Ben de senin gibiydim. Ne yapacağım ben böyle diyordum. Psikolojimi de çok etkiliyordu. Mesela paylaştığım şeye like ya da yorum gelmeyince kurdesen dokuyordum. Kapatmak da istemedim, oyun da oynamaya başladım facebook üzerinden. Hatta sürekli eski erkek arkadaşımı ya da merak ettiğim eski arkadaşlarımı takip ediyordum gizliden. Ay bak anlatınca, kendime bir baktım da tam bağımlı, ruh hastası olmuşum, onu daha iyi gördüm.Saçmalık diyorum ama en buyuk sacmalayanda benim. Sorunumda bu zaten.
Resmen facebook tiryakisi oldum, artik anı olsun diye degil facebook icin fotograf cektirir oldum.. bir yere gidince keyfini cikarmak yerine fotograf cekmem gerek diye gerilir oldum. Sevdigimde biktim artik bu fotograf merakindan demeye basladi halbuki fotograf meraki dedigi hep facebook gosterisi.
Aaa bak o'da mi evlenmis, gelinligi ne guzel, o oraya mi gitmis, bak ben gidemedim o tatile gitmis diye insanlari takip edip hayatlarina girmem ayri bir rezalet. Hic boyle birisi degildim ne ara bu facebooka bukadar bagli oldum ben
Kapatmayi goze alamiyorum, kapatirsam ben ne ile zaman geciririm, bazen girmeyecegim 3 gun diye kendimi sartlandiriyorum ama dayanamiyorum.
Aranizda boyle olan var mi?
Sizce tek care hesabi kapatmak mi?
Ay inanmıyorum yaBen gezdigini gordugunu gittigini yedigini kendini gectim, balayi yatagini paylasani gordum.
Yine ayni insan hic tanimadigi vefat etmis birini canim ciciim diye paylasir oldu. Ornegin sevgilisinin annesi gibi..
cok daha berbat durumda olanlar var yani korkma
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?