• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Şu an tekrar yüzleştiğim iğrenç gerçek.....

Öncelikle ben evliyim, 29 yaşındayım şu an. Benim nickim de tanıdık ve eşim biliyor nickimi, şimdi sadece bu başlık için açtım konuyu umarım modlar anlayışla yaklaşır. Her şeyi aştım sadece unutarak, ama buna benzer bi olayı okuyup izlediğim zaman uzun dönem depresyona giriyorum. ellerim titriyor ve dudağım titremeye başladı şu an umarım akşama kadar geçer.....ama bu acı Asla bitmeyecek onu anladım.......

az evvel bir arkadaşın öz amcası tarafından tacize uğradığı okuyup çok etkilendim, şu an hem ağlıyorum hem de yıllardır içime atıp unuttuğum o korkunç olayı tekrar hatırlayıp çaresiz ve çıkmazda hissederek sizlerle paylaşmak istedim. Ben de öz dayıdan gördüm bunları çünkü...

Ben asker çocuğuydum, babam sık sık doğu görevine giderdi. Bir abim var sadece. Annem, bazen memlekete götürürdü bizi biraz orda kalırdık. Annem küçük yaşta evlendiği için biraz sinirsel olarak tahammülsüzdü o dönemler, en ufak şeyde döverdi ya da aşağılardı... Tabi böyle olunca savunmasız kalırdık...

Anneannemlere gittiğimizde bizi dayı denen o pislikle yatırırlardı. Onun yaşı o zamanlar lise son veya üniversiteydi tam hatırlamıyorum ama ben 8 yaşlarındaydım. Bir gece üstümde bir ağırlık hissettim, gözlerimi açtığımda üstümdeydi ama başka bi şey hatırlamaya çalışsam da hatırlamıyorum. çok korktum ve bağırdım anne diye sus annene söylerim bak diye ağzımı kapattı onu hatırlıyorum:KK43:( şu an yine çok kötüyüm ellerim çok titiriyor.............. Hatırlamıyorum ama sanırım ilk değildi. çok uğraştım hatırlamak için ama inanmıyorum ilk olduğuna.. sonra sabah olunca ben söyleyemedim annem döver beni diye, kimse inanmaz sandım ama oraya gitmek istemedim hiç. Gitmek istemiyorum diye annem şımarıklık sanıp yine döverddi tabi ve ben içine kapanık basık bi tip oldum. Hep kendimi suçlu gördüm bu konuda, o yaşta kendimi iğrenç bi yaratık gibi görüyordum hep...

Sonra beni oyuncakla kandırmaya çalışıp annemler başka odadayken beni başka odalara çekmeye çalışıyordu, ama hiç gitmedim. Sonra büyüdüm, -15- 16 yaşındaydım.... bize gelmişti iş için sınava girmek için. Unutmuştum o yaşa kadar bu olayı, gelmesiyle etlerim çiğildi ve size yaşadığım o korkuyu paniği onun evimizi kirlettiği hissini anlatamam. Annem de kardeşim diye seviyor ya onu, sanki bana bıçak saplıyordu.. O pislikse hiç pişman değildi bence yaptıklarından, fırsatını bulsa gene bi şey yapacaktı. Zırt diye odama giriyordu gene," kapıyı çalsana pislik" dedim bi gün. kapımı kilitleyerek uyuyordum. İnanmayacaksınız annem gene bana dayına nasıl davranıyordun diye bir sürü kızdı... tek istediğim evimizden defolmasıydı... Bir gün annem markete gitti, evde abim vardı , bi de o. Annem gidince o kadar korktum ki, bi o kadar da birikmiş nefret vardı. Gene pat diye odama girince bağırdım çağırdım "defol evimizden hala ne yüzle geliyorsun terbiyesiz pislik yaşattıkların yetmedi miii" dedim bi anda. "Ben ne yaptım ki "dedi bi de iğrenç mahluk... Sonra abim de uyumuş numarası yapıyormuş, "kalk kalk ahmet ben gidiyorum" dedi abime. abim de uyanmadı, uyuyor numarası yapmış... Sonra defoldu gitti. Ben de arkadasından her yeri silip süpürdüm eli nereye değdiyse.... Annem geldi, kardeşim nerede naptınız ona diye bağırıp çağırdı bana vurdu defalarca ben sadece ağladım... Sonra abim birden haykırdı vurma ona o kardeşin bana küçükken tecavüz ediyordu diye... ben bunu bilmiyordum, ben de şok oldum annem de şok oldu yere yığıldı gitti... ama ben gene söyleyemedim... sana da yaptı mı diye bana çok sordular ama söyleyemedim... annem ağlayarak sarıldı bize, özürler diledi sonra şu an annesiyle bile görüşmedi diğer kardeşleri de dahil. Çünkü onlar kardeşlerinin böyle bir şey yapmadığını iddia ettiler ve yapsa dahi "güccükmüş o zaman" diye boş vermiş hale geldiler... Daha sonra da öğrendim, diğer teyzemin kızına da yapmış.... o da söylememiş kimseye...

