Kaynanam anjiyo olucak bir kaç gün sonra az önce kardeşi geldi kaynanm sanırım üzüldü ve ağladı ben de üzüldüm durumuna çünkü kaynnam normalde çok sert bir insandır ve kokay kolay ağlamaz. Kardeşi de ona moral vermek için böyle hikayrler anlattı. Kaynanammda hikaye anlatıyo bana bakarak anlatıyo işte biri varmış da kaynanasını istememiş sonra oğlu o kızla evlenmemiş annesini istemediği için. Anlıyorum durumu zor allah kimseyi sağlığından etmesin ama sanki ben onu iatemiyomuşum sanki kaynanamın kimsesi yok gibi davranıyo. İşte ölmeden üç ay önce belirtiler olurmuş insanlar sinirli olurmuş kalp kırarmış falan. Ben de o konuşurken hiç bakmadım o tarafa ilgilenmedim. Eşime söylesemmi bu durumu sizce. Bide ben vicdansız bir insan değilim o böyle söyleyince üzüldüm çünkü tek gelini ben değilim son gelini de değilim böyle konuşması doğru değil. Ne yapmalıyım sizce bana ayrı eve çıkın falan diceksiniz anjiyo olucağı için bir süre daha çıkamayız büyük ihtimal. Bide bana çok iyi davranıyo ben de normal, mesafeliyim öyle ilk zmanlardaki gibi cana yakın değilim. Bide ben yeni evliyken kaynanamla çok iyi anlaşıuordum bana çok iyiydi, çünkü o zman eşimle bazı problemlerimiz vardı ve bundan dolayı bana iyiydi biz ne zaman eşimle problemlerimizi aştık eşim, ne zman parasını ayırdı onlardan, kaynanam bana düşman kesildi iyi yanları yok mu var gerçekten var. Ama bugün ki tavrına kırıldım. Eşime söylemem doğru olur mu ters teper mi bilmiyorum fikirlerinize ihtiyacım var