Şu anki aklınız olsa çocuk ister miydiniz?

Ben de keyfime çok düşkün biriydim. Özellikle tek başıma vakit geçirmeyi çok severdim. 25imde evlendim, İlk iki sene zaten hiç düşünmedim. İki seneden sonra oturdum düşündüm çocuk istiyor muyum? Keyfinden konforumdan ödün vermek istemiyorum ama bunun dışında da ileriye dönük çocuksuz bir hayat düşünemiyorum. Bı yerden başlamak lazım dedim niyetlendim öyle ayıla bayıla karar vermedim aslında yani. Şimdi 16 aylık. Evet gerçekten çok zor. Dizlerimle ilgili sağlık problemlerim var, bu süreçte ameliyat oldum bu ekstra zorluyor. Konfor keyif falan hiçbiri de kalmadı. Ama hayat neşem de anlamım da her şeyim gülen iki çift göz oldu
 
Anlaşıldı sende kocam da kocam diyenlerdensin. Madem o kadar heveslisin doğur anam kim seni tutuyor.
Tavsiyem başlığın da değiştir cevaplarına hiç uymamış
 
Hah başladık tamam siz haklısınız
 
Ben de o ışığı pek göremedim. Belli ki çocuğu kayınvalideye anneye paslayacak. Belli yaştaki insanları da uğraştıracak.

Bir de yaşı 30 muş ben de daha genç sanmıştım. Olgunlaşın deyip durdum
 
Asla cocuk dusunmuyordum, korunmasiz tek bir iliski sonrasi ertesi gun hapi icmemeye karar vererek 'olursa olur' diye bir anda dusunerek karar verdik, hatta esime dedim ben kesin hamile kaldim bak goreceksin diye. Sonuc: 1.5 yasinda bir kizim var. Hamileligimin ilk 20 haftasi o kadar zordu ki, Hyperemesis gravidarum gecirdim ilk 10 hafta neredeyse haftada birkac gun hastanedeydim cunku cok fazla sivi kaybediyordum. Lohusalikta da tamamen yalnizdim (yurtdisindayiz, dogumda sadece esim vardi) kolaydi diyemeyecegim. Ama bana bir guncellenme geldi anne olunca, cook zorlaniyorum, beynim hic durmuyor ozellikle ben A tipi kisilige sahibim normalde de akista yasayamazdim simdi cocukla her seyi cok daha fazla planli yasiyoruz, planlarim bozulunca huzursuz oluyorum falan. Ama cok seviyorum, o kadar cok seviliyor ki ben esime 'kendimin bir canliyi bu kadar fazla sevme kapasitesi oldugunun farkinda degildim' diyorum arada :) O yuzden bir cilginlik yapip 2.cocugu dusunuyorum su an, hatta uzaktan calisip Turkiye'deki evimizde kalmaya geliyoruz onumuzdeki ay uzunca bir sure kalacagiz ki hamile kalirsam muhtemelen yine ayni seyleri yasayacagim, bu sefer ailemin yaninda olalim diye (bizim evimiz ve annemlerin yazligi ikiz villa seklinde, beraberiz).

Ama ben 5 senelik evliyken ve 32 yasinda anne oldum, oncesinde kesinlikle sartlarimiz uygun degildi daha erken olsaydi gibi bir dusuncem yok. Tam zamaniydi bizim icin. Esiniz cok onemli bizde ben dogum izni + 4 ay ucretsiz izin kullandim. Sonra ise donmem gerektiginde esim de butun sartlarini zorlayip sirketten 4 ay ucretsiz izin aldi o da bakti kizimiza ben calisirken. Sonra da krese verdik ve hep donusumlu baktik, bakiyoruz. Oyle ki benim kiz kardesim haric aileler kizimizla ilk defa 1.5 yasinda tanisacak. Oluyor yani esinizle iyi bir takimsaniz, yapiliyor.
 
Peki oyun oynamak için tek uyanan sen miydin eşin de kalkıp ilgileniyor muydu mesela? Çocukla tabii ki bir değil ama minik bir referans olabilir tavırları :) şüphe her zaman olur belki ama 1 yıl çocuk için çok erken diye düşünüyorum. Biraz birbirinizle zaman geçirip evliliğin tadını çıkarın sonradan tek odağınız çocuk olacak
 
Hanımlar,
daha birkaç gün önce mahallede oynayan çocuklar konusunda tartışma çıktı, aynı şey bu topikte de olmasın, herkesin düşüncesi farklıdır, üslubuyla yazdıktan sonra sizden farklı düşünüyor diye kimseyi rencide etmeyin, tartışmaya neden olacak şeyler yazmayın lütfen.
 
İlk 1 yıl çok erken bende 7 yıllık evliyim ilk sene bi iştemiştim sonra çok erken diye vazgeçtim iyi ki vazgeçmişim ve hiç çocuk yapmamışım. Maddi durumunuzun çok iyi olması lazım. Şu devirde aman büyür gider kafasıyla çocuk yapan çok cahil var sonu hep hüsran çocuğa yetişemedikleri için karı koca boşanmaya kadar gidiyo geçimsizlik yüzünden. Buraya bu konuyu açmanız bile bence henüz hazır olmadığınızı gösterir. Bende sizin gibi inanılmaz rahat biriyim işte kedi bakıyım spora gidiyim tatillerden dönmeyim eşimde aynı spor arabamı satamam keyfimden ödün veremem hep böyleydik ve fark ettik ki çocuk olunca bu hayatı unutmak zorunda kalıcak çünkü karı koca kadın erkek sıfatlarının önüne anne baba sıfatı geçecek ve aslaa mutlu olamıycağımı düşündüm. 7 sene oldu iyi ki yapmamışım diyorum çocuk sahibi olan yaşıtlarım önce bi güzelleme yapsa da bizim hayatımızı görünce ben olsam yapmazdım çocuk falan diyorlar. Galiba hayatımın sonuna kadar anne baba olmıycaz çok büyük sorumluluk umarım doğru karar verirsiniz geri dönüşü olmayan bi iş bu.
 
