sona mı yaklaşıyoruz?

Ayrı kalmamız gerektiği konusunda haklısın. benim ailem uzakta ona sen git desem olmaz.ne yapacam bilmiyorum.


Beni anladığınızı hissettim nedense. bunun gibi bir sürü söz, eski yaşananlar, ailesinin tavırları beni bu noktaya getirdi. Tabi lohusa olmam da bu noktaya gelmemi hızlandırdı. Bugün sabah eşim ağlayarak özür diledi, beni sevdiğini, bebeğimizin boşanmış anne baba çocuğu olmasını istemediğini vs.. söyledi. donuk bir şekilde dinledim sadece. o konuşurken hep aklıma canımı acıtan sözler, tavırlar geldi. konuşması bitince yanağımdan öptü diğer odaya gitti. ama hiçbirşey hissetmedim o konuşup ağlarken, öperken. benim canım çok yanmış bunu anladım. şimdi öylesine bekliyorum. burdaki arkadaşların dediği gibi kendimi iyi hissedene kadar öylece bekleyip düşünmeliyim galiba..

Canım bak gerçekten sen lohusa sendromundasın.
bunların tamamı aslında eve yeni bir bireyin katılması ile,
anne-baba olmanın sorumlulugundan kaynaklanıyor.

Araştırmalar, boşanmaların pek çogunun bebek dogduktan ilk 2 yıl içinde oldugunu söylüyor...

O nedenle şu yaz tatilinde biraz ayrı kalıp düşünün.
En azından boşanırsanız, keşke dememek için yapın bunu...

Eşin sen teklif etmesen bile ailesinin yanına gider sanıyorum.
Çünkü okul zamanı dahi rapor alıp ailesinin yanına gittiğinden bahsetmiştin.
 
Son düzenleme:
yazmadan edemedim
kesinlikle lohusa depresyonu
bende yaşadım sürekli boşanmak istiyodum eşimden
ufacık şeyleri büyütüyodum eşimin yeterince ilgilenmediğinden
bebeği yeterince sevmediğiniden şikayet ederdim
üstelik yakın arkadaşlarımdanda doğum yapanlar aynı şeyleri yaşad diyebilirim
hormonlardan kaynaklanıyo geçecek
 
bana kalırsa çok büyütüyorsunuz eşinizin ailesi olayını hanımlar...
ben de 10 yıllık evliyim ve 1 kez bile kayınvalidemle, ne kayınpederimle
tartışmam yada benzeri bi durum olmadı...

ben görmezden gelirim ne yaparlarsa yapsınlar, eşime de hiç bir şey anlatmam.
hatta eşim sorarsa ne konuşuyorsunuz diye
ana kız konuşuyoruz sanane aramıza girme derim...

böylece hiç sorun çıkmaz.
hem ailesi, hem eşim memnun bu durumdan.

bana uymayan bişi yaptılar ya da söylediler diyelimki
anadır babadır derim geçerim. elbette haklarıdır derim.

üstünde durmamak önemli olan...herkes te gıptayla bakar.
eşime annen baban demedim 10 yıldır.
annem babam derim...birazda biz küçüklüğümüzü bilmeliyiz...
onlar kimbilir ne kaynanalardan eşlerden çektiler...
anlamak lazım o dönemlerde nasıl zordur yaşamak...

boşverin öyle mutlularsa öyle davransınlar
yarın hepsi göçüp gidecek, değer mi kırgınlığa...
hem evlatlarımız babaanne,dede sevgisini tatsın
bunun için bile katlanmaya değmez mi?

