Su durumda daha da kötü

Dur şimdi. Herşey kısmet nasip. Enseyi karartmiyoruz . Sen şimdi yalnızlığın tadını çıkarıyorsun. Kaç yasindasin
 
Valla ben de bu karantina günlerinde hayatımda birinin eksikliğini hissediyorum. Gecen sene bu günlerde birlikte tavla oynadigimiz, kizartmaları yaktım diye bana dırdırlanan biriyle beraberdim.
simdiyse 24 saat annemleyim ve nefret saçan siyasi yorumlarıni duymamaya çalışmakla zaman geçiriyorum.
Gecen bir haberde gördüm, seyma subaşı'nin sevgilisi başka ülkeden gelince zorunlu karantinaya alinmislar. İşte geçen sene bu gunlerde de benim sevgilim başka ülkeden gelmişti , keske bizi de yaka paça ev karantinasina atsalardi
zor valla böyle zamanlarda yalnızlık...
 
Allah akıl fikir versin
 
Ben de hafta başından beri evde yalnızım. Elimde değil sürekli kendimi dinliyorum. Boğazım şişmeye başlayacak galiba, acaba hastaneye mi gitsem diye panik atak geçirdim birkaç saat önce. Ailemi, arkadaşlarımı, öğrencilerimi çok özledim. Ama yine de boşanmış olduğuma ve çocuğum olmadığına ekstradan seviniyorum şu an. Özellikle çocuk, mevcut kaygımızın 10 katına çıkması demek bence. Bu durum 3 sene falan tabii ki sürmez merak etmeyin.
 
3 yıl bu şekilde sürmez süremez sürmemeli yalnız da olsanız en azından sağlıklı olduğunuza, sevdiklerinizin uzakta ama sağlıklı olduklarına şükretmelisiniz. Evde internet üzerinden güzel filmler izleyin, kitap okuyun, hobileriniz varsa onların üstünde yoğunlaşın. Ailenizle, Arkadaşlarınızla sık sık görüntülü konuşma yapın. Uzun zamandır aramadığınız insanları arayın. Uyuyun, dinlenin. Cama balkona çıkıp temiz hava alın. Vs vs. Kafanızı dağıtacak bir şeyler yapın yoksa psikolojinizi bozarsınız.
 
Su an evde 3.sinifa giden çocuğumun dersleri ile bogusuyorum geri kalacak diye stresten evde sınıf kurdum neredeyse birde bebegim var yetişemiyorum yeterli olamiyorum birde bu yonden düşün

aslinda bu donemde çocuğa evde ders calistirmayi tavsiye etmiyorlar benim okudugum sayfalarda. evdeki stresi.arttiracagini, su gunlerde kimsenin extra bir strese ihtiyaci olmadigi seklinde okudum.
 
Hayatini cennete de cehenneme de cevirmek senin elinde. Bu olaylara nereden baktigina bagli. Yalnizim diye oturup aglayabilirsin, sizlanabilirsin. Ya da bu benim icin iyi bir firsat, simdiye kadar yapmak isteyip de yapamadiklarimi yapayim bu surecte de diyebilirsin.
Evdeyim. Ben de yalnizim. Kahvemi yapip bilgisayarimin karsisina gecip online egitim icin sesli sunum hazirladim. Simdiye kadar hep tahtada interaktif anlatmistim..hic sunumum yoktu. Ve pazartesine kadar yetistirmem lazim bu isi. Dun gece 4te yattim. Oturup aglamak da var ama ne gerek var... bu isi zevkli hale getirmek de var. Ses kaydi yaparken tam oldu derken ust kattakinin yere bir sey dusurmesinin sesi cikti diye hadi en bastan baslamak da var. Dinleyip dinleyip gulmek de var. Hayata hangi pencereden baktigin onemli.
 

Öncelikle asla umudu kaybetmeyin. Herkes benzer durumda, buna emin olun. Virüslü ama ailenizin yanında olmayı mı dilerdiniz? Sağlıktan önemli mi: bunu aklınızda tutun.

geçicek geçicek ama ne zaman değil mi?

bazen bana da bıkkınlık gelmiyor değil. Ama insanız, çok normal bu duygular. Herkes yaşıyor.

sevdiğiniz insanlarla görüntülü konuşun. Bolbol arayın, yanınızda olmasalar bile; bazen bir gülüşleri her şeyden iyi hissettirir.

kaderinizdeki kişi de elbet bir gün sizi bulur, şu dönemde bulması imkansız ötesi değil mi herkeste durum aynı asdfa
 
Virüsün 3 yıl sürmesi mi ? Kim söyledi bunu?
Millet olarak birşeyi de abartmayalım lütfen insanlar panik ve korkuya sürükleniyor çok insan okuyor bu yazıları gerek kk’dn gerek dışından.
İnanın ki en kötüsünü düşünmek şu durumda yapılacak en son şey.Sabır ve dua ile geçecek inanalım ki olsun.
3 yıl sürse insan kalmaz o zamanda ülkelerin anlamı kalmaz. Vatandaş olmazsa devlet olur mu ?
Yalnızlık bazen güzel bazen sıkıcı evet ama 3 ay sonra tanışır yuva kurarsınız ömrünüzden çok birşey kaybetmezsiniz Allah iyi insanlarla karşılaştırsın yalnızlığınızı hatırlamayacak kadar mutlu olursunuz umarım.
 
Keske sizin yerinizde olsaydim diyorum..Markete gider asgari duzeyde ihtiyaclarimi toptan alirdim.Bir guzel dezenfekte ederdim onlari da..Sonra eve kapanir asi bulunana kadar da cikmazdim..Evde sporumu yapar kendi kendime dizi film izlerdim..Internetten yeni bi konu arastirir, notlar alir,bilgi sahibi olurdum..Eve giren cikan yok bu yonden dusunun..Virus size hic bulasmayacak
 
Ayrica daha bugun haberler de izledim arkadaslar;Ingiltere asiyi buyuk olcude bulmus ve 72 yasindaki coronaviruslu hasta iyilesmis..Bocekler de de deneyip insanlara sunacaklarmis.Haberde nisan ayi icin diyorlardi yani oyle 3 yil falan beklemeyecegiz umarim..
 
Yok mu benim gibi tek basina olanlar?
ben varım. kedim var gerçi, onunla konuşup duruyorum sürekli, o da "annem delirdi mi acaba" diye şaşkın şaşkın suratıma bakıyor.

ben şimdilik iyiyim, bir şekilde vakit geçiriyorum, sudoku-bulmaca vs çözüyorum emekli albay amcalar gibi. örgü örüyorum, kitap okuyorum, dizi izliyorum vs derken vakit geçiyor. ama bir noktadan sonra herhalde ufaktan çıldırmaya başlarım.

edit: normal şartlar altında da tek başımayım. yani korona falan yokken, dışarıda da çıkıp görüşebildiğim pek bir insan yoktu açıkçası. belki o yüzden idare etmem daha kolay oluyor şu an.
 

ben varim. 31 yasindayim yalniz yasiyorum. annem saglik calisani babamin kronik hastaligi var. istanbul'dalar. bulundugum ulkede 18 vaka var ama sinirlar kapatildi ve acil ihtiyaclar disinda sokaga cikma yasagi geldi butun restoranlar kafeler her yer kapatildi. yasadigim koyde market yok. haftada iki kere pazar kuruluyordu meyveyi sebzeyi ordan aliyordum onlar da kapatildi. koyden sehre gitmek sehirlerarasi yolculuk yasaklandi. nasil yemek alacagim belli degil, birkac kucuk dukkan var, acik kalir insallah. biraz da stogum var sayilir.

allahtan internetimde sikinti yok. bol bol kitap okuyorum, yemege abanip stoklarimi bitirmemek icin aralikli oruc tutuyorum bitki cayi iciyorum. uzaktan gitar derslerine ve online ucretsiz zumba derslerine yazildim. film izliyorum calisiyorum yapamadigim isleri yapiyorum ev temizliyorum. annemi babami ariyorum uzun suredir konusmadigim arkadaslarimla konusuyorum kardesimi ariyorum. evimin kucuk bir bahcesi var oraya cikiyorum meditasyon yapmaya calisiyorum dus aliyorum sik sik, bazen stresten uyuyamadigim da oluyor.

size tavsiyem kendinizi kitaba filme verin nefes alin, ev temizleyin (hem viruse karsi da korunmus olursunuz) youtube acip egzersiz yapin, ailenizi arayin bol bol konusun buraya yazin biz de yardimci oluruz. komedi filmleri izleyin friends gibi tatli diziler romantik komediler... ben agatha christie kitaplari okuyorum kafami cok guzel mesgul tutuyor.

ruh sagligi cok onemli koronayi felaket senaryolarini dusunup daha da strese girmeyin bagisikliginizi guclendirmeye evde egzersizler yapmaya saglikli beslenmeye ve uyumaya calisin (ben de simdi uyumaya calisicam) :)

Sevgiler size insallah ferahlarsiniz biraz.
 
