Ben de öyle düşünüyorum bazen ama duruş da bir cevap değil midir?Adamina ve durumuna gore...
Birini susarak ezersiniz oteki sustunuz diye sizi ezdigini sanir...
yüklü bir kredi açıyorum , yanlış anladımmı , olabilir yea , özünde eyi insan vs. vs . kredisini bitirip pıçak kemiğe dayandıysa canımı sıktıysa ağzına yüzüne ..... m çk iyi oluyo . Susma . Hasta olursun .Ben genel olarak kafasına her şeyi takan, en ufak detayına kadar inceleyen, sürekli aklında bir sonraki adım için hesaplar yapan biriyim.
Spontane biri hiçbir zaman olamadım.
Hal böyle olunca, insanların dediklerini de bazen fazla ciddiye alabiliyorum.
Genel olarak soğukkanlıyım, hoşlanmadığım insanlara cevap dahi vermem, söylediklerini duymam çok ileri gitmedikleri sürece.
Bazen düşünüyorum, cevap vermeyip soğukkanlı olmak, yokmuş gibi davranmak karşımızdaki insana cesaret mi veriyor?
İçimden, şuna bir laf söyleyeyim de sussun diyorum, dilime kadar geliyor, sonra en iyisi onu adam yerine koymayayım hem kalp kırmamış olurum, hem de ciddiye alınmadığını anlamış olur diye vazgeçiyorum.
Çoğu zaman cevabımı da oturtuyorum ama sonradan gerek var mıydı diye düşünüyorum ve pişman oluyorum.
Size asıl sormak istediğim şu.
Siz ne yapıyorsunuz bu durumda?
Sağlıklı ve doğru olan tavır sizce nedir?
Kahkaha attım ya.yüklü bir kredi açıyorum , yanlış anladımmı , olabilir yea , özünde eyi insan vs. vs . kredisini bitirip pıçak kemiğe dayandıysa canımı sıktıysa ağzına yüzüne ..... m çk iyi oluyo . Susma . Hasta olursun .
Cidden umursamadığım insanlar var ama bazı insanlarla samimiyet yok, muhabbet yok sanki ahbabın gibi konuşmaya yeltenebiliyorlar.Kesinlikle duruşum adamına göre değişir. Ben genelde lafımı esirgemem. Bazen de cidden umursamam bile. Ama cidden umursamam, cool görünmek adına değil :)
Ben genel olarak fevri davrandığım için ne desem bilmiyorum. Ama arasira Çıldır benceBen genel olarak kafasına her şeyi takan, en ufak detayına kadar inceleyen, sürekli aklında bir sonraki adım için hesaplar yapan biriyim.
Spontane biri hiçbir zaman olamadım.
Hal böyle olunca, insanların dediklerini de bazen fazla ciddiye alabiliyorum.
Genel olarak soğukkanlıyım, hoşlanmadığım insanlara cevap dahi vermem, söylediklerini duymam çok ileri gitmedikleri sürece.
Bazen düşünüyorum, cevap vermeyip soğukkanlı olmak, yokmuş gibi davranmak karşımızdaki insana cesaret mi veriyor?
İçimden, şuna bir laf söyleyeyim de sussun diyorum, dilime kadar geliyor, sonra en iyisi onu adam yerine koymayayım hem kalp kırmamış olurum, hem de ciddiye alınmadığını anlamış olur diye vazgeçiyorum.
Çoğu zaman cevabımı da oturtuyorum ama sonradan gerek var mıydı diye düşünüyorum ve pişman oluyorum.
Size asıl sormak istediğim şu.
Siz ne yapıyorsunuz bu durumda?
Sağlıklı ve doğru olan tavır sizce nedir?
Onlar kaşınıyorlar... Ama bırak, kaşıyan sen olma. Bunlar mutlaka başka birileri tarafından bir güzel eziklenmiş oluyor genelde. Senin yanına o şekilde geliyorlar.Cidden umursamadığım insanlar var ama bazı insanlarla samimiyet yok, muhabbet yok sanki ahbabın gibi konuşmaya yeltenebiliyorlar.