bu herkes ıcın aynı degıl malesef sız bu konuda rahat olabılırsınız ama bazı karakterler bunu kabullenemez kımın ne zaman gocup gıdecegı bellı olmaz belkı bız onlardan once gocup gıdecegız onlar gocup gıdıcek dıye kımsenın kaprısını cekmeye degmez erkeklerı anne dogurdu ama bızlerıde bır anne dogurdu



böyle şeylerden boşanacak insanlar niye evlenip çocuk yaparlar hiç anlamıyorum.aslında anlıyorum sadece bencillikleri için.güya o çocuk için yaşarlar,onun için çalışırlar.ama aslında sadece kendilerini düşünürler.çocuğu da ileride yalnız kalmamak, evlat duygusunu yaşamak için yaparlar sadece.boşanmış aile çocuğu olmalarını da önemsemezler."aman canım mutsuz ailede büyüyeceğine böyle olsun iyi" derler eşten sıkılıp boşarlar.korkuyorum ben gelecekten korkuyorum.çoğunluk artık boşanmış aile çocuğu.orada üvey ana nasıl davranır,burada üvey baba nasıl davranır düşünen yok ,ortaya psikobat çocuklar çıkıyor.bunlar büyüyünce gelip benim çocuğumla evlenip onu da mutsuz edecek.gelecek nesil çok korkunç olacak.

sızde cocugunuzu evlendırmeden once arastırırsınız sorun kalmaz

arkadaşlar merhaba

eşimle henüz konuşma fırsatı olmadı bebeğimle uğraştım hep.eli ayağım titriyor sinirden. bugün hep emmek istedi oğlum.tam uykuya dalmıştı ki eşim tel görüşmesi yaptı (babasıyla). ben de çocuğu uyutmaya çalıştığımı neden balkonda konuşmadığını sordum.o da çocuk günlerdir gayet güzel uyuyordu dedi. ben de ne demek istiyorsun ben bebeğime bakamıyor muyum dedim.cevap vermedi döndü gitti. şimdi kendi uyutuyor.balkona çıktım bir köşeye sinip hıçkıra hıçkıra ağladım. bir anneye bu denir mi ya da ima edilir mi bebeğe bakamıyormuşum gibi.

uyuttuğunda gidip yanına boşanmak istediğimi söyleyecem dayanamıyorum artık.ağlamaktan aynada suratım bir garip gelmeye başladı.bitsin artık huzur istiyorum.

sızın hatanız bebegıme bakamıyormuyum olmamalıydı ben olsaydım eeee duzenı bozuldu cocugun cok normal uyumaması bırde sen dene uyutmayı belkı kokunu ozlemıstır derdım

ve sızı sucladıgı konularda bu sekılde davranın derım


Ben burda o kadar konu okudum ama ilk defa karşı tarafıda dinleme ihtiyacı hissettim..

Biraz sert mizacınız var..Olaylara kötümser yaklaşan bir tutum içindesiniz..Diyorumki, acaba eşinizi ve kayınvalidenizide dinleme imkanımız olsaydı, kimbilir neler anlatırlardı..Bu konu öyle tek taraflı dinlemeyle sonuca bağlanacak bir konu değil gibi..

Kayınvalideniz bebeği sallasa nolur? Kucağına alsa sevse nolur? Şöyle yap dese nolur? Sizde tamam annecim deseniz nolur?
Benim 2 yaşındaki oğlumda, doğduğundan beri ayakta sallanarak uyuyor ne var bunda..Bebeğiniz için bu kadar fedakarlığı göze alamıyor musunuz ???
Onlarda dede ve nine, elbetteki sevecekler torunlarını, bu fevrilik nedir ALLAH aşkınıza? Hem sizin için daha iyiydi onların yanınızda olması, emin olun en az sizin kadar iyi bakarlardı torunlarına.. Verirdiniz onlara işinizi toplardınız, uyurdunuz, altını doldurunca ve acıkınca emzirmeye alırdınız.. Ne güzel fırsat olmuş dinlenmeniz için..Acaba kendi anneniz aynı şeyleri yapsa, onada darılıp kendinizi odanızamı kapatırdınız..
Bende doğumdan önce ve sonra depresyona girdim ve bebeğime annem babam ve halam baktı, ben emzirmeden emzirmeye aldım yanıma, uyudum dinlendim, oh ne güzel..9 Aylık bir yolculuğumuz oldu oğlumla, dinlencez tabi.. Verdim onlara, iyikide vermişim, tecrübeliler nasılsa, bendn daha iyi bakarlar ve baktılarda..
Eğer lohusalık depresyonuna girdiyseniz, psikiyatra gidin..Ben doğuma bir ay kala girdim bu depresyona ve kadın doğumcum, psikiyatrlar, müdahale etmeye cesaret edemedi, çünkü ilaçla tedavinin bebeğime zararı olur diye korktular.. Çareyi üniversite hast.nde prof. da buldum..Onlar daha esnek ve daha tecrübeli bu konuda.. İlaç zarar verir diye korkmayın ben hala kullanıyorum ve emziriyorum..
Eşiniz sizi anlamıyorsa, siz kendinizi anlayın ve psikiyatra gidin.. Çok zordur lohusalık depresyonu..bunu bebeğiniz icin yapın..

