- 27 Haziran 2011
- 7.011
- 19.525
- 298
Yok artık nikah gününüz size özeldir bence ona karışmazlar.
Daha önce belirttim aslında. Bazen de şaka yollu bir şeyler söylüyor, bugün bana yemek vermedi kahvaltı yaptık gibi. Kendisine normal ama annesi öyle mi anlar bakalım.
Bütün gün onlar için hazırlık yaptıktan sonra pek enerjimiz kalmaz diye düşünüyorum ama yine de söyleyeyim bakalım ne cebap verecek...
İşte herkesin uyması beni durduran aslında. Bir bana mı garip geliyor bu durum, bir ben mi rahatsızım diye düşünüyorum. Görüöcemin biri de kendine çağırmış kızı uğraştırmayaşım bu sefer bize gelin dye. Eşim hayır saçmalamayın bize geleceksiniz demiş, bana sorulmadı tabi...
Hayır tabrının net olmasıyla ilgisi yok sadece herkesin uyum sağladığı bir düzeni bozmak istemedim ve üstelemedim bu konuda ama zaman yaklaştıkça geriliyorum.
Bunu ilk sayfada söylemiştim. Ev zaten bizim onların taşınması gerekiyor.
Baba 72 anne 67 yaşında ve her konuda yardımcı olmaya çalışırlar, çocuklarından da fazlasıyla ilgi bekliyorlar haliyle. Eşim de tek erkek olduğundan evlenince "adam oldum" moduna girdi. Daha önce yüzüne bakmadığı akrabalarını bile arar oldu. Herkesin niyeti iyi olunca insan da diretmek istemiyor ama ruhum sıkılıyor benim.
Bakalım nikah günümüze de aşağı yukarı 1 ay kaldı, onda neler olacak bilmiyorum. Nişanlıyken sevgililer gününde dahi beni arayıp kutluyordu, yahu sen benim sevgilim misin:)
Buradaki problemler beraber yaşamaktan kaynaklanmıyor yalnız. Diğer çocuklarının evleri ayrı da ne oluyor? Yine özel günler topluca kutlanıyor.kusura bakmayinda
birarada yasamak kadar sacma birsey yok yani
İmkansız. Arada 1000 km var neredeyse öyle pat diye gelip gidemezler. Sürekli böyle olacaksa ben de bu günleri ailemin yanında geçiririm muhtemelen.Madem yılbaşı onlarda ailecek kutlanıyor,kendi ailenizi davet etme gibi bir durumunuz yok mu onlarda gelsinler,şehir dışında diye biliyorum ama hem onlar için hem de sizin için değişiklik olur.
Diğer çocukların eşleri birşey demiyor mu hiç?Buradaki problemler beraber yaşamaktan kaynaklanmıyor yalnız. Diğer çocuklarının evleri ayrı da ne oluyor? Yine özel günler topluca kutlanıyor.
Demiyorlar işte o ilginç. Herkes bu düzende gidiyor, onlar 15 senelik evliler bir de. Daha önce evleri yakınken her hafta sonu toplanırlarmış. Yine şu anda azgörüşüyorlar ama benim aile yapım tam tersi olduğundan garip geliyor.Diğer çocukların eşleri birşey demiyor mu hiç?
Bizimkiler o kadar değil çok şükür, kayınvalidem mecbur kalmasa gelmiyor gerçekten ama geldiğinde de huzursuz oluyor anlıyorum. E ben de rahat edemiyorum o zaman geriliyorum, ne yapacağımı bilemiyorum.Seni en iyi anlayacaklar arasında bende varım arkadaşım çünkü bende kv ile beraber oturanlardanım.
Bir kere beraber yaşamayı kabul ettinmi özel gün kalmıyor başbaşa olmak ne mümkün bu durumlara alışmaktan başka çare kalmıyor. Benim kv ne bir yere gider kalır nede günü birlik dışarı çıkar 24 saat birlikteyiz. Demem o ki alışmalısın eşin seni anlamaz
Aynen işte herkes bu düzene yıllardır uymuşken ben kötü olmak istemem. Kırılsınlar da istemem iyi insanlar ama eşimden de bir denge kurmasını ve artık asıl ailesinin ben olduğuöu bilmesini isterdim...bencede bir şey söylemeyin..sonra gelin soğuk bize katılmıyor..eşinizlede aranız açılır..ne gerek var..her şeyi tatlıca halledin ..bu bayramda kendi anneme gideceğim onlar çağırıyor diye kaçamak yaparsınız..kv denle toplandıktan sonra eşine birazda dışarı çıkalım başbaşa gezelin felan..ama diğer türlü yaparsanız kötü olurunuz eşiniz ve ailesi tarafıyla..
Benim ailem başka şehirde ama eşim elinden geleni yapıyor yine. Daha bir aylık evliyken kardeşlerimi çağırdı bize üzülüyoruz diye. Gezdirdi, tozdurdu çok ilgilendi. Babamı, annemi de çağırıyor atlayın gelin diyor ama bizimkiler pek yanaşmıyor...Haklı olarak eşinizle vakit geçirmek istiyorsunuz anlıyorum, aileden kötü bir tavır görmediğiniz ve birlikte yaşadığınız için idare ediyorsunuz.
Orta yolu bulmanız gerek ama iç huzurunuz için. Sizin aileniz ile ilişkileriniz ne durumda bilemiyorum ama eşit durulmuyorsa iki tarafa sorun var bir yerlerde. Sonuçta sizde askıda büyümediniz, sizin ailenizde ister muhtemelen yılbaşı vs birlikte kutlamak.
Huzursuzluğunuzun bir sebebi de bu olabilir.
Sadece bir kere çok fazla iç içe olduğumuzu ve benim alışkın olmadığımı söyledim de "bir gün onları kaybettiğimde bu sözü sana hatırlatırım" dedi.
Ben şunu anlatamıyorum sanırım, kırarak söylemek zaten çok basit.e madem eşinizin tavrının net olmasıyla ilgisi yok o zaman eşinize söyleyin istemediğinizi işte. daha önce ''çok içiçe olmayı sevmiyorum'' dediğinizde '' birgün onları kaybettiğimde bu sözü sana hatırlatırım'' diye olayı dramatize edip konuyu kapatan bir adama da ne ne kadar anlatılır bilemicem.
Ben şunu anlatamıyorum sanırım, kırarak söylemek zaten çok basit.
İstemiyorum, gelmesinler, ben sakinliği severim gibi sözlerle zaten olay hallolur ama bunu hak edecek insanlar değiller, eşimin de yanlış anlamasını istemiyorum. Klasik aileyi istemeyen gelin modu olmasın diye soruyorum nasıl anlatmak gerektiğini.
İyi tatiller kızlar. Yeni yıl yaklaşıyorken dert olmasa da içten içe kemiren bir olayı paylaşmak istedim.
Benim bu şehirde kimsem yok, geleli 6 ay oldu. Eşimin sülalesi ise komple burada. Ailesiyle birlikte yaşıyoruz, henüz yazlıktan dönmediler ama. Eşimin ailesinde her özel günü topluca kutlama gibi garip bir adet var. Ben ilk yılbaşımız dışarıda başbaşa geçiririz gibi düşünmüştüm ama öyle olmadı. Bundan sonra da olmayacak gibi. Her yılbaşı, bayram(tamam bu normal), doğum günleri gibi günlerde kayınvalidede toplanıp beraberce eğleniyorlar. Kayınvalidem çok düşüncelidir aslında, tamamen iyi niyetli yaklaşıyor eminim ama ben biraz geriliyorum.
Eşim de ailesine düşkün ger erkek gibi, her gün telefonda komuşurlar. Araması gereken saatte aramazsa babası, annesi mutlaka arar neden aramadınız diye. Ailesiyle her gün konuşsun elbette, bunda bir sorun yok ama attığımız her adımın anlatılmasından rahatsızım. Koalina bugün şuraya gitti, şu yemekleri yapmış, ailesine hediye almış vs vs... Hoşuma gitmiyor, tamam onlar da iyi niyetli ben hasta olunca babası eşime kızıypr "o kız bize emanet düzgün bak" diye. Yaşlı da insanlar eşim merak ediyor anlıyorum ama rahatsızlığımı söylersem bozulur gibi hissediyorum.
Bir de ailesiyle istediği gibi vakit geçiremediğini söyleyip deli ediyor beni. Bu yaşına kadar onlarla kalmış ve hala beraber oturuyoruz. O da vakit geçiremediyse ben ne yapayım bilemiyorum.
Sadece bir kere çok fazla iç içe olduğumuzu ve benim alışkın olmadığımı söyledim de "bir gün onları kaybettiğimde bu sözü sana hatırlatırım" dedi.
Sizce bunları dillendirip rahatsızlığımı dile getirsem mi yoksa önemsemesem ve aileye ayak uydursam mı bilemedim. Görümcelerimin eşleri de bu düzene uymuş hani kimse şikayetçi değil gibi görünüyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?