Nereden cesaret alıyorlar merak ediyorum.
Evet, sizin yorumlarınızı okumak çok eğlenceli oluyor.Ben genel olarak fevri davrandığım için ne desem bilmiyorum. Ama arasira Çıldır bence
Genellikle bu insanların ortam içerisinde dikkat çekmeye çalışmak için, değişik ve garip hareketleri oluyor.Onlar kaşınıyorlar... Ama bırak, kaşıyan sen olma. Bunlar mutlaka başka birileri tarafından bir güzel eziklenmiş oluyor genelde. Senin yanına o şekilde geliyorlar.
Ben olaya böyle bakıyorum ve bir tane de ben vurmuyorum. Gerek yok
Evet, sizin yorumlarınızı okumak çok eğlenceli oluyor.
Sanki hiçbir şeyi ciddiye almıyormuş gibi hissettiriyorsunuz.
Uzayıp gidiyor işte.Sessizlik en gzl cevap ama anlayana bazilari gercekten korkaklik zannediyor bende hic altta kalmam yapistiririm hemen ama boyle oluncada uzayip gidiyo o kisiyi de silerim olur biter
Ben de bazen susmadığım için pişman oluyorum.Ağzıma geleni söylerim genelde. Pişman olduğum da çok oluyo. Politik olmayı isterdim diyemem, samimi olmak önemli benim için, yapmacıklık bana göre değil.
Bazen de bir sürü şey söylemiş olmama rağmen, gece kafamı yastığıma koyduğumda keşke şunu da deseydim, bunu da deseydim düşüncelerine dalmalktan uykularımda kaçabiliyo. Dilimin hiç ayarı yoktur bu yüzden de başıma gelmeyen kalmamıştır napiyim yani, sesimi kesip dinleyemiyorum kaşlar bi çatılıyo, yaşlanınca botoks yaptırmak zorunda kalcam bu gdişle diyorum hatta bazen
Ben de genelde böyle yapıyorum. Çunku cevap vermek gereksiz geliyor. Şimdi ben bunu dicem o ustune başka bişey dicek aman kendini haklı gorsun sussun diyorum. Bence onları ciddiye almadığımızı gösterir ki böyle yapman daha güzel bence boşver konuşan konuşsun boşa konuşuyor sen konuşup da kendi çizgini bozma diyorum. Ama bazı durumlarda çığırından çıkınca da kontrolü alamıyorum belki de kotu yanın çok kotudur benim gibi o yüzden kendşni frenlemeye odaklamışsındır..Ben genel olarak kafasına her şeyi takan, en ufak detayına kadar inceleyen, sürekli aklında bir sonraki adım için hesaplar yapan biriyim.
Spontane biri hiçbir zaman olamadım.
Hal böyle olunca, insanların dediklerini de bazen fazla ciddiye alabiliyorum.
Genel olarak soğukkanlıyım, hoşlanmadığım insanlara cevap dahi vermem, söylediklerini duymam çok ileri gitmedikleri sürece.
Bazen düşünüyorum, cevap vermeyip soğukkanlı olmak, yokmuş gibi davranmak karşımızdaki insana cesaret mi veriyor?
İçimden, şuna bir laf söyleyeyim de sussun diyorum, dilime kadar geliyor, sonra en iyisi onu adam yerine koymayayım hem kalp kırmamış olurum, hem de ciddiye alınmadığını anlamış olur diye vazgeçiyorum.
Çoğu zaman cevabımı da oturtuyorum ama sonradan gerek var mıydı diye düşünüyorum ve pişman oluyorum.
Size asıl sormak istediğim şu.
Siz ne yapıyorsunuz bu durumda?
Sağlıklı ve doğru olan tavır sizce nedir?
Uzun vadede benimki daha çok yıpratıyor sanki.kısa vadede benim gibi fevri insanlar kazanırmış gibi görünse de, uzun vadede siz kazanırsınız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?