Başa geldi öyle yada böyle kendimizi iyi hissetmek için çaba harcayacağız.
Film izleyin, kitap okuyun, telefona oyun indirim, evde spor yapın. Kendinize güzel bi kahvaltı hazırlayıp sonra leslie yapabilirsiniz mesela. Sonra bir kaç bölüm dizi film, sonra kahve yapar kitap okursunuz, sonra boyama resim yaparsınız, akşam yemeği, yoga yatakta kitap okuyup kapanış.
Mis gibi bir gün.
Benim 3,5 yaş çocuğum var her gün park diye tutturuyor neden gitmememiz gerektiğini anlatmaktan dilimde tüy bitti. Ne oturup kahvemi içebiliyorum ne bir satır kitap. Bu satırları da tuvalete kaçtım on dk ordan yazıyorum. Keyfini çıkarmaya bakın.
 
Eşim askerde. Bir de onun için endişeleniyorum. 10 gündür market dışında dışarı çıkmadım. Kedimle oturuyoruz evde.
Şu an hayatta olduğunuz için, evde oturma imkanınız olduğu için şükredin. Çalışmak zorunda olup ya çoluk çocuğuma virüs taşırım diye üzülenler ne yapsın?
 
Canim eğer hasta olursam çocuğum için çok edişe duyuyorum,ya da çocuğum hastalanırsa diye ödüm kopuyor.
Bi videoda çocuk hasta karantinada kapalı alanda . Dr da camdan çocukla ilgileniyor sonra çocuk kollarını açıp dr kucağına gelmek istedi ama tabiki bi olmadi .. dr arkasini döndü ağlıyor ben ağliyorum. Çok zor hemde çok ... Allah çoluk çocuğumuzu korusun inşallah.
Yalniz olmak çok kötü bişey değil bu geçici süre de kendine zaman ayır sonuçta geçici. . Sağlık olsun da boşver yalnızlığı. . Geçici olan yalnızlık için üzülmeye kafaya takmaya değmez.
Bu arada hastalığın 3 yıl süreceğibi düşünmüyorum .insanlar laftan anlarsa kısa surede atlatiriz. Bilinç olmassa 3 yıl değil 5 yıl da sürer. Ancak durumun ciddeyini yakınları ölmeye başlayınca kavrayacak zekalar mevcut onlarda inşallah en kisa zamanda zeka sahibi olurlar.
 
Mesajlara tek tek cevap veremiyorum, toplu yaziyorum. Bugün farkli bir bakis acisiyla uyandim, sayenizde. Uyaninca cami actim, tertemiz mis gibi havayi cektim icime. Biraz esneme hareketleri yaptim. Sonra kendime kahve ve güzel bir kahvalti hazirladim. Müzik dinledim. Ailemle konustuk yine. Biraz daha iyiyim düne göre. Yorumlardan görüyorumki yalniz olan sadece ben degilmisim, cocuklardan dolayi tuvalette mesaj yazmaya firsat bulanlar varmis:) tesekkür ederim. Kendime yeni planlar yaptim. Müzik notalari okumayi ögrenmek istiyorum, youtube dan tutoriallara bakcam. Sizin planlariniz neler?
 
Tek yaşıyorum. Ailem başka şehirde. Sevgilim ailesinin yanında. Evde tamamen tekim. Şehirde arkadaşım da kalmadı evlerine döndüler. Çok yakın iki arkadaşım vardı bana gelip bende karantinaya kalabilecek ama ailelerinin yanına döndüler. Ben toplu taşımayla eve dönüp anne babama taşıma riskini vebalini üstüme alamadım. Makarna mısır gevreği vs stok yaptım evden çıkmıyorum günlerdir. Çıktığımda da eczane hastane işlerimi hallettim, markete gittim. Keyfi olarak evden çıkmadım.

Sağlık çalışanı değilim, bu konuda bir eğitimim yok. Bu virüse karşı bir tedavi aşı geliştiremem. Elimden gelen hiçbir şey yok. O yüzden evimdeyim. Kendimi yapabileceğim bir şey olmadığına ikna ettim. Bunun da bir tatil olduğuna evde keyifli zaman geçirmek için bir fırsat olduğuna inandırdım. Ana hatlarıyla takip ediyorum gündemi, derine inmiyorum. Kpss çalışıyorum, kitap okuyorum, ödevim var bir tane onu yapıyorum, diziler ve filmler izliyorum. Keyfim yerinde.

Yurt dışı için nasıl bilmiyorum ama yetkililer nisan ayında burada hayatın normale döneceğini planlıyorlar. 6 nisanda üniversiteler sınav haftasıyla eğitime devam edecek, ligler 17 nisan itibariyle tekrar seyircili oynanacak şeklinde planlanıyor. Öngörü bu şekilde, değişebilir elbette duruma göre. Aşı da eli kulağında deniyor.

Daha uzun süreceği düşünülürse ya da kesinleşirse, buna göre planlanır. İşe eğitime dönmek hayata devam etmek zorundayız. Bu virüsle yaşamayı öğrenmemiz gerekiyor. Gerekli önlemler alınarak normal hayata döneceğini düşünüyorum daha uzun sürmesi durumunda.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…