Sosyal Fobi

adiy0k · 11 Temmuz 2018

Merhaba. Bu konuda başka başlıklar da var fakat gördüğüm kadarıyla hiçbiri güncel değil, ben de yeni bir başlık açmak istedim (forum kurallarına aykırı olup olmadığından şu anda emin olamadım).
Ben şahsen herhangi bir doktordan tanı almadım, 12 yaşından beri inanılmaz derecede çekingen bir insana dönüştüğümden kendime bu teşhisi koydum :-D
Bu korkudan muzdarip kadınlar var ise forumda deneyimlerini merak ediyorum. Arkadaş edinebiliyor musunuz, aşağılık kompleksi gibi durumlarınız var mı, başa çıkma yöntemleriniz nelerdir, sizi ne gibi durumlardan alıkoyuyor bunları paylaşırsanız mutlu olurum.

ciddibiri · 13 Temmuz 2018

Merhaba, ben de sizin gibi 12 yaşından beri bu sorunu yaşıyorum. Birazcık düzelmiş olsam da hala devam ediyor, tamamen kurtulamadım. Hala bir çözüm yolu arayışı içerisindeyim. 12-16 yaş arasındayken neredeyse hiç konuşmazdım. Hatta sınıfta bana aa dili varmış falan diyorlardı. Liseye geçince bir tık düzeldim. (Ama çok kafama takıyordum. Sessizsin demesinler diye elimden geleni yapıyordum ama lisede de sessiz diye yaftalandım. Kaçamadım bu durumdan.) Daha sonra üniversiteye geçtiğimde de biraz daha açılmıştım. Şuan çalışıyorum ve üzerine gittiğim için daha çok açıldığımın farkındayım. Çünkü şimdiye kadar hep kendimi zorladım ortamlara girmek için. Bilerek en utanacağım ortamlara girmeye çalıştım alışayım diye. Ama işte gelişme olsa da dişe dokunur bir farklılık yok. Hala bunu kafama takıyorum. Hatta iş hayatında daha da can sıkıcı olmaya başladı. Ben sürekli bu konu hakkında düşündüğüm için ve sebep sonuç ilişkisi arıyorum ve kendimde bir şey farkettim. O da algılama sıkıntısı çekmem. Mesela lisedeyken vs. derslere katılamazdım. Şimdiye kadar zannettim ki hep utandığım için katılmıyorum. Meğer utandığımdan değilmiş de algılama sıkıntısı çektiğim içinmiş. Beynim sürekli farklı şeylerle meşgul. O yüzden ortamlara kendimi veremiyorum. Bu da ortamdan soyutlanmama yani utangaç biri gibi görünmeme sebep oluyor. Bir şeye kendimi uzun süreli odaklayamıyorum. Öğrendiğim şeyleri hemen unutuyorum. O yüzden ortamlarda aktif olamıyorum. Yani tamam fobinin üzerine gideyim sosyal ortamlara gireyim falan da bu odaklanamama sıkıntısı ne olacak. Nasıl çözülecek hiçbir fikrim yok.2 kere psikoloğa gittim. ikisi de üzerine gitmemi önerdiler. Mesela derste derse katıl ya da ciddi bir ortamda bir fıkra anlat fln. Ben bunları denemeye çalıştım ama olmadı. Yani utandığım için değil. Cümle kuramıyorum. Anlatamıyorum ifade edemiyorum. Yani bu bence sadece üzerine gitmekle olacak bir iş değil. Hani başkalarının yanında yapamasam kendim tek başınayken yapabilsem derim ki utanıyorum o yüzden. Ama öyle değil. Kendim tek başınayken de bir şeyler anlatamıyorum.
Aşağılık kompleksi var. Hep kendimi ezik görüyorum. Sanki herkes çok bilgiliymiş ben bilgisizmişim gibi geliyor. Aşırı empati yapıyorum. ve geleceği aşırı düşünüyorum. Bir işi yapmadan önce bin kere düşünüyorum, çok detaycıyım. İnsanlara karşı soğuk olduğum için aşırı yakın arkadaşım yok. Toplu ortamlarda genelde hep köşede kalan sessiz tip ben olurum. Şimdiye kadar o kadar çok ortama katıldım ki bu sosyal fobi yüzünden belki kaç kere fırsat kaçırdım.