Ayrıca eşiniz niye ağladı biliyor musunuz? Ailesine olan tutumunuzdan ağladı, yazık onlarda onun anne babası..
Merhamet her zaman daha iyidir..

Eşinizle birlikte psikiyatra

Hayır, ben yangına körükle gitmiyorum, Burda 10 larca insan, dur bekle, acele etme dedi, o onlara hiç cevap vermedi, kendi ne biliyorsa onu yapmaya çalıştı, kendi bildiğini okuyacaksa o zaman niye soruyor.. Yırtılıyoruz burda, o, hiiiiiç, duymuyo, dümdüz gidiyo..Kime söylüyorsun, handeyemi, duvaramı, tutturmuş bi boşanacamda boşanacam.. dur kardeşim, tamam boşan, boşanma demiyoruz, ama biraz bekle, bi 40 ın çıksın ennn az, ne bu fevrilik, ne bu acele,.acil olması gereken bişey varsa, o da konusahibinin doktora gitmesi, dur bakalım, bi iyileş ondan sonra boşanıyor musun, boşanmıyor musun karar verirsin..Yoksa böyle yaparsa sonradan pişman olacak, ona üzülüyorum..Hiç kimseyi dinlemeyip boşanmaya güdümlenerek, sabit fikirli davranıyor ona kızıyorum.. Neyse ALLAH selâmet versin herkese..


dusunmeden yapılan yorumlar bunlar bırden esının akrabası olabılıcegınızı dusundum nedense ama son yorumunuzda tavrınızı anlamıs ve sıze yakısan bır cevap vermıssınız ınsanın esının tarafından onemsenmemsı kadar hayal kırıcı bır sey olmaz sanırım sorun baskası olsa mucadele edılır bıryere kadar oda sonucta ınsanız bıryerden sonra tasıyoruz


bır bardagın ıcıne ıkı bardaklık suyu dolduramayız tasar degılmı bu sekılde dusunmek gerek bazen
 
Ayrı kalmamız gerektiği konusunda haklısın. benim ailem uzakta ona sen git desem olmaz.ne yapacam bilmiyorum.





Beni anladığınızı hissettim nedense. bunun gibi bir sürü söz, eski yaşananlar, ailesinin tavırları beni bu noktaya getirdi. Tabi lohusa olmam da bu noktaya gelmemi hızlandırdı. Bugün sabah eşim ağlayarak özür diledi, beni sevdiğini, bebeğimizin boşanmış anne baba çocuğu olmasını istemediğini vs.. söyledi. donuk bir şekilde dinledim sadece. o konuşurken hep aklıma canımı acıtan sözler, tavırlar geldi. konuşması bitince yanağımdan öptü diğer odaya gitti. ama hiçbirşey hissetmedim o konuşup ağlarken, öperken. benim canım çok yanmış bunu anladım. şimdi öylesine bekliyorum. burdaki arkadaşların dediği gibi kendimi iyi hissedene kadar öylece bekleyip düşünmeliyim galiba.

