Bu nasil bi cevap ya?Cocuk bu sen gibilerin kafasi sismesin diye evde bunalip bogulsun mu cocuk?Disari kamusal alan herkesin hakki, sen bu kadar rahatsiz oluyosan madem konu sahibinin cocugunu degil, kendini kapat eve .susturamıyorsan çıkarma çocuğunu kimse zırıl zırıl çocuk sesi çekmek zorunda değil ki
Size mi kalmış başkasının çocuğunu susturmak?denk gelirse benim gibi biri susturur o çocuğu merak etme sen. bakamıyorsan susturamıyorsan yapmayacaksın
Benim yegenimde boyle bir çocuktu 2 yasina kadar anneside boyle br cocukmus dayilarida bazi cocuklarin fitrati olabiliyor suan 2.5 yasinda daha duzeldi. 13 saat susmadan aglama rekoru var. Allah sabir versin insanin enerjisini ve motivasyonunu cok dusuruyo bu tip aglamalar dayak yemis gibi oluyo insan. Ama bu bir sürectir her zorlugun arkasinda br ferahlik vardir.Belki uzun olacak bilmiyorum. Çıkmazdayım yoruldum.
Oğlum 2 yaşında. Belki de kimse inanmayacak bana çünkü çevremde inanmıyordu zamanla şahit olarak anladılar. Oğlum doğdu doğalı ağlıyor. Ha büyüdükçe susar dediler ama yok.
Bugün dükkana gittim yine ne ağladı sussun oyalansın diye herşeyi yaptım. Sıkıldı herhalde dedim pazara çıkardım. Pazarda da ağladı. Oğlum arabada oturmaktan mı sıkıldın yürümek ister misin dedim. Evet dedi arabayı bıraktık yine ağladı. Ama öyle böyle değil kriz oğlumun ağlamaları hep kriz gibi olur. Dışarıdan görseniz bu kız kesin bu çocuğu dövdü dersiniz ama yok. Bir cimcik bile yok hiçbişey yok. Pazarda krize girince artık sinirlendim eve yürüyoruz kalabalıkta herkes bize bakıyor. Rahatsız oldum arka sokaktan gittim bu kez teyze bana bağırmaya başladı çocuk ağlıyor vs vs. Bağırarak Seni ilgilendirmez teyze dedim canım burnumdaydı zaten. Hamileyim bide. Beni ilgilendirir dedi. Benim çocuğum seni ilgilendirmez dedim arkamdan sayıyordu zaten ben giderken. Bu sadece bugünki olay. Oğlum her zaman heryerde ağlar. Hemde her zaman sebepsiz. Çünkü susturmak için elimden geleni yapıyorum olmadı konuşuyorum ifade etsin diye. Ve bu gbi teyzeler her zaman kesinlikle çıkar laf söylerler. Ya oğlumu 2 yıldan beri susturmaya çalıştığım halde krize girer gibi ağlamasına mı yanayım. her zaman bu tarz hiçbişey bilmeden karışan teyzelere mi yanayım. Hamileyim ona mı yanayım. Oğluma mı yetemiyorum iyice doyumsuz mu oldu acaba ona mı ağlayayım. Yoruldum gerçekten yoruldum evde oğlum Bi yandan ben Bi yandan oğlum ağladı o uyuya kaldı bende buraya yazıyorum. Bi çocuk neden herşeye ağlar.? Hele ki artık anlayabiliyorken az çok ifade edebiliyorken. Ben mi yetemiyorum nedir bu ben anlamıyorum. Yaşayan deneyimleyen varsa nolur fikir verin
Sizin cocugunuz 24 saat aglarsa eve kapanip kafayi yemeği tercih edebilirsiniz. Zaten bunalmis bir anneyi rahatlatmaktansa boyle acimasiz bir yorumu okumak zorunda degiliz bizde ama okuyoruz malesefsusturamıyorsan çıkarma çocuğunu kimse zırıl zırıl çocuk sesi çekmek zorunda değil ki
Eh en azından sukredin ki o yokmuş, oğlum hasta olduğunda bana titreme geliyor, hastalığı geçiyor ama giden psikolojim oluyor, herkesin ki öyle mi bilmiyorum ama, ne ateş ölçer koydurur, ne ıslak bez, ne duş, ne şurup.
Bakım vermek imkansız hale gelir hastayken, düştüğünde dizi kanasa aynı, saatlerce susmaz, hiç böyle çocuk da değildi, bu can tatlılığı sonradan geldi.
Bu arada huysuzlukla alakalı mi, ona birşey diyemem ben sadece merakimdan sordum.
Herşeye fazlaca hassas bir çocuk mesela, sese, kokuya..
Hafızası çok fazla, kurduğu cümleler vs, algısı öyle.
Geçen randevumuz da üstün zekalı olabileceğini bir kaç test daha yapacaklarını söylediler..
O yüzden merak ettim sizin durumunuzu da ☺
Doğduğundan beri böyle miydi bu arada ?
Ne cok biliyosunuz.boyle cocugunuz olurda umarim anlarsiniz.evde hapis hayati yasamak nasil oluyor gorursunuz.susturamıyorsan çıkarma çocuğunu kimse zırıl zırıl çocuk sesi çekmek zorunda değil ki
Haha böyle büyük büyük konuşanların çocukları müthiş oluyor, bekleyin hayatın sillesinisusturamıyorsan çıkarma çocuğunu kimse zırıl zırıl çocuk sesi çekmek zorunda değil ki
Amin, hepimizeEvet ne yazıkkki doğduğundan beridir böyle. Hiç Bi ara vermişliği olmadı. Çok şükür o bahsettiğiniz şeyler yokAllah sizede kolaylık versin sizin de çok zor gerçekten
Aynen ben de böyle düşünüyorum.Bazı çocuklar böyledir.
Çorabı yamulur ona ağlar, renkli bir şey gözüne batar ona aglar, kitafetinj sevmez ona aglar,
Logoyu hayal ettigi yere takmazsin ona aglar, salataliginin 1 milimlik kabugu kalmistir ona aglar, o bir sebepten aglar anne cirpinir.
Anlamaya çalışır.
Işın garibi çocukta çoğu zaman sebebini bilmez.
O ona batar ama ağlamaya başladığında unutur neden agladigini vs.
Peki ne yapılır? Deneye yanıla, önce her şey sifirlanip yeniden başlayarak vs çocuk tanınır..
Dışarıda fazla uyaran olur.
Sizin teyzeye sinir olduğunuz gibi çocuğunuz arabasının tekerine gelen taşa, karşıdan bakan pazarcıya, sevmedigi meyveyi gorur ona bir seylere tepki verir.
Konuşmaya başladıkça kolaylaşacak diye düşünüyorum.
İşte bir üstün zekalı. Alkışayalım arkadaşlarçıkmasın demiyorum çıkarsa susturmayı bilmen gerekiyor
Canim ben de uyku teroru yasayan bir anneyim ve bu dertten muzdarip olan anneleri tek cati altinda toplamak icin uyku teroru adli instagram sayfasi actim orada konusuyoruz doktora giden tedavi goren atlatan aileler var.. yasamayan bilmez cok berbat bisi uykusuz 2 yildir ruh gibiyiz..Ben instagramdan ulasabildiklerime ulasmaya calisiyorum..Belki uzun olacak bilmiyorum. Çıkmazdayım yoruldum.
Oğlum 2 yaşında. Belki de kimse inanmayacak bana çünkü çevremde inanmıyordu zamanla şahit olarak anladılar. Oğlum doğdu doğalı ağlıyor. Ha büyüdükçe susar dediler ama yok.
Bugün dükkana gittim yine ne ağladı sussun oyalansın diye herşeyi yaptım. Sıkıldı herhalde dedim pazara çıkardım. Pazarda da ağladı. Oğlum arabada oturmaktan mı sıkıldın yürümek ister misin dedim. Evet dedi arabayı bıraktık yine ağladı. Ama öyle böyle değil kriz oğlumun ağlamaları hep kriz gibi olur. Dışarıdan görseniz bu kız kesin bu çocuğu dövdü dersiniz ama yok. Bir cimcik bile yok hiçbişey yok. Pazarda krize girince artık sinirlendim eve yürüyoruz kalabalıkta herkes bize bakıyor. Rahatsız oldum arka sokaktan gittim bu kez teyze bana bağırmaya başladı çocuk ağlıyor vs vs. Bağırarak Seni ilgilendirmez teyze dedim canım burnumdaydı zaten. Hamileyim bide. Beni ilgilendirir dedi. Benim çocuğum seni ilgilendirmez dedim arkamdan sayıyordu zaten ben giderken. Bu sadece bugünki olay. Oğlum her zaman heryerde ağlar. Hemde her zaman sebepsiz. Çünkü susturmak için elimden geleni yapıyorum olmadı konuşuyorum ifade etsin diye. Ve bu gbi teyzeler her zaman kesinlikle çıkar laf söylerler. Ya oğlumu 2 yıldan beri susturmaya çalıştığım halde krize girer gibi ağlamasına mı yanayım. her zaman bu tarz hiçbişey bilmeden karışan teyzelere mi yanayım. Hamileyim ona mı yanayım. Oğluma mı yetemiyorum iyice doyumsuz mu oldu acaba ona mı ağlayayım. Yoruldum gerçekten yoruldum evde oğlum Bi yandan ben Bi yandan oğlum ağladı o uyuya kaldı bende buraya yazıyorum. Bi çocuk neden herşeye ağlar.? Hele ki artık anlayabiliyorken az çok ifade edebiliyorken. Ben mi yetemiyorum nedir bu ben anlamıyorum. Yaşayan deneyimleyen varsa nolur fikir verin
Sürekli evde sakin bir ortamda mı bulundu? Bazı çocuklar 1 yaşına kadar sadece anne, baba, anneanne, babaanne, dede gördüğünden diğer insanları yabancılayabiliyor, bir arkadaşımızın kızı 1 yaşına kadar bu şekilde büyümüş, o yüzden sürekli gördüğü kişiler dışında kimi görse ağlıyordu, aynı evladınız gibi aklını dağıtmak için denedikleri hiçbir yöntem işe yaramıyordu, bir akşam bize geldiler daha eve girmeden arabada ağlamaya başladı, bahçedeki kedileri gösteriyoruz, oyuncaklar çıkardık, çizgi film açtık, sevdiği müzikleri dinlettik yok olmuyor susmuyor, o susmadıkça panik yapmaya başladık, devamlı eve eve deyip ağladı, biz çocuğun ağlayışına üzüldük ağlarken çok hırpalandı çünkü, anne babası susturamadılar diye huzursuz oldular ama 3 yaş sonrası konuşmaya başlamasıyla beraber ağlama nöbetleri son buldu.
Tam konuşamama da çocuklarda ağlama krizlerine neden olabiliyor.
Sebebi açayım bacım, bizim evde de var bu meretten bitane. 14 ay ota boka ağladı, kendimi camdan atacaktım artık. Kulak tıkacıyla yaşadım ömrümü yedi ömrümü. Sonra 14 aylıklen şükürler olsun konuşmayı söktü, 14-24 ay arası süperdi, içi daralınca dırdır konuştu etti. Hah kurtuldum diyordum, şuan 31 aylık ve son bir aydır yine başladı , ve bunu en çok bana yapıyor, eşime yapmıyor en deli oldugum nokta da bu! Biz de oğlan 22 aylıkken ikinciyi istemeye başladık ama 8 aydır kısmet değilmiş kalamadım gebe, çok şükür ki gebe değilim diye şükrediyorum yani. Haftasonu iki kişi zaptedemez olduk, bir de konuşuyor bu çocuk çatır çatır öyle böyle değil. Yine düzelmedi. Başlığı görünce biri beni anlatmış selam yazacaktım, aramızdaki fark siz gebesiniz. Madem bu kadar zor bir çocuk ikinciye niye gebe kaldınız? Hafi benim oğlan arada bi sene melek gibiydi de gaza gelip bıraktık korunmayı siz ?
Bi de türkiyede ? Türkiyede herkes laf eder şımartır , size bin laf eder ağlatırsanız. Siz susturmak için herseyi denemişsiniz ben sert anneyim bırakıyorum ağlıyor valla, yapacağım jesti de yapmıyorum ağlıyorsa ve ağladığı için yapmadığımı, boşa ağladığını dile getiriyorum. Tabii ki en başta soruyorum, bi sonuca bağlanmayan saçma sapan bir krizse evde falan hiiiç yokmuş gibi davranıyorum. Bu tavırlar ağlamaların süresini acaip kısıyor. Şuan yine başladı ama 1 dakikada susuyor geri, biliyor muhattabı yok. Ağladığı için bişiler yapmamanız lazım, 10 lere yapmayıp bi kere bile ağlıyo diye bi istediğini yaparsanız kaybetmiş olursunuz.
Benim oğlum aç olduğu için aglayıp, asla ağzina yemek sürmezdi.. 28 aylık şimdi, yemek yeme durumu; eh daha iyi..
Açlık, ağlama krizlerine neden olurdu bizde. Karnı tok oldu mu cok sakindi..
Ama çözene kadar bu durumu, akla karayı seçtim.
Ben ismin de etkilediğini düşünüyorum ,
Garip gelebilir ama bazı isimlere sahip öğrencilerim çok huysuz , asabi , uyumsuz oluyordu.
Onun dışında ;
1. Görmezden gelme
2. Dikkat dağıtma
3. Baba ilgisi
4. Sakinleştirici dualar -inancınız varsa-
5. Temas
tavsiyelerimdir :)
Kesinlikle çocuğun fıtratı çok önemli.
Oğlum 1,5 yaşında baya sakiyordu ama işte..
Baya da sosyaldik.
Çok da sebep aramamak lazım, bazen bulamıyor insan
Aslında o hareketi farkında olmadan biz öğretiyoruz. Daha bebeklikten itibaren, ağlamazsa kucağa almayarak.. Ağlamadıkça bir sıkıntısı yoktur diye ihmal ettiğimiz çok olur..
Aşırı ağlama olayını da öğretiyoruz. Mesela bulaşık yıkarken mama sandalyesine bırakırız bebeği.. Bizi görür, oyalanır deriz.. Ama bebek anneyi görünce mızırdanır, alsın beni diye.. Bu hafif mızırdanma anne tarafından önemsenmez, işini bitirmeye bakar.. Bebek baktı ki anne gelmiyor, volümü artırıyor.. İyice çığrından çıktığını gören anne, bebeği kucağına alıp ilgi gösteriyor.
Haliyle bu günlük çok sık tekrar edilen bir hareket olduğundan bebek onu ezberliyor. Ve zamanla ağlayarak ilgi çektiğini anlıyor.. Ağlamazsam annem benimle ilgilenmez. Ne kadar çok ağlarsam o kadar çok ilgi diye kodluyor bilinç altına..
Allah kolaylık versin. Aşamıyorsanız yardım alın konu sahibi.. Yeni bebek geldiğinde daha da zorlu bir hal alacak.. En sakin çocuk bile kardeşin gelmesiyle bir afallar.. İlginin başka yere kaydığını görünce oğlunuz neler yapar bilemiyorum...
Bazı yorumlar çok tuhaf...Konu sahibi Allah kolaylık versn,benim de 20 aylık bir kızım var 2 yaş sendromu onda da başladı,ben durduk yere ağlayınca anlatmaya çalışıyorum sonra sessiz kalıyorum,eğer hala susmuyorsa dikkatini başka yöne çekmeye çalışıyorum,hayvanları çok seviyor mesela ya hikaye anlatıyorum ya da çevremizde olan bir nesneyi gösteriyorum..Çoğu zaman susuyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?