belchin35 · 31 Temmuz 2018

Ben de 2 yıldır farkındayım yaşadığım bu sıkıntının. Çok geç kalmışım bunu kendimde farketmekte. 10 yıldır panik bozukluk tedavisi görüyorum, ama asıl sıkıntı sosyal fobimden kaynaklanan kaygı durumuymuş. Kendimi bildim bileli ilkokul ortaokul lise üniversitede hep utangaç biriydim, çok arkadaşım yoktu. Ama hep karakterimin öyle olduğunu düşünmüştüm. Kalabalık ve büyük bir ailede olduğum için de sosyal ortamlardan kendimi soyutlayamıyordum istesem de istemesem de maruz kalıyordum. İlk panik atağımı üniversite yıllarımda dedemin hastalığını öğrendikten sonra ve çektiği acılara şahit olduktan sonra nefes alamıyorum gibi bir hisle yaşadım. Doktor doktor gezdik tabi klasik birşey çıkmayınca psikolojik dediler. Panik Atak. İlaç tedavisine başladım. İlk aldığım ilaç bana iyi gelmişti. Sonra iyileştiğimi düşündüm, eğitim fakültesinde okuduğum için de her gün sunum yaptığımız zamanlar oluyordu bazen günde iki üç defa da olabiliyordu o zamanlarda da çok heyecanlanıyordum ama sanırım hem ilacın etkisi hem gençtim üstesinden gelebiliyordum. Yine çok arkadaşım yoktu ama ben zevklerimin, hayata bakışımın farklı olmasından hatta bazen başkalarına göre sıkıcı olabileceğimi düşündüğümden dolayı insanların benle diyalog kurmadığını düşünüyordum o zamanlar. Sonra mezun oldum, birkaç sene sonra atandım. Ama ataklarım ara ara devam ettiği için tedaviye devam ediyordum. Sonra mesleğimin üçüncü yılında bana törende konuşma görevi verildi. O kadar heyecanlandım ve kaygı yaşadım ki bu duruma ama hayır da diyemedim. Yaptım. O günü unutmuyorum mikrofon elimde ama zangır zangır titriyor elim öğrenciler öğretmenler görüyorlar... çok utandım. Ondan sonra internette araştırmaya başladım yaşadığım sıkıntıları karşıma Sosyal fobi çıktı. Belirtilerinin çoğunun bende olduğunu farkettim. Daha önce de terapiye gitmiştim ana anksiyetem içindi. Geri dönüp baktığımda çoğu anksiyetemin nedeninin sosyal fobiden kaynaklandığını farkettim ve bu sefer sosyal fobi ile birlikte gelişen anksiyete için terapi ve ilaç tedavisine almaya başladım. Sizde nasıl oluyor bilmiyorum ama terapiler bana bir kaç gün iyi geliyor sonrasında yine aynıyım. Yukarda arkadaş da bahsetmiş ama beni korkutan ne varsa ben hepsini yaptım kendimi hepsine maruz bıraktım zaten yapmak zorundayım mesleğim gereği. Ama artık çok yoruldum iyileşmediğimi ve bir olayda hep en başa sardığımı gördükçe moral ve motivasyon olarak çöküyorum. Artık yaşadığım olumsuz deneyimlerden sonra o kadar geriye gittim ki tedavide, eş dost akraba çevresine girmek kadar basit durumlardan kaçınır oldum. Mesleğimi bırakma aşamasına kadar geldim, istifa etmeyi bile düşünüyorum. Ne yapmalı ne etmeli? Bilinçaltı temizliği, hipnoz gibi alternatif yöntemleri deneyenleriniz oldu mu, olduğuysa deneyimlerinizi paylaşırsanız çok sevinirim.

