çok çok çoook iyi anlıyorum seni HCI'cim, öğretmensen çok daha zor. iki sene önce o da stajer öğretmendi, hiç görüşemedik. istanbulda dönemarası kayıt zamanı kaydı yaptırıp gittim kaçtım 2 hafta yanında kaldım bitlis'te. hergün okula gitti ben çayını yaptım yemeğini yaptım sevdiğimin. geçen sene de taa bitlisten istanbula geldi iki kere, bu sene de iki kere geldi kaçıp izin alıp zar zor. bi de doğuda o kadar zor ki rapor almak çok arıyorlar il dışına çıktığı anlaşılınca soruşturma açıyorlar. 1 günlüğüne de olsa geldi. bende seneye stajer öğretmen olucam inşallah haftasonları seminer, tek dileğim bitlise yanına gidiim evliyken ayrı kalmak çok daha zordur dayanamam ben. hiç gözümde değil başka yer ki 8 senedir istanbulda yaşayan biriyim. ama çok acı çekiyoruz hergün ağlıyorum. erkekler biraz daha ketum duruyor, içlerine atıyorlar, işlerine veriyorlar kendini ama biz öyle değiliz.
şimdide aynı şehirdeyiz ama görüşemiyoruz. babam okul bitene kadar görüşmiceksiniz demiş ona, benle de kavga etti. bi de o çıktı. artık sabır sabır sabır diyorum... allah herkese sabır versin...
HCI'cim kendini yıpratma, ilişkine de çok yansıyor. sadece telefonla görüşebildiğin için o kadar da sorun olabiliyor karşındakini görmüyosun çünkü konuşurken. biz telefonda çok tartıştık bu sene.. seneye daha iyi olur inşallah... ama kadınlar olarak daha sağlam durmalıyız. kendini yaıpratma canımcım, işine ver kendini. sayma günleri akıp gitsin.. ben bu sene öyle yapıcam, başka çaremiz de yok ki..