Ayrı kalmamız gerektiği konusunda haklısın. benim ailem uzakta ona sen git desem olmaz.ne yapacam bilmiyorum.
Beni anladığınızı hissettim nedense. bunun gibi bir sürü söz, eski yaşananlar, ailesinin tavırları beni bu noktaya getirdi. Tabi lohusa olmam da bu noktaya gelmemi hızlandırdı. Bugün sabah eşim ağlayarak özür diledi, beni sevdiğini, bebeğimizin boşanmış anne baba çocuğu olmasını istemediğini vs.. söyledi. donuk bir şekilde dinledim sadece. o konuşurken hep aklıma canımı acıtan sözler, tavırlar geldi. konuşması bitince yanağımdan öptü diğer odaya gitti. ama hiçbirşey hissetmedim o konuşup ağlarken, öperken. benim canım çok yanmış bunu anladım. şimdi öylesine bekliyorum. burdaki arkadaşların dediği gibi kendimi iyi hissedene kadar öylece bekleyip düşünmeliyim galiba..
Canım bak gerçekten sen lohusa sendromundasın.
bunların tamamı aslında eve yeni bir bireyin katılması ile,
anne-baba olmanın sorumlulugundan kaynaklanıyor.
Araştırmalar, boşanmaların pek çogunun bebek dogduktan ilk 2 yıl içinde oldugunu söylüyor...
O nedenle şu yaz tatilinde biraz ayrı kalıp düşünün.
En azından boşanırsanız, keşke dememek için yapın bunu...
Eşin sen teklif etmesen bile ailesinin yanına gider sanıyorum.
Çünkü okul zamanı dahi rapor alıp ailesinin yanına gittiğinden bahsetmiştin.
Son düzenleme: