Cinnetin eşiklerinden herkese merhabalar diliyorum güzel kadınlar.
İçimi dışımı buraya döküp sizlerden güzel motiveler bekliyorum. Çünkü insan tek başına dağ olamıyor bazen.
Arkadaşlar 1 aydır kayınvalidem bende kalıyor. Belki bir çoğunuz yorumlarda rastlaşmışsınızdır. Her sene 5 6 ayını benim yanımda geçirir. Geçirsin eyvallah yalnız eşantiyonları da var. Görümcem,eltim de bana yakın oturuyorlar. Kayınvalidem en çok benim yanımda rahat ettiği için bende kalır.
Sonra görümcem,eltim her zaman yanına ziyarete gelirler ona da eyvallah.
Yalnız şu ara aşırı stres altındayım. Yine konularımdan bilirsiniz bebek için bir hayli uğraşıyorum. Ama bu stresle her geçen zaman dahada zorlaşıyor gibi.
Kayınvalidemin ardından hooop süprayyyz kaynım da buradaki işlerini halletmeye geldi.
Bitmedi biter mi babam ve abim de geldiler şehir dışından yalnız gelme durumları baya karışık.
Abim ani bir kararla evlilik yoluna girdi. Ve hanim kızımız icin bir anda buraya yerleşme kararı aldı.Hadi ona da eyvallah lakin ne babamda ne de abimde şuan buraya yerlesecek veya aniden düğün yapacak birikim yok.Afalladılar tabi bizimkiler.
Canım anam taa oralardan sızlaniyor. İki evlâdım gurbete gitti. Kızıma zar zor alışmışken tek oğlum da gidiyor ben buralarda nasıl durayım. Çocuklarımdan başka kimim var falan. Ana yüreği tabi.
Kendi sorunlarıma kafa yorarken bir de bunlar üst üste geldi. Vallahi sıyırmanın eşiğindeyim.
Dahası var anlatırım ama şuan bile yazacak zor vakit buldum. Yoksa sağa sola püskürecektim.
Ev deseniz dallas. Herkesin ayrı derdi var.
Bunların üstüne gelen giden de eksik olmuyor.
Ya 1 gecede insanın saçında beyaz çıkar mı çıkıyormuş vallahi bugün saydım. 4 tane beyaz saç bana el sallıyordu. Ona da ayrı şok oldum tabi.
Şu ara her şeye kafamı takmış durumdayım. Yani kafam o kadar dolu ki toparlayıp da kendimi anlatacak doğru düzgün cümleler bulamıyorum.
Umarım anlatabilmişimdir.
Uzun uzadıya yazılacak çok şey var da...
Neyse arkadaşlar şunu diyeceğim ben bu kafaya her şeyi takma halinden nasıl kurtulacağım ya. Bir anda ruh halim aniden değişiyor.
Şu kalabalıklarda kendime ayıracak vaktim bile yok düşünün..
Benım evım de yatır gibiydi eskiden. Gelen gitmiyordu, kv , eltiler , kv nın akrabaları. Hatta kv misafırlerini kendi evınde değil benım evımde ağırlar bırde yatıya kaldırırdı. Ben bir patlama yaşadım artık huzura erdim . İnsanlara hayır demedikçe sömürüleceksin, bir yerde dur demen lazim yoksa bu böyle sürer gider.
