Sümüklüböceğin hikayesi

herkese kocamaaan bir selam olsun....yaklaşık 4 ay öncesinde yazmaya başladığım hikayemi şimdi buraya geçirebilme imkanı buldum...lütfen....okuyun ama yorumlarınızı hikayemin sonunda yapın olur mu:))
çünkü bu bir hikaye...ama gerçek olanından.....hikaye bitsin...iyi kötü hertürlü yorumunuzu okurum....
defterimi aldııımmm.geçiriyorum...

MERHABA GÜLLER
Daha önce 38 topiğinde yazıyordum.Güller diye hitap ediyordum.Dil alışmış,kalem alışmış.Geleneğimi bozmıyayım.
Bu yeni konuyu uzun zamandır yazmayı düşünüyordum.Şu an evde netim ve bilgisayarım yok.ama her an gelebilir.Okadar özlemişim ki yazmayı,anlatmayı,paylaşmayı....Özlemden daha çok yaşadıklarımı birebir yazmak için kıvranıyorumŞu an henüz toparlanmamış odamda bir yastık atmışım altıma,öyle yazıyorum.size söz;hiç değişiklik yapmıyacağım..yine eskisi gibi.şeffaf,anlık yaşanmışlıklarımı yazacağım.Şimdi olduğu gibi notlarımı aktaracağım.

Aslında bu bana göre değil.öyle yazıp ta sanki tasarlanmış gibi aktarmak.Ama dediğim gibi...Şu an ulaşamıyorum.Ve yazmak zorundayım.Yazmalıyım...Aktarmalıyım.Hiçbir duygumu kaçırmadan,unutmadan yazmalıyım.Artık kendime bir misyon edindim.ben çok güzel bir şey yaptım.Ve de çok mutluyum.İsterim ki başkalarının da acıları bitsin,dinsin.Başkaları da mutlu olsun.Tatsın anneliği.....Benim yazdıklarımı,yazacaklarımı okuyan 1 kişi bile olsa ,birşeyler uyandırabilirsem itattığım mutluluğa katabilirsem inanırım ki benim dünyadan hayattan isteyeceğim bir şey yoktur artık..

SÜMÜKLÜBÖCEĞİN HİKAYESİ

Benim hikayemi bilen bilşr.Kısaca özetliyeyim..3 aşılama 5 tüp denemesi.spontan fakat devamı gelmeyen bir hamilelik.19 yıllık evlilik.evlatsız yavrusuz geçen bir hayat..denemeleri,acı yaşanmışlıkları burada yazmıyacağım.Çünkü artık bitti..Yaşandı bitti..Artık 0 dan başladım.Yeniden doğdum.Yeni doğdum.Kzım,sümüklüböceğim 1 yaşında.
Ben de onunla doğdum.
........................................

Düşünüyorum da......eşim yıllar önce istemişti .Ama ben kabul etmemiştim.İlle ikimizin bir parçası olsun istemiştim.Bencillikmiydi?
O zamana göre asla değil...Ama şimdiki düşüncelerime göre...Belki..
Ne çok şey kaçırmışım.Bir tatlı gülümsemenin verdiği mutluluktan haberim olsaydı düşermiydim 18 yıl boyunca acıların peşine.Ah kafa....Ah kafa...
Yine de kendimi suçlamamalıyım.Yaşamasaydım eğer o günleri şimdiki mutluluğumu tadamıyacaktım.Belki yaşanması gerekiyordu,Belki değil.Neyse..Geçti gitti.Şimdi yatıp uyumalıyım.Birkaç saat sonra böceğim uyanacak.Zinde olmalıyım.Bana iyi uykular.Size, bilmiyorum.Kimbilir hangi zaman aralığında burada okunmuş olur yazım.Hadi:))benden size neskafeler olsun.sevene...
yazdığım saat:03:09
.....................................................................................................................................................................

DenizGeldi .!.:

herkese kocamaaan bir selam olsun....yaklaşık 4 ay öncesinde yazmaya başladığım hikayemi şimdi buraya geçirebilme imkanı buldum...lütfen....okuyun ama yorumlarınızı hikayemin sonunda yapın olur mu:))
çünkü bu bir hikaye...ama gerçek olanından.....hikaye bitsin...iyi kötü hertürlü yorumunuzu okurum....
defterimi aldııımmm.geçiriyorum...

MERHABA GÜLLER
Daha önce 38 topiğinde yazıyordum.Güller diye hitap ediyordum.Dil alışmış,kalem alışmış.Geleneğimi bozmıyayım.
Bu yeni konuyu uzun zamandır yazmayı düşünüyordum.Şu an evde netim ve bilgisayarım yok.ama her an gelebilir.Okadar özlemişim ki yazmayı,anlatmayı,paylaşmayı....Özlemden daha çok yaşadıklarımı birebir yazmak için kıvranıyorumŞu an henüz toparlanmamış odamda bir yastık atmışım altıma,öyle yazıyorum.size söz;hiç değişiklik yapmıyacağım..yine eskisi gibi.şeffaf,anlık yaşanmışlıklarımı yazacağım.Şimdi olduğu gibi notlarımı aktaracağım.

Aslında bu bana göre değil.öyle yazıp ta sanki tasarlanmış gibi aktarmak.Ama dediğim gibi...Şu an ulaşamıyorum.Ve yazmak zorundayım.Yazmalıyım...Aktarmalıyım.Hiçbir duygumu kaçırmadan,unutmadan yazmalıyım.Artık kendime bir misyon edindim.ben çok güzel bir şey yaptım.Ve de çok mutluyum.İsterim ki başkalarının da acıları bitsin,dinsin.Başkaları da mutlu olsun.Tatsın anneliği.....Benim yazdıklarımı,yazacaklarımı okuyan 1 kişi bile olsa ,birşeyler uyandırabilirsem itattığım mutluluğa katabilirsem inanırım ki benim dünyadan hayattan isteyeceğim bir şey yoktur artık..

SÜMÜKLÜBÖCEĞİN HİKAYESİ

Benim hikayemi bilen bilşr.Kısaca özetliyeyim..3 aşılama 5 tüp denemesi.spontan fakat devamı gelmeyen bir hamilelik.19 yıllık evlilik.evlatsız yavrusuz geçen bir hayat..denemeleri,acı yaşanmışlıkları burada yazmıyacağım.Çünkü artık bitti..Yaşandı bitti..Artık 0 dan başladım.Yeniden doğdum.Yeni doğdum.Kzım,sümüklüböceğim 1 yaşında.
Ben de onunla doğdum.
........................................

Düşünüyorum da......eşim yıllar önce istemişti .Ama ben kabul etmemiştim.İlle ikimizin bir parçası olsun istemiştim.Bencillikmiydi?
O zamana göre asla değil...Ama şimdiki düşüncelerime göre...Belki..
Ne çok şey kaçırmışım.Bir tatlı gülümsemenin verdiği mutluluktan haberim olsaydı düşermiydim 18 yıl boyunca acıların peşine.Ah kafa....Ah kafa...
Yine de kendimi suçlamamalıyım.Yaşamasaydım eğer o günleri şimdiki mutluluğumu tadamıyacaktım.Belki yaşanması gerekiyordu,Belki değil.Neyse..Geçti gitti.Şimdi yatıp uyumalıyım.Birkaç saat sonra böceğim uyanacak.Zinde olmalıyım.Bana iyi uykular.Size, bilmiyorum.Kimbilir hangi zaman aralığında burada okunmuş olur yazım.Hadi:))benden size neskafeler olsun.sevene...
yazdığım saat:03:09
.....................................................................................................................................................................

Genişletmek için tıkla...

Selam canim
Nekadarda guzel yazmissin duygularini sizi tebrik ediyorum bir yasayan olaraktan inanin cok duygulandim evet yillarin verdigi özlem vardi icimizde azmettik sabrettik gecte olsa Rabbim bizlere anne olmayi nasip etti sukrolsun bir tatli gulumsemeleri ömre bedel degilmi denizinle size ömür boyu mutluluklar diliyorum.
Burada kk evlat hasretiyle yanan kardeslerimizede Rabbim bu mutlulugu yasatsin ins yazdiklarinizin aynilarini bende yasadim tam 20 yil bende kendime sordum ne coook sey kacirmisim diye ama simdi degdi diyorum demekki kaderimizde vardi yasayacaktik bunlari böceginle hep mutlu ve huzurlu olun ins sevgiler.