olympiass · 1 Ağustos 2018

adiy0k .!.:
Merhaba. Bu konuda başka başlıklar da var fakat gördüğüm kadarıyla hiçbiri güncel değil, ben de yeni bir başlık açmak istedim (forum kurallarına aykırı olup olmadığından şu anda emin olamadım).
Ben şahsen herhangi bir doktordan tanı almadım, 12 yaşından beri inanılmaz derecede çekingen bir insana dönüştüğümden kendime bu teşhisi koydum :-D
Bu korkudan muzdarip kadınlar var ise forumda deneyimlerini merak ediyorum. Arkadaş edinebiliyor musunuz, aşağılık kompleksi gibi durumlarınız var mı, başa çıkma yöntemleriniz nelerdir, sizi ne gibi durumlardan alıkoyuyor bunları paylaşırsanız mutlu olurum.

Bi dönem olumsuz olaylar yaşadıktan sonra üst üste, eve kapandım . eve kapanma kararı almadım dıları çıkasım gelmedi hiç. Tüm duygusal çökğntğlerimi atlatma yöntemim olan kitaplara gömüldüm. belki 6 ay bu böyle gitmiştir. uni dönemindeydim.vize finalllere bile girmiyordum. sürekli yurttaki odamda takılırdım. uzun sğre evde olmanın berbat etkileri oluyor. insanlarla konuşmayı bile unutabiliyosun. normalde çok dışadönük bir insanımdır. zor toparlamıştım.üstüne gittim falan.sıkça dışarı çıkmaya başladım arkadaşlarımla görüşmeye çalıştım.öyle böyle geçti. her ne kadar insan insanın kurdurur ise de insan insanda yaşar diyorum. bizler sısyal hayvanlarız. o yüzden dünya ne kadar berbat bi yer olsa da güzel düşğnüp güzel görüp hayata güzellik katmak için çabalamak gerek diye düşğnüyorum.

serapcan86 · 5 Ağustos 2018

benzer durumu bende yaşıyorum, terapiste gidin bence başka türlü dışarı çıkmakta sorun yaşıyorsunuz birinin sizi motive etmesi destek vermesi lazım