Eşim de kalkıyorsu tabi ya o da kaç gece uykusuz kaldı. Benim büyüttüğüm kediyi benden daha çok sahiplendi sağ olsun benden daha çok düşünür gezdirir her zaman evet bir yıl bence de erken ancak yaşımız ilerledikçe hiçbir şeyi gözüm almamaya başliyor çocuk konusu da öyle gibi sanki
 
Nerede paslıycam demişim? Eleştirmek için yorumları okumuşsun ya keşke daha detaylı okusaydın. Aileme tabiki güvenirim zor durumda kalsam yardımlarını isterim ancak çocuğuma kendim bakarım kimseye baktırmam. Siz bu önyargılarınızla yine bir şey bulursunuz elbet herkes sizin gibi olmalı çünkü :)
 
Ne güzel anlattınız. Yani çocuk düşünürken ben kesinlikle istiyorum her türlü zorluğa razıyım diyemeyebiliyor insan bu çok doğal. Ben de istiyorum. Çocuksuz bir hayat istemiyorum elbette. Sadece bazı şüpheler oluyor dediğiniz gibi ancak bu şüpheler bile bazı insanları rahatsız ediyor. Bakın sizde de bazı şüpheler olmuş ancak çok seviyorsunuz bebeğinizi. O şüpheler sanki bebeği sevmeye engel gibi konuşuyor bazıları:)
 
Yoo. Ben bilmemiş biriyim. Bu nedenle çocuk yapmıyorum. Kendimi bilsem yeter. Ki kendimi biliyorum. Ama siz henüz bilmiyorsunuz. Olgunlaşınca anlarsınız. Henüz toysunuz.
Biraz bakınırsan etrafınla sohbet edersen birçok insanın çocuk yapmaya karar vermeden önce bir sürü endişe şüphe yaşadığını görürsün. Ancak sadece sen biliyorsun ya sen olgunsun ya hani. Senin haddine değil bana toy demek. Benim düşüncelerim seni zerre alakadar etmiyor. Madem çocuğun yok soruma bakmana bile gerek yok. Ben çocuğu olanlara sormuşum ya hani? Burada millete laf sokmakla olgun olunmuyor kendi doğruların sana kalsın
 
Yani bilemiyorum çok kişisel bir karar bir noktadan sonra daha fazla kafa karıştırıcı yorum yapmak istemem 1 yıl erken ve yorumunda cok hazır olmadığını söylemişsin, yaş gidiyor bir an evvel yapalım kaygısı var gibi. Eşinin baskısıyla degil de kendini hazır hissettiğin anda yapmanı tavsiye ederim. Çünkü tüm çilesini sen çekeceksin emin ol. Kedi örneği çok minik bir örnek aslında ama tabii ki referans oldu bazı şeylere vücudundaki, hormonlarındaki, psikolojindeki değişimleri de göz önünde bulundur. Kedide bunların hiçbiri yok malum yapmaya karar verene kadar ayaklarını uzatıp izlediğin filmlerin tadını çıkar
 
Alakadar etmiyordu niye başlık açtın? Kendine saklasaydın keşke
 
Çocuktan sonra hayata farklı bir pencereden bakılıyor. Eşinizin iyi diye saydığınız bazı özellikleri ayağınıza dolanıyor. Mesela diyorsunuz ya kardeşine düşkün, fedakarlık yapar kardeşi için falan işte gece siz defalarca kalkıp eşiniz horlarken, eşiniz sizden daha lohusayken bir bakıyorsunuz kardeşinin bilmem ne derdini dinliyor, sorununu çözüyor. Güvendiğiniz, bilgili bulduğunuz kayınvalide bir anda çok bilmiş geliyor vs. Normalde sorun olarak bile tanımlamadığınız şeyler artık problem oluyor. Eşim annesinin evindeyken karnımın doyup doymadığımı takip etsin gibi beklentim yoktu, ama çocuktan sonra bunu bana söyletti yani. İnanın eşinizin sizden çok bebekle ilgilenmesi sorun olabilecek son şey Acele etmenize gerek yok, ama eşinizi iyice bir gözden geçirin.Kafasında siz ayrı bir aile misiniz, yoksa hala ailesinden, kendi bireyselliğinden ayrışamadı mı?
 
Taze lohusa olarak söylüyorum evet. Mucize gibi bi sey bu küçük versiyonunun olmasi her gün şükrediyorum varlığına kizimin. Ama evet cok zor. Evlenir evlenmez hamile kaldim ve hic hazir miyim degil miyim diye dusunmedik akisina biraktik . Beni zorlayan tek sey lohusalikpsikolojisi farkli duygusalsin, esim beni idare etmeye calisiyor ama sanki dunyaya gicigim sadece kizima gicik degilim tuhaf bi durum bu da geçeceğine inanıyorum. Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah . Saglikla mutlulukla huzurla
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…