Beautify arkadaşım, en azından durumu itibariyle beni en iyi anlaması gereken birinden hiç alakası olmayan bir konuda öğretmenliğimin eleştirlmesini beklemezdim. hassas bir dönemdeyim sizi kırmak istemem. o yüzden size bir daha cevap yazmayacağım. yorumlarınız için teşekkür ederim.

Aslında eşinin özür dilemesi de iyi bir hareket...
Onu bile yapmayanlar var...
Ama eşine karşı birşey hissetmemen ilginç. Çok kırmış seni belli anlatıklarına göre de ama eşini de seviyorum diyorsun. Sana demekki eşinin özrü, ağlayıp öpmesi hatalarını telafisi için yeterli gelmedi...
Ya da senin biraz zamana ihtiyacın var...
Bence de kendini biraz daha iyi hissedinceye kadar bir karar alma...

Sana bir sorum daha olacak;
Senin kafanda eşinin düzelmeyeceğine dair somut düşünceler, bir ömür boyu bu adam böyle olur ,hep bu olumsuz hareketleri sürdürür düzelmez dediğin somutlaşmış şeyler mi var ?
Yoksa biraz hassas dönemdesin ya, kafanda bazı sorunları iyice büyütüp karamsarlığa mı kapılıyorsun acaba ?
 
bikaç gündür takip ediyorum yazdıklarını ve sana yazılanları.nisan ayhında da bi konu açmışsın hamileyken küfür yedim diye.bence eşinin ruh sağlığı yerınde değil.ya sen onu baba yapmışsın bunun kıymetını bılmez mı ınsan!aklı başında tahsıllı mesleğini eline almış olan bi insan böyle dengeszlıkler yapıyosa mutlaka bi psıgolga gıtmel.ama emnm o kendne göre çok normaldır!!boşanma kararı aldık yazmıştın,hakkında hayırlısı olsun.bebeğin için ve sizin için hangisi hayırlısıysa o olsun inşallah...

konu nasıl olsa başkasının evliliği..bu yüzden yangına körükle gitmekte sakınca görmüyoruz maşallah..sanırsın boşan diye tavsiye verenlerin evliliği hiç problemsiz güllük gülistanlık..ben evliliğin ve eş olmanın öğrenilebileceği kanaatindeyim..bence terapist desteği alınırsa sonuç alınabilir..iki tarafta da ego sıkıntısı var ve iki taraf ta sert mizaca sahip gibiler ..
 
konu nasıl olsa başkasının evliliği..bu yüzden yangına körükle gitmekte sakınca görmüyoruz maşallah..sanırsın boşan diye tavsiye verenlerin evliliği hiç problemsiz güllük gülistanlık..ben evliliğin ve eş olmanın öğrenilebileceği kanaatindeyim..bence terapist desteği alınırsa sonuç alınabilir..iki tarafta da ego sıkıntısı var ve iki taraf ta sert mizaca sahip gibiler ..

yazdıklarımdan yangına körükle gittiğim mi çıkıyo yani?eğer öyleyse tekrar okumanızı rıca edıcem.boşan demedim,boşanma da demedim.hayırlısı dedim.ve eşinin psikologa gıtmesnin gerekliliğinden bahsettim.başka bişi var mı ki???
 
yazdıklarımdan yangına körükle gittiğim mi çıkıyo yani?eğer öyleyse tekrar okumanızı rıca edıcem.boşan demedim,boşanma da demedim.hayırlısı dedim.ve eşinin psikologa gıtmesnin gerekliliğinden bahsettim.başka bişi var mı ki???

???? yazdıklarımdan ssizin anladıklarınızın çıkmadığı böylelıkle ispatlanmış oldu!!!
 
