışır dedim güldüm hep. Ki gelinliğim çok da yakıştı, malesef şimdi giremem içine
Eşimin ailesinden hiç bir şey beklemedim. Maddi olarak ikimiz de zaten her şeyi kendimiz yapmak istiyorduk. Eşim fazla yalnız kaldığı için biraz üzüldüm ama beraberdik. Benim annem babam biraz başımın etini yedi ama susturdum gerektiğinde.
Düğünü hayal ederken sevdiğinizi yanınızda hayal ederseniz güzel geçer. Ama davetiyenizin nasıl da mükemmel olacağını, gelinliğinizin görenleri ağzı açık bırakacağını, herkesin kolunuzdaki bileziklere özeneceğini falan hayal ederseniz her ufak şey dünyanın sonu gibi gelir. Ayrıca kendiniz ve eşinizden başka birilerinden beklediğiniz her ufak şey de sorun olacaktır. Bazen sadece orada olmalarını beklemek bile.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…