- 5 Ocak 2015
- 2.209
- 4.966
- 133
- Konu Sahibi kirmizi oje
- #1
Merhaba hanımlar,
Bugünkü derdim hayatımdaki her aşamada sorularıyla beni çileden çıkaran çevrem.
Evlenmeden önce, nişan ne zaman, nişan oldu, daha bismillah aynı gün düğün kına ne zaman? Evlendim, bir ay geçmeden bebek ne zaman?
Şimdi bunlar aslında herkesin karşıya karşıya kaldığı sorular ama ben tahammül edemiyorum. Gülüp geçemiyorum, kırmak istiyorum ama kırınca üzülüyorum.
Mesela bebek düşünmüyorum bir müddet, ama soranlar olduğunda düşünmüyorum demeye çekiniyorum, ya istediğimde olmazsa diye sanki günaha giriyormuşum gibi hissediyorum ve bu yüzden bu konuda eşim haricinde biriyle konuşmak istemiyorum. Kendim buna göre davranıyorum ama insanlara şimdilik planım da yok demek zorunda kalmak canımı sıkıyor.
Nasip desem mesela, aa yoksa olmuyor mu diyen oluyor ya da demese de düşünüyorlar. Planımda yok dediklerim korunma konusuna girmeye çalışıyorlar ve cinlerim tepeme çıkıyor, sana ne yahu benim özel hayatımdan demek istiyorum ama çoğu yakınım olduğu için demiyorum. Ama sinirlerim oynuyor, zihnimde sürekli kavga ediyorum.
Daha bugün arkadaşıma bir soru sordum işle alakalı, direkt bebek ne zaman yapıcan diyo. Cevap veremiyorum, korkularım ve olası ihtimaller arasında gidip geliyorum.
Ben çevremdekileri kırayım mı? Ne yapayım ki sussunlar? Biri sussa öteki soruyor, siz ne yapıyorsunuz?
Bugünkü derdim hayatımdaki her aşamada sorularıyla beni çileden çıkaran çevrem.
Evlenmeden önce, nişan ne zaman, nişan oldu, daha bismillah aynı gün düğün kına ne zaman? Evlendim, bir ay geçmeden bebek ne zaman?
Şimdi bunlar aslında herkesin karşıya karşıya kaldığı sorular ama ben tahammül edemiyorum. Gülüp geçemiyorum, kırmak istiyorum ama kırınca üzülüyorum.
Mesela bebek düşünmüyorum bir müddet, ama soranlar olduğunda düşünmüyorum demeye çekiniyorum, ya istediğimde olmazsa diye sanki günaha giriyormuşum gibi hissediyorum ve bu yüzden bu konuda eşim haricinde biriyle konuşmak istemiyorum. Kendim buna göre davranıyorum ama insanlara şimdilik planım da yok demek zorunda kalmak canımı sıkıyor.
Nasip desem mesela, aa yoksa olmuyor mu diyen oluyor ya da demese de düşünüyorlar. Planımda yok dediklerim korunma konusuna girmeye çalışıyorlar ve cinlerim tepeme çıkıyor, sana ne yahu benim özel hayatımdan demek istiyorum ama çoğu yakınım olduğu için demiyorum. Ama sinirlerim oynuyor, zihnimde sürekli kavga ediyorum.
Daha bugün arkadaşıma bir soru sordum işle alakalı, direkt bebek ne zaman yapıcan diyo. Cevap veremiyorum, korkularım ve olası ihtimaller arasında gidip geliyorum.
Ben çevremdekileri kırayım mı? Ne yapayım ki sussunlar? Biri sussa öteki soruyor, siz ne yapıyorsunuz?
Bakarız,hallederiz gibi, bu cevaplar insanların önünüde kapar soruların arkası gelemez yani. Ama en önemlisi heralde mesafe öyle kolay kolay herşeyi soramazlar biliyorlar onlar da artık cevap vermeyeceğimi. Hatta annem çocuk düşünüp düşünmediğimi kardeşime sormuştu o kadar yani 