isis · 5 Ağustos 2018

belchin35 .!.:
Ben de 2 yıldır farkındayım yaşadığım bu sıkıntının. Çok geç kalmışım bunu kendimde farketmekte. 10 yıldır panik bozukluk tedavisi görüyorum, ama asıl sıkıntı sosyal fobimden kaynaklanan kaygı durumuymuş. Kendimi bildim bileli ilkokul ortaokul lise üniversitede hep utangaç biriydim, çok arkadaşım yoktu. Ama hep karakterimin öyle olduğunu düşünmüştüm. Kalabalık ve büyük bir ailede olduğum için de sosyal ortamlardan kendimi soyutlayamıyordum istesem de istemesem de maruz kalıyordum. İlk panik atağımı üniversite yıllarımda dedemin hastalığını öğrendikten sonra ve çektiği acılara şahit olduktan sonra nefes alamıyorum gibi bir hisle yaşadım. Doktor doktor gezdik tabi klasik birşey çıkmayınca psikolojik dediler. Panik Atak. İlaç tedavisine başladım. İlk aldığım ilaç bana iyi gelmişti. Sonra iyileştiğimi düşündüm, eğitim fakültesinde okuduğum için de her gün sunum yaptığımız zamanlar oluyordu bazen günde iki üç defa da olabiliyordu o zamanlarda da çok heyecanlanıyordum ama sanırım hem ilacın etkisi hem gençtim üstesinden gelebiliyordum. Yine çok arkadaşım yoktu ama ben zevklerimin, hayata bakışımın farklı olmasından hatta bazen başkalarına göre sıkıcı olabileceğimi düşündüğümden dolayı insanların benle diyalog kurmadığını düşünüyordum o zamanlar. Sonra mezun oldum, birkaç sene sonra atandım. Ama ataklarım ara ara devam ettiği için tedaviye devam ediyordum. Sonra mesleğimin üçüncü yılında bana törende konuşma görevi verildi. O kadar heyecanlandım ve kaygı yaşadım ki bu duruma ama hayır da diyemedim. Yaptım. O günü unutmuyorum mikrofon elimde ama zangır zangır titriyor elim öğrenciler öğretmenler görüyorlar... çok utandım. Ondan sonra internette araştırmaya başladım yaşadığım sıkıntıları karşıma Sosyal fobi çıktı. Belirtilerinin çoğunun bende olduğunu farkettim. Daha önce de terapiye gitmiştim ana anksiyetem içindi. Geri dönüp baktığımda çoğu anksiyetemin nedeninin sosyal fobiden kaynaklandığını farkettim ve bu sefer sosyal fobi ile birlikte gelişen anksiyete için terapi ve ilaç tedavisine almaya başladım. Sizde nasıl oluyor bilmiyorum ama terapiler bana bir kaç gün iyi geliyor sonrasında yine aynıyım. Yukarda arkadaş da bahsetmiş ama beni korkutan ne varsa ben hepsini yaptım kendimi hepsine maruz bıraktım zaten yapmak zorundayım mesleğim gereği. Ama artık çok yoruldum iyileşmediğimi ve bir olayda hep en başa sardığımı gördükçe moral ve motivasyon olarak çöküyorum. Artık yaşadığım olumsuz deneyimlerden sonra o kadar geriye gittim ki tedavide, eş dost akraba çevresine girmek kadar basit durumlardan kaçınır oldum. Mesleğimi bırakma aşamasına kadar geldim, istifa etmeyi bile düşünüyorum. Ne yapmalı ne etmeli? Bilinçaltı temizliği, hipnoz gibi alternatif yöntemleri deneyenleriniz oldu mu, olduğuysa deneyimlerinizi paylaşırsanız çok sevinirim.

Hocam ben de öğretmenim okb daha çok olmakla beraber sf problemi de yaşıyorum.En son toplantıda yaşadım bir paragraf okudum aman Allahım öyle hızlı okudumki bir an önce bitsin diye boğulacaktım.Rezil oldum düşüncesiyle kendimi harap ettim.Ben emdr ye başladım 2 seans gittim rahatlamış hissediyorum fakat hala kötünün iyisi.Temelde yatan sorun öğrenciyken çok sık okul değiştirmem ve canımdan çok sevdiğim annemin aşırı korumacı tavrı.İşimi çok seviyorum uzun uğraşlar sonucu atandım sınıfta hiç bir problem yaşamıyorum fakat öğretmenler odası toplantılar ölümden beter

belchin35 · 7 Ağustos 2018

isis .!.:
Hocam ben de öğretmenim okb daha çok olmakla beraber sf problemi de yaşıyorum.En son toplantıda yaşadım bir paragraf okudum aman Allahım öyle hızlı okudumki bir an önce bitsin diye boğulacaktım.Rezil oldum düşüncesiyle kendimi harap ettim.Ben emdr ye başladım 2 seans gittim rahatlamış hissediyorum fakat hala kötünün iyisi.Temelde yatan sorun öğrenciyken çok sık okul değiştirmem ve canımdan çok sevdiğim annemin aşırı korumacı tavrı.İşimi çok seviyorum uzun uğraşlar sonucu atandım sınıfta hiç bir problem yaşamıyorum fakat öğretmenler odası toplantılar ölümden beter

Ben de sınıfta problem yaşamıyorum, hatta çocuklar bana iyi bile geliyor diyebilirim. Dediğiniz gibi toplantı ve öğretmenler odası atak yaşatıyor bana. Seanslara devam etmeyi düşünüyor musunuz? Gelişmeleri paylaşırsanız çok sevinirim.

isis · 7 Ağustos 2018

Bir dahaki yani 3.seansım 27 ağustosta gideceğim.Gelişmeleri yazarım.
Sizde de üstlerinizle ya da meslektaslarinizla konuşurken problemler oluyor mu ateş basması algılama problemi kalp sıkışıyormuş gibi hisler

minekosan · 7 Ağustos 2018

Allah yardım etsin. Ama ben tedavide inatçı ve istekli olursanız sonuç almamanız imkansız.
Bende acayip rahatım ya. :KK200:

20 gün yazmamazlık etme. Ne yaşarsan yaz

belchin35 · 7 Ağustos 2018

isis .!.:
Bir dahaki yani 3.seansım 27 ağustosta gideceğim.Gelişmeleri yazarım.
Sizde de üstlerinizle ya da meslektaslarinizla konuşurken problemler oluyor mu ateş basması algılama problemi kalp sıkışıyormuş gibi hisler

Evet bende de oluyor üstlerimle ya da meslektaşlarımla konuşurken, ani ateş basması, sesimin kısılması kalp sıkışması, hatta benim çok ilerledi mide bulantısı ve öğürme bile oluyor. Geçen yıl her gün işe sabah kusarak gittim. Son bir senedir ellerimde titreme ve yüz kaslarımda titreme bile oluyor beni en çok rahatsız eden bunlar. Son bir iki yıldır sadece üstlerimde değil akraba ziyaretlerinde akraba arkadaş toplantılarında da oluyor... :KK61:

Artık iyileşmek istiyorum her geçen gün kötüye gidiyor.

isis · 7 Ağustos 2018

belchin35 .!.:
Evet bende de oluyor üstlerimle ya da meslektaşlarımla konuşurken, ani ateş basması, sesimin kısılması kalp sıkışması, hatta benim çok ilerledi mide bulantısı ve öğürme bile oluyor. Geçen yıl her gün işe sabah kusarak gittim. Son bir senedir ellerimde titreme ve yüz kaslarımda titreme bile oluyor beni en çok rahatsız eden bunlar. Son bir iki yıldır sadece üstlerimde değil akraba ziyaretlerinde akraba arkadaş toplantılarında da oluyor... Artık iyileşmek istiyorum her geçen gün kötüye gidiyor.

Abartmıyorum hemen hepsi aynı

(( Tek fark akrabalarimla baya aştım bu durumu.Daha şimdiden semineri düşünüyorum mesela ama dediğim gibi kuruntularim eskiye nazaran azaldı ama o an gelince ne olur kestiremiyorum.
Sizi öyle iyi anlıyorumki ben doktora gittiğimde sadece şunu söyledim diğer insanların yaptığı normal şeyleri yapmak istiyorum.Yazdım mi bilmiyorum babamı kaybettim ben mayısta böylesine bir acının üzerine hiçbir şey etkilemez diye düşünürken daha da artti.Allah yardımcımız olsun ben sıklıkla yazıyorum buraya siz de paylaşmak isterseniz dinlerim her zaman.
Ben evde sesli konuşma denemeleri yapıyorum bugün bir eğitici bir film hakkında bir paragraf çalışıp sesli bir şekilde tek başıma anlatacağım defalarca.Faydası var diyorlar denemek isterseniz

isis · 7 Ağustos 2018

Yüz titremesi hakkında bir doktor dışardan fark edildiğine emin misin demişti.Yani kimseye sorma cesareti bulamadim

göz titremesi gibi oluyor hatta gözümde problem mi var demistim.

belchin35 · 7 Ağustos 2018

Hayır yazmadınız sanırım babanızı kaybettiğinizi, çok üzüldüm başınız sağolsun. Çok teşekkür ederim aynı şekilde siz de paylaşmak istediğiniz her zaman dinlemek isterim. Tecrübelerimizi, bize iyi gelen fikirleri paylaşalım. Tavsiyeniz için teşekkürler deneyeceğim ben de sesli anlatmayı. Allah yardımcımız olsun.

belchin35 · 7 Ağustos 2018

isis .!.:
Yüz titremesi hakkında bir doktor dışardan fark edildiğine emin misin demişti.Yani kimseye sorma cesareti bulamadim göz titremesi gibi oluyor hatta gözümde problem mi var demistim.

Eşime de anlatıyorum ben yaşadıklarımı çok utanarak, o da fark edilmiyordur sana öyle geliyordur diyor ama fark ediliyor gibi geliyor bana. kendim de sınıfta konuşurken ya da sunum yapacağı zaman heyecanlanan öğrencilerimden gözlemliyorum.

isis · 7 Ağustos 2018

Ben de evliyim 1 yillik 15 yillik da gecmisimiz var.eşim kalabalıktan hoslanmadigimi biliyor daha fazlasinı anlatsam eminim yanımda olur ama henüz anlatmadım.Sadece detaylı olarak annem biliyor.Ben de teşekkür ediyorum yaşadıklarımız güzel şeyler değil elbette ama yalnız olmadığını bilince rahatlıyor insan.

isis · 8 Ağustos 2018

Dünden bu yana içimde öyle bir sıkıntı var ki gece uyuyamadım tanıdığım yanlarinda anksiyete yasamis oldugum bazı insanların yüzü aklıma geldi durdu saçma sapan.İnsan mantıksız olduğunun farkında fakat sıkıyor işte

belchin35 · 8 Ağustos 2018

Benim de geliyor ara ara, geldiğinde böyle yok olmak istiyorum hiç var olmamış olmak. İlaç kullanıyor musunuz peki? Ben şuan hamile olduğum için kullanamıyorum ama kullandığım zamanlarda yaşadığım anksiyeteler ya da rezil olduğumu düşündüğüm anlar aklıma geldiğinde çok kafama takmıyordum. Keşke bunun kesin çözümü olsa beynin sorunlu kısmını kesip atsalar ama olmuyo maalesef...

isis · 8 Ağustos 2018

Citol kullanıyorum 2 aydır.
Bebek istiyoruz nasip olursa.O zaman aniden bırakmak zorunda kalacağım ilacı.Depresyona iyi geldi diğer sıkıntılar için henüz erken sanirim.El işi yapıyorum tığ ile battaniye:) biraz kafamı dağıtıyor
Hangi ilactı kullandiginiz lustral mı

belchin35 · 8 Ağustos 2018

Çok çeşitli ilaç kullandım. İlk başladığında lustral kullanmıştım, sonra tekrarladığında anafranile geçtim, sonrakinde paxil, paxera ve en son prozac kullandım. Sanki bana en iyi gelen lustral di. Paxil, paxera ve prozac çok yan etki yaptı. En son prozac ın yan etkileri kusma öğürme ve bana normalden daha fazla atak yaşatmasından dolayı çok yorulmuştu vücudum.bebek de istediğim için doktor kontrolünde bıraktım. Şu an hamileyim paxera ve prozac kullanırkenki kadar midem bulanmıyor:) Ha bu arada uyuyamadığım için de remeron vermişti doktor remeron çok rahatlattı beni çeyrek içmeme rağmen.

belchin35 · 8 Ağustos 2018

Allah nasip eder inşallah size de

ama en az 6 ay kullanın ilacı benim tavsiyem. 5. ayda falan çalışmalara başlarsınız.

Sosyal Fobi

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Yeni Üye

Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Guru

Üye

Guru

Popüler Üye

Üye

Guru

Guru

Üye

Üye

Guru

Guru

Üye

Guru

Üye

Üye

Benzer Konular