- 9 Nisan 2019
- 516
- 283
- 53
- 37
- Konu Sahibi Mutluanne88
-
- #1
Söylemeye utanıyorum. Birde herkese denmez ki bir mağaza ya gidiyorum bir şey soracağım gözüne bakamıyorum mesela şap diye de söylenmez ki şimdiKarşınızdaki insana baştan söyleyebilirsiniz, ben göz teması kuramıyorum ya, umarım sorun olmaz diye. Her insan farklıdır. İnşaAllah kendinizin en iyi versiyonu olursunuz :)
Çok gittim seans lar aldım ilaç kullandım geçmediPsikologa gittiniz mi hiç
Pratik çok yapıyorum ama geçmiyorHaklısınız bu durumda. Ozaman şöyle düşünün, fobisi olmayan insanlarda var, göz teması kurmayan (mesela dindar müslüman ve musevilerde göz teması kurmaz, gerçi karşı cinse yönelik bu durum ama yinede..) Yani bu durumda sadece siz fobinizi biliyorsunuz, karşı taraf değil. Mağaza mağaza dolaşıp pratik yapın, mesela kasiyerle konuşurken alnına bakın. İnşaAllah yavaş yavaş gözlere geçersiniz.
Konuşurken ne yapıyorsunuz mesela?Benim yıllardır sosyal fobim var ilaç terapi ne ettiysem fayda etmedi ve artık umudum da bitti. Kimsenin gözlerine bakamıyorum ailem dışında. Konuşabilirm herkesle derdimi anlatırım hakkımı savunurum ama göz teması kuramam. Bu da çok geriyor beni karşı da geriliyor konuşmayı sürdürmek istemiyor lar korkuyorlar keké li yor lar artık nasıl gergin bakıyorsàm o enerji geçiyor demekki. Bu durumu aşan var mı yaşayıp da. Umudum tükendi gidiyor
Yüzüne hiç bakamıyorum baksam da sadece gözlere odaklanıyorm yanağà filan olmuyor göze de tuhaf gergin korkak bakıyorumBenim de bu konuda sıkıntım var. İnsanların gözlerine değil de gözlerinin ortasına, alnına, yanağına, saçlarına vs bakarak konuşmaya çalışırsanız daha kolay gelebilir belki. Yakın arkadaşlarınızla nasılsınız peki?
Çalışıyorum memurum. Aileden de biraz geliyor ama Son 2 yıldır böyleyim beni çok zorluyor kimse konuşmaya devam etmek istemiyor geriliyor lar benim bakışlarım korkak korkak diye resmen kaçıyor lar benle muhabbet etmektenAileden gelen bir şey mi yoksa ailede sadece siz mi yaşıyorsunuz bunu? Kontrollü- korumacı bir aileniz mi var?
Kesin çözümünü ileteyim sizlere. İş yeri açıp esnaf olacaksınız. Ya da böyle bir yerde çalışacaksınız. Böyle bir imkanım yok diyorsanız.
Spora başlayacaksınız. Düzenli spor yapacaksınız.
Nefes egzersizleri yapacaksınız. Köpekler nefes alıyorsa sizde o şekilde daha seri şekilde kusana dek nefes alacaksınız 30 saniye 1 dakika.
Bunlarda olmadı mı doktora gidip size serotonin hormononun düzenli çalışmasını sağlayan ilaç yazmasını rica edin.
Ama etkili çözümü esnaflık yapmak.
Çalışıyorum memurum. Aileden de biraz geliyor ama Son 2 yıldır böyleyim beni çok zorluyor kimse konuşmaya devam etmek istemiyor geriliyor lar benim bakışlarım korkak korkak diye resmen kaçıyor lar benle muhabbet etmekten
İlaç kullanıyorum zaten SeratOnin yükseltici spor da yapacak durumum yok bebeğim var küçükSerotonin hormonun düşük oluşu sizde gerginlik, panik hali, kaygı gibi olumsuz , itici davranışlar oluşturuyor. Haliyle insanlar sizinle sohbeti devam ettirmek istemiyor.
Dediklerimi yaparsanız 1 ay gibi kısa sürede kendinizdeki değişimi göreceksiniz.
Pardon gözünüze bakamıyorum odaklama problemim var diyebilirsiniz .Söylemeye utanıyorum. Birde herkese denmez ki bir mağaza ya gidiyorum bir şey soracağım gözüne bakamıyorum mesela şap diye de söylenmez ki şimdi
Benim yıllardır sosyal fobim var ilaç terapi ne ettiysem fayda etmedi ve artık umudum da bitti. Kimsenin gözlerine bakamıyorum ailem dışında. Konuşabilirm herkesle derdimi anlatırım hakkımı savunurum ama göz teması kuramam. Bu da çok geriyor beni karşı da geriliyor konuşmayı sürdürmek istemiyor lar korkuyorlar keké li yor lar artık nasıl gergin bakıyorsàm o enerji geçiyor demekki. Bu durumu aşan var mı yaşayıp da. Umudum tükendi gidiyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?