arkadaslar siz gercekten cesursunuz... bende hamile kalmadan once normal dogum taraftariydim. sezeryandan daha cok korktugum icin yani bana gore sezeryan daha riskli ve urkutucu ama simdi artik bi tarih var yaklasik olarak subat icinde bir gun gerceklesecek dogum ama nasil. o kadar korkuyorumki kendimi cagresiz hissediyorum. bebekte cok istiyorum. tr de olsaydim kesin bi uzman yardimi alirdim. benim stres yapmam bebek icin de iyi degil. su aralar ne yapacagimi bilemiyorum gercekten dogumu burada yapmaya karar verdim umarim hicbir kararimdan pisman olmam... birkac ay sonra kendimi daha iyi hissederim diye umid ediyorum gobek buyuyunce son aylarda nerelere kacsam aceba :)) eger hic sorunsuz hersey sezeryanla kontrollu bir sekilde suprizler olmadan gerceklesirse planlarim gibi olursa ben sonrasindaki sezeryan agrilarina ragziyim. kendimi yavas yavas sancilar artarken bekleyiste dusunemiyorum aglarim ben vazgectim diye normal dogum kolay olacaksa bile benim korkakligim yuzunden zor olur. benden kan alinacagi zaman bile bi gun oncesinden uykularim kacar goz yasisiz ne igne ne kan aldirmam olmadi bu yasima kadar utaniyorum. gecen bebek icin de kan alirlarken ben yine kendimden gectim elimde degil mesele can acimasi degil fobi cocukluktan kalma. mecbur kalmadigim surece ne igne nede kan aldiririm. ben aslinda dogumu dr degil benim beceremememden korkuyorum. dusunsenize icine kapanmis aglaya aglaya doguma giren bi anne :)) anestezi icinde ya hareken edersem de igneyi yanlis yere batirirsa diye endiseleniyorum o yuzden genel anestesi istemistim ben uyuyum uyandigimda bebegim esim annemler herkez yanimda olsun varsin canim yansin sonrasinda 3-5 gun sonra unutulur hersey yolunda gittikten sonra. ben en iyisi drla genel anestezi isini tekrar konusayim. Allahim sil kafamdan tum bu endiseleri. Amin.
zazzi emin ol çevrende senin yaşadıklarını yaşayan o kadar çok insan var ki, kendini asla yalnız hissetme arakadşım.Ben de bikaç kez mecburi sebepler dışında iğne vs vurulmuşumdur, düğünüme kadar kan bile aldırmamıştım.Çok dayanıklıyım aslında acıya karşı ama iğneye dayanamıyorum.Doğum konusuna gelirsek baştan beri normal doğum istedim,nasıl bişe olduğunu bilmediğim için belki de böyle cesaretim var ama korkuyorum da içten içe.Ya dayanamazsam diye o an dönüşü yok. Şimdiden düşünmeyelim kafamızı bulandrmayalım bence.KArnımız büyüdüğünde,yalancı sancılar çektiğimizde,çatı muayenemiz yapıldığında bakalım kader bizi nereye sürükleyecek ona o an karar veririz, daha doğrusu ben öle yapacam.Ben şuna çok inanıyorum, anne doğumunun nasıl geçeceğine kendini inandırırsa o şekilde olurmuş.Doğumunun zorlu olacağını düşünüyosan bence sezeryan daha uygun derim.Spinal sezeryan olabilir,hiç bişe kesi acısı hisstemeden bebişinin doğduğu anı görürsün ne güzel. kolay doğum hikayelerini çok okuyorum ben, şak diye doğuran kişiler var.Sancılara dayanacam,herkes nasıl doğum yapıyorsa ben de bebişime kolayca kavuşacam diye düşün.