Bunları unutup aştım, ama cinsellik içeren her şeyden nefret ediyorum. evliliğime yansıtmamaya çalışıyorum, ilk başlarda evliliğime bile yansıdı ama unutarak aştım... şu an yine hatırladım sanki gene nefes alamıyorum gibi hissediyorum, çünkü o hissettiğiniz çaresizlik hiç unutulmuyor düşünüldüğü gibi...

Arkadaşın dediği gibi, akrabalarla çocuklarınızı bırakmayın, hiç bilemezsiniz lütfen onlar yaşamasın bunu...




Abinize gelene kadar konu sizin icin neyseki ucuz yirtmis tecavuz etmemis diye okuyodum korka korka ama abinizde kanim don
Öncelikle ben evliyim, 29 yaşındayım şu an. Benim nickim de tanıdık ve eşim biliyor nickimi, şimdi sadece bu başlık için açtım konuyu umarım modlar anlayışla yaklaşır. Her şeyi aştım sadece unutarak, ama buna benzer bi olayı okuyup izlediğim zaman uzun dönem depresyona giriyorum. ellerim titriyor ve dudağım titremeye başladı şu an umarım akşama kadar geçer.....ama bu acı Asla bitmeyecek onu anladım.......

az evvel bir arkadaşın öz amcası tarafından tacize uğradığı okuyup çok etkilendim, şu an hem ağlıyorum hem de yıllardır içime atıp unuttuğum o korkunç olayı tekrar hatırlayıp çaresiz ve çıkmazda hissederek sizlerle paylaşmak istedim. Ben de öz dayıdan gördüm bunları çünkü...

Ben asker çocuğuydum, babam sık sık doğu görevine giderdi. Bir abim var sadece. Annem, bazen memlekete götürürdü bizi biraz orda kalırdık. Annem küçük yaşta evlendiği için biraz sinirsel olarak tahammülsüzdü o dönemler, en ufak şeyde döverdi ya da aşağılardı... Tabi böyle olunca savunmasız kalırdık...

Anneannemlere gittiğimizde bizi dayı denen o pislikle yatırırlardı. Onun yaşı o zamanlar lise son veya üniversiteydi tam hatırlamıyorum ama ben 8 yaşlarındaydım. Bir gece üstümde bir ağırlık hissettim, gözlerimi açtığımda üstümdeydi ama başka bi şey hatırlamaya çalışsam da hatırlamıyorum. çok korktum ve bağırdım anne diye sus annene söylerim bak diye ağzımı kapattı onu hatırlıyorum:KK43:( şu an yine çok kötüyüm ellerim çok titiriyor.............. Hatırlamıyorum ama sanırım ilk değildi. çok uğraştım hatırlamak için ama inanmıyorum ilk olduğuna.. sonra sabah olunca ben söyleyemedim annem döver beni diye, kimse inanmaz sandım ama oraya gitmek istemedim hiç. Gitmek istemiyorum diye annem şımarıklık sanıp yine döverddi tabi ve ben içine kapanık basık bi tip oldum. Hep kendimi suçlu gördüm bu konuda, o yaşta kendimi iğrenç bi yaratık gibi görüyordum hep...

Sonra beni oyuncakla kandırmaya çalışıp annemler başka odadayken beni başka odalara çekmeye çalışıyordu, ama hiç gitmedim. Sonra büyüdüm, -15- 16 yaşındaydım.... bize gelmişti iş için sınava girmek için. Unutmuştum o yaşa kadar bu olayı, gelmesiyle etlerim çiğildi ve size yaşadığım o korkuyu paniği onun evimizi kirlettiği hissini anlatamam. Annem de kardeşim diye seviyor ya onu, sanki bana bıçak saplıyordu.. O pislikse hiç pişman değildi bence yaptıklarından, fırsatını bulsa gene bi şey yapacaktı. Zırt diye odama giriyordu gene," kapıyı çalsana pislik" dedim bi gün. kapımı kilitleyerek uyuyordum. İnanmayacaksınız annem gene bana dayına nasıl davranıyordun diye bir sürü kızdı... tek istediğim evimizden defolmasıydı... Bir gün annem markete gitti, evde abim vardı , bi de o. Annem gidince o kadar korktum ki, bi o kadar da birikmiş nefret vardı. Gene pat diye odama girince bağırdım çağırdım "defol evimizden hala ne yüzle geliyorsun terbiyesiz pislik yaşattıkların yetmedi miii" dedim bi anda. "Ben ne yaptım ki "dedi bi de iğrenç mahluk... Sonra abim de uyumuş numarası yapıyormuş, "kalk kalk ahmet ben gidiyorum" dedi abime. abim de uyanmadı, uyuyor numarası yapmış... Sonra defoldu gitti. Ben de arkadasından her yeri silip süpürdüm eli nereye değdiyse.... Annem geldi, kardeşim nerede naptınız ona diye bağırıp çağırdı bana vurdu defalarca ben sadece ağladım... Sonra abim birden haykırdı vurma ona o kardeşin bana küçükken tecavüz ediyordu diye... ben bunu bilmiyordum, ben de şok oldum annem de şok oldu yere yığıldı gitti... ama ben gene söyleyemedim... sana da yaptı mı diye bana çok sordular ama söyleyemedim... annem ağlayarak sarıldı bize, özürler diledi sonra şu an annesiyle bile görüşmedi diğer kardeşleri de dahil. Çünkü onlar kardeşlerinin böyle bir şey yapmadığını iddia ettiler ve yapsa dahi "güccükmüş o zaman" diye boş vermiş hale geldiler... Daha sonra da öğrendim, diğer teyzemin kızına da yapmış.... o da söylememiş kimseye...

Bunları unutup aştım, ama cinsellik içeren her şeyden nefret ediyorum. evliliğime yansıtmamaya çalışıyorum, ilk başlarda evliliğime bile yansıdı ama unutarak aştım... şu an yine hatırladım sanki gene nefes alamıyorum gibi hissediyorum, çünkü o hissettiğiniz çaresizlik hiç unutulmuyor düşünüldüğü gibi...

Arkadaşın dediği gibi, akrabalarla çocuklarınızı bırakmayın, hiç bilemezsiniz lütfen onlar yaşamasın bunu...


Konu abinize gelene kadar iyi kendisini genede savunmus tecavuze ugramamis diye korka korka okurken. Abinizin soyledigi seyle kanim dondu resmen. Allah belasini versin bir dahada kimseye zarar veremesin insallah.ama allahin isine karisilmazda boyleleri hala cocuklara ya cocuklarin ne gunahi var bilmiyorum zarar veriyolar onlarin hayatlarini mahvediyolar ve hicbirsey olmamis gibi ortaliktalar bu nasil bir ilahi adalettir .Hic ama hic ANLAmADlM????
 
Dusman bazen cok yakinimizda oluyor Allahin cc Kahhar ismi var ona havale etmek lazim bu pislikleri gozumu.kirpmadan oldurebilecegim.insanlar
 
Abinizin cümlesi içime oturdu sanki. Nefes alamıyorum. Gözlerim yüreğim doldu.
Abiniz Nasıl şuan. Profesyonel yardım aldı mı ?
Ah ne zor. Minicikmişsiniz. :(((
 
Anneniz anne olsaymış zamanında bunların hiçbiri olmazmış ben böyle düşünüyorum
 
Diğer başlıktan resmen kaçarken sizde de aynı konuyu okumak öyle sarstı ki beni. Küçükken başından taciz olayı geçmemiş çocuk yok herhalde. Ben yaşıtlarımdan laf atma, elleme tarzıda olsa tacize maruz kaldım. Ama öyle çok arkadaşımdan dinledimki amcaoğlu, teyzeoğlu hikayelerini. Çocuk tacizlerinin %95 i tanıdık yakın çevre tarafından gerçekleşiyor maalesef. Baktığımızda bunu yapan insanımsılarda bir annenin evladı. Demekki bişeyleri düzeltmede yine biz annelerin elinde. Öyle karmaşık öyle iğrenç bir durumki. Bunu yapanları yok etsek en ağır cezaları versek ne olacakki bunları oluştıran sebepler bulunup çözülmezse yenileri doğacak. Yemin ediyorum beynim durdu. Bir uzmana gidin yardım alın.
Çocukların bu durumu saklamasındaki en büyük etken genelde suçlu bulunma korkusu. Maalesef toplumumuzda masum olanda illa bir suç arama potansiyeli var. Çok yolumuz çok işimiz var.
 
Ne kadar zor şeyler okuyunca bile tüylerim diken diken oldu :KK57: Diğer konuda da aynı yorumu yaptım yapış yapış bir toplum herkes birbirine yapışık yetişiyoruz ve kızlarımızı ayıp şu bu diyerek susturuyoruz. Çok yazık çok
 
Öncelikle ben evliyim, 29 yaşındayım şu an. Benim nickim de tanıdık ve eşim biliyor nickimi, şimdi sadece bu başlık için açtım konuyu umarım modlar anlayışla yaklaşır. Her şeyi aştım sadece unutarak, ama buna benzer bi olayı okuyup izlediğim zaman uzun dönem depresyona giriyorum. ellerim titriyor ve dudağım titremeye başladı şu an umarım akşama kadar geçer.....ama bu acı Asla bitmeyecek onu anladım.......

az evvel bir arkadaşın öz amcası tarafından tacize uğradığı okuyup çok etkilendim, şu an hem ağlıyorum hem de yıllardır içime atıp unuttuğum o korkunç olayı tekrar hatırlayıp çaresiz ve çıkmazda hissederek sizlerle paylaşmak istedim. Ben de öz dayıdan gördüm bunları çünkü...

Ben asker çocuğuydum, babam sık sık doğu görevine giderdi. Bir abim var sadece. Annem, bazen memlekete götürürdü bizi biraz orda kalırdık. Annem küçük yaşta evlendiği için biraz sinirsel olarak tahammülsüzdü o dönemler, en ufak şeyde döverdi ya da aşağılardı... Tabi böyle olunca savunmasız kalırdık...

Anneannemlere gittiğimizde bizi dayı denen o pislikle yatırırlardı. Onun yaşı o zamanlar lise son veya üniversiteydi tam hatırlamıyorum ama ben 8 yaşlarındaydım. Bir gece üstümde bir ağırlık hissettim, gözlerimi açtığımda üstümdeydi ama başka bi şey hatırlamaya çalışsam da hatırlamıyorum. çok korktum ve bağırdım anne diye sus annene söylerim bak diye ağzımı kapattı onu hatırlıyorum:KK43:( şu an yine çok kötüyüm ellerim çok titiriyor.............. Hatırlamıyorum ama sanırım ilk değildi. çok uğraştım hatırlamak için ama inanmıyorum ilk olduğuna.. sonra sabah olunca ben söyleyemedim annem döver beni diye, kimse inanmaz sandım ama oraya gitmek istemedim hiç. Gitmek istemiyorum diye annem şımarıklık sanıp yine döverddi tabi ve ben içine kapanık basık bi tip oldum. Hep kendimi suçlu gördüm bu konuda, o yaşta kendimi iğrenç bi yaratık gibi görüyordum hep...

Sonra beni oyuncakla kandırmaya çalışıp annemler başka odadayken beni başka odalara çekmeye çalışıyordu, ama hiç gitmedim. Sonra büyüdüm, -15- 16 yaşındaydım.... bize gelmişti iş için sınava girmek için. Unutmuştum o yaşa kadar bu olayı, gelmesiyle etlerim çiğildi ve size yaşadığım o korkuyu paniği onun evimizi kirlettiği hissini anlatamam. Annem de kardeşim diye seviyor ya onu, sanki bana bıçak saplıyordu.. O pislikse hiç pişman değildi bence yaptıklarından, fırsatını bulsa gene bi şey yapacaktı. Zırt diye odama giriyordu gene," kapıyı çalsana pislik" dedim bi gün. kapımı kilitleyerek uyuyordum. İnanmayacaksınız annem gene bana dayına nasıl davranıyordun diye bir sürü kızdı... tek istediğim evimizden defolmasıydı... Bir gün annem markete gitti, evde abim vardı , bi de o. Annem gidince o kadar korktum ki, bi o kadar da birikmiş nefret vardı. Gene pat diye odama girince bağırdım çağırdım "defol evimizden hala ne yüzle geliyorsun terbiyesiz pislik yaşattıkların yetmedi miii" dedim bi anda. "Ben ne yaptım ki "dedi bi de iğrenç mahluk... Sonra abim de uyumuş numarası yapıyormuş, "kalk kalk ahmet ben gidiyorum" dedi abime. abim de uyanmadı, uyuyor numarası yapmış... Sonra defoldu gitti. Ben de arkadasından her yeri silip süpürdüm eli nereye değdiyse.... Annem geldi, kardeşim nerede naptınız ona diye bağırıp çağırdı bana vurdu defalarca ben sadece ağladım... Sonra abim birden haykırdı vurma ona o kardeşin bana küçükken tecavüz ediyordu diye... ben bunu bilmiyordum, ben de şok oldum annem de şok oldu yere yığıldı gitti... ama ben gene söyleyemedim... sana da yaptı mı diye bana çok sordular ama söyleyemedim... annem ağlayarak sarıldı bize, özürler diledi sonra şu an annesiyle bile görüşmedi diğer kardeşleri de dahil. Çünkü onlar kardeşlerinin böyle bir şey yapmadığını iddia ettiler ve yapsa dahi "güccükmüş o zaman" diye boş vermiş hale geldiler... Daha sonra da öğrendim, diğer teyzemin kızına da yapmış.... o da söylememiş kimseye...

Bunları unutup aştım, ama cinsellik içeren her şeyden nefret ediyorum. evliliğime yansıtmamaya çalışıyorum, ilk başlarda evliliğime bile yansıdı ama unutarak aştım... şu an yine hatırladım sanki gene nefes alamıyorum gibi hissediyorum, çünkü o hissettiğiniz çaresizlik hiç unutulmuyor düşünüldüğü gibi...

Arkadaşın dediği gibi, akrabalarla çocuklarınızı bırakmayın, hiç bilemezsiniz lütfen onlar yaşamasın bunu...
kanım dondu ve çok üzüldüm.. unutması tabiki imkansızdır ama suçlu olan sen değilsin.. sen ve kardeşin küçücük çocuktunuz.. bunları okudukça asla kız olsun erkek olsun çocuklarımı kimseyle yalnız bırakmamaya yemin ettim.. üzülme , Allah versin ona da bunların cezasını.. güçlü ol ayakta dur.. bu gerçekten toplumumuzun kanayan yarası.. Allah bu vicdansız sapıklara fırsat vermesin
 
Simdi bu pis sapık sübyancı gidip evlenir bir de namuslu bir insan görüntüsünde hayatına devam eder ama mahvettiği hayatlar kimin umrunda aynı onun kadar pislik olan ailesi de güççükmüş o zaman der Allahım okurken bile elim ayağım titredi
 
Ah çok üzüldüm..
Bütün akrabalarının psikolojisini mahvetmiş şerefsiz.... İnşallah hepiniz şu an bi nebze daha iyisinizdir..atlatılması zor tabi ne denilebilir korkunç bir şey..çok üzüldüm gerçekten..
 
Abiniz simdi nasil????
Allahim lutfen evlatlarinizi koru Rabbim gozumuzu ac...
Gercek bir tecavuz gerceklesmis mi sadece tacizle mi kalmis?
Suan o dayi nerede?
Teyzenler sahip cikmis ya bak onlarada bulasmis pisligi...
Allahim kahrinla yoket lutfen bu domuzlari
 
insan ne diyeceğini ne yazacağını bilemiyor cidden.çok üzücü korkunç bir durum.çok çok üzüldüm ikiniz içinde.

lütfen anne ve babalar olarak çocuklarınıza hangi bölgelerine neden dokunulmaması gerektiğini dokunulursa ne yapmak gerektiğini,çığlık atmayı,bağırmayı,yardım istemeyi öğretin ve onlara güvenin.eğer çocuğunuz dedem ile yatmak istemiyorum amcam şurama dokunuyor vs..diyorsa onu susturmak yerine ona inanın.lütfen.
 
Ben de tacize uğramıştım, tecavüz değildi belki ama etkilenmiştim zamanında çok .
Şimdi şu yazıyı okurken etkilenmiyorum. Sanki ben yaşamamışım gibi umursamıyorum yaşadıklarımı. Sende her seferinde travma etkisi yaratıyorsa çok kötü. O zamanı sürekli aynı korkuyla bir de üzerine eklenmiş pişmanlıkla yaşamak çok zordur. Reddediyorum ben de olanları ama insanlara olan öfkem de dinmek bilmiyor. Gerçi ailesel faktörler de var benim öfkemin içerisinde. Bazı şeyleri geride bırakmak gerekiyor. Olmuşla ölmüşe çare yok, geleceğe odaklanmak gerek.
 
bende tacize uğramıştım.kocaman bi adamdı ben küçücüktüm ekmekten dönüyordum apartmanda.offf allahım halen daha aklımda sanki suçlu benmişim gibi utandım hemde çok.rabbim böyle insanların kendisine yaşatsın o duyguyu inşallah
 
Böyle bir şeyi itiraf etmek kolay değil ki. O konuya da yazdım öz babası tarafından uğrayan birini tanıdım. Etmiş ana annesi inanmamış, daha sonra inanmış gözleri ile görmüş ama kimseye söyleme demiş.
Ne yazacağımı bilemiyorum bunları okuyunca. Gel de böyle bir dünyada çocuk doğur.
Bosanmamis mi kadin?
Terk etmemis mi o adimi
 
Öncelikle ben evliyim, 29 yaşındayım şu an. Benim nickim de tanıdık ve eşim biliyor nickimi, şimdi sadece bu başlık için açtım konuyu umarım modlar anlayışla yaklaşır. Her şeyi aştım sadece unutarak, ama buna benzer bi olayı okuyup izlediğim zaman uzun dönem depresyona giriyorum. ellerim titriyor ve dudağım titremeye başladı şu an umarım akşama kadar geçer.....ama bu acı Asla bitmeyecek onu anladım.......

az evvel bir arkadaşın öz amcası tarafından tacize uğradığı okuyup çok etkilendim, şu an hem ağlıyorum hem de yıllardır içime atıp unuttuğum o korkunç olayı tekrar hatırlayıp çaresiz ve çıkmazda hissederek sizlerle paylaşmak istedim. Ben de öz dayıdan gördüm bunları çünkü...

Ben asker çocuğuydum, babam sık sık doğu görevine giderdi. Bir abim var sadece. Annem, bazen memlekete götürürdü bizi biraz orda kalırdık. Annem küçük yaşta evlendiği için biraz sinirsel olarak tahammülsüzdü o dönemler, en ufak şeyde döverdi ya da aşağılardı... Tabi böyle olunca savunmasız kalırdık...

Anneannemlere gittiğimizde bizi dayı denen o pislikle yatırırlardı. Onun yaşı o zamanlar lise son veya üniversiteydi tam hatırlamıyorum ama ben 8 yaşlarındaydım. Bir gece üstümde bir ağırlık hissettim, gözlerimi açtığımda üstümdeydi ama başka bi şey hatırlamaya çalışsam da hatırlamıyorum. çok korktum ve bağırdım anne diye sus annene söylerim bak diye ağzımı kapattı onu hatırlıyorum:KK43:( şu an yine çok kötüyüm ellerim çok titiriyor.............. Hatırlamıyorum ama sanırım ilk değildi. çok uğraştım hatırlamak için ama inanmıyorum ilk olduğuna.. sonra sabah olunca ben söyleyemedim annem döver beni diye, kimse inanmaz sandım ama oraya gitmek istemedim hiç. Gitmek istemiyorum diye annem şımarıklık sanıp yine döverddi tabi ve ben içine kapanık basık bi tip oldum. Hep kendimi suçlu gördüm bu konuda, o yaşta kendimi iğrenç bi yaratık gibi görüyordum hep...

Sonra beni oyuncakla kandırmaya çalışıp annemler başka odadayken beni başka odalara çekmeye çalışıyordu, ama hiç gitmedim. Sonra büyüdüm, -15- 16 yaşındaydım.... bize gelmişti iş için sınava girmek için. Unutmuştum o yaşa kadar bu olayı, gelmesiyle etlerim çiğildi ve size yaşadığım o korkuyu paniği onun evimizi kirlettiği hissini anlatamam. Annem de kardeşim diye seviyor ya onu, sanki bana bıçak saplıyordu.. O pislikse hiç pişman değildi bence yaptıklarından, fırsatını bulsa gene bi şey yapacaktı. Zırt diye odama giriyordu gene," kapıyı çalsana pislik" dedim bi gün. kapımı kilitleyerek uyuyordum. İnanmayacaksınız annem gene bana dayına nasıl davranıyordun diye bir sürü kızdı... tek istediğim evimizden defolmasıydı... Bir gün annem markete gitti, evde abim vardı , bi de o. Annem gidince o kadar korktum ki, bi o kadar da birikmiş nefret vardı. Gene pat diye odama girince bağırdım çağırdım "defol evimizden hala ne yüzle geliyorsun terbiyesiz pislik yaşattıkların yetmedi miii" dedim bi anda. "Ben ne yaptım ki "dedi bi de iğrenç mahluk... Sonra abim de uyumuş numarası yapıyormuş, "kalk kalk ahmet ben gidiyorum" dedi abime. abim de uyanmadı, uyuyor numarası yapmış... Sonra defoldu gitti. Ben de arkadasından her yeri silip süpürdüm eli nereye değdiyse.... Annem geldi, kardeşim nerede naptınız ona diye bağırıp çağırdı bana vurdu defalarca ben sadece ağladım... Sonra abim birden haykırdı vurma ona o kardeşin bana küçükken tecavüz ediyordu diye... ben bunu bilmiyordum, ben de şok oldum annem de şok oldu yere yığıldı gitti... ama ben gene söyleyemedim... sana da yaptı mı diye bana çok sordular ama söyleyemedim... annem ağlayarak sarıldı bize, özürler diledi sonra şu an annesiyle bile görüşmedi diğer kardeşleri de dahil. Çünkü onlar kardeşlerinin böyle bir şey yapmadığını iddia ettiler ve yapsa dahi "güccükmüş o zaman" diye boş vermiş hale geldiler... Daha sonra da öğrendim, diğer teyzemin kızına da yapmış.... o da söylememiş kimseye...

Bunları unutup aştım, ama cinsellik içeren her şeyden nefret ediyorum. evliliğime yansıtmamaya çalışıyorum, ilk başlarda evliliğime bile yansıdı ama unutarak aştım... şu an yine hatırladım sanki gene nefes alamıyorum gibi hissediyorum, çünkü o hissettiğiniz çaresizlik hiç unutulmuyor düşünüldüğü gibi...

Arkadaşın dediği gibi, akrabalarla çocuklarınızı bırakmayın, hiç bilemezsiniz lütfen onlar yaşamasın bunu...
Böyle pislikleri mahkemeye vermeli aslında. ..ordada asmalılar bunları..herkes kurtulsun böyle pisliklerden
 
Bende çocukken yine bir çocuğun tacizine uğramıştım, mahalleden bir çocuğun, saklambaç oynarken... Birde gözüyle taciz eden bir adam vardı ya da bana öyle geliyordu bilmiyorum ama sürekli oynarken bana gözlerini dikip gülümseyerek bakmasından çok rahatsız olup kaçıyordum eve. Bende o çocuğun yaptığını kimseye söylemedim, şaşırmıştım sadece.
 
Bunları yaşayanlar keşke susmasa. Kendilerinin yaşadıkları geçmişi değiştiremezler ama başka kurbanları kurtarabilirler.

Abin konuşsaydı seni, sen konuşsan abini, teyze çocuklarını...

Evet çok zor... Allahım kimseye yaşatmasın. Ufacık çocuktan kendisini korumasını beklemek, anne babasına bile korkudan söyleyememesi... Çok zor...

Allah yardımcınız olsun, gönlünüze su serpsin.

Bir de bunu yaşayanlar korkuyor ailelerinden vs ama yapanlar nasıl korkmuyor, aklım almıyor.
 
Bosanmamis mi kadin?
Terk etmemis mi o adimi


Boşanmadı. Kimseye söyleme demiş sadece. Bu kişi bizim cok eski aile dostumuz. Yillar sonra anlattı arkadaşım bana gidip annesine bağırdım çağırdım cevap dahi vermedi sustu sadece. Annemde görüşmüyor o kadınla. Annemde ağzına geleni söylemiş.

O adam öldü istanbul gibi yerde bir sürü dairesi var. Herhalde o yüzden boşanmadı. Arkadaşım cenazesine bile gitmedi.
 
Back
X