SÜMÜKLÜBÖCEĞİN ANNESİNDEN SELAM

Bugün çok yoruldum.Günlerdir gelen,giden,mevlüt,Allah eksikliğini göstermesin ama epeyi bir yoruldum.Annelik....Annelik çok farklı,başka birşeymiş.Yorgunluktan uyuyamadığınız oldumu hiç?
Kızım şu an uyuyor.saat 24'e 20 var.Uyuyalı 4 buçuk saat oldu.defalarca yanına gidiyorum.seyretmeye.....üzerini örtmeye...uyusun diye bekliyorsunuz.Sonra da özliyorsunuz.Çok başka birşey bu.Canı sıkılıyor insanın.O uyurken yalnız hissediyorum kendimi.Size onu ilk gördüğümüz günden başlayarak yazacağım yaşadığım süreci.Ama şimdi dinlenmeliyim.Bugün tarhana çıkardım.İnşallah kışın ağız tadıyla yeriz İsteyene beraber olsun.Ben gittim....hoşçakalın.......
...................................................
26.9.2011 saat25

Herkese Merhaba

Yazıcam diyorum.Bir türlü olmuyor.Neyse;uykum gelmeden biraz karaşıyayım..Bu topiği yeni konuyu açtım.Çünkü istiyorum ki ola ki belki evlet edinmeyi düşünen ama bir türlü cesaret edemeyenvardır.Ya da hiç bile aklında olmayan birilerine belki bir şimşek çakabilirim.

ben bir kız çocuğu evlat edindim.Sizlere tüm hissettiklerim, yazacağım.artık başlıyayım...

İlk eşime verdiler böceğimi onu görmeye gittiğimizde.Yeni uyanmış.Yok.Biz gittik diye uyandırmışlar.Sanki daha mı minikti.50 gün oldu geleli..Evet Evet...Büyüdü, kilo aldı...
Oradan oraya atlıyorumişte.Kolarını uzattı ömrümün yarısı kocama,sevdiğime.Çok tatlıydı.Japon balığım benim.Eşimin kucağında iken ben çıplak bacaklarını öptüm.Hoşuna gitti.Güldü.10-15 dakika kadar gördük o gün.sonrasında bir hafta bağlanma programına aldılar beni.Birbirimize alışalım diye.Oradaki bir haftalık deneyimimi ömrümün sonuna kadar unutmıyacağım.şimdi o haftayı yazmıyacağım.yoksa dökülürüm. Daha sonra....
........................................................................................................................................................
........................................................................................................................................................
Evlat edinme yıllar öncesinde eşimin fikriydi.Ben asla kabul etmedim.Bana ancak sizin çocuğunuz olmaz ,kesinlikle olmaz demelilerdi.asla şansım olmamalıydı.Bu konuyu düşünmem için.
Çünkü ben aşk evlliği yaptım.
Çünkü eşime aşığım,onu çok seviyorum
Çünkü ikimizin bir parçası olsun istiyordum.Bizim olmalıydı,ikimizin
Sevdiğime ona ait bir parça vermeliydim.Kendime de..Hem yaşadığım çevrede yapamazdım.Hiçkimseyi sırtımda taşınmak istemiyordum.Arkam dönük,çevre bana dönük.Kimsenin beni konuşmasını istemiyordum.Çünküler çok.Yarı uykulu akla gelenler bunlar

Az önce tatlımı örttüm de geldim.Çok tatlı o...Anneleri,babaları,teyzeleri ,ablaları,abileri.Artık her kim okuyorsa yazımı.Benim kızım çok tatlı bu topiğin okuyucuları.Çok seviyorum onu ben.Gözlerim doluyor şu satırları yazarken.Ah! Nasıl da acıktım nette yazmaya.Ne kadar özlemişim klavyenin tıktıklarını.
Yine atladım değil mi başka bir dala?Bu akşam yazmadım o bir haftayı.Esnemeye de başladım.Artık uzanayım.Tatlı yorgunluğumu atarak uyumak çok güzel.Uyumalıyım.Güçlü olmalıyım.Hiç hasta olmamalıyım.Sabahtan akşama 10 kilo tatlı taşıyorum.Hoşçakalın....İyigeceler....
..............................................................................................................................................................
...............................................................................................................................................................

Aynı akşamın gecesi...saat 04 civarı.
Yazıyorum yazıyorum ama bir sürü yedeğim oluyor.Netim bir açılsı.Bu yazdıklarımı tıktıklıyacağım tekrardan.Ama olsun...Yazacağım...Yazmalıyım
Tüm hislerimi,duygularımı,artı eksi ne varsa...Ben artık çok mutluyum.Tüm acı günlerim,gözyaşlarım geride kaldı.





kendi yazımı bal ilen kesiyorum.yarına kızımın bana ihtiyacı var.en uygun zamanımda yazmaya devam edeceğim.iyi geceler

gözyaşlarım geride kaldı.Bir kişinin bile gözünün yaşı dinsebu bana yeter.En son ne yazmışım bir dönüp bakıyiiim sayfaya.

Şimdi,o bir haftaya geçebilirim.İlk girdim kızımın odasına.Çok temiz,bakımlı neredeyse lüx bir yer.İçeri girerken dezenfektanlanıyorsunuz.Elleriniz.Başınıza bir bone.Zaten tüm bakıcı anneler boneli.hepsi bir örnek üniformalı.Bana da verdiler bir tane.Ama benimkinin rengi farklı.yavrum beni onlardan ayırsın diye.Alışsın,tanısın diye.Ayrıca heryerde kamera sistemi varmış.Önemli değil.Benim duygularım o kadar alenii ki üzerime bile takabilirlerdi.Odaya girdim.Benimkini gösteriyorlar.Birden birkaç çocuk üzerime atlıyor.Aman Allahım!Ömrümce unutmıyacağım o bir haftayı.Özellikle de o ilk günü.Neyse...Odadayım.Biri sarılıyor boynuma...Diğeri bacaklarıma.Biri ce. eee yapıyor,diğeri yapışıyor.Hepsi o kadar sevgiye aç ki....Açlar.....susuzlar...Hasretler...Bir gülüşe,bir dokunuşa.Kendi kızımı sevemiyorum.İzin vermiyorlar.Döküldüm.Mahvoldum.O an dedim.''ben ne yaptım''
Ben ne yapmışım bu zamana kadar.Onca tüp denemeleri,onca vücuduma aldığım hormonlar,hayal kırıklıkları...Her tedavi bir çocuğu sevindiren bir balon gibiydi.Ama hepsi elimde patladı.Maddii manevii ne kadar yıprandım.maddii zararım ölçülür tespit dilebilir.Ama ya manevii?Tedavilerim sırasında kurttan kuştan,gülden çiçekten,dışarıda gördüğüm bir hamilenin duasındanmedet umdum.Yolda durdurur dualarını isterdim.Ah! Ah! Yine doluyorum.Neyse....Bitti.
Ne diyordum
Bir hafta birbirimize alışmamız için bağlanma programına aldılar beni.Canım tatlı kızım..Mis gibi uyuyor şimdi.Çocukların bana öyle sevgiyle hasretle davranışları karşısında çok kötü oldum.Bir ağlamak,bir ağlamak..Odadaki annelerde benimle ağladılar.Ben dedim.Şimdiye kadar neredeydim.Tedavilerim geldi aklıma.Sonra,karar verme aşamasında bocaladığım,kaybettiğim zamanlar. Görünmez elim bana öyle bir tokat attı ki.Kendi kendimi acıttım.Bir süre kendi kızıma yaklaşamadım bile.Çünkü;sevgi arsızları izin vermiyorlar bana.Ah o yüzler ah!

Çoğunun salyaları akıyor.Diş çıkarıyorlar.O kadar tatlılar ki...İnanın,bir hafta oradaydım;hiçbirinden iğrenmedim.Her yerim,üstüm başım salyalarıyla,ıslak elleriyle bana tutunmaya çalışan sevgi isteyen yavrularla doldu.Zaten baktılar,olmuyor.İkinci günden itibaren yalnız kalmamızı sağladılar kızımla.Oradayken kızıma ben baktım.Altını aldım,dötünü yıkadım.Günde iki kez e e. yaparmış çok tatlım.Yemeğini yedirdim.Meyve suyunu içirdim.Ona ninni bile besteledim daha ilk günlerde.Edebiyatım fena değildir.Okutsalardı kesin bir edebiyatçıydım ben.Elim uyuşmaya başladı.pıhtılaşma sorunum var.ondan olsa gerek.Saatte epeyi oldu.Artık ara veriyorum.Ne kadar uyursam,ne kadar dinlenirsem kardır.Hep böyle deyip yazımı yarıda bırakıyorum.Yatınca da uyuyamıyorum.Neyse,vücudum dinlensin bari.Hadi...Hoşçakalın..Dilerim ileride küçük bir sevgiliyle kalın.Çok daha geç kalmadan.Gittim

3o Eylül...saat 01:35

En son yazdığım akşam uyumak için yatağıma uzandım.tv nin sesinde uyuyayım dedim.bir programın tekrarını veriyor.Sertab Erener ile yapılan bir söyleşi var.Hani;demiştim ya,ilk gittiğim gün görünmez elim banma tokat attı diye.O görünmez elin insanlık olduğunu anladım.Sanatçının sözlerinde,konuşmalarında.Afrikadaki aç çocukların yanına gitmiş.Yok böyle birşey diyor.insanlığımdan utandım diyor.Bu kadar mı olur.Dinledim..Sanki beni anlatıyor sözlerinde.Görünmez elimin insanlığım olduğunu anladım.Geç kaldığım için Allah beni affetsin.İnşallah..
...................................................................................................................................................................................................
.....................................................................................................................................................................................................

Evlat edinmeyi düşünürken çekincelerim vardı.Çevreeşimin ve benim ailelerimiz,mahalle baskısı,taşınmamız gerektiği,elbette ki maddiyat.Bunu gözardı edemem.Çarşıdan pazardan bir gömlek ,elma armut almıyorsunuz.Bir can emanet edilecek size.Allahın emaneti
Canım yavrumçÇok tatlı benim yavrum.Güzel Allahım güzelliğinden bir parça kopartmış bana göndermiş.Nurundan bana üfürmüş.Şükürler olsun SANA...
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

İnsan ; yaşamadan boşu boşuna üzülürmüş.korkuya kapılırmış.Çocuğumuzun olmaması beni ve eşimi dışarı kapadı.Elimizi eteğimizi çeker olduk.O kendine bir uğraş,ben kendime meşguliyetler aradım,buldum.Kızımın beşiği,yatağı gelene kadar mahalledekilerin apartman sakinlerinin haberi yoktu.İnanın herşey yaşandıkça öğreniliyor.Bana şimdi bir deli cesareti geldi,sormayın.

Çevreden çekinirdim.Herkes beni gösterecek arkamdan fısır fısır konuşacaklar diye önceden sinir olurdum.Ama öyle olmadı.O çekindiğim çevre nasıl kucakladı nasıl sardı yavrumu.Bir görseniz..Bu beni öyle mutlu ediyor ki.Herkes ama herkes birşeyler aldı getirdi.Duyan daha ilk günden geldiDoldu taştı evim.Hattaa bizim işimiz öyle ani oldu kieve geldiğim gibi yakın bir arkadaşımı aradım.3 çocuğu olan.1 yaş çocuğu ne yiyorsa gelirken getirmesini rica ettim.Canım yavrummm....Gelin sıranız geldi dediklerinde daha bir mendili yoktu denir ya.öyle bir anda geldi yavrucum.Ama bir teyzesi var ki ona dünyaları bağışladı.buradan da ona selam olsun.Öylesine ciciler hediye etti ki kızıma.Allah ta onun karşısına çıkarsın... benim mutluluğumdan o da tatsın inşallah.Ben,mki gibi güzel huylu bir evlat versin ona..
Yine konu gitmiş başka yere.Toparlıyorum.Çevreden bahsediyordum.Çokı sevdiler kızımı.Bayılıyorlar ona.Hatta benim zilli onlara gidince bana gelmiyor.Diyorum;pek vermemek lazımyoksa çocuk beni istemiyecek.Sırnaşık kızım.Canım tatlımmmmm.Herkeslere gidiyor.Kimi görse el uzatıyor.Annesinin kuızusu.



Kendi annemden yana biraz şüpheliydimOna göre anne doğurandır.bende hep öyle izlenim uyandırdı.Hiç te korktuğum gibi olmadı.O da beni yanılttı.Şaşırttı.Halaa da şaşırtmaya devam ediyor.Bir bakı



yavrucum uyandı.....

ne güzel yzmışsın çok duygulandım allah ayırmasın yavrundan seni hayırlı evlat olsun sana ve babasına inşallah..

bir yazar edasıyla yazmışsın o kadar akıcı ve içtendiki ağlamamak için zor tuttum kendimi,çok duygulandım hikayenizi okurken Allah prensesinize uzun sağlıklı bir ömür versin size bağışlasın insallah...
Ne büyük mutluluk ve ne güzel anlatmışsınız...Tebrik ederim, Allahım kızınızın hep güzel günlerini göstersin inşallah...

bende yeni anneyim o kadar duygulandım ki anlatamam allah yavrunuzu size bağıslasın sizin yasadıklarınızı suanda halamın kızı yasıyor 10 günlük bir bebek evlat edindiler yasadıklarınızı onlarda görerek okudum devamını bekliyoruz inanın bir romana baslar gibi okudum yazdıklarınızı


sevgiler......

Bir bakıyorum kapı tık tık.Elinde simiti açması pastası,kızıma meyvası.Hop! iki günde bir bizde.Çok güzel birşey yaa.

Eşimin ailesi şaşırttı beni.Ama bu defa üzgünüm olumsuz yönde şaşırttı.Aynı apartmanda oturuyoruz.Mesafeli olan iletişimimiz artık sona erdi.Hiçbirşey olmamış gibi davrandılar.Kızım gelmemiş gibi.Gelmediler.Bir hayırlı olsun güle güle büyüt sen de anneliği tat demediler bana.Bu konuda çok fazla yazıp ağzımın tadını kaçırmak istemiyorum.Çünkü ben artık çok mutluyum.Mahalle kızımı severken çıkardığım çığlıkların sesini dinlerken öylesine mutluyken kimsenin eşimi kızımı ve beni üzmesine izin vermiyeceğim.Biz bir aileyiz.Önemli olan biziz.

...............................................................................................................................................................................................................
Taşınma konusuna gelince;şartları düşündük,eledik,ekledik çıkarttık.Burada kalmamız şimdilik en uygunu.İnanın bana 19 yıllık evli ben.Kapımın önünde bir çocuk parkı var.İçine girip bir çocuk sallamamışım.Bir çocuk sevmemişim.Kaçmışım çocuk bebek muhabbetinden.Vah vahlardan tüh tühlerden.Şimdi bir deli cesareti geldi.Neredeyse hergün dışarı çıkarıyorum kızımı.Eşek! yoruyor beni.Daha yürümüyor.Gece yattığımda işten mesaiden dönmüş gibi oluyorum.Yatak vantuz gibi çekiyor beni.Olsun.Öyle anne olunuyor.O kadar yoruluyorsunuz ama bir hareketi bir gülüşü size herşeyi unutturuyor.Benim çirkin kızım diye seviyorum onu.(Bağıra bağıra)Ah! Bir görseniz nasıl da çirkin oluyor.

Evlat edinmeyi düşünürken aklımda olan tüm olumsuzluklar yok artık.Şimdi içim rahat.Hele eşim.Canım kocam.O da nasıl şaşırttı beni.Kızını nasıl seviyor.İşe giderken ''bana nasıl akşam olacak diyor.işyerinde burnuma onun bezi burnuma kokuyor diyor.Kızımı beraber yıkıyoruz.Ben giydirirken bir bakıyorum banyoyu toplamış,leğeni kaldırmış.suyu dökmüş.Ortalığı toparlamış.Bunları görmek beni hem şaşırtıyor hem çok mutlu ediyor.19 yıldır hafta içi bir sabah taze ekmek almaya gönderemeyen ben şimdi sabahın 7 sinde kızımla kocamın bakkala gittiklerine şahit oluyorum.Daha neler neler.

Yalnız birşey geriyor beni.her alışverişimi kendim yapmaya alışmış ben şimdi diğer tüm aktivitelerden de uzak kaldım.eşime kaldı bazı sorumluluklar.misal gidiyor peynirin kötüsünü alıp geliyor.ühüüüüü...bilmiyor.Neyse cıvıtmıyayım.saatte bayağı geç oldu.Geceden evi sildim, toparladım.Uykudan çaldım.Bir de yazıyorum.
Anne olmak çok güçlü ,sağlıklı olmayı gerektiriyor.Mini bir tavsiye:ne kadar tasvip etmesemde evime çok yakın olduğu için oradan alıyorum.Karlıtepe diye bir marka.Elma sodası.%80 elma.bu aralar ona alıştım.Ayakta tutuyor beni.Bilmiyorum ,bana iyi geliyor.Tavsiye ederim.Uyku da kaçtı,ama yatmalıyım.Vücut dinlensinİnsan çok mutluyken az uyku da yetiyor.Hadi hoşçakalın.
Düşünenler!
Benim mutluluğumdan siz de tadın.

Dün gecenin sabahı saat:10 00

Şu an kızım uyukluyor.iyice dalmasını bekliyorum.Az yazayım.
Kızım gelince anne oldum.Annelik çok başka birşeymiş.Başka bir boyuta geçtim.Hayata 0 dan başladım.Geçmişi geçmişte bırakıyorum.Kızım hergün yeni birşeyler öğreniyor.Onun bir an önce büyümesini istiyorum.Gözümü kapasam açsam 3 yaşında olsa mesela..Ytağa aramıza girse uyandırsa bizi.Rahat vermese.Onun tarafından rahatsız edilmek istiyorum.

Bugüne fazla işim yok.Sadece yemek yapmalıyım.Geceden evin işlerini yapınca o uyurken gündüz onunla daha fazla oluyorum.Yavrum yerde kaldı.Artık yatağına yatırayım.Görüşürüz.



2 Ekim pazar sabahı saat 06:30'u biraz geçiyor olmalı.
Yazmalıyım.Benim oldu ben kavuştum bitti olmamalı.Serdim nevresim geçirilmiş battaniyeyi.Yanıma da granül kahve.iki de mini pop kek.Bu saatte de ne yenir ki(Kızım uyuyor.Saat bir 9 olsun.Anneme kahvaltıya gitmeyi planlıyorum.Neti çok özledim.Oradan 38 deki arkadaşlara bir merhaba demek istiyorum.
Şimdi size yazıyorum...Yazacağım...
Birkaç kere oldu.Artık kızım kendi ağzına alıp götürerek yemeye başladı.Bunu farkedince yiyebileceği şeyleri vermeye başladım eline.Dün de o günlerden biriydi.Biberonuna biraz süt koydum.bir de mini kek.Dedim ''ona bi ondan bi bundan.''keki aldı eline ,''ısır annecim ''Güldü.Çok hoşuna gitti.dedim.ısırdı.O yerken ''şimdi bundan ''dedim.Bir kek,bir biberondan bir hüp lük süt.Böyle alıştırıyorum onu.Bazen bir tepside karşılıklı birşeyler içiyoruz atıştırıyoruz.Süper keyifli.Bu ''annenin bu Denizin ''diyorum.Benimkinden de az tattırıyorum ona.bir de başkalarının hakkına göz dikmesin kendine düşene razı olsun diye alıştırıyorum onu.örneğin.ikimizin de keki var.kekler aynı.o daha çabuk bitiriyor.uzatmıştı benim kekime elini. '' hayır annecim sen yedin kekini o annenin ''diyorum.inanın çok etkili oluyor.komşumda tatbik ettim.bir de evime gelen misafirin tabağına uzandığında.nasıl öğretirseniz öyle alıyorlar.çok akıllılar.
İnanın zevkle yazıyorum.Ben bu mutluluğı tattım.Başkaları da tatsın istiyorum.Kıyıda köşede kalmasın yaşanmamışlıklar.Yaşansın.Ben çok zaman kaybettim.Lütfen...aranızda bir kişi bile olsa...Siz artık kaybetmeyin.Belki diyebilirsiniz hep tozpembe taraflarını anlatıyorsun yazıyorsun.Olmaz olur mu?Gülün bile dikeni var.Ama dikeniyle seviyorsunuz.Hayat size bir gül uzatıyor.Dikeni var diye......................

Neyse;zorlama yok.hadde girme yok.Az dikenlerden de bahsedeyim..
Anne olmak;aç gezmekmiş.
Anne olmak aynaya bakmayı unutmakmış.
Ane olmak tesadüf eseri aynaya baksanız kendinizi tanıyamamakmış.
Anne olmak bir beden küçülmekmiş.
Anne olmak yediğinden içtiğinden birşey anlamamakmış.Önceleri tam bir zevk olan yeme içme alışkanlığım artık uygun bir zamanda boş bir kutuya yiyecek birşeyler tıkmak oldu.Bir keresinde;sofradayız:Eşime diyorum''aman.......çabuk ye.çabuk!yut yut yut!oynamaya daldı.:))

İşte böyle...Anne olmak fırsat kollamakmış.
Anne olmak vc nizi yapamamakmış.
Anne olmak bir bakıma eve mahkum kalmakmış.
Anne olmakhiç tasvip etmediğim izdivaç programlarını izlemek zorunda kalmakmış.Onun yanında oyalanırkeno da erkekler kadınlar hayattan ne ister çerçevesinden bakarak takip ediyorum(artık alıştım...uygun olan zamanımda izliyorum.kaçırmıyorum tnt de olan programı.kendime inanamıyorum.)

ne güzel yamışın duygularını nasıl ağlattın beni bir bilsen

Deniz geldi Merhaba,

ben seni hep takip ediyordum. Çokda merak ediyordum. Çok ama çok sevindim. Allah sizi birbirinizden ayırmasın. Nasıl şefkatli nasıl özlem ile anlatmışsın. Gözyaşlarım dinmedi.
Bende çok zor anne oldum. Eşim ile 24 yaşında evlendik. Daha genciz diye beklettik. Çocuk istediğimiz ay kanser olduğunu öğrendik. Tedaviler derken eşim hep çocuk istedi. 3 aşılama ve 6 tüp sonunda Rabbim bize seninki gibi çirkin annesinin kuzusu evlat verdi.(Tam 10 yıl sonra)
Şu an 14 aylık. Özlemlerimiz ve annelik duygularımız aynı. Gece saat 12 yi gösterdiğinde hala ayakta , temizlik ve yarına hazırlıkla geçiriyorum. Ama olsun diyorum.
Bana göre doğuran değil bakan büyüten, sevgisini ve şefkatini esirgemeyen anadır. Yeğenimde evlatlık aldı, onu ilk gördüğümde içimdeki tüm sevgiyi ona vermek istedim. O yüzden çevrene aldırma , çok hayırlı bir şey yaptın. En önemlisi bir hayat kurtardın.
Seni ve kızını öpüyorum....

İnşallah yazın görüşme fırsatımız olur. Ben üsküdarda oturuyorum... Sanırım yaşları hemen hemen aynı....

3 Ekim saat 24:15

Halaaa inanamıyorum.Artık hepsi bitti.Tüm sıkıntılarım son buldu.Dr masasına defalarca çık,dünya para dök,git gel,olmadı,negatifler,hayal kırıklıkları...Hepsi,hepsi bitti.Doyamıyorum....Uykuda iken bile gidip yanağını okşuyorum.Elle tutabiliyorum.Kaybolmuyor.Gerçek..Allahıma bin şükür.Az önce yine mıntıka temizliği yaptım.Yarına rahatım.Bir onun odası kaldı.Orayı da silerdim ama o odasında değilken sileceğim.

Eşim iş seyahatinde.Bir buçuk gün annemde kaldım.Kızım gelince çok farklı yönlerden de mutlu oldum.Yaşlılarında çocuk,torun sevmeye ihtiyaçları varmış.Annem ve babam çok yaşlı değiller.Temsili öyle söyledim.Bir annenin zamanında yemek yapma ve yeme lüksü olmadığını öğrenen ben dede ve anneannenin kızımı severken nasıl güldüklerini kahkaha attıklarını,etrafında fır döndüklerini duyuyorum çabuk çabuk önlardan ayrı yemeğimi yerken.Ayrıca;kızıma yedirdiğim meyveli yoğurdun boş kutusunu çöpten çıkarıp hangi marka alıyormuş diye saklayan,daha sonra gidip aynısını alan annem gözümde büyüyor.Belki size çok sıradan gelebilir.Ama benim için anlamı büyük.Kendi annemle çok fazla iletişimim yoktu.Annem beni çok şaşırtıyor.Çok seviyor kızımı,onu görmeden duramıyor.Sürekli,ne yiyorsa onu alıp getiriyor gelirken.Annemden yana kaygılarım vardı evlat edinmeye karar verme aşamasında.Boşu boşuna üzmüşüm kendimi.Şimdi o en az benim kadar paylaşıyor mutluluğumu.Satte 01 olmuş.Yatsam iyi olacak.07 de ayaktayız.Garanti.

..............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................5 Ekim sabahı saat.06:45

Ben çoktandır uyanığım.Kuru bir bezle her odanın,holün tozunu aldım .Sonra da ıslak bir bezle sileceğim.Ses olur şimdi.
Kızım çok uyudu bu gece.Dün misafirlerim vardı.Uykusu şaştı.Öğle uykusu akşam uykusuna karıştı.Özledim onu.Başında bekledim yer sildikten sonra.Hava aydınlansın,yüzünü görmek istiyorum.Özledim onu.Çok uyudu.
Söyleme diyorlar,nazar olur diyorlar.Ben çekiyorum eüzübesmelemi.Onu bana gönderen Allah korur onu diyerek kızım nasılsa anlatıyorum.Allahıma bana gönderdiği güzelliği için şükrediyor Elini üzerimizden çekmemesini istiyor sağlıkla bizimle büyüsün diye dua ediyorum.
Deniz okusun istiyorum.Deniz prof. olsun istiyorum.Deniz meslek sahibi olsun.Onunla üniversitelere gitmek istiyorum.Hani;dr olsun şu olsun bu olsun derler ya,aslında benimki sadece iyi bir yerde olması..Yoksa asla meslek seçimine engel olmıyacağım.Okusun da..Ne isterse o olsun.Sanatçı olacak gibi geliyor bana.Çok gözlemci bir çocuk.Doğal seslere aşırı ilgisi var.Sesleri dinliyor.Çok meraklı.Neyden nasıl bir ses çıkacak(çeşitli dolapların kapakları çarpıyor)dinliyor.Bir daha açıyor bir daha dinliyor.Karıştırmak değil niyeti.Çarptıkça çıkan sesi seviyor.Bir yere kadar müsade ediyorum.Özellikle de yemek yaparken ya da misafir gelecekse.Ne yapayım.mamacıklar hazırlamam lazım.O çarpmaya devam ederken kapakları,gözdağı da veriyorum ona.Diyorum yemek yapacak olmasam izin vermem sana.Eşşek!Bunu çok iyi biliyor.Çarpıyor,çarpıyor.Gözümün içine baka baka.Gülüyor da haa.

Banyonun ince ışığında yazıyordum şu satırları.Yerdeki paspasın üzerinde.Tıpki çocuklar yerde bir elini çenelerine dayayarak ders yaparlar ya öyle.Öleyim şu an.Ama artık gitmeliyim.Hava aydınlanmaya kızım iyice belirmeye başladı.baaaayy
...............................................................................................................................................................................
Şimdi onun yanında yazıyorum.İnşallah kolumun sallantısından uyanmaz.Ya da uyanır.Uyansın uyansın.Onun için bekliyorum zaten.Ben yüzümü yıkıyayım görsün.Onunkini de yıkıyayım.Sonra onun da yüzünü havluyla kuruluyayım.Yumurtasını haşladım zaten.O hazır bekliyor.Paparasını yapayım.Yesin.Sonra şurubunu içsin.Sonra e.e. yapsın.Altını değiştireyim.Sonra cici giydireyim.Sonra oynıyalım onunla.Sonra balkona çıkalım.Kuşkuşları çağıralım.Yapalım işte.Hayat devam etsin.
Ufff yaaa.niye uyanmıyor ya..Benim de karnım acıktı.Ama önce o yiyecek sonra ben.Önce o doyacak sonra ben.Ancak öyle rahat bir çay içebilirim.Hoş!onda da rahat bırakmıyor ya beni.Olsun.Kalksın.
Kıpırdanmalar var.Hadiiii.Hadi annem.Keşke az önce (karanlıkta )gözlerini açmıştı.beni görünce kapamış uyumaya dvam etmişti.)beni görmeseydi.
Dayanamıyorum.Uyandırsammı.Ona mı bıraksam.ona bırakmalıyım.Doğrusu bu.Hiç aklıma gelmezdi Ocağa bu kadar isteksiz çay suyu koyacağım.Boşta kaldım.Mutfağa gidiyorum.Çay olunca gelirsiniz:)) :))

...............................................................................................................................................................................Dün tatlı kızım beni mutluluktan ağlattı.Ona Deniiiizzz diye seslendim''Hıı '' dedi bana.Anneye bi öpücük ver dedim.Verdi.Hem de birkaç öpüücük attı bana karşıdan.Aman Allahım! Ne büyük mutluluk.!Yok..Hayır.Mutluıluk tek kalmamalı.Benim gibi sağlık problemi olup bir türlü sonuç alamayan ,evlat edinmeyi düşünen fakat bir türlü harekete geçemeyen birilerine ışık olmalıyım.Mutluluk sadece benim evimin içinde kalmamalı.Herkes tatsın anneliği,babalığı,evlat olmayı.bir evin kızı,oğlu olmayı.

Şu an saat 05:45
(
Size beni evlat edinmeye getiren süreçleri sebeplerimi yazacağım.

Nedeni bilinmeyen infertilite olduk hep.Spontan bir gebeliğim olmuştu.Düşükle sonuçlanan.Gençlik yıllarımda(20li 30lu yaşlar9bunu daha çok yumurtalar için söylüyorum.Çünkü ben de kızımla birlikte büyüyorum.Yaşlı olmayı asla kabul etmiyeceğim.yaşlansam da:))Genç iken,yumurtalar genç iken sebep bulunamayınca yaş 40 lara gelince rezervinin az olduğu,spermleri beğenmediklerini çok kolay söyleyebiliyor beyz önlüklüler.Aferin onlara.40 lı yaşlarda buldular sebebini...

Eşimin normal yolla değil tüp bebek yöntemi ile baba olabileceği gerçekleşebileceği.....

Eşimde Marfan Sendromu denen genetik bir hastalık var.Kalbi ve gözleri etkileyen...soyunda,geçmişinde de var.Göz merceği kaymış durumda imiş.Ameliyatı zor.Açık ameliyat.O nu da yapmıyorlar.Göz dr u bize salık vermişti.Ben tüp bebek denemek istediğimizi bu rahatsızlığın geçişli olup olmadığını sorunca aynen Dr un dediğini aktarıyorum:Tüp bebek tedavilerine harcanan onca paraya acıyorum üzülüyorum.Çok yazık...Bir evlat edinseniz.Birçok çocuğun sevgiye ihtiyacı var.Hem olursa çocuğunuza da geçecek.

Onca denememize rağmen neden halaa ısrarcı olduğumu sordu.Göz Dr undayız!Konuya bakarmısınız?
Ben eşimi çok sevdiğimi son bir kez daha denemek istediğimi ikimizin olsun istediğiminsöyledim.Evlat edinmeyi düşünmeye pek yakın değildim o sıralar.Hep bir kere daha,bir kere daha.Son zamanlarda ortaya çıkan bendeki bazı belirtiler de olmasa bu bir kereler bitmezdi biliyorum.

BİNGO!
Aslında pek kullanmadığım yabancı bir kelime.ama böyle demek geldi içimden.tam isabet demek istedim herhalde.Bende de genetik bir hastalık çıktı.En son tüp denemesinde.Yani deneyemememde.Faktör 5 Leıden mutasyonu.Kanda pıhtılaşma yapan bir hastalık.35 yaş sonrası ortaya çıkarmış belirtileri.kısa süreli yarım görme ,çok şiddetli baş ağrısı.bunlar ataklar mış.Çoook uzun zamandan beri araştırıp karar verdiğim Memorial Hospital tüp tedavimi kesti.çünkü bu tedavide kullandığım ilaçlar bu hastalığı tetikliyormuş.(nitekim;bir tedavim sırasında öyle müthiş bir baş ağrım olmuştu ki neredeyse eşimi arayıp helalleşecektim.tabiii o zamanlar bilinmiyordu.daha sonra yapılan genetik kan testinde ortaya çıktı.) kanda pıhtılaşmaya sebep oluyormuş.tedavi başlangıcında atak geçirmiştim..Tüp Bebek Direktörü'nünson sözleri şunlar.Bizim için önce hastanın sağlığı önde gelir.iyi ki bu hastalığın olduğunu öğrendik.yoksa çok ciddi risklerim in olduğu söylendi.bunlar;
kandaki pıhtılaşma bebeğin kan ile beslenmesini engellediği için olası bir gebelikte muhtemelen düşüğe sebep olabileceği
bebeğin gelişimini tamamlayamayacağı
bebeğin ve benim hayatımı tehdit edebileceği
beyin felci geçirebileceğim
kalp krizi geçirebileceğim gibi riskler.
yani klasik türk filmi gibi... sen hamile kalmamalısın.yoksa bunlar bunlar olur.


Yazıyorum ama artık o günleri hatırtlamak istemiyorum.Son kez deniyeceğim diye 6 ay boyunca sürekli kan takipleri..Ah! Ah! Acırım kaybettiğim zamana.


İnsanın hep olacağını düşündüğü bir şeyden vazgeçmesi çok zor.Bu da zaman kaybetmeme sebep oldu.18 yıl duygularla hareket eden ben sonunda mantığı seçtim.Ve artık Allahın beni bunca yıldır koruduğuna inanıyorum.bana bir evlat vermeyerek.Şimdi sadece bir kan sulandırıcı kullanıyorum.hepsi bu.ilaç kullanmaya başladıktan sonra da bir daha atak yaşamadım.



Kendime savunma mekanizması mı geliştirdim?çocuksa çocuk.kaşı gözü eli ayağı olanbir çocuk.. sağlıklı bir evlat .yok.sadece bir evlat istemedim ben.bir arkadaş istedim.bizim kanımızı genlerimizi taşısaydı da yapacaklarım aynıydı.Ona bildiğim herşeyi,doğruyu,güzeli iyiliği öğretecektim.Şimdi söylediğim gibi onu okutacak onunla tiyatroya,üniversitelere gidecektim..Gelişimi geleceği için ne gerekiyorsa elimden geldiğince onu yapmayı düşünüyorum.
Ben çocuk ruhlu biri olduğum için oldum olası çocuklarla aram iyidir.kimi deli dedi zamanında oyun oynarken bir çocukla.çocuğun dilinden anlamak delilikse en büyük deli ben olayım.Düşüncelerim karışıyıor.şimdiki zamanla geçmiş gelecek zaman karışıyor.gözlerim kapanıyor.O kadar çok yazmak istediğim şey var ki.Yazdıkça aklıma geliyor.Ama dedim ya uyku bastırdı.Koca da horluyor.Nasıl dalacağım şimdi.gitmeliyim.Olmazsa gelirim.


8 Ekim 04:00
Yavaş yavaş evlat edinme fikri yapışmaya başladı bana.Artık farklı şeyler düşünmeye başladım.Yıllarca benim olsun diye uğraşan ben neredeyse;iyi ki böyle bir şey var diye düşünmeye başladım.Düşünsenize;dünyada her çiftin çocuğu olduğunu..Yok.Yanlış söyledim.Tam ifade edemedim.toparlayacağım.uykuluyum.Yüzümü yıkamadım.Belki uyurum sonra.....

Farklı farklı şeyler düşünmeye başladım.başkalarının yavrularını sahiplenmekdoğa da var.İnanılmaz ama bir köpeğin bir kediye sahip çıktığı görülmüş ya da kendi cinsinden olmayan bir hayvanın başka bir hayvana sahip çıktığı,hatta emzirdiği..kabullendiği...

İnsana gerçekler yüzüne tak! diye vurulunca bir tuhaf oluyorsunuz.O gerçeklerin arkasından kendinizwe çıkar bir yol arıyorsunuz.Şöyle bile düşündüğüm anlar oldu.Hani yumurta rezwervi de az ya.yaşa bağlı olarak.yumurtasından hiç civciv çıkmayan tavuk varmıdır.vardır herhalde.Tüp tedavilerinde yumurtanın boş çıktığı oluyor ya.Durun yaaa.Yazarken hatırladım.Köy hayatı yaşayan bir tanıdığım anlatmıştı da ..Oluyor oluyor.Yumurtaları olan ama içlerinde boş çıkanlar da varmış.Bu beni düşündürmüştü.Bir tavukta hep boş yumurta varsa o tavuğu kesiyorlarmıydı peki?benim bir denememde boş çıkmıştı bir yumurta.Yaşla birlikte yumurta kalitesi de bozulduğu için boş ya da kötü bir yumurta olasılığı yüksek.tabii bu sadece bir olasılık.Gerçi ben hayatta herşeye %50 şans vermişimdir.Bir işin ya olacaktır ya da olmayacaktır.%50 olma olasılığıyla başladım her tedavime.
Yine atlıyoırum galiba.He şu tavuk olayı.Sonra düşğndüm.Belki doğru belki yanlışBelki saçma.Kendimi işe yaramaz hissettiğim anlar oldu.Boş yumurtalı bir tavuk gibi.Tavuklar muhtemelen ,yok,kesin kesiliyoırlar.E peki ben?Bu çok acı.Çok incitici.Çocuğu olmayan kadınların boşanılıp başka çocuğu olabilecek kişilerle evlenilmesi gibi.Çok acı.Çok incitici.İnsanın kendini işe yaramaz hissetmesi .ombo. bişey.Bir hiç gibi olmak.Neyse..Yumurta konusunda çok ta ümitsiz bir vaka değildim.parlak ta değil.3,5,6,8 çıkıyordu.Ama dedim ya.Yaşa bağlı olarak şans düşük.
Bu da minik sebeplerimden:

ÇEVRE:

Çevre benim için çok önemliydi.Niyeyse.Herkes benim ardımdan konuşacakbeni parmakları ile gösterecek sanıyordum evlat edinirsem.Hiçkimseyi sırtımda taşımak istemiyordum.Omuzlarımda kimsenin bakışları olmamalıydı.Parmakla gösterecekler beni sanıyordum.Çocuğu olmamış evlat almış.Tabii onlar evlat kelimesini kullanmazlar,ona bir ek eklerler.Bu beni çok geriyordu.Niye mi?Kızıma karar verdikten sonra bir çocuk gelişimi programına katıldım.Ona faydalı olabilmek adına.Bir kurs.10 ay süren.Bir bebeğin gelişimindeki en önemli faktörün ÇEVRE mi yoksa GENLER mi olduğunun münazarasını yapmıştık.Çok uzun yazmıyacağım.ÇEVRE kazanmıştı.GENLER bir noktada ÇEVREden gerideydi.Çevre olmadan bir çocuk gelişemez,büyüyemez..Günümüzde genler artık ayıklanabiliyor.TÜP tedavisinde hastalıklı genler ayıklıyorlar.Henüz hepsini olmasa da.Tıptaki ilerlemeler sürüyor.
Komşular,evinizin yakınındaki bir park,bir okul,bir eğlence yeri.Komşunuzun bir bakışı,fısıldaşmalar ya da sizi sarmaları.Bunlar hep çevre..

Hiç te düşündüğüm gibi olmadı.Korktuğum gibi olmadı.Üstelik haberleri de yoktu.Kızımın beşiği,yatağı gelirken öğrendiler.Kızım gelmeden 1 gün önce.Hatta en alt komşumuz beklemiş bile gelişimizi mutfağının camından.Ama kaçırmış.Haberi olan geldi. O günü hiç unutamam.O kadar hazırlıksız yakalanmıştım ki kızıma, eve geldiğimiz gibi 20 küsür yıllık arkadaşımı arayıp ne yer ne içer gellirken getirmesini istemiştim.Kızımı bir üstündekilerle aldık getirdik kocamla.O gün o da acemiydi biz de.Şimdi 2 ay oldu da sonuç çıkarıyorum.Masum,ürkek bakışları vardı.Evimi odayı tanımaya çalıştı ilk olarak.Bezini bile bir gece önce gizlice görünmez bir poşette getirm,şti kızkardeşim. Görünmez olma fikri kızımla birlikte sona erdi.O geldikten sonra bana birşey oldu.Evimin önünde bir çocuk parkı var.Korkuyordum endişeliydim kızım gelene kadar.Şimdi bir deli cesareti geldi bana.Vallahi giydiriyorum ciciclerini kendimi öne ata ata dimdik giriyorum parka.İnsanlarla da konuşuyorum.sevincimi paylaşıyorum.Herkes bana bakıp gülümsüyor.Duygularım o kadar yoğun ki daldan dala atlıyorum.O korktuğum çevre nasıl sardı kızımı bir görseniz.Karşı komşumun kızları okula gidip gelirken kapıya vurup seviyorlar.Neler getirdiler neler.Ne ciciler.mama sandalyesine kadar.En çok ta o mutlu etti beni.Bağlanma programında orada görmüştüm.O sandalyede doyuruyorlardı bebekleri.bir sürü mama sandalyesi....Dünya kadar cicileri oldu yavrumun.Hemen hergün yenisi geliyor.Ev doldu taştı.İlk gün gelenlere kızımı severken dedim ki ben bir oyun buldum.siz de gelin arasıra hep beraber oynayalım.Herkesin yüzü sonuna kadar güldü o gün evimde.Mutluluk gözyaşları aktı. Bir sürü sümüklüböcek vardı o gün evimde.....

sümüklüböcek diyorum.ben biraz ağlak biriyim.sevinir ağlarım.üzülür ağlarım.kahreder ağlarım.coşarım yine ağlarım.ağlar ağlar yine sümüklüböcek oldum derdim.38 topiğinin sümüklüböceği...ama artık devrettim sümüklüböcekliği.kızım geldiği ilk günlerde ona bir şiir yazdım.paylaşmak istiyorum

Ben bir sümüklü böceğim
Şiş gözlerim var benim
Biraz da çekik
Hımmm..Şimdi baktım da
Tırnaklarım da uzamış biraz

Ben bir sümüklü böceğim
Kara saçlı beyaz tenli
iki kaşı iki gözü
İki minik burun deliği olan
Tabii iki de kulağı
Eller ayaklar da öyle.
Yani her bebek gibi
Ben bir sümüklü böceğim

Annem diyor ki
Eskiden ben sümüklü böcektim
Bak!İşte görüyormusun?
Eskiden diyor
Ama hem yazıyor hem yalan söylüyor
Benim başparmağım ağzımda emzik yapmışım
Uyuyorum sanıyor
Ama ben görüyorum onu
O halaa bir sümüklü böcek

Haaa...Dün sabah babamla kahvaltı ederlerken duydum
Artık sümüklü böcekleri benmişim

Annem öyle dedi
Annem artık sümüklü böcek değilmiş
Sümükleri bitmiş!!! :) :)
Evet..artık bir sümüklü böceğim
Annemin böceği
Artık sümüklerimi silsin dursun.


evet geldiğinde tam bir sümüklü böcekti benim kızım.biraz da rahatsızdı.onu uyuturken pışpışlarken dökülüvermişti naçizane yalancı şiirim.

Sonra;sonra ben annemden endişe ederdim hep.Algısı biraz azdır.Kendi aklına göre hep doğuran anneydi.Yani ben hep öyle tanıdım annemi.O da beni ne kadar şaşırttı biliyormusunuz.İki günde bir çat kapıda.Duramaz oldu kızımı görmeden.Birkaç gün önce annemde kaldım birbuçuk gün.Kızımla ilk.Benim kadar meğer yaşlılarıun da varmış çocuksevmeye.Dönüşümlü olarak yemek yerkenhem duygulandım hem bir tuhaf oldum yemeğimi yerken.Mutfaktayım.Anne ve babam içerdeler.Seslerini duyuyorum.Ancak orada olmanız gerekir.Anlayabilmeniz için.Mutluluk neydi biliyormusunuz?Gözyaşı neydi?Evden kızım yesin diye getirdiğim meyveli yoğurdun kutusunu çöpe atmıştım.Annem onu çıkarrmıştı.Gelirken alsın diye.Ben ne yediriyorum.onu alsın diye.MUTLULUK oradaydı.Duygu oradaydı.Mutfak camının mermerinde.Boş meyveli yoğurt kutusu.
Mutluluk göreceli demişti 38 topiğinden bir hocam.Evet.Çok doğru.Ben yapı olarak mutluluğu hiçbir zaman satın almadım.Hiçkimsenin aklına gelmiyecek şeyler mutlu etti beni.Benim bile.KIZIMgibi.Doldum yaa..Saate bir bakayım.Ezan okunabilir.Nefsime yenilmezsem eğer.........


14 Ekim sabaha karşı;

Şimdi gittim baktım.O kadar da karşı değilmiş.2:43 müş saat.Deliverdi,bir deli anneyim ben.Baştan sona neler yazmışım okudum hepsini.Sonra da anladım ki yaşadığım aynı duyguyu iki kere yazmışım.pardon.(utanan ikon) Annemdeki meyveli yoğurt kutusu....

Banyodayım yine.Lavobadan artan yerde yazıyorum.Elimin gölgesine rağmen.Ortam o kadar da vahim değil.Birbuçuk haşhaşlı şekerpare ve sayısını bilmediğim zeytinyağlı sarmayı hüpletiyorum bir taraftan yazarken

Ha ha ha ha ha .....Şimdi sarma ve tatlı patlaması yaratırmışım.Zevkini çıkarmak böyle bir şey.Öyyyle zevk ilen yazıyorum ki.Son sarma çatalda.gittiiii.
Bir de sabun kokusu var.Bir buçuk karış ötemdeDün gece Denizi yıkadık ta.Babasıyla..Süzülüyo lavaboda

Geçen;
Dur bir fikir geldi aklıma.Bu yazdıklarım.Hani aktaracağım ya.Ya neti olmayanın nasıl haberi olacak?Sadece burada kalmasın.Bir minik kitapçık,broşürün birkaç sayfa olanı,mini cep kitabı gibi ...Böyle birşey geldi aklıma.DeliceKitapçık haline getireyim.Tüp bebk merkezlerine gönüllü vereyim.Tabiii okumak isteyen herkese.Dedim ya fikir delice diye.Hangi Tüp Merkezi kabul eder bunu(
Potansiyel müşteri çalıcıyım ben.Ama benim hedefim tek bir kişi değil mi?Denemeye değmez mi?Sonuçta başladığım yerdeyim.Gerileme gibi bir durum yok.Ticarii kaygı da yok.Bir tarafım da diyor ki.Niye?
Sana drnasıl söyledi deneme,tedavi olma diye(tüp denemesi).Bir ben değilimdir herhal.Çok ütopik bir düşünce.Şöyle bir tasvir edin.Ne umutla gitmişsiniz.karşınızdaki dr size hayır sizin çocuğunuz olma,ya dasağlık durumunuz el vermiyor ya da zaten...(burada birşey yazmışım ama çözemedim)deyip size benim kitapçığı hediye ediyor!!!!
Hastanenin böyle bir şeyi kabul etme olasılığı nedir?
Dr ların bu kitabı tavsiye etme olasılığı?(zamanları çok kıymetli,biliyorsunuz)
Hadi hastane kabul etti,dr da tavsiye etti diyelimKitapçığın kabul edilme olasılığı?
Kabul edildi demişim. tavsiye karşısında ortaya çıkabilecek şiddet olasılığı?
Herşey tamam..Okuyacaklar mı?ilk ve sayısız tepkiler?
Gerçeği dank dşye yüzlrine vurulmuş hissederler büyük olasılıkla.Belki dr!a,hastaneye hatta bana özellikle de bana sövebilirler.İlk başta ;Hışımla kitapçığı yırtma olasılıkları yüksek.
Dedim ya.Delice bir fikirBenden de normal bir şey çıkmaz zaten.ŞŞŞŞŞT
oLA Kİ FİKRİMİ ÇALAN OLUR.asla kopyalamazsınız.KKdan tasdikli onaylı.)

kız uyandı.. htaları düzeltemiyorum
.daha 0doğrus
u yazdığımA DÖNEMİYORUM AKTARMADAN ÖNCE
+

Sarma bitti.Tatlı can çekişiyor.Ona daha fazla acı çektirmiyeyim.
Kızımdan söz etmemişim bu yazımda.Her geçen gün daha bir yakınlaşıyoruz.Artık benim yakınıma geliyor,öyle uyuyor.Ya da bağrıma koyuyor başını.Başparmağı ağzında emzik.Kendi kendine uyumaya alışmış bir bebek için bana göre çok büyük bir gelişme.Canım yaa..Özledim onu..Gidiyorum ben.


17 Ekim sabahı saat:06:40
Az önce sabah namazımı çoook büyük bir mutlulukla ve huzurla kıldım.Allahıma bizi hayatta fakirlikle sınamaması gönderdiği evladı en güzel en sağlıklı bir şekilde büyütmemizi,kocama ve bana sağlık vermesini elini üzerimizden çekmemesini diledim.Allah kabul etsin.Birkaç zamandır yazamadım.Kızım adı üstünde tam bir sümüklüböcek.Hastalandı bu hafta.Öksürdü,sümüklendi,diş çıkardı.Az önce de başlıyacağım yazmaya.Kalem yok.Deli olacağım.Ev de hafif karanlık ya.Hedef aydınlık.Banyonun minik ışığında yazıyorum.Bir de az önce vc ninkini yaktım.buldum bir ispirtolu kalem.Keçeli de olabilir.ikisi aynı mı?Aman! Ne kötü kokuyor yazarken .Ayakkabı boyası gibi.Kızım odada,mıkırdanıyor uykusunda.Bakalım ne kadar yazabileceğim.Laf aramızda karnımda guruldadı:))
Amaaan...Bu kalem diğer sayfayı boyuyor.Neyse.Başlıyorum.Kızım hayatımın tam ortasına yerleşti artık.Önceden hiç düşünmezdim o gel,nce şunu yapıcam bunu düşünücem vs vs ..diye.Herşey kendiliğinden gelişti ,gelişiyor.Örneğin alışverişteyken.Anne değilken alışverişimde meyve alırken kocamla ikimize ne seviyorsak onu alırdım.Ama şimdi koca da yok ben de yokum.Denize iki muz alıyiiim.Denize şunu da tattırıyiiim.
(Artık önlü arkalı yazamıyorum.arka sayfa sanırsınız arapça yazılar yazılmış.)Yani öncelik onda.Deniz üşümesin,Deniz doysun,Deniz uyusun,Deniz dursuniDeniz gülsünDeniz mutlu olsun.Deniz hergün yeni birşey görsün.Farklı bir şeyle tanışsın.Deniz,Deniz,Deniz....Hep Deniz.Onu hayatımızın ben mertkezine oturtuk.Şimdi de Deniz uyanmasın DAENİZ BİRAZ DAHA UYUSUN.aRADA GİDİP BAKIYORUM.eVET deniz biraz daha uyusun.Uyusun ki bir an önce büyüsün.Büyüme hormonu uykuda salınıyor ya.Deniz biraz daha uyusun diye ne numaralar yapıyorum.Örneğin sabah uyandı değil mi?Ama erken uyanmış.Her zamankinden erken.Kapıyorum tek gözümü,Öbürü ile onu gözlüyorum.O beni uyuyor sanıyor.Uyandığı gibi attaa diyor benim zillim.Sonra kalkıyor masanın altına gidiyor.Az dolanıyor.Benim yanıma geliyor.Kendince konuşuyor mırıl mırıl.At taa at taaaa.Daha ağırlıkta.Çok gezenti olacak benim zilim.Sonra yine yanıma geliyor.Bana bakıyor,bozuntuya vermiyorum.Uyuyorum ya :))
Koyuyor başparmağını ağzına yapıyor emzik uyuyor.Yarım saat yarım saattir.çocuklu bir kadın için yarım saat öyle önemli ki.Dünya iş yaparsınız.Ama bazen yemiyor numaramı,e tabiii fazlaca uyumuşsa.Akıllıdır benim kızım akıllıı.Kocinin alatrmı çaldı.Ben tost hazırlamaya gidiyorum.Gelene beraber olsun:))




.................................................................................................................................................................................................

Aynı günün öğleni saat 14:05

Kalemimi halaa bulamadım.Şimdi de bir kurşun kalemle yazıyorum:))
Bugün kızım maşallah fazlaca uyudu.Akşam yemeğimi de yaptım.2 AKİNE DE ÇAMAŞIR.eVİ DE TOPLADIM.Uyannca akşama kadar ana kız beraberiz.

İnsan yaşamadığı birşeyden korkar mı?
Evet....Korkar.Mesela depremi yaşamayan da korkar.Yaşass bile tecrübesine rağmen yine korkar.Mesela hamile bir bayan doğumdan korkar.

Artık imla hatalarımı düzeltemek için geri dönmiyeceğim.zaman çok kıymetli.kızımdan artan en küçük zamanda yazıyorum.şimdiden affola.)
..................................................................................................................................................................................................

18 Ekim saat 7:58

Dün kalem kayıptı.Deminden beri de defteri arıyordum.Nihayet hatırladım.Deniz dün uyanınca koltuğun altına saklamıştım.

Kızım çok meraklı.E benim yazım da kıymetli.Tabii o daha kıymetli.Yazım yarına kalsın istiyorum.Deniz büyüsün okusun.Ne demişim en son bir bakıyiiim.
Evet.Korkularımdan;Daha şunun şurasında kızım gelmeden bir ay öncesinde belki o kadar da yok.Kızım gelecek diye evde tadilata başlamıştık.Tahmini bir yıl sonra bekliyordum.Çünü İsatanbul genelinin 18 ay gibi bir süre beklediğini okumuştum araştırmalarımda.Henüz sıramızı öğrenmiştik.14 tü.Ve bu beni havalara uçurmuştu.Sıramızı öğrendiğimiz gün kandil günüydü.Hatta en yakın arkadaşım hamur getirmişti o gün.Ben o tadilatın arasında pislik,moloz yığınları içinde arkadaşıma sarılmış ağlamış sevincimi paylaşmıştım.14 çok iyi bir sıra.30 40 50 lerden başlayanlar var sırada bekleyen.Bu yüzden çok şanslıydım.2 ay ara ile kurumu aramamızı sırada bir ilerleme olup olmadığını öğrenebileceğimizi söylemişlerdiDeli ben,bir de inşaatın kabası bitti diye iş arasında bir de tatile kaçmıştım.Evi öylece bırakıpKocanın onca tantanasına rağmen.Neyse;iyi ki de gitmişim.Kar oldu şimdi yanıma.

Haa. Ne diyordum.İşte;o tatilde akrabalarla sitede bir evdeyiz.Çay içiyoruz.Bizim konuda konuşuyoruz.Endişelerimden bahsediyorum.Diyorum ki densizin biri çıkarsa eğer,evlat... mı aldınız diye sorarsa.Mahalleden biri.Valla deyiveririm''sen benim muhatabım değilsin.Der geçerim.Kimsenin lafını çekemem diyordum.Çünkü bunu söyliyebilecek kişi gerçekten densiz biri olurdu.19 yıldır aynı yerde ikamet ediyorum.Az çok denediğimi biliyorlar.Tahmin ediyorlar.Beni hamile görmemişler.Birden kucağımda kızımı görüp böyle sorsa sizce de salaklık gerizekalılık olmazmıydı.Akrabam'' hayır öyle yapmayacaksın he he deyip geçicen yüzsüz olucan soğuk olucaksın,söyle millet bu kendini bilmez elbet olur''demişti de yine de tınmamıştım.Valla verirdim ağzının payını.İnsanlar biraz gözleriyle gördüklweriyle komuşsunlar.
Sonra;onlar harartle içiyorlar çaylarını.akrabalar.Saat geç olmuş.Çoğu akşam ben onları bırakır giderim yatmaya uyumaya.onlar içiyorlar çaylarını benim gözler kapanıyorAğırlaşıyor.En çok ta şu uyku meselesinden korkardım.Çünkü düzenli bir hyatımız var.akşam erken yatar sabah erken kalkarım.Gece uykuları.Ayyy.Nasıl yapacaktımBenim gözler kapanırken akrabalar gülüşyorlardı bana.Pis pis ,hince.Ben de gırgıra vuruyordum.Ben de söylerim kuruma bana şöyyle uykusu bol olan,yedimi içtimi yatıp uyuyan,hatta öyle bas bas bağırmayan hiç ağlamayanlarından versinler bana diye.Amaan.Ne gülmüştük.İstek üzerine bebek:))

Çok değil tatil dönüşübir hafta 10 gün içindehaberi geldi yavrum.Sen bir tutuş.Her yer her yerde.Ev dandini ,çarşamba pazarı.Neyse geçti gitti.
İnanırmısınız.İnanın inanın.

İnanırmısınız.İnanın inanın.Ama maşallah deyin emi.Güzel Allahım bana ,gönlüme göre bir evlat gönderdi.Güzelliğinden bir parça koparttı.Nurundan üfürdü.Çok şanslıyım.Başkaları da kızımın çok şanslı olduğunu söylüyorlar.Allahım beni bu kadar çok mu sevmiş tam istediğim gibi bir evlat.O herşeyin en iyisini en güzelini hakediyor. Sümüklüböceğim benim.Mıkırdanıp duruyor.Az sonra uyanacak.Sabah yine bir numara çektim ona Fazladan 1 -1buçuk saat uyku.Fena mı?Bakın size yazıyorum işte.
yani diyeceğim o ki,hiçbirşey yaşanmadan bilinmiyor.Tüpbebek denemesi de öyle.Denemeden olup olmayacağını bilemiyorsun.Aslında normal gebelik te öyle.Aslında hayat öyle.Hiçbirşeyi tecrübe etmeden bilemiyorsun.Boşu boşuna korkularımızla yaşıyoruz.Yhu,ne yapacaksan yap gitsin.Tüp mü deniyeceksin,anne mi olmak istiyorsunbaba mı?Hayatta bir arkadaşın mı olsun istiyorsun yanında?Almakta ya da kararsız olduğun ne var?Ya mutlu olacaksın ya istediğin olmayacak.E peki şimdi zaten istediğin olmamış durumda.Ben üzerimden bir zar attım.Bir deri.Bu deri endişeydi.Bu deri korkuydu.Bu deri bilinmezlikti.Öyle hafifim ki şimdi.İstiyorum başkaları da hafiflesin.Mutluluk paylaşılınca çoğalırmış.Bu yüzden yazıyorum.Siz de alın hayattan nasibinizi.(burda da bişeyler karalamışım ama onu da çözemedim:26:

14 Kasım saat 02 ye gelmek üzere.

Selam dostlar.En son yazdığımı okudum da. epeyi bir zaman olmuş size yazmayalı(laf aramızda birkaçö gündür de buraya aktaramadım)Dostlar dedim bu sefer.Sanırım bu kadar yazdıktan,sizler de okuduktan sonradostum oldunuz artık.Görünmez dostlarım.......
Ahhh.Şimdi ne yazsam acaba? Az önce uyandı.Yine bir yarım saati var.Aldım yanıma.yNIMDA UYUDU.iYİCE DALMASINI BEKLEDİM.yATIRDIM YATAĞINA.

Artık yüzünün belirmesi için başında beklemiyorum yavrumun.Sanırım her geçen gün benim oluyor.Evet evet..Benim,bizim bir parçamız oluyor.Daha önce yazdımmı bilmem eşime zaman geçmiyor işinde çalışırken.Sabahları evdev giderken akaşam nasıl olucak diyor.İşyerinde hep Deniz'in alt bezi kokuyormuş burnuna.İşe de hep geç gider oldu.Zor ayrılıyor ondan.
Daha ne yazayım:
Artık evde işler,düzen daha bir yolunda.Ev işi,kızımın bakımıigeleni gideni ağırlama.Hayatın devamında herşey.Legolar oturuyor artık yerlerine.Hikayem bitiyor.Yazacak çok şey var.Ama yaşanan,yaşanacak daha çok ........
Çok yakında laptopum geliyor.Ne tuhaf!Laptopum gelsin yazıcam yazıcam hep yazıcam dedim.Misyonumu tamamlıyormuyum.Elbette ki devam edecek görevim.okuyana bir ışık,hadi komiklik olsun bir ampul yansın :)) :))
diye..
Birşeyler yerine oturdu mu?Daha anlatmak anlamsız mı gelecek?Hayır.Anlamlı.HAYATIN ANLAMI anlamlı.Ben bitirdim bu filmi.Tıpkı mutlu sonla biten ender filmler gibi.Mutlu sonla biten filmleri çoğaltmak adına devam edeceğim yazılarıma.Belki daha az burada olurum.Ama mutluluk damlalarımdan bir damla akıtacağım.
Şimdi gidiyorum.Birşeyler atıştırayım.Gece uyanınca böyle uyku kaçıyor işte.Gideyim atıştırayım.Sonra düşüne düşüne uyuyakalayım.Sabah olsun yine.Yine çaylar pişirilsin.Kahvaltı sopfrası hazırlansın.Deniz'e paparalar hazırlansın.Oyunlar oynansın.Allah2 a şükredilsin,hamdolunsun.Namazlar kılınsın dualar edilsin.Denizin kaka yapması beklensin ,dötü yıkansın,çıp çıp yapılsın.Sonra yine oynansın Denizle.Deniz'e kızılsın altını bezlwrken kaçıyor diye.tatlı tatlı vurulsun bacaklarına.Öpülsün o bacaklar.öpülsün o dötü.Yakalarsanız;o sizin.
Hayat devam etsin.....
Bitti....

Kızımı yatırayım. Kendimi eleştirmek için döneceğim.