Canım bak kendimden örnek vereyim..Tamam bebişimin ilk kıyafetlerini,karyolasını falan eşim ve ben beğendik aldık..ama mesela ben port bebesini,uyku setini,çarşafını falan kendim almak isterdim..ama annem hediye etmek istedi tamam güzel hevesi kalmasın dedik..Hem bizde başka masraflarını karşılarız falan dedik.Fakat sağolsun annem bir istediğim rengi modeli alıyorsa,ikincisinde renk sıkıntısı yaşadık.
Çok mu önemli?Evet iç güdüsel olarak önemli benim için.Ne biliyim annem bile almış olsa çocuğumun herşeyine ben karar verip,beğenip almak isterdim..ama Allah razı olsun büyük iyiliğini göz ardı edemem..ama ne yalan söyleyeyim senin yaşadığın sıkıntının benzerini yaşadım bi kaç gün önce.İnsan ister istemez alınıyor,hatta kıskanıyor bebişini herkesten..(kendi adıma en azından)Diğer bir örnek,annemden bebişime minicik el örgüsü hatıra olarak yelek örmesini istedim,(kendim yapabilsem amenna)
Tarif ettim,ufak olsun,yeni doğan olsun vs..Fakat baktım ki,en az iki aylık bebeğin giyeceği tarzda örmüş.
Sağolsun gene birşeyler yapmış ama fikrime saygı duymadan!Bu insanı çok üzüyor işte.Gene çok üzüldüm,tek üzüldüğüm fikrime saygı duyulmaması..Yoksa ben bebeğime en güzel hazır yeleği alır giydiririm.
Sana son sözüm,böyle şeyleri eminim çoğu kişi yaşıyordur.Yalnız değilsin..
Lütfen bunları unut ve sadece bebeğine odaklan..ki sende öyle yapıyorsun.
Kayınvaliden istediği türküyü söylesin,çok iyi yapıyorsun aldırma.Bebeğinin sana ihtiyacı var,ağlıyorsa keyiften değil ya.
O orda ağlarken sen iş mi yapacaksın,ne münasebet..Helal sana..!