teşekkür derim sümeyye...
sevap olduğunu kabul ediyorum.ancak ben bu davranışı beni mutlu ettiği için sergiliyorum..seviyorum kumruyu .benim iyi niyetli olduğuma inanıyor ve bana yaklaşıyor''.güven''. evet.güven.ve teslimiyet.birinin ya da herhangi bir canlının sana inanması sana güvenmesi seni kabul etmesi çok güzel bir duygu.
bu ve bunun gibi konular kafamı karıştırır hep.bir tane daha söyliyiim.misal organ nakli...yanlış söyledim.organ bağışı..ben hep organlarımın bağışlanmasını söylerdim babaya,vakti geldiğinde...ilk organ bağışını öğrendiğim duyduğumdan beri..
ancak;sonra sonra sorgular oldum..şöyle:
şimdi, biri organ nakli olmaz ise ölecek..ölen birinin organını aldığında hayatı devam edecek...bu hep böyle devam edecek canlı da...insanlar bep bir sebepten ölüyor.o halde biz tövbe haşaa Allah'ın işine karışıyor olmuyor muyuz?ölecek olanın ömrünü uzatarak.
kendimi tam ikna edemiyorum zaten..Allah korusun denize bir şey olsa yapmayacağım şey yoktur.o benim yavrum.
aman,böyle karıştırıyorum işte kendimi bazen...fazla kurcalamamalı mı...içinde bulunduğumuz duruma göre aklımıza mantığımıza uyanı mı uygulamalı....
Siz nasılsınız...çocuklar...çok zaman geçti...okula başladılar mı..ya da okul öncesi..siz de durumlar nedir?mesleğine devam etmeye başladın mı?
Sahra-
sen nasılsın?aklımda idin...