Merhaba arkadaşlar,
3 yıllık evliyim.eşimde ben de öğretmeniz.şu an görev yaptığımız şehirde tanışıp evlendik.onun memleketi buraya 8 saat benimki ise 16 saat uzaklıkta.6 haziranda doğum yaptım. eşimle ilk önce onun ailesinin gelip bir süre yanımda kalmasını sonra benim annemin yanımıza gelmesini kararlaştırmıştık.ancak doğumdan sonraki ilk hafta eşimin dedesinin vefatı sebebiyle ailesi gelemedi ve yalnız kaldık. zor günlerdi.eşim bu süreçte çok yardımcı oldu.temizliği yemeği herşeyi o yaptı üstelik bebeğin bakımında bana da yarıdmcı oldu.eşim biraz sinirlidir, sinirliyken kırıcı konuşur, ama onun dışında genel olarak iyi biridir.

neyse sonra annesi ve babası geldiler .ancak gelmeseler daha iyiymiş.ben böyle daha çok yoruldum ve yıprandım. Bebeğime bana sormadan badem yağı içirmelerine, emziği sürekli şekere batırmalarına, bebeği sallayarak uyutmaya çalışmalarına sinir olsam da sesimi çıkarmadım.ilk torun hevesleri var ondandır dedim. ama bebeği sabah benden alıp bütün gün sallayarak uyuttukları için gece uyumuyor ve gece 3 den sonra sabah 10 a kadar mahvoluyorum.

geleyim asıl olaya: dün sabah annesi bebeği almak istediğinde yanımda kalsın dedim. tamam deyip çıktı. bir süre sonra eşim de odadan çıktı ve döndüğünde bana bağırarak senin yüzünden annem babam ağlayarak dışarı çıktılar yazıklar olsun sana vss... saydı o da gitti.bir süre sonra eşim dönünce anne ve babasının gitmek istediklerini söyledi.ben de benim canımı sıkan olayları neden onların beni anlamadığını, olayı niye büyüttüklerini söyledim.sonlar onlar geldi.eşim odamdan çıkıp yanlarına gitmemi konuşmamı istedi.hayır dedim. ailem giderse boşanırız bunu göze alıyorumusun dedi bende alıyorum dedim.çıktı, ağlayarak döndü ailesine olay sizinle ilgili değil, biz tartıştık oyüzden böyle yapıyor demiş.ama ben hala aynı odada oturuyorum yemek yemiyorum eşimle de boşanmayı düşünüyorum. zaten son dönemlerde sık sık düşünür oldum.sizce erken bir karar mı?

Kısa olsun diye böyle yazınca sanki olay çok basitmiş de ben abartıyorum gibi olmuş. ayrıntılar ve geçmiş çok uzun, neleri anlatsam beni daha iyi anlayıp daha çok yardımcı olursunuz bilemedim. Sorularınız varsa cevap veririm arkadaşlar. Zaman ayırdığınız için şimdiden teşekkür ederim.

bence sen biraz pasif kalmışsın. susup susup ufacık laf edince üzerine gelmişler senin. eşine olayı güzelce anlat, içindekileri söyle, bize anlattığın gibi sesini ailesine çıkarmadığını fln söyle, sakin konuş, çok erken boşanma için. eşin bunu göze alamaz, sen tavrının arkasında dur. bir de çok üzülme sütün kesilir. benim de böyle sebeplerden kesilmişti hala üzülüyorum salakmışım kızımı anne sütünden mahrum bıraktım boşa üzülüp diye, kafana çok takma.
 
hiç bana göre değildi ama daha önce birkaç olayda bunu denedim. sevgili anne ve babası kadar etkili olamadım malesef.

ağlama konusunda üstlerine yok.geçen sene ramazan bayramında benim memletime gittik.eşim ailesinden kopamadığı için benden sonra geldi düşünün artık.ve benim memleketime gelmemesi için oturup ağlayıp yalvarmışlar bunu bana eşim söyledi. niye ağlıyorlar dedim. babamla konuşmuyorum ya babam bize bulaşırmış, huzuesuz edermiş. ama biz babamın evine değil kardeşime gitmiştik.annem de oraya geldi öyle görüşmüştük. bunları eşim bile bile anne babasının ağlamasının saçma, gereksiz yersiz olduğunu bir türlü görmüyor.

Bence canim kocanla arani duzelt, hemen cocugunu alip babanin elini operek gonlunu alin, ha? senin ailene ozelikle babana cok hitiyacin var. Eyer bir kizin basinda baba yoksa sayipsiz bulup boyle ezmeye calisirlar. Bu arada eyer kocan adam olmayacak, sana koca olmayacaksa kicina tekmeyi indirirsin, ama once 2,3,4 ay sabret ha?
 
ne kadar zamanda düzeldi eşiniz.3 yıldır böyle.tahammül ediyordum ama bebekle ilgili tavırları, eşimin onlara bu dönemde dahi destek vermesi beni yıktı resmen.artık düzeleceğini düşünmüyorum.

bugün 11:45 te gittiler. annem yine gitmeden bir yarım saat önce ağlamaya başladı, eşim de peşinde tabi evin içinde neden ağlıyorsun falan diye. ben odamdan duydum bunları.eşim onları otogara bırakıp geldi hiç yanıma bile uğramadan salona geçti. sürekli ağlıyor. şimdi de bebeği aldı seviyor,uykusu var uyuyacak dedim ben uyuturum dedi.ağlaya ağlaya bebekle geziniyor evde.

Aklımı kaybetmek üzereyim. Neye ağlıyor bu insanlar Allahım sabır ver, defolup gitseydi anne babasıyla madem. yani öyle böyle ağlamak değil.insan anne babasını yollarken elbette duygulanır ağlar ben de ağlarım. ama onlar gideli 1,5 saat oldu hıçkırıklarla ağlamanın manası nedir. anlayan varsa bana anlatsın ne olur.


Allah sana sabir versin canim! cunku bu insanlar esinin kafasiyla iyice oynamislar. O bosanmak istedigi icin agliyor bence, hem seni kaybetmek istemiyor hemde seninle devam ederse ailesini uzup, onlardan kopacagindan korkuyor yani kizacasi senin ve ailesinin arasinda kalmis ve suan buyuk bir bunalimda. Iyi oynamis o iki seytan! sunlarada lutfen anne ve baba demeyi burak! onlar anne ve baban degiler, onu burak bunlar kendi ogullarin bile anneleri ve babalari olmaz.

Bu durumda gucun cok az ama kocanida yola getir tatli ve kalbinin guzeligiyle belki ailesinin hatasini anlar diyecegim ama bunu tersde anlaya bilir... ne diyeyim..:) herseyi anlatip hislerini soyle ve secimi ona burak..

ya ailen, yada ben ve bebeyimiz de..:(
 
Son düzenleme:
günaydın arkadaşlar,

eşimle konuştum.artık ben bu adamı tanıyamıyorum.nasıl sevmişim ben bu insanı...suçlu benim tabiki ona göre.
gittim yanına konuşmak istediğimi söyledim.neden ailesinin öyle davrandığını, kendisinin neden bu durumu destekledğini,neden beni kıracak ağır laflar ettiğini sordum.

o da bana insanları evden kovmaktan beter ettiğimi, onların bana çok yardımcı olduğunu vss.. söyledi.bebeğim yanımda kalsın demem bayağı ağır bir lafmış,insanlar kahrolmuşlar falan.. ben de ben annem gibi sana laf yetiştirmiyorum ama bana sütün mü az, bu çocuk memeye kötü alıştı vss. dedi dedim.Ben lohusayım ama bu lafların üstüne evden gidecem demiyorum da neden onlar olayı büyütüyor dedim.beni bi kez daha yıkan lafları duydum bu cümlelerimin üstüne. bana bir tek lohusa sen değilsin abartma,ben de baba oldum ona bakarsak.Ayrıca senin göğüslerin nenemin göğüslerine dönmüş,sarkmış, süt varken böyle değildi annem haklı dedi.dondum kaldım ağlayarak çıktım yanından.

döndğümde artık canımın çok yandığını, devam etmek istemediğimi sözlerini kaldıramadığımı,bir aile olamadığımızı söyledim.Ben sinirlenince söylüyorum o sözleri.ben seni sevmesem şimdiye kadar boşanmışım (ailesi istemişti ya) çoktan dedi. bi de sen, ben, oğlumuz,annem,babam,kardeşim,babannem ve halam beraber bir aileyiz.:53:sen hayatında sadece ben olayım istiyorsun dedi.ayrıca çocuğu ondan ayırmak için boşanamyı istiyormuşum boşanmazmış, çocuğu verirsem boşanırmış.bi de ben senle bile aynı evde yaşamaya katlanırım çocuk için dedi:53: görmezden gelecekmiş beni. ben zaten bekar gibi yaşadığını buna katlanıp çocuğumu da mutsuz edemeyeceğimi, bana değer vermediğini, sevmediğini boşanmak dışında bir çözüm olmadığını söyledim.

ciddiyetimi anladı çok şükür.boşansak da çocuğu rahat görebilmek için aynı şehirde olmamız gerektiğini ama burda klmak istemediğini söyledi.ben de burda kalmak istemiyorum.küçük bi yer ve insanlar çok konuşur dedikodu yapar.sonuç olarak temmuzda galiba il dışı tayinler var, birimiz tayin isteyecek diğeri eş durumundan aynı yere gidecek.gittiğimiz yerde boşanacaz.


bu aradaönceden bir ev almaya karar vermiştik ve para biriktiriyorduk.htta 25.000 TL peşinat ödemiştik.ev zaten seneye teslim idi.şimdi onu tekrar isteyecek.çocuk adına bankaya yatıracaz.biriktirdiklerimizi de paylaşacaz. pazartesi 25 bini isteyecek bakalım vazgeçmez inşallah.

konuşmanın sonunda yüzünde biraz hüzün vardı eşimin. bense çok rahatladım. bana bunları nasıl bu kadar rahat konuştuğumu sordu.ben de bilmiyorum dedim. ayrı odalarda yattık.şimdi de dışarı çıktı. sabah yine biraz ağladı niye diye sormadım.

Hic sanmiyorum bu seni bosayacagini:) sirf cocugu gormek icin ayni evde kalip, sana katlanirim diyen biri asil cocuk icin degilde, seni gozunun onunden ayirmak istemedigi icin boyle bir sey der!( insallah dusundugum gibidir) sen kezinlikle tafrini degisdirme, ama bir ruhhastasi gibi davranma ltfen, gayet bir hanim efendi gibi davran ve bu sure icerisinde bir arkadasin dedigi gibi degisecekmi diye bekle:) yada artik bu evliligin bittigine inaniyorsa, herseyin olacagina burak.

geberse bu kaynanalarda, bizde kurtulsak artik!:@ tovbe Allahim tovbe!Affet beni!
 
Coooooooooooook sevindim esinizin hatasini anlamasina! insallah bir birinize bir sans daha tanirsiniz. Ve verirseniz, bence biraz dusunmek istedigini soylede, burnu surtulsun! birdaha bunlari yasatmayacagina, seni ve cocugunuda sonsuza dek mutlu etmek icin elinden geleni yapmazsi icin yemin ettirin..
 
Handecim özür dileyecektir. Belki boşanmama konusunda seni ikna edecektir. Ama bu sorunlar ileride yeniden tekrarlanmak üzere sadece şimdilik ertelenmiş olacak. Kendimden biliyorum.. Eğer çocuğunun bile olması, yani baba olması bile onda birşeyleri değiştiremediyse bundan sonrası için gerçekten umut yok. Allah yardımcın olsun..
 
Back
X