Bence yok artık çünkü o süreci geçtik. Kızmanız gereken kişiler keyfi çıkanlar değil artık. Dünya üzerinde 1,5 sene boyunca böyle bir kapanmaya uyacak zihniyet hiçbir yerde yok. Bunun olacağı öngörülebilirdi yani sürpriz değil ki.
Evden çalışıyorum mesaim bitince de alıyorum sandalyemi kahvemi deniz kenarına iniyorum. Çünkü başkalarından ziyade kendi akıl sağlığımı düşündüğüm sürece girdim artık. Avmye eşe dosta ev ziyaretine gidenleri halen ben de anlamıyorum ama kızamıyorum da. Aksini yapacak takat kimsede kalmadı çünkü.
fikrinize saygı duyuyorum,kendi açınızdan haklı olabilirsiniz ancak kaçırdığınız bir nokta var bence:
o süreci geçtik diyorsunuz ama ülkemizin aşılamada ve süreci yönetmede bulunduğu durum belli,bize göre geçse de geçmese de mecburen bu durumun içinde yaşıyoruz. yani ne kadar kızsak da bağırsak da bir şey değişmiyor hastalığın seyri açısından değil mi? o yüzden bu durumda olan bir ülkenin vatandaşları mecburen diğer ülkelere göre daha fazla çaba sarf etmek zorunda. ha bu bizim suçumuz değil evet,ancak durum ortada,virüs bitmiyor yani yok,hala çok kişi enfekte oluyor.
bundan dolayı mecburen biraz daha dişini sıkması gerekiyor insanların,sorumlusu kendileri olmasa bile başkalarının günahını çekmek gibi bir şey. yani bizim gibi ülkelerin maalesef hala dışarıya mümkün olduğunca çıkmaması gerekiyor. çünkü yok yani ,elde aşı ,sağlam bir önlem,prosedür yok.yani ne yapalım,mecburuz virüsün biraz daha azalmasını istiyorsak. hala bireysel fedakarlık yapmalıyız.
diğer bir mesele ise, salgının başından şu ana kadar, gerekli/gereksiz dışarıya çıkan HERKESİN yükünü sağlık çalışanları ödedi. siz bireysel olarak bunalmış olabilirsiniz,haklısınız da,ancak gerçekten haklı olan insanlar da çıksa, keyfi çıkan insanlar da olsa etkilenen biz oluyoruz.
biz de bunaldık, siz ne güzel duyarlı vatandaşsınız izole etmişsiniz kendinizi, tenha yerlerde oturup dinleniyormuşsunuz, keşke herkes sizin gibi olsa, ama benim tutup da sizin yaptıklarınızı yapma lüksüm yok maalesef.
hastanede o kaos ortamında izole olmakla evde izole olmak arasında gerçekten manevi anlamda çok fark var. o yüzden benim kapanmamla sizin kapanmanız da aynı değil. bunu geçiyorum bu sizin sorununuz değil elbette, konuyu toparlayayım, ''
Bence yok artık çünkü o süreci geçtik. Kızmanız gereken kişiler keyfi çıkanlar değil artık. Dünya üzerinde 1,5 sene boyunca böyle bir kapanmaya uyacak zihniyet hiçbir yerde yok. Bunun olacağı öngörülebilirdi yani sürpriz değil ki.'' dediniz ya, bizler için ''o süreci geçtik'' gibi bir durum olamıyor işte. şu anda yapılan her hatanın acısı hala bizden çıkıyor çünkü.
evet haklısınız bence de sürpriz değil,evet istediğimiz gibi ilerlemedi süreç,ancak her kararda,her adımda,her tedbirsizlikte olan sağlık çalışanlarına oluyorsa,bence isterse seneler geçsin, o kişilere laf söyleme hakkım yine olacak.
çünkü dediğim gibi, bireysel ,bir vatandaş olarak almam gereken tedbirlerimin yanında bir de mesleki yüküm var. ve benim fikrim alınmadan,bana sorulmadan, her olayın faturası bana kesiliyor :)
keşke istifa etmek veya izin almak gibi bir hakkımız olsa,o zaman bunları söylemezdim,ancak çalışmak ZORUNDA bırakılıyoruz.
son olarak,kendim mesleki kimliğimi kullanıp gezen birisi olsam bu cümleleri kurmaya hakkım olmazdı şu saatten sonra,çünkü dediğiniz gibi 1.5 sene geçti. artık her şey birbirine girdi. ancak ben hala elimden geleni yapıyorsam, bunları söyleme hakkım var.
benim de psikolojim benim de bir ruh halim var,insanım ben de, ben de zor dayanıyorum, ama yine de aman benim yüzümden değil,yanlış politikaların sonucu böyle olduk diyip kendimi bırakamıyorum.
umarım anlatabilmişimdir,amacım polemik oluşturmak değil,saygı çevresinde fikir beyanında bulunuyoruz karşılıklı olarak. sadece size kendi açımdan olayların nasıl göründüğünü anlatmak istedim. iyi forumlar :)