Sorum "Anne"lere

Bir iki Dort

Üye
Kayıtlı Üye
4 Ağustos 2018
406
290
18
Anne mi daha çok sevilir yoksa evlat mı? Yani bir anne için biri birinden daha değerli olabilir mi? Sorum saçma gelebilir ama yazdıklarımı bir düşünün,
Anneannem annemi sevmiyor bence öyle..bizde kalıyor annem bakıyor ona, ama annemin yanında yüzü hiç gülmüyor ,dayımın küçük hatta uyduruk bir problemine üzülüyor bizim yanımızda .diğer torunlarından bahsediyor mesela,benim kardesimi hiç sormuyor..
Annem de biliyor bu huyunu .
Ben istiyorum ki,annem izin aldığı bir kaç gun de benim yanımda kalsa.
Annesini bırakıp gelmiyor ,anneannem de hani ağır hasta değil.gayet iyi .teyze ve dayimlar istedikleri gibi gezip tozuyorlar.cocuklarinin küçük bir gribi için gözyaşı döküyor anneannem.
Benim annem gözü gibi bakıyor ona,bakmalı da.bakmasa ben kızarım.ama insan otuz gün annesiyle ise surda bir saatlik yolu gidip kızıyla kalamaz mi?
Ben yalnız yaşıyorum.elbette onu hep yanımda istemiyorum ,zaten öyle rahatsız olurum
Ama annemin hiç mi vicdani sizlamiyor?
Hiç mi bizi düşünmüyor acaba.iki ay boyunca ateşli bir şekilde yattım.oksuruk ve grip oldum.gelelim mi diye sordular,gelmeyin dedim.ama ben gelmeyin dediysem gelmemek zorunda mı?
Annesini bizden daha mı çok seviyor?
 
Tam olarak aynı durumu biz yaşıyoruz acaba yazıyı kardeşim mi yazdı bir an dedim .annem doğumuma bile zor geldi düşün yani.ama bizde anneanneme kimse bakmak istemiyor çenesinden dolayı.ama anneannem diğer çocukları ve torunları için ölüyor.ben biliyorum ki annem bizi çok seviyor ama annesine saygısından Allah korkusundan bırakamıyor sizinki deböyledir eminim.hem anne hem yavru olarak diyorum ki evlat herşeyden önce geliyor herkesten çok seviliyor
 
Buda enteresanmis karısını,cocuklarindan daha cok seveni görmüştüm ama kocasini daha cok seveni ilk.kez görüyorum
 
Annemlerin evinin balkonu benim penceremden gözüküyor yani aynı mahalledeyiz.. :) 30 gün gripten hasta yatsam gelmez.. Çünkü huyu kurusun sevgisini ilgisini belli etmez.. Ama eminim ki; çok seviyor.. :)
Benim için şuan sevgi sıralamasında; erkek kardeşim ilk sırada. Dünya bir yana o bir yana. Ama şundanda eminim ki; bebeğim olunca ilk sırada kendi yavrum olacak..
Yani evlat sevgisi ve annelik duygusu bambaşka birşey..
Ama işte belli zaman ve dönemlerde; insan sevgisini ilgisini gösteremeyebiliyor..
Eminim anneniz; hem ananenizi hemde sizi çok seviyor. Sadece yaşlı olduğu için şuan onunla daha çok ilgili olabilir.
 
Aşk başka bir şey eşim de öyledir sonuçta en sonunda yine birbirimize kalıcaz. Ne evlat kalıyor ne anne baba
O tanıdığım kişi gibi konustunuz suanda

Hatta karisi icin diyorki bir daha dunyaya gelirsem yine onunla evlenirim.
 


Seni çok iyi anladım. Ben 2 yaşındayken anneannem kanser olmuş ameliyat vs
Diğer iki çocuğu çok fazla ilgilenmemiş çalışıyorlarmış vs
Annem ise beni babama falan bırakıp hastaneye eve anneannemin bakımına koşturmuş bir süre.
Ama anneannem annem hastalanıp yatalak olduğunda annemi külfet olarak gördü

Ben yeni anne oldum sayılır ama itiraf etmem gerekir ki kendi yavrum daha mühim. Annem zatürre çocuğum grip olmuş olsa çocuğumun hastalığı mühim değil demez ona koşarım önce yine de. Karşılaştırma yapmak doğru değil belki ama benim için onun ihtiyacı önce gelir
 
Aşk başka bir şey eşim de öyledir sonuçta en sonunda yine birbirimize kalıcaz. Ne evlat kalıyor ne anne baba

Bunu daha önce iki kisiden duydum, ikisi de esine ihanet edip bosandi, biri ebru salliydi hatta, umarim sizin sonunuz ayni olmaz.

Soruya gelince, bence evlat daha agir basar, anneme canimi istese tereddutsuz veririm o derece seviyorum, ama kizima dunyayi degismem.
 
Annem benim doğumuma gelemezse onunla konuşmayacağım.hatta ömür boyu gelme artık diyeceğim.chnku anne olmayi çok istiyorum.ve ben onun tek kızıyım.bir de oğlu var. Dört tane kendisi gibi kardeşi var. Anneannemin bizi de sevdiğini bilsem,anneme Güleryüz gösterdiğini gorsem sorun etmem.ama o bizim yalnız kalakalmamizdan memnuniyet duyuyor.
Öyle birşey yaparsa ömür boyu yüzüne bakmam onun
 
Aslında benim annem de ben hasta olursam yanımda oluyor .ama öyle zamanlarda anneannem yoktu .şimdi var .ben çocuk sahibi olmayı çok istiyorum. Herkesin annesi nasıl yardımcı oluyorsa o da yardımcı olacak .gelmezse onu silip atacağım hayatımdan.cunku herşey koptu bizde zaten. Ben annemle bebek sevincini anne kız olarak yaşamak istiyorum.en azindan bunu normal olarak yasayabilelim. Bunu dahi yapamazsa hayatımda ne işi var ki
 
Ben de erkek kardeşimi bu dünyadaki herkesten çok seviyorum şuanda.bir de babişimi çok seviyorum.erkek kardeşim bir evlat gibi benim için.omrum yettikce ins onun ve çocuklarının yanında olacağım.
Belki de bu yüzden anneannemden nefret ediyorum.kardesim çok uzakta okuyor,okulu da zor.onu hiç sormuyor,gözüme baka baka ısrarla diğerlerinin konusunu açması sinir ediyor beni. Ben hoş göremiyorum.ama annem hosgoruyor. Bundan dolayı onun bizi daha az sevdiğini düşünmeye basladim
 
Anneannenizin evlatları arasında ayrım yaptığını anlıyorum. Annenizi diğer çocuklarından daha az sevdiğini anlıyorum. Anneniz belki de küçükken sahip olamadığı bu sevgi duygusuna şu an annesine bakarak sahip olduğuna inanmaya, “sen diğer çocuklarını daha çok sevdin ama bak sana bakıp seninle ilgilenen benim aslında” diyerek bir nevi çocukluğunun sevgisizliğinin acısını çıkarmaya çalışıyor.

Anneniz kendi annesinden gördüğü “sevgi” neyse bunu öğrenmiş. O yüzden sizi de öyle seviyor.

Anneannenizi teyzenize veya dayınıza emanet edip 1 hafta gelebilir yanınıza. Ama onun başka hesapları var şimdi, çocukken annesinden göremediği ilgi ve sevgiye şimdi sahip olmaya çalışmak gibi...
 
Anneannenizin öyle yapmasına çok üzüldüm. Teşekkür ederim yorumlarınız için
 
İnsan annesini, babasını,kardeşini, eşini elbette çok sever de, sizin kucağınızda gözünü açmış, kokunuzla sakinleşmiş, korumanıza kollamanıza muhtaç, emeğinizle büyüyen, büyüse de sizin bebeğiniz olmaya devam eden evladını ayrı bir tutkuyla seviyor. Kıyaslanamaz bence. Annenizin davranışı normal değil. Acaba o da annesi tarafından sevilmediğini düşündüğü, kendini ona sevdirmeye çalıştığı için mi bunca adanmışlık? Sizi sevmediğini düşünmeyin, mümkün değil sevmemesi...

Bu konuyu konuştunuz mu annenizle? Özlüyorum kadın seni deyin, yanımda olmanı istiyorum deyin, anneannem yatalak hasta değil, niye ona bakacağım diye beni ihmal ediyorsun, bozuluyorum, arada gel koyun koyuna uyuyalım deyin. Benim annem hayatta değil. Hayatta olsaydı da aramızda böyle bir durum olsaydı, içime atmazdım. Kırmadan içimdekileri döküp saçardım.
 
Son düzenleme:
Canım annem,öyle hissediyorsa gerçekten çok üzüldüm. Hiç bu açıdan düşünmemiştim teşekkür ederim
 
Bu kadar açık konusmadim.ama ima ettim.hemen ağlıyor "ne olursa olsun o benim annem"diyor. Beni anlamıyor tam olarak.annemden ne istiyorsun diye kızıyor yada.
Açıkçası doğrudan onu tercih ettiğini belirtmesinden korkuyorum
Ama sizin anlattığıniz şekilde konuşacağım.
 


Yorumunuza kesinlikle katılıyorum. O kadar doğru bir tespit ki bu. Aynısını babam babannem için, eşim annesi için yaptı/yapıyor.
 
Sorun zaten burada; annenizde değil ananenizde.. Bariz bir şekilde evlatları ve torunları arasında ayrım yapıyor, neye göre nasıl yapıyor ya da bilincinde mi orasını bilemem tabi.. Ama her ailede öyle dedeler ananeler babanneler var..
Siz bunu gördükçe üzülüp sinir oluyorsunuz. Emin ol; dile getirmese bile anneniz bu duruma daha çok üzülüyordur ve bu içinde yaradır. Nihayetinde kendi annesi.. Size olan ilgisizliği de bundan kaynaklı olabilir, çünkü kendine de bu şekilde davranılmış..
Üzmeyin kendinizi; emin olun sizi çok seviyordur. O gelmiyorsa siz gidin sarılın..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…