Sona geldim sanırım

Bunları bende düşündüm evet ama burada öyle bi çevrem hiç yok ya da ben gerçekten çabalamaktan mı vazgeçtim de kendime itiraf edemiyorum bilmiyorum
Aklıma gelen ilk çözüm önerilerini sunmaya çalıştım yaşadıklarınız zor ama dibe battığınızı hissediyorsanız bunun artık çıkışı vardır sadece öyle düşünün ben önünüze kapı açılacağını hissediyorum, pes etmeyin mutlaka bir işe girin kazanmaya başlayın.
 
Evet kızlarınız, ancak şunu unutmayın, sorunlu baba demek üzgün anne demek üzgün anne de huzursuz çocuk demek. Huzursuz evde büyümüş birisi olarak söylüyorum annem iyi ki boşanmış
Çok özledim kuzularımı dayanamıyorum ben ne yaptım bu hayata beni evlatlarımla yaşamaya bile layık görmedi
 
Konu beni çok üzdü. Ben majör depresyon ile mücadele eden bir insan olarak yazdiklarinizdan sizin depresyonda olduğunuzu düşündüm. Ben de sona geldiğimi düşünüyordum. Intihar en hızlı çıkış yolu gibi geliyordu.

Oturduğum yerden hiç kalkmıyordum. Kimseyle konuşmuyordum. Telefonumu da kapatmıştım 4 ay boyunca. Kimseyle konuşacak durumum yoktu.

Tek derdim içinde bulunduğum cendereden bir an önce kurtulmaktı.

Bence bi doktora görünün. Çünkü bu bataklıktan kendi başınıza çıkmanız çok zor.

Evlatlarinizi sokağa atmış degilsiniz. Onlar dünyanın en güvenli yeri olan babalarının yanındalar
Uygun şartlar olunca alacaksınız onları illaki. Yeter ki sağlığınız olsun.

Siz sağlıklı olun ki çocuklarınızı daha çabuk alın. Onların sağlıklı anne babaya ihtiyacı var.

Şunu da ekleyeyim ki intiharı hep düşündüm. Ama cesaret edip kararımı netleştiremedim. Bu çok zor bir karardı. Ve ben karar verebilme gücümü tamamej kaybetmiştim .

Eğer ben bile iyileşme umudu gösterebiliyorsam herkes gösterebilir.

Ne hissettiğini anlıyorum
Aynı yolları yürüdüm. Ayaklarımın altı parçalandı her yerim kan revan. Ama ölemedim işte . Hiçkimse için degilse bile kendin için ölemezsin.

Burdan kalkıp devam etmek zorundasın. Yaşamaya devam etmek zorundasın çünkü ölümü bekleyen bir hasta değilsin. Ruh halininin bedenini hasta etmesine izin verme.

Kendine sık sık şu ayeti hatırlat "şüphesiz sen daima bizim gözlerimizin önündesin"

Inaniyorsan Allah halini biliyor. O seni gözetliyor. Onun varlığını hissedersen elinden tutmak için seni duaya davet ettiğini de hissedersin. Yalnız değilsin.

Seni en mükemmel şekilde yaratan Allahın kıymetlisisin sen. O seni başı boş bırakmaz.

Allah hepimizin zorluğunu kolaylaştırsın.
 

Bu zamana kadar hep inancım ve kızlarım için dedim ama sanki artık hiç bişey teselli etmiyor ölünce huzur bulacakmışım tüm acım sızım dinecekmiş gibi hissediyorum. Hayat hiç adil değil intihar etmek günah olmamalıydı nasıl parkta canı yanan çocuk koşup annesine sarılıyorsa canı yananda rabbine koşup sarılabilmeliydi.
 

Evet hayat devam ediyor güneş yine doğuyor zaman geçiyor ama ben zamanın içinde boğuluyorum. Öyle bi girdaptayım ki yaşamak hakkım değilmiş gibi hissediyorum tüm sorun bendeymiş ben yok olunca her şey biticekmiş gibi
 
İnşallah rabbim içimdeki şu sıkıntıyı zihnimdeki şu kötü düşünceleri söküp alsın alsın ki devam edebileyim kendimden korkuyorum artık . İş içinde yarın harekete geçicem deneyeceğim hiç değilse belki gerçekten iyi gelir hiç çalışma motivasyonu halim yok ama belki evden çıktıkça zihnim meşgul olur
 

11 ay çok uzun bir süre çocuklar şuan kaç yaşında alışabildiniz mi bu duruma çok zor çok acı ne kadar güç kuvvet para imkan desekte benim için her şeyden önce kızımın kucağımda başını omzuma koyup beni koklamasıydı yediğim hiç bi yemekte onları öperken aldığım lezzet yok gittiğim hiç bi mekan yer onlarla parkta oynamak kadar keyif vermiyor bana cüzdanım dolu olsa ne olur ben kızlarıma sarılıp uyumadıktan sonra çok şey istemedim ben hayattan kızlarımdan ayrılmak zorunda kalmayayım dedim ama hem benim hem papatyalarım için en iyisi bu diyerek kopardılar ben hakkımı helal etmiyorum hayal ettiğim bu değildi hayattan çok şey istemedim tek isteğim buydu her şeyimi kaybetmiş gibi hissediyorum
 
Rabbimize koşmak için ölmeye gerek yok kalk şimdi abdest al bı namaz kıl ve dua et emin ol çok yakınsın aydınlığa çıkmaya sakin kal kendinden değil çocuklarindan vazgececeksn kötü bişi yaparsan.Suan bı sinavdasin Rabbim senin bu sınavı nasıl atlatacagini görmek istiyor.Ve bir örnek anlatmak istiyorum arkadaşım lisedeyken annesini kaybetmiş sonra baba evleniyor yeni eşinden iki tane kardeşi oluyor neyse okuyor universiteden mezun olunca evleniyor Maraş depreminde kocasını da küçük kızını da enkaz altından sağ çıksın diye oğluyla yaralı bir şekilde saatlerce bekledi ama malesef kızı da eşide vefat etti.Tek bir fotoğraf kalmadı elinde kızına eşine ait hiç bir hatıra eşya maddi manevi düşün.Aylarca hastanede tedavi gördü ve bana şu cümleyi kurdu çok zorlanıyorum evet ama oğlum için yine ayaktayım sadece Rabbime yalvarıyorum annemle sınandim eşimle kızımla sınandim en iyi şekilde Rabbime sığındım sınavlarımi layıkıyla geçmek için bazen korkuyorum başka sınavım var mı diye ama Rabbim bilir yine ben verilen görevi yerine getiriyorum o beni yanına alana kadar dedi.. Lütfen sende en iyi şekilde atlat bu sınavını
 
Ama bak sen yanlış yorumlamışsın. Boşver sen çalış güçlen para kazan ye iç gez cüzdanın dolu olsun önemli o demiyoruz.onlar olmadan içtiğim suyun tadıı yok .Bak kaç kişi bende dahil benzer yaşamlar kendi hikaye lerimizi anlattıkki kendimizi acındırmak beğeni toplamak için değil sana örnek olsun bu imtihanları da başka ayrılıklarıda nice yaşayanlar var tek değilsin çocuklarin için güçlü olmak ayakta durmak hayatta kalmak zorundasın yol gösterelim diye . Maneviyat çok önemli ibadetlerini düzene koy en güzel terapi tedavi Rabbimize sığınacaz. Rabbim inşirah ferahlığı versin yüreğinize...
 
Sen gidersen kızların hayat mücadelesinde tek başına kalacaklar. Sen her durumda dimdik arkanızdayım kızlarım. Arkanızda kapı gibi anneniz var demelisin. Sen onlar için ölmeyi değil yaşamayı göze almalısın. Ölüm bir vazgeçiştir, oysa hayat bir mücadeledir. Kızlar için pes edemezsin, sana ihtiyaçları var. Hemen yarın kalk bir iş bak. İşe girince de hep şunu düşün, sen hayatını düzene koyunca kızlarını alacaksın ve bu günler geçmiş birer hatıra olacak. Kötü günler sonsuza dek sürmezler. İçimizde hissedemesek de o güç var. Düşmekte çok haklısın, hepimiz düşeriz yıkılırız, dibi gördük deriz. Ama düştüğün gibi kalkmayı da bilirsin sen. Kızların var senin..
 
Siz dünyaya gelirken sizden izin alınmadığı gibi ölürken de sizden izin alınmayacak. Tek doğduk kimseye bağımlı degilizdir. Odak noktamız bazen çocuk , bazen koca bazen anne olur. Ama siz kendinizden sorumlusunuz. Ben oynamıyorum sıkıldım yok. Bu beden sizin değil ki onda söz hakkına sahip değiliz ki. Onu en iyi şekilde korumak görevimiz. Kendinizi yok etmek bir çözüm değil cozumsuzluktur. Kendiniz intiharın haram kilindiğını söyluyorsunuz ama rabbinizin kararına saygı duymuyorsunuz. Sizin hayatınızın size verilen en büyük nimet olduğunu bilerek onu en iyi şekilde değerlendirin. Bu kısacık Dünya hayatı size uzun gelebilir. Ebedi hayata göre bir hiç hükmündedir. Ebedi hayatınızı mahvetmeye hakkınız yok.
 

Maşallah allahım onunda sınavını kolaylaştırsın inşallah gerçekten bu anlattığın benimkinin yanında hiç bişey ama ben mi çok güçsüzüm mutlaka vardır bi çıkışı bununda ama işte mesele o yolu bulabilmek için Çaba göstermek burdan aldığım mesajlar gerçekten beni çokça rahatlattı bugün düne göre daha iyi uyandım iyi ki yazmışım bir gün buraya başardım atlattım diye de konu açmak istiyorum
 

Haklısın ben kendimi çok saldım sanki dünya yıkılmış altında bir ben kalmışım gibi hissediyorum. Bende umarım güçlü kalıp bulunduğum durumdan çıkarım sizi ayrıca çok tebrik ediyorum hemde imreniyorum maşallah. Söylediklerinizi dikkatle okudum her bi yorum gerçekten bana çok çok iyi geldi bugün düne göre kendimi bir tık daha iyi hissediyorum haklısınız yaşamak direnmek zorundayım ama işte beynimdeki bu sesleri susturamamak bana eziyet oluyor farkındayım bunun üstesinden gelmekte benim elimde dua ediyorum bende başardım çıktım o dipten diyeceğim günü sabırsızlıkla bekliyorum
 
Çok tatlısınız ya yemin ederim gözlerim dolu dolu okuyorum her yorumu inşallah inşallah atlatıcam bende sadece biraz maneviyat birazda destek almam şart gibi çünkü ne kadar kendimi olumlu olarak düşünmeye zorlasamda beynimin bi yerinde hep bi dibe batmışlık var
 
Bir buçuk ay önce 40 yaşında kuzenim yaşamına son verdi, babalarının mezarına toprak atmak zorunda kalan, küçücük yaşta büyümek zorunda bırakılan o çocuklar gitmiyor gözümün önünden, lütfen ama lütfen çocuklarınıza bunu yaşatmayın, kötü günler biter elbette ama siz giderseniz bir daha dönüp yavrularınızın başını okşayamazsınız. Rabbinize sarılmak için fiziken onu görüyor olmanıza gerek yok, inanıyorsunuz ve nasıl sarılacağınızı biliyorsunuz. Evlatlarınız için son bir gayret gidip psikolojik destek alın ve yeniden ayağa kalkın, evlatlarınız bunu hakediyor tabi siz de.
 
bazı fabrikalar çocuk desteği veriyor, özellikle kreş anlaşmaları oluyor. O şekilde iş bulabilirsiniz belki. Bir baksanız olmaz mı? Sizin ölmeniz çocuklara çok şey kaybettirir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…