1 yıldır Bursa dayım aynı sıkıntıyı ben de yaşıyorum ama bu bizimle alakalı değil. Misal ilk görevlendirildiğim okulda koca 4 ay aynı kızlarla tüm teneffüslerde birlikteyiz, öğle yemeğini birlikte yedik ama onların olduğu gruba beni eklemediler. Kızlar bursalılardı. Muhabbetimiz iyiydi ama garip bi soğuklukları vardı çözemediğim. Şu anda oturduğum apartmanda tek bir komşu bile kapımı çalıp hoş geldiniz hayırlı olsun demedi, gelin oldum öyle taşındım. Hatta 2 defa aşure zamanı geçti, yahu aşure de mi yapmadılar diyorum içimden. Yani orta yaşlılar oturuyor. Böyle olunca ben de kimsenin kapısına gidip size misafir olayım diyemem yani. Benim bildiğim yeni biri taşınınca mesela ilk günler kapısı çalınır, bi çay demlenir tepsi ile götürülür. Yok maalesef. O yüzden nefret ediyorum Bursa dan. Sürekli arkadaşlarımla dışarıda geçen bi hayatım vardı Bursa ya gelene kadar. Şimdi işten eve, evden işe. iş yerinde de çoğu 45 -50 yaşında olunca orda da sıkıcı geçiyor. Genç öğretmen zor denk geliyor. Denk geleni de soğuk nevale çıkıyor çözemedim gitti.
5-6 yıl sonra dönüş düşünüyorum memlekete. Memleket olmasa bile başka bi şehire yerleşmeyi.