- 24 Temmuz 2010
- 870
- 86
- 73
Kızlar ben ve yine problemlerimle buradayım.
Önceki konularımda bahsetmiştim. Ama bilmeyenler için özet geçeyim.
Yabancı bir sevgilim var. Bir senedir birlikteyiz. Aileme bu ilişkiden daha önce bahsetmek istemiştim ama onun Türkiye'de kalma işleri biraz karmaşık ve belirsiz olduğu için kimseye bahsetmemiştim. O da aileme söylememi istememişti zaten. Liseli çocuklar gibi aileden habersiz görüşüyorum resmen. Annem bile bilmiyor. Annem onu tanıyor ama arkadaşım olarak biliyor kısacası.
Çarşamba günü annem aradı beni. Biraz muhabbet ettikten sonra sana bir şey söyleyeceğim ama iyi düşün cevap vermeden evvel dedi. Bir aile dostumuzun yakını varmış, oğullarına beni düşünüyorlarmış ve anneme bu konuyu açmışlar. Annem de bir kere görüşmemi rica etti. Anne şu an tez yazıyorum biraz bekleyemez mi bu konu vesaire dediysem de hakkım varsa bir kere konuş diye ısrar etti. İzin verin düşüneyim biraz dedim. Hemen erkek arkadaşımı aradım. Buluştuk, hem ağladım hem anlattım. Ne yapacağız şimdi dedim. O da çok kötü oldu ama bana ne yapmam gerektiği konusunda hiç birşey söyleyemedi. Kafam karman çorman oldu. Biraz düşünelim dedik konu öyle kaldı.
Ertesi gün, bu bahsedilen çocuk bana mail attı. Uzunca yazmış, kendinden bahsetmiş, niyetini anlatmış vesaire. Telefon numarasını yazmış ve benden cevap beklediğini söylemiş. annem de aradı ve çocuğa bir cevap yaz olumlu ya da olumlu bişey söylemek zorunda değilsin ama en azından cevap yaz diye baskı yapmaya başladı. Erkek arkadaşıma söyledim. O da aynı şekilde cevap yazmam gerektiğini söyledi. Ben de aramızda kalması kaydıyla çocuğa erkek arkadaşım olduğunu söyleyeceğim dedim. Sakın söyleme diye karşı çıktı. Ailem duyarsa bana artık güvenmezlermiş vesaire... Sonra ben de çocuğa kısa bir email attım. Teşekkür ettiğimi, ama şu an tezim ile meşgul olduğum için evlilik konusunda şimdiye kadar hiç düşünmediğimi söyledim. Ardından bir sürü mail attı. Şans vermemi sadece tanımak istediğini vesaire söyleyen. Ama ben cevap vermedim.
Kullandığım mail adresini iş yerimde de kullandığım için, çalıştığım üniversite departmanım vesaire hep imzamda mevcut. Bu çocuk da maillere cevap gelmeyince bana bir çikolata sepeti yollamış. Bir de kart koymuş içine "Hayatı sev, daima gülümse, seni mutlu etmek isteyene bir şans ver." yazmış. Paketi ben yokken bölüme getirmişler, ben olsaydım asla almazdım ama iş arkadaşlarım almışlar masama koymuşlar. Bunu da erkek arkadaşım duydu, kavga çıkardı. Benim ne suçum var dediysem de dinletemedim.
Annemi aradım anne böyle birşey oldu, rezil oldum departmandakilere neden böyle birşey yapmış söyle bir daha bana sormadan yapmasın filan diye çıkıştım. Bu kez de annem erkek arkadaşın mı var yoksa bana söylemedin diye başladı söylenmeye. İki gündür ağlamaktan bir hal oldum. Araya sıkıştım kaldım. Kafayı yiyeceğim.
Kızlar ne yapacağım...
Önceki konularımda bahsetmiştim. Ama bilmeyenler için özet geçeyim.
Yabancı bir sevgilim var. Bir senedir birlikteyiz. Aileme bu ilişkiden daha önce bahsetmek istemiştim ama onun Türkiye'de kalma işleri biraz karmaşık ve belirsiz olduğu için kimseye bahsetmemiştim. O da aileme söylememi istememişti zaten. Liseli çocuklar gibi aileden habersiz görüşüyorum resmen. Annem bile bilmiyor. Annem onu tanıyor ama arkadaşım olarak biliyor kısacası.
Çarşamba günü annem aradı beni. Biraz muhabbet ettikten sonra sana bir şey söyleyeceğim ama iyi düşün cevap vermeden evvel dedi. Bir aile dostumuzun yakını varmış, oğullarına beni düşünüyorlarmış ve anneme bu konuyu açmışlar. Annem de bir kere görüşmemi rica etti. Anne şu an tez yazıyorum biraz bekleyemez mi bu konu vesaire dediysem de hakkım varsa bir kere konuş diye ısrar etti. İzin verin düşüneyim biraz dedim. Hemen erkek arkadaşımı aradım. Buluştuk, hem ağladım hem anlattım. Ne yapacağız şimdi dedim. O da çok kötü oldu ama bana ne yapmam gerektiği konusunda hiç birşey söyleyemedi. Kafam karman çorman oldu. Biraz düşünelim dedik konu öyle kaldı.
Ertesi gün, bu bahsedilen çocuk bana mail attı. Uzunca yazmış, kendinden bahsetmiş, niyetini anlatmış vesaire. Telefon numarasını yazmış ve benden cevap beklediğini söylemiş. annem de aradı ve çocuğa bir cevap yaz olumlu ya da olumlu bişey söylemek zorunda değilsin ama en azından cevap yaz diye baskı yapmaya başladı. Erkek arkadaşıma söyledim. O da aynı şekilde cevap yazmam gerektiğini söyledi. Ben de aramızda kalması kaydıyla çocuğa erkek arkadaşım olduğunu söyleyeceğim dedim. Sakın söyleme diye karşı çıktı. Ailem duyarsa bana artık güvenmezlermiş vesaire... Sonra ben de çocuğa kısa bir email attım. Teşekkür ettiğimi, ama şu an tezim ile meşgul olduğum için evlilik konusunda şimdiye kadar hiç düşünmediğimi söyledim. Ardından bir sürü mail attı. Şans vermemi sadece tanımak istediğini vesaire söyleyen. Ama ben cevap vermedim.
Kullandığım mail adresini iş yerimde de kullandığım için, çalıştığım üniversite departmanım vesaire hep imzamda mevcut. Bu çocuk da maillere cevap gelmeyince bana bir çikolata sepeti yollamış. Bir de kart koymuş içine "Hayatı sev, daima gülümse, seni mutlu etmek isteyene bir şans ver." yazmış. Paketi ben yokken bölüme getirmişler, ben olsaydım asla almazdım ama iş arkadaşlarım almışlar masama koymuşlar. Bunu da erkek arkadaşım duydu, kavga çıkardı. Benim ne suçum var dediysem de dinletemedim.
Annemi aradım anne böyle birşey oldu, rezil oldum departmandakilere neden böyle birşey yapmış söyle bir daha bana sormadan yapmasın filan diye çıkıştım. Bu kez de annem erkek arkadaşın mı var yoksa bana söylemedin diye başladı söylenmeye. İki gündür ağlamaktan bir hal oldum. Araya sıkıştım kaldım. Kafayı yiyeceğim.
Kızlar ne